|
| Maandag 1 | Oeaaah, ik had best nog een paar uur kunnen slapen, maar we moeten er al vroeg uit, onze gasten oppikken, naar Hedel, en dan weer varen. De stuurhut zit, met drie mensen en twee honden, aardig vol, dus kruip ik maar een dagje achter de PC. De Amazonehaven is niet het rustigste overnachtingsplekje, maar ik slaap overal doorheen. Onze logés treffen het wat minder: als het schip op een bepaald moment wel erg hard slingert duikt de hond van schrik tussen hen in.
|
| Dinsdag 2 | Binnen een uur zitten de kolen er weer in. Nou ja erin, er ligt ook behoorlijk wat op… Het jaar begint in ieder geval goed: 304 ton. Zoveel kolen hebben we nog nooit geladen. Daarna nemen we de 'toeristische route', door het Breediep, de Maeslantkering en de stad, naar Dordrecht, waar we onze passagiers weer afzetten. Inderdaad niet de meest economische route, blijkt aan de splitsing: de buurman die achter ons geladen heeft zit nu net voor ons. Na de Volkeraksluis scheiden onze wegen weer: wij gaan richting Kreekrak, omdat we het niet verantwoord vinden om met een open schip over de Westerschelde te gaan, hij gaat richting Krammer, omdat hij het niet verantwoord vindt om met zo'n topzwaar schip over de Zeeschelde te gaan…
|
| Woensdag 3 | Sluis Kerkhove is gestremd en er liggen al 25 schuttingen te wachten, horen we van buren. Dus gaan we 's avonds aan Merelbeke maar weer rechtsaf, richting Evergem. Liever een stukje om dan morgen de hele dag aanschuiven. En wie komen we tegen op de Ringvaart? Jawel, onze achterbuurman die via Terneuzen is gevaren en op de Schelde 'gokt'.
|
| Donderdag 4 | Gisteren het hele schip met de luiwagen schoongemaakt, omdat ik toch moeilijk de slang door de kolenbergen naar voren kan trekken, zit vandaag alles weer onder het kolenstof, doordat de bovenste laag opdroogt en wegwaait. Ze zijn dan ook superfijn deze ronde, het lijkt wel asfalt. Na onze ervaring met die kletsnatte kolen voor l'Ardoise heeft Thijs nu voor het laden een dompelpompje in het ruim gezet, zodat we voor ook kunnen pompen, maar er komt deze keer maar weinig water uit.
|
| Vrijdag 5 | Onze achterbuurman is toch beter opgeschoten dan wij, aan Palluel blijkt hij een paar uur voor ons te zitten. Of hij heeft het 's avonds wat later gemaakt. Maar na twee dagen tot tien uur gevaren te hebben vonden we het gisteravond om half acht wel welletjes: lekker aan tafel eten en naar het acht uur journaal kijken. Vandaag komen we tot Moislains. Prima plekje om het schip een dag te laten liggen, dat kan namelijk niet overal in het Canal du Nord.
|
| Zaterdag 6 | Een lange buurman uit Languevoisin is bereid de duistere en modderige Franse plattelandsweggetjes te trotseren om ons mee naar Bergen op Zoom te nemen voor de vergadering van ons samenwerkingsverband. Op de terugweg moet hij nog een collega in het Noorden afleveren, en voor we weer aan boord zijn heeft Kia bijna zestien uur alleen gezeten. Gelukkig niets gesloopt. Maar 's nachts verstopt ze veiligheidshalve wel onze sokken in haar nest…
|
| Zondag 7 | Tijdens onze afwezigheid zijn er zo te zien een paar auto's gepasseerd over het jaagpad, want de voorste helft van de den zit van onder tot boven vol modder. Grr, maar weer boenen dus… Dan leg ik de laatste hand aan mijn tweetalige verhaal over de CompocaNord, het nieuwe composiet Canal du Nord schip. Het kanaal in kwestie loopt voor de verandering lekker, we komen nauwelijks schepen tegen en de pousseur voor ons maakt al vroeg vast om de kinderen weg te brengen. Maar om vijf uur is het weer uit met de pret: aan Campagne is bij de schutting voor ons een verlaat afgebroken en scheef gezakt. Er kan niet op één verlaat geschut worden omdat het water dan langs de defecte verlaat wegstroomt. Alvorens naar huis te gaan meldt de sluismeester nog even dat de bakker hier 's morgens meestal om acht uur langs komt, en dat we morgen rond half negen waarschijnlijk weer kunnen schutten.
|
Reactie van
Thiel van Giesen | Hallo, heb enige tijd geleden jullie website ontdekt,volg het nu regelmatig, zeer mooi en interesant.<br />Kom zelf ook van de scheepvaart hadden vroeger de 47m spits Thilant en voeren veel Luik-Charlerois naar boven, Rijn,Neckar,Moezel.<br />Ben allang aan de wal maar vaar nog regelmatig met mijn broer mee op de Marina-Leona.<br />Onbescheiden vraag, heb ik goed begrepen dat een van jullie uit 's-Hertogenbosch komt? Daar wonen wij ook, toepasselijk in de Rijnstraat.<br />Succes, groeten van,<br />Thiel en Els van Giesen
|
| Maandag 8 | Om kwart over acht hebben we inderdaad ons 'pain de campagne', maar het duurt tot kwart voor tien voor de reparatieploeg van VNF op komt dagen om de kapotte verlaat provisorisch af te dichten: ze hebben eerst aan een andere sluis gewerkt. Wij zouden zeggen: zorg eerst dat je een gestremde sluis met wachtende schepen weer aan de gang krijgt, zeker als dat maar een half uurtje duurt, en ga dan minder noodzakelijke werkzaamheden verrichten, maar ja, dit is Frankrijk…
|
| Dinsdag 9 | Er was vandaag een persconferentie over Seine-Nord in Amiens, maar ik ben blij dat ik me niet aangemeld heb: anders had ik eerst gisteren de hele dag zitten stressen of we Creil wel zouden halen door die stremming, en me vervolgens vandaag weer druk gemaakt over de vraag hoe ik weer aan boord moest komen. Ik herinner me vaag dat het zelfs met de fiets nog wel een end was van de metro naar de haven van Gennevilliers. Wat ik me wel goed herinner is dat ik hier onze mooie boekenkastdeurtjes uit de vuilcontainer gehaald heb… Maar helaas, geen container meer, blijkt als ik Kia uitlaat.
|
| Woensdag 10 | Het lossen gaat op volgorde van belading, dus de laatsten (wij) zijn de eersten. We bellen net te laat voor een mooie reis Sens - Spyck. Dan maar de Cannes Ecluse - Antwerpen. Betaalt een stuk minder, maar het voordeel is dat je met de Scheepvaartinspectie in Antwerpen geen vier weken van tevoren af hoeft te spreken, zoals in Nederland. We moeten namelijk nog steeds een proefvaart maken met ons nieuwe stuurwerk… Daarna even opzoeken waar we nu precies moeten laden… O, Cannes heette vroeger Moscou ;-) De rest van de dag zijn we natuurlijk weer aan het boenen. Mij hoor je niet klagen over het zachte weer.
|
| Donderdag 11 | Van Gennevilliers varen we naar Parijs. De hier wettelijk geregelde uitverkoop is gisteren begonnen, dus het is razend druk in de stad. We wagen ons alleen in onze vaste winkels, BHV en FNAC. Op een graffiti lees ik een mooi Frans woord voor coffeeshop: cannabistro! Over taal gesproken: onze nieuwe mousepad is een verknipte placemat…
|
| Vrijdag 12 | In de metro hebben we gisteren geen interessante tentoonstellingen voorbij zien komen, dus wordt vandaag een gewone werkdag: buikdenning droogmaken en BTW afwerken. Daarna gaan we via de nieuwe passerelle Simone de Beauvoir naar de wijk Bercy, met het idee daar eens in het Centre Commercial boodschappen te gaan doen, maar eerst lopen we ons vast tegen een spoorlijn en dan tegen een autoweg. We ontdekken wel weer een leuk nieuw stukje Parijs: het hippe Village de Bercy en het met zijn kristallen kroonluchters aan bomen sprookjesachtig ogende Pavillons de Bercy, ofwel Musée des Arts Forains, helaas alleen toegankelijk voor groepen.
|
| Zaterdag 13 | Van de Quai d'Austerlitz varen we naar Ivry, om boodschappen te doen, en dan de Boven-Seine op. De halve vloot vaart hier met een Frans én een Nederlands Europanummer: er wordt in rap tempo vergroot. Maar niet echt verjongd…
|
| Zondag 14 | Om half januari zonder jas buiten te kunnen lopen moest je vroeger naar Sète varen. Tegenwoordig is Parijs al ver genoeg…
|
Reactie van
Bas | Ik heb vandaag vrijdag 19januari ook zonder jas gewerkt en alleen in t-shirt in maastricht net voor sluis ternaayen.
|
| Maandag 15 | Tot onze verrassing laden we met vrachtwagens. Soms twee tegelijk, dan weer ruim een uur niets. Bij de laatste wagen krijgen we behalve de laadbon ook 3 euro. Pourquoi? Prime de bourrage, antwoordt de chauffeur, schepgeld. Dat is lang geleden dat we dat gehad hebben! Maar geschept hebben we dan ook: bij de een na laatste wagen kwamen we er achter dat we per ongeluk 262,5 ton koolzaad aangenomen hadden, in plaats van de gebruikelijke 250. Wat er dus laatst in Saint-Quentin niet eens in ging… Maar het lukt! Enorm, hoe een product van gewicht kan verschillen.
|
| Dinsdag 16 | ijdens de doorvaart van Parijs zijn de luiken duifgrijs. Persoonlijk vind ik duiven maar vliegende ratten, maar de toeristen op de bruggen vinden het zo'n mooi gezicht, dus laat maar zitten…
|
| Woensdag 17 | In Conflans schieten we bij kennissen langszij om een bestelling af te leveren, even bij te praten en de e-mail aan de gang te krijgen. Op de Oise loopt een beetje stroom, waardoor we wat minder ver komen dan gehoopt. We willen zaterdag namelijk nog graag tot Merelbeke komen, zodat we zondag door kunnen varen en maandag lekker een dagje vrij hebben in Antwerpen.
|
| Donderdag 18 | Weer een vertaalklusje. En als ik wil nog een, voor een echt vertaalbureau. Dat sla ik toch maar af. Teksten die met varen te maken hebben oké, maar over managementsoftware… In Nederland heeft het fiks gestormd, zien we 's avonds op het journaal, maar wij hebben nergens last van gehad.
|
| Vrijdag 19 | Als we alle pousseurs eenmaal afgeschud hebben loopt het Canal du Nord als een trein: van Languevoisin varen we naar Palluel. Net als ik de macaroni in de pan wil doen is de gasfles leeg. Grr. Dan maar een blik bonen door de groente, en in de magnetron ermee. Zo ontstaan nieuwe recepten…
|
| Zaterdag 20 | De Franse Schelde schiet niet echt op, maar de Belgische maakt dat weer goed. Zodat we toch nog aan Merelbeke komen. Wel een lange zit voor Thijs. Ik heb me ondertussen maar weer eens uitgeleefd in het vooronder.
|
| Maandag 22 | Eerst de scheepsbenodigdheden en dan: shoppen! Dat laatste wil bij ons zeggen: veel kijken en weinig kopen, want we hebben toch nergens plaats voor. Wat dat betreft woon je reuze goedkoop op een spits.
|
| Dinsdag 23 | Het hele Kattendijkdok aan het klotsen: voor de stuurwerkproefvaart moeten we een keer rond, zoveel keer zoveel graden stuur- en bakboord, zoveel keer zoveel graden, en ook nog even volaan. En dan weigert de kopschroef, natuurlijk net als je de scheepvaartinspectie aan boord hebt, voor het eerst in z'n carrière dienst. De startmotor blijkt het begeven te hebben. Geluk bij een ongeluk dat het hier in Antwerpen gebeurt, met allerlei bedrijven op fietsafstand, en niet in de Franse rimboe. Hij is waarschijnlijk nog wel te repareren, maar hoe lang gaat dat duren en hoe krijgen we hem dan weer aan boord, want we weten nog niet wanneer we moeten lossen en waar we dan weer heen moeten… Dus kopen we maar een ruilstarter. Wat dat betreft leef je reuze duur op een schip :-(
|
| Woensdag 24 | Voor we goed en wel in de stad zijn komt het ver-lossen-de telefoontje, dus terug naar boord maar weer, en op naar de haven. Omdat het ruim zo vol zit zijn de gebinten niet zichtbaar voor de kraanmachinist, dus legt de losploeg daar rood-witte stokken in de lading. Want met zo'n zware grijper kun je aardig wat schade aanrichten. Dat gebeurt overigens alsnog: deukje in de luikengoot voor de stuurhut en hier en daar de verf van de den. Maar we zeggen er maar niets van, want er wordt toch al geklaagd dat het lossen van vier spitsen even lang duurt als van een tweeëneenhalfduizendtonner. Niet dat ze op ons mopperen, meer op de hoge bazen, die de oude zuiginstallatie verkocht hebben… Als we leeg zijn varen we nog naar Tholen: morgenmiddag in de Europoort weer kolen laden voor Gennevilliers.
|
| Donderdag 25 | Bitter koud buiten, dus ik ben blij dat ik het ruim deze keer niet schoon hoef te maken. Van een buurman die altijd kolen vaart hoorden we vorige reis dat hij vanwege het milieu steeds een paar procent gemalen olijfpitten moest bijladen. Dus leveren wij de Parijse stadsverwarming ook maar wat biobrandstof… Om half twee bij arriveren we bij de EMO, om half vier ligt er 308 ton antraciet in het ruim, om half vijf zijn we het klotsen en botsen zo beu dat we, hoewel we nog geen stroom mee hebben, maar gaan varen, en om half elf liggen we in 's Gravendeel. We moeten ons weer haasten om voor zondag nog door België te komen, want volgende week donderdag moeten we weer lossen.
|
| Vrijdag 26 | Een wonder: in Antwerpen lopen we zó de Royersluis in! Dan de Zeeschelde met stroom mee in het donker, da's pas een stuurproef ;-) Om lading- en interieurverschuivingen te voorkomen stopt Thijs voor de ergste bochten toch maar even af. Met als gevolg dat Kia steeds weer opstaat: 'Ha, we zijn er!' Maar helaas: het wordt weer laat. Voor onze begrippen dan toch.
|
| Zaterdag 27 | Eenmaal in Wallonië is de druk weer van de ketel, zodat ik tijdens het bunkeren in Antoing rustig boodschappen kan gaan doen. Want dat is hard nodig. Alleen hebben we met dat bliksembezoek aan de Europoort deze ronde dus geen Nederlands brood en geen Nederlandse koffie. En ook geen post.
|
Reactie van
bas | Nou ben ik afgelopen 2weken zowat alleen maar op de maas geweest en in belgie richting van charloi denk kom ik die picaro's wel is tegen nee hoor!!!! Zitten ze een beetje in rotterdam en antwerpen.;-))
|
| Zondag 28 | In het Canal du Nord mogen we eendje spelen. Een combinatie van kapotte sluizen en veel schepen. We hebben een pousseur en een Canal du Nord voor ons, en twee pousseurs erachter, dus voorlopig schutten we lekker alleen. Ik buig me maar eens over de vervoersstatistieken van VNF. Knap, dat ze het altijd weer zo weten te berekenen dat ze op groei uitkomen!
|
| Maandag 29 | Nog een dag drijven en aansluiten. Zo gaat donderdag lossen toch nog krap worden…
|
| Dinsdag 30 | Met de hakken over de sloot eruit. Zo zie je maar, de ene reis doe je 1,5 dag over het Canal du Nord en de volgende 2,5 dag.
|
Reactie van
Evert CadIJ | Volgende reis dan ook maar als pousseur over het Can du Nord??? : - (
|
| Woensdag 31 | Wij kunnen er donderdagochtend net op tijd zijn om als tweede te lossen, maar nummer drie haalt het waarschijnlijk niet om daar op aan te sluiten. Dus wordt het, in overleg, alledrie vrijdag lossen, zodat de klant niet twee keer kraanhuur en personeel hoeft te betalen. Slecht voor onze lange termijn planning, maar prettig voor de korte: kunnen we vanavond mooi in Conflans, bij de wi-fi en de bakker, blijven liggen.
|