|
| Vrijdag 1 | Hè hè, eindelijk kunnen we rond het schip lopen. Niet eronderdoor: er is hier maar net kruipruimte. We hebben dan ook weinig zin om zelf te spuiten, zoals de baas voorstelde. Zijn oproepkracht blijkt namelijk zaterdag pas te kunnen komen, maar ach, een dagje meer of minder maakt nu ook niet meer uit. Tijdens mijn middagwandeling besluit ik toch maar 'even' de hele kanaalroute te lopen, want ik betwijfel of we er dit weekend samen nog aan toe komen en dan blijf ik me eeuwig afvragen of ik wat gemist heb… Niet dus: het tweede stuk kanaal is ook prachtig om langs te wandelen, maar bevat verder ook geen bijzondere bezienswaardigheden.'s Avonds krijg ik nog een vertaalklusje en Thijs een vervelend karweitje: de wc-pot, die in Dordrecht los getrild was, kan, nu we hem toch kunnen niet gebruiken, mooi even los gemaakt en opnieuw afgekit worden.
|
| Zaterdag 2 | Nog wat laag-bij-de-grondse klusjes: Thijs hangt met bikhamer en teerkwast in de beun van de kopschroef en ik kruip met bokkenpoot en vetemmer in de hel.
|
Reactie van
bas | Hopelijk zijn jullie ondertussen al wat opgeschoten en al weer onderweg om ergens te gaan laden???
|
Reactie van
Irene | Hoe gaat het met je oog?
|
Reactie van
Annemarie | Dat lasoog was de volgende morgen weer over, maar van die verbrande nek heb ik nog wel een paar dagen plezier gehad :-((
|
| Zondag 3 | Het is hier wel een bedrijf van uitersten… wekenlang gebeurt er niks, en dan komt de spuiter op zondag terug om z'n karwei af te maken! 's Middags visite, de buren van voor-vorige reis komen het fotoalbum laten zien wat we via internet voor ze af hebben laten drukken en een logboeklezer komt de Picaro(s) eens in real life bekijken.
|
| Maandag 4 | Eindelijk vooruitgang… de Picaro heeft weer een mooie zwarte buik, kop en kont (en ik ook ;-)
|
| Dinsdag 5 | Snetver, onze eerste Sinterklaasavond zonder pepernoten en banketletter! Als we naar Frankrijk gaan, zorg ik er altijd voor die tijdig in te slaan, maar ons verblijf in Belgenland loopt nu wel erg uit de hand. Gelukkig heeft Sint beter vooruitgedacht (of hij heeft hier ook wel eens een tijdje met de stoomboot doorgebracht…): na een week zonder tv zijn we erg blij met een dvd!
|
| Woensdag 6 | Begon onze lady eindelijk te wennen aan een vast bestaan, moet ze weer vagebond worden. Nu gaat alles opeens snel, het dok loopt in drie uur vol… en de rekening ligt ook al klaar! Hoewel het twintig kilometer om is, nu sluis Bosscheveld gestremd is, varen we 'benedenlangs' richting Stein, om eindelijk het laatste stuk Zuid-Willemsvaart eens te kunnen doen.
|
| Donderdag 7 | Oef, da's wel even wennen, al die storm en regen, na zo lang droog gestaan te hebben. Het overslagbedrijf belt of we vanmiddag, in plaats van morgenvroeg, al kunnen laden. En willen, aangezien het zo hard waait… Tjonge, zoveel begrip hebben de meeste bedrijven niet! Open en dicht leggen is inderdaad geen pretje met die rukwinden, maar het is nu wel droog… Dus gooi er maar in, die 330 ton nutramon voor Marquion. Oeps, da's ook weer even wennen, zo'n laag schip, na zo lang zo hoog gestaan te hebben…
|
| Vrijdag 8 | Brrr, nog steeds beestenweer, dus ik kruip maar weer eens een dagje achter de PC. Lekker met m'n voeten in de hondenmand…
|
| Zaterdag 9 | Op de Maas en Sambre hebben we een aardig stroompje tegen, maar wel bijna alle sluizen mee. Alleen komen we net niet aan Strépy. Een tegemoetkomende buurman waarschuwt ons dat de 'porte de garde' op zaterdagavond om half 8 dichtgaat. Dus moeten we maar halverwege aan een kolenkade vastmaken: palen konden er bij zo'n duur kunstwerk blijkbaar niet meer vanaf…
|
| Zondag 10 | Als we de buitenboord aan het binnenbergen zijn bedenken we dat we nog wel even naar de oude 'ascenseurs' kunnen varen met het bootje, het is zo zalig zonnig… De restauratiewerkzaamheden van scheepslift nummer 1 blijken nog in volle gang. Aansluitend duiken we nog even de havens van La Louvière in, voor het geval we daar ooit nog eens moeten laden, lossen of liggen. En dan… is er warme chocomel, want een zonnestraaltje maakt toch bepaald geen zomer!
|
| Maandag 11 | In de loop van de nacht is het vreselijk hard gaan waaien en regenen, waardoor we 's ochtends ongeveer een ton zand en kolenstof in het gangboord, op de luiken en op de roef hebben liggen. Kan ik voor de tweede keer deze week het hele schip boenen. Grr en brr. Daarna was ik eigenlijk van plan de rest van de dag niet meer buiten te komen, maar bij Peronne 2 heb ik wel weer genoeg gevoel in mijn tenen om met Kia naar Peronne 1 te lopen. De 'moeite' waard: langs het jaagpad ligt een oud scheepslampje, dat perfect op de fitting past die ik vorig jaar uit een container heb gevist!
|
| Dinsdag 12 | Even na de middag zijn we al weer in Marquion. Maar helaas, niet morgen lossen: dan is de kraan niet beschikbaar. Er staat nog wel wat werk op het 'bord', maar zo wordt de kans dat we deze week nog laden, en dus nog voor de Kerst in Nederland lossen, wel een stuk kleiner. En Kerstmis valt dit jaar wel bijzonder ongelukkig…
|
| Woensdag 13 | Bij de grote vooronderopruiming in Bocholt kwam ik nog een paar stukken hoeklijn tegen. Twee lassen 'we' (ja ma, oogjes toe :-) langs de rand van het vooronder, zodat daar voortaan hopelijk wat minder stof binnen komt. Het restant wordt, samen met de oude evenaar van de roeiboot, de basis voor een tweede werkbank. Wonderbaarlijk, half december, en nog zonder koude handen buiten kunnen werken!
|
| Donderdag 14 | Om elf uur is het ruim weer leeg, de koelkast weer vol, en kunnen we op weg naar Santes. Morgen laden, zodat we toch nog met Kerst in Brabant liggen. Alleen niet leeg helaas: we mogen pas de 23e aankomen, wat met al die zon- en feestdagen inhoudt dat ze ons officieel pas de 28e leeg hoeven te hebben. Het alternatief was voor een beetje meer vracht helemaal naar Noyon varen, om vervolgens Kerstmis in de Rotterdamse Maashaven door te mogen brengen.
|
Reactie van
Evert CadIJ | In de Maashaven kan het met kerst ook gezellig druk zijn hoor.!!.
Tussen al die bakken van 135 m had ik tijdens mijn werk op beide kerstdagen wel tegen een spits aan willen kijken :-(
Groet Evert
|
Reactie van
Picaro | Als we geweten hadden dat er zo goed over ons gewaakt zou worden waren we natuurlijk naar Rotterdam gekomen!
|
| Vrijdag 15 | De silo van Santes is zo groot dat ik hem nog nooit heb zien staan… Volgens het siloboek kunnen ze er 300 ton per uur laden. Gelukkig lijkt hij vandaag afgesteld op 125 t/u. De laadpijp wordt door een silomedewerker bediend, dat zijn we niet meer gewend, meestal moet de schipper dat zelf doen. Hij maakt hem zo mooi vol, en de gerst is zo lekker zwaar, dat er nog wel 20 ton bij gekund had. Na het laden ligt er wel een dikke laag kaf op het voorschip. Omdat we een uur op de papieren moeten wachten ga ik maar vast spuiten. Als ik bijna klaar ben is de achterbuurman echter begonnen met laden, zodat ik weer opnieuw kan beginnen…
|
| Zaterdag 16 | Net als gisteren liggen we al weer vroeg vast: zo'n lange melddatum motiveert niet echt om in deze donkere dagen nog even door te duwen.
|
| Zondag 17 | Boven de Westerschelde staat een fraaie regenboog. Thijs draait een beetje naar bakboord, en ik sprint naar voren, maar helaas, geen pot met goud op het voordek. Bij de Krammer gaan we op ontdekkingsreis: we mogen via de jachtensluis. Zodat die grote containerjongen ons later voor de tweede keer voorbij komt stuiven.
|
Reactie van
bas | Thijs annemarie en kya<br /> Zo te lezen weer terug in nederland. Fijne dagen alvast.
|
| Maandag 18 | Als hij een gaatje heeft wil de silobaas ons deze week nog wel lossen, dus varen we maar door naar Helmond, in plaats van tot zaterdagochtend in Den Bosch te blijven liggen. Boven Sluis 0 zakt het opeens dicht, en de rest van de dag varen we in de mist. Het is ook net of de sluizen veel verder uit elkaar liggen dan anders. Dat zullen die beruchte laatste loodjes wel zijn…
|
| Dinsdag 19 | Voor het provincieblad zijn we een tijdje geleden geïnterviewd over de Zuid-Willemsvaart, en vandaag moeten de bijbehorende foto's genomen worden. De fotograaf heeft opdracht gekregen ons werkend vast te leggen. Doen alsof we varen gaat, met aan de ene kant een grasveld en aan de andere kant een buurman, een beetje moeilijk. Dus gaan we maar wat boenen. Zo komt dat stereotype beeld van de soppende schipper dus in de wereld ;-)
|
| Woensdag 20 | Het is nog steeds mistig, en niet alle spitsen en kempenaars hebben een radar, dus geven we de hoop, dat ze voor de Kerst nog even zonder schepen komen te zitten, nog niet helemaal op.
|
| Donderdag 21 | Met de trein ga ik naar Rotterdam, voor het door Bureau Voorlichting Binnenvaart georganiseerde congres 'Verder kijken dan je schip lang is'. Zelf hadden we het wel geloofd, wij zijn voor ons gevoel meer bezig met overleven dan met innoveren, maar mijn 'Franse bazin' wil graag een artikel.
|
| Vrijdag 22 | Wel frustrerend hoor, al die schepen die binnen komen en lossen, terwijl wij maar in ons hoekje liggen te wachten. Inmiddels rekenen we er al niet echt meer op deze week nog leeg te komen. Maar aangezien we blijkbaar een van de weinigen zijn die tussen kerst en oud & nieuw nog willen laden, zijn we al wél weer aan de reis. Terwijl we kerstinkopen doen verandert die reis echter nog twee keer. Het was de bedoeling om de 29e in Born kolen te laden voor Gennevilliers. Born verandert in Rotterdam. En de 29e wordt de 2e. Heel onze planning, en daarmee de vakantiereis van onze opstappers, weer in het water gevallen.
|
| Zaterdag 23 | De Helmondse bouwmarkten hebben deze week weer goede zaken gedaan. Voor de nieuwe werkbank hadden we nog wat ijzer en hout nodig. Verder wou ik in het vooronder graag een deur tussen Thijs zijn werkplaats en mijn opslagruimte, zodat alles daar niet steeds vol slijpsel en zaagsel komt. Voor een draaideur hebben we geen plaats, voor een schuifdeur is het plafond te rond, dus wordt het een rolluik. En tenslotte moest er nu toch echt een nieuw toiletkastje komen, het oude lijdt aan een ernstige vorm van plasticmoeheid. Maar zie maar eens een kastje te vinden met drie spiegeldeurtjes, dat maximaal zestig centimeter breed is (onze 'badkamer' is namelijk 65 centimeter breed…), vijftig centimeter hoog en binnen die buitenmaten optimale bergruimte biedt (dus zonder ingebouwde lampen en stopcontacten). Kortom, weer een doehetzelfproject.
|
| Zondag 24 | Klusdag. Werkbankje maken, rolluikje ophangen, kastje in elkaar zetten. Het lijkt allemaal zo simpel, maar overal ben je zo dágen mee bezig.
|
| Maandag 25 | Klus- en kookdag: pa en ma komen eten. Tussen de bedrijven door wandel ik met Kia om het nieuwe appartementencomplex dat naast de haven verrezen is. We hoeven overigens niet bang te zijn dat we hier vanwege geluids- of uitzichtoverlast in de toekomst niet meer in de oude kanaalarm mogen liggen: volgens een buurman komt er nieuwe, lage, brug over, waardoor we er niet eens meer kúnnen liggen…
|
| Dinsdag 26 | Kerstfeest bij de andere familie. Vandaag kom ik er gemakkelijk vanaf, alleen een voorgerecht. Tussen de bedrijven door maakt de scheepstimmerman nog even ronde kantjes aan onze nieuwe deurtjes. 's Avonds moeten we nog teruggebracht worden: morgenvroeg om half zeven door de brug…
|
| Woensdag 27 | Als ik tijdens het lossen nog even naar de bouwmarkt fiets voor een spiegel, ontdek ik een echt glasbedrijf. Hoewel ze officieel gesloten zijn, is een medewerker zo vriendelijk drie spiegeltjes op maat voor me te snijden. In Den Bosch krijgen we meteen koffievisite. 's Avonds mag Thijs weer aan ma's PC gaan sleutelen. Als we rond middernacht teruggebracht worden zit er een hondje met een afgebroken riempje in de heg gekropen. Weggelopen, gedumpt? Omdat we morgen de hele dag weg moeten rijden we nog maar even naar het politiebureau. De agent van dienst doet z'n best, maar kan niemand meer bereiken die het beestje op kan vangen, dus of hij een nachtje bij ons kan logeren… Ondanks een humeurige Heidewachtel, die mand en bak met blikkerende tanden verdedigt, lijkt onze asielzoeker zich binnen de kortste keren thuis te voelen. Hij sjokt achter ons aan, slokt een volle bak brokken op en installeert zich vervolgens lekker op z'n dekentje voor de verwarming.
|
| Donderdag 28 | In een boodschappentas brengt Thijs onze vondeling door de stromende regen naar het politiebureau. Hij heeft zich intussen al helemaal aan ons gehecht, maar lijkt daar, bij twee agentes, wel in zeer goede handen te komen… We zien elkaar weer op het station, waar we de trein naar Nijmegen nemen, voor de jaarlijkse telematicadag. Voor ons zoals gewoonlijk meer een sociaal evenement dan dat we echt groot nieuws horen over zaken als AIS, breedband mobiel internet en podcast. Volgens traditie eten we bij onze Chinareisgenoten aan boord. Daar lachen we om de ironie: buurman is laatst behoorlijk gewond geraakt toen hij weer eens op handen en voeten over een ladder naar de wal moest kruipen om zijn touwen vast te krijgen. Maar voortaan kun je dan via een webcam aan boord een arts raadplegen…
|
| Vrijdag 29 | Postkantoor, bibliotheek, boodschappen, en dan lekker even de stad in. Ik wil ons nieuwe toiletkastje graag een beetje laten passen bij het glas-in-lood kunstwerkje dat er naast hangt, door de kleuren, blauw, wit en oranje, terug te laten komen in de knopjes. Mooie gekleurde knopjes kosten in de hang- en sluitwerkzaak echter dertien euro per stuk! Maar ernaast zit een speelgoedwinkel, waar ik voor twee euro een hele zák gekleurde glazen bolletjes koop! Die kunnen we, na er een plat kantje aangemaakt te hebben, straks zo op de spiegels lijmen. Een gat erin boren om ze op de laatjes te schroeven lukt niet, maar daar heb je dan weer kralenwinkels voor… 's Avonds komt een schoolvriend van Thijs eten. Hij heeft uitgerekend dat we elkaar al veertien jaar niet meer gezien hebben. Onze eerste reactie is ongeloof, maar hij heeft gelijk. Mens, wat vliegt de tijd!
|
| Zaterdag 30 | Terwijl ik naar de begrafenis van een oom ben, vaart Thijs vast de Maas op. Want zaterdagmiddag, zondag en maandag wordt er in Den Bosch niet geschut, en dinsdagochtend moeten we om zeven uur weer laadgereed liggen in Rotterdam. Buiten Engelen mag je afvarend officieel niet op de remming liggen, en omdat we zelf ook niet het risico willen lopen 'ingebouwd' te raken duikt hij Hedel maar in. Daar blijken we maar liefst negen breed te liggen.
|
| Zondag 31 | Met Kia lopen we een end langs de Maas, zodat ze in ieder geval goed uit geweest is voor het ergste geknal losbarst. Normaal is ze doodsbang van vuurwerk, onweer en alles wat daar op lijkt, maar vandaag kijkt ze alleen een beetje schichtig. Met een vriendin kunnen we meerijden naar Oss, om bij de familie daar oud en nieuw te gaan vieren. En dan is 2006… over en uit!
|
Reactie van
Bas | Ondertussen alweer geladen in rotterdam??? Bij de emo???
|