LOGBOEK


REACTIE OP

tot en met dinsdag 7 november. In Arles blijk je weer veilig te kunnen liggen op de palen, nu de 'gekraakte' huisjes afgebroken zijn, en omdat het fietspad is doorgetrokken, is het ook een prima Tara-plekje geworden. Maar we blijven er niet lang plakken: samen met een collega die in Sète gelost heeft, kunnen we 's woensdags in Bollene 'blé dur' laden voor (tja…) Roeselare. Als we 's avonds in Roquemaure bij de buurman langszij schieten staat het eten al klaar. Eenmaal geladen gaan we lekker vlot op: op de Rhône loopt werkelijk geen drup water, we hebben de rivier zelfs nog nooit zo laag gezien. Het kanaal staat gelukkkig nog redelijk op peil. Al met al wordt het een reisje zonder bijzondere vaar-gebeurtenissen. Maar wel met het nodige hondenkwaad, ondanks de vele wandelingen. Zo vreet madame twee levende muizen met huid en haar op, gaat op een sluis lekker in een dode vos liggen rollen, rent weer eens bij een sluiswachter naar binnen,… Op 1 november hebben we een verplicht vrije dag aan Sapigneul, waar helaas niet veel te beleven is: de 'berg' mogen we niet op, omdat er gejaagd wordt en de Emmaus is ook dicht. Verder vieren we onderweg nog de 60e verjaardag van de buurman, met taart en ballonnen. Roeselare blijkt nog steeds een waardeloze ligplek, maar nu Tara beter aan de riem loopt mag ze mee het (best wel gezellige) centrum in. Daarna op de fiets naar een 'centre commercial' aan de rand van de stad, met uitgebreide dierenwinkel. En een AH, toch weer eens wat anders na zoveel weken Franse supermarkten. 's Avonds nog visite: de opstapster van de heenreis en familie.


INVOER

Email* :
Naam* :
Tekst* :
Controle sleutel :
   
 
print-versie