|
|
| Maandag 1 | Uitslapen, brood halen, pitstop in het Noordkasteeldok om afval af te geven en de watertank bij te vullen (al zal de stagiair hoogstwaarschijnlijk met buren mee gaan die woensdag kunnen laden, want het is erg rustig met reizen richting Frankrijk, en stil liggen met een stagiair aan boord gaan we niet doen) en dan lossen. In een uurtje is de gerst er uit, een heel verschil met Beloeil :-) Omdat we niet weten of het Stein wordt, of Gent, of Terneuzen, of…, gaan we daarna maar weer op ons oude plekje liggen.
|
| Dinsdag 2 | tot en met maandag 8 februari. Stilliggen is 'quality-time', dat wil zeggen gelegenheid om dingen te doen die je tijdens het varen niet kunt (zowel leuke als onderhoud), maar dit lijkt meer op scheepsarrest… wat 'n weer! Al is dat verplicht binnen blijven ook nog wel ergens goed voor. Bijvoorbeeld om een stapel van (oeps) anderhalf jaar opzij gelegde vakbladen door te nemen. Aansluitend de overige, vaak jarenlang bewaarde, binnenvaartbladen ook maar eens wegwerken, en alleen de interessante artikelen bewaren. Het in 17-jaar-Schuttevaer verzamelde VNF-archief moet er ook aan geloven, heb toch geen tijd meer om er in te kijken. (Al is een folder, waarin staat dat het Seine-Nordkanaal in 2012 klaar zal zijn, toch te leuk om weg te gooien ;-) Al met al 45 kilo oud papier, kunnen we toch mooi weer meer laden! Verder maak ik een begin met een informatiemapje voor spitsenschippers-in-spé, voor de beurs in Gorinchem. Zo nu en dan krijgen we even een bekende langszij, dat breekt de week ook weer een beetje. Als de fiets weer gerepareerd is, gaan we, tussen de buien door, iedere dag even samen weg, boodschappen doen of naar de stad, zodat Tara kan oefenen met alleen aan boord blijven. Ter compensatie mag ze nog een keer mee naar het 'shopping center' en fietsen we tweemaal een rondje-om-de-plas bij de Royerssluis. Maar ondanks alle nuttige werkzaamheden en kleine uitjes zijn we het hier na bijna twee weken toch wel beu!
|
| Dinsdag 9 | Aan de reis, donderdag in Amsterdam rollen laden voor Evry. Als we dat vorige week geweten hadden… waren we mooi in een keer naar Den Bosch gevaren! Nu vertrekken we ook meteen richting Nederland, ondanks de regen en stormwaarschuwing. 's Avonds in het donker vinden we het aan Lekkerkerk wel weer genoeg. We knopen bij een paar sleepschepen langszij vast en gaan een rondje met Tara lopen. Leuk plekje, maar niet voor je nachtrust…
|
| Woensdag 10 | Sinds begin dit jaar heeft de Bibliotheek voor Varenden in plaats van meer dan 60, nog maar 12 inleverpunten, waar Den Bosch, Antwerpen en 'Rivierenland' helaas niet meer bij staan. Eind december door alle kerstdrukte helemaal vergeten ze in te leveren, met als gevolg dat ik de in oktober in Terneuzen geleende boeken nu nog steeds aan boord heb. Omdat de verlenging weer op z'n eindje loopt, en ik er toch wel eens vanaf wil, maken we in Vreeswijk binnen de sluis vast, want Nieuwegein doet nog wel mee aan de BvV. Maar eerst gaan we even bij buren op visite. Inclusief Tara, die het helemaal geweldig vindt om met de buurhond te stoeien (en en passant een waterballet te veroorzaken in de keuken…). Op aanwijzing van de buren ('gewoon langs het water blijven fietsen') heb ik de bieb vervolgens zo gevonden. En besluit toch maar geen nieuwe boeken meer te lenen. Daarna door naar de Houthaven, hoewel we morgenvroeg om 7 uur laadgereed bij de Waterlandterminal moeten liggen: hier slapen we waarschijnlijk beter.
|
| Donderdag 11 | In de tijd die we nodig hebben om naar de haven te varen kan ik precies de afwas doen en binnen nog alles 'rolproof' maken. Al gaan we deze keer niet extreem schuin, omdat het niet van die zware jongens zijn. Daar staat tegenover dat het er wel veel zijn, 29 stuks, dus dat wordt passen en meten, want ze moeten ook nog vrij ruim van de huid, de gebinten en elkaar af staan, anders kan de losinstallatie er niet tussen. Om het nog wat ingewikkelder te maken, kunnen we niet zien wat er komt, omdat ze steeds maar één rol tevoorschijn halen, en dat is dan weer een kleintje, dan weer een grote… met als eindresultaat dat we schandalig voorover liggen. Oef, deze reis maar alleen in het donker varen ;-) 'Binnendoor' blijkt niet te kunnen omdat er in Amsterdam een brug gestremd is, dus toch maar met onze semi-onderzeeër over het Amsterdam-Rijnkanaal. Aansluitend nemen we dan wel het Merwedekanaal, dat komt ook beter uit met tij. Na het laden ben ik meteen weer achter de pc gedoken, zonder alle tierelantijntjes die normaal op het dressoir staan van het logeerbed te halen. Als ik na een tijd geconcentreerd tikken achterom kijk moet ik wel even slikken. Bij gebrek aan aandacht heeft Tara zichzelf maar geamuseerd: m'n papegaaien- en pauwenveren in duizend snippers op de vloer…
|
| Vrijdag 12 | Zo kom je er jaren niet, en zo drie weekenden op 'n rij… het Asiadok. Daar liggen namelijk collega's met wie ik morgen mee naar Dordrecht kan rijden. Voor een vergadering waarbij mijn aanwezigheid blijkbaar gewenst is. Vandaag had ik ook nog een medewerkersbijeenkomst van de krant, en eigenlijk had ik ook wel een dagje naar Kerkdriel gewild, maar het was het een of het ander. Als we een tachograaf hadden gehad, had Thijs alleen van Amsterdam hierheen kunnen varen, en was het alledrie mogelijk geweest. Maar we zien op tegen wéér een apparaat dat om de zoveel tijd gekeurd moet worden.
|
| Zaterdag 13 | Niet voor niets naar Dordrecht: dat levert me weer een hoop werk op :-) Maar het is ook altijd informatief en gezellig om deze en gene weer eens te zien. 's Avonds word ik door een andere collega weer aan boord afgeleverd, dat gaat toch wel iets sneller en comfortabeler als met de trein…
|
| Zondag 14 | Pas om 'n uur of drie stroom mee, dus we mogen uitslapen. Vervolgens koffie drinken bij de buren en dan, samen met weer andere buren, de Royers in, die gelukkig weer in bedrijf is. Buurman hoeft pas een dag na ons te lossen en stopt aan Baasrode, voor ons wordt het een latertje naar Merelbeke. We hebben weliswaar nog steeds alle tijd om volgende week zondag op onze bestemming te kunnen arriveren, maar moeten ook rekening houden met flink wat stroom tegen op de Seine. Die meestal wat 'na-ijlt'.
|
| Maandag 15 | Ai, als Thijs 's morgens Tara op de wal zet, slaat ze op een of andere manier (staart, oor…) net een contactlens uit z'n oog. Gelukkig heeft hij nog een reserve, al is dat wel een oudje, want natuurlijk raak je net altijd dezelfde kwijt. Ondanks het afzakkertje op de Schelde komen we nog tot Valenciennes. Het is dan ook ontzettend rustig: heel België schutten we alleen. Om te slapen is het wat minder rustig: we blijken met het slaapkamerraam precies naast een zachtjes lopende waterkraan te liggen… De toevoerleiding loopt helemaal langs de damwand vanaf de sluis naar de kade, dus waarschijnlijk staat de kraan een stukje open om niet te bevriezen. Wat een drinkwaterverspilling. En 's zomers moet je zo natuurlijk weer een hoop water weg laten lopen omdat er warm water uit de leiding komt. Maar ach, de gebruiker betaalt…
|
| Dinsdag 16 | Wat stukjes schrijven en vertalen, site bijwerken, per mail overleggen. Maar 's middags gooi ik alles opzij om weer eens een paar pandjes met Tara mee te lopen, want het is zalig weer. En nodig… Achter mijn rug is afgelopen dagen namelijk weer het een en ander gebeurd: walnoten gepikt, wasknijpers gesloopt, statiegeldflessen ontveld en ontdopt, sokken en lingerie ontvoerd, de hele handschoenen- en mutsendoos leeg gehaald (zodat er één spoor van kledingstukken van de slaapkamer naar de stuurhut lag…). Puberperikelen zullen we maar denken, want luisteren gaat momenteel ook maar zo-zo, zeker buiten. De strakblauwe winterse lucht doet me aan Arles denken. Maar voorlopig zit een reis naar het Zuiden er niet in: begin april en eind mei al afspraken in Nederland.
|
| Woensdag 17 | Ongelooflijk, het hele canal du Nord alleen geschut, en in de vallei van Cléry waren we volgens de AIS zelfs het enige schip. Maar natuurlijk is dat wel een slecht teken: weinig werk. Languevoisin is sinds de Franse grens de eerste silo waar spitsen liggen te laden. Geen idee of dat nou komt doordat alle lading naar groot water wordt gereden, of doordat er nog steeds weinig beweging in de graanhandel zit.
|
Reactie van
Jan | Weinig beweging in de handel , wij vervoeren mengvoeders en grondstoffen over de weg en vrachten graan retour af Duitsland is er ook weinig
|
| Donderdag 18 | Gisteravond mooi in Janville voor de bakker uitgekomen, maar als ik daar om klokslag 7 uur voor de deur sta zit alles potdicht. Dat wordt dus een half bevroren sneetje Hollands bruin als ontbijt, in plaats van een warm baguetje. Als de opvaart uitgevaren is, en wij ingevaren, blijkt de bakker opeens wel open. Zeker verslapen. Dan maar een afgekoeld stokbroodje bij de lunch. En, ter compensatie, een kraakverse pain aux raisins voor bij de koffie. 's Avonds stoppen we in Conflans, dus morgenvroeg mooi…
|
| Vrijdag 19 | #%& bakker dicht! Gelukkig zit er verderop nog een. De marktlui op de kade zijn al aan het uitpakken, dus pak ik maar een grote bak sla mee, want we zijn bijna groenteloos. In Suresnes waarschuwt de sluismeester dat we de stuw goed in de gaten moeten houden, want net had hij een afvaart 'qui a tapé côté barrage'. Opvarend heb je daar wel geen last van, maar het is goed bedoeld zullen we maar denken… Tegen de avond maken we aan een kaaitje net beneden het Ile Seguin vast (waar, na lange tijd, weer flink gebouwd wordt). Als ik een stukje met Tara ga lopen zie ik dat er in een zijstraat een bakker zit.
|
| Zaterdag 20 | Hoe kan het ook anders: dicht. Gelukkig zitten er in de achterliggende wijk diverse mini-supertjes, die ook vers brood verkopen. Daarmee gaan we aan de laatste loodjes beginnen. In Parijs loopt nu nog zo'n 700 m3, maar ondanks onze diepe boot komen we moeiteloos door alle bruggen. Hoewel we nu nog een dag over hebben, varen we toch maar door naar Evry, want in Frankrijk kun je het laatste kunstwerk altijd maar beter gehad hebben – zelfs als dat (net weer) een dubbele sluis is.
|
| Zondag 21 | Déjà vu: lossen in Evry, aansluitend in Tavers laden, dezelfde achterburen en Thijs die klaagt over buikpijn… Nou ja, waarschijnlijk is dit de wel beste plek als het weer mis mocht zijn: in het ziekenhuis hier hebben ze vast z'n dossier nog wel. Maar voorlopig gaan we er maar vanuit dat het inderdaad een overdosis sla was ;-) We zouden komende week misschien ook weer een of twee opstappers krijgen, maar het blijkt toch iets te veel gedoe om per ov naar de Boven-Seine te komen. Gelukkig kunnen ze met een collega met autokraan mee. Nou nog een stageplekje zien te vinden voor de volgende aspirant-spitsenschipper… af en toe voel ik me net een reisbureau!
|
| Maandag 22 | Als we van onze rollen af zijn, is het meteen starten en wegwezen, want officieel moeten we morgenvroeg om ze uur alweer laadgereed in Tavers liggen. Een belletje naar de silo wijst uit dat het wel tegen de middag laden zal worden, maar veiligheidshalve varen we toch maar tot boven de laatste sluis. Daar, ondanks dat het al donker is, nog een rondje met het hondje om de plas.
|
| Dinsdag 23 | Wat 'n zooitje, die planning hier. Toen we gisteren belden hoe laat we moesten laden kregen we 11 uur te horen. Vijf minuten later belt de voorbuurman om te vertellen dat hÃj om 11 uur moet laden. Als Thijs zich gaat melden hebben ze het over 600 ton. Als de voorbuurman geladen is en zijn papieren niet klaar zijn omdat 'het tweede schip toch nog moet laden' krijgen we door wat er aan de hand is: de silobaas denkt dat we een pousseur zijn! Niet zo'n vreemde gedachte, als er een P-i-c-a-r-o en een C-a-r-p-i-o tegelijk bevracht zijn..
|
| Woensdag 24 | 'Un petit souci', meldt de sluiswachter van Port à l'Anglais: hij krijgt de deuren niet dicht achter ons. Dus mag Tara weer het gras in, vullen we de watertank maar wat bij en ga ik het schip afspuiten, wat zonder vaarwind een stuk aangenamer is. Na verloop van tijd komt er een VNFfer met pikhaak tussen de deuren rommelen, maar dat mag niet baten. Dus zal er een duiker moeten komen en dat kan wel even gaan duren. Of we achteruit de sluis uit, naar de andere kolk durven te varen. Dat is hier namelijk niet zo eenvoudig: de andere sluis ligt aan de andere oever, en in het midden ligt de stuw. Achteruit varend heb je al niet zoveel kracht, kun je niet zo goed sturen, heeft het schip de neiging om dwars te vallen en dan moeten we dus ook nog tegen stroom op boven een 'trekkende' stuw. Als we de sluis een stukje uit zijn en de kont wat naar het midden begint te zakken besluit Thijs het schip op de kopschroef dwarsover te laten scheren. Ik neem één foto, en ga weer verder met spuiten, want in de stuurhut zit ik dan toch alleen maar te stressen. De buren hebben geen kopschroef, dus buurman moet nog verder achteruit. Als die een beetje dwars weg begint te zakken moet hij de schroef dus in z'n vooruit zetten om het schip op te vangen, maar daarmee ga je wel richting stuw. Dus besluit buurman maar rond te gaan, een stukje op te varen, en dan weer rond te gaan. Daarvan maak ik helemaal geen foto: als het mis gaat wil ik die niet hebben… Maar gelukkig belanden we allebei heelhuids in de 'rive droite'. Als we afgeschut zijn, zijn we natuurlijk te laat voor het alternat, en is het drie kwartier afdrijven en corrigeren.
|
| Donderdag 25 | Op de Oise is het weer stroom tegen. Hier worden we ingelopen door een andere collega, die een schip van dezelfde werf heeft als onze buurman, en wel eens wil kijken wie het hardste kan… Zuchtend duwt Thijs de gashendel dan ook maar in de hoek. Gelukkig is de gasolie momenteel niet duur. Al is die hier in Frankrijk altijd wel prijziger dan in Nederland of België. Desondanks gaan we 's avonds maar in Compiègne bunkeren, want het enige andere bunkerstation op onze route passeren we zondag. De losplek kunnen we nog wel halen met onze voorraad, maar je moet ook weer op de volgende laadplek kunnen komen.
|
| Vrijdag 26 | Volgens de papieren moeten we maandagochtend om 6 uur al losgereed liggen in Weert, maar dat gaan we niet halen. Dus maar eens een belletje naar de ontvanger, of ze onze lading dringend nodig hebben. In dat geval kunnen we er nog steeds niet maandagmorgen zijn, maar zouden we eventueel zondag in Vlaanderen tegen betaling door kunnen schutten. Gelukkig blijken ze nog genoeg gerst in voorraad te hebben. Want het canal du Nord schiet weer niet erg op.
|
Reactie van
Hans Piscaer | Canal du Nord. Afegelopen zomer zouden wij met onze 11 meter boot, het Canal du Nord nemen richting Parijs. Voor de eerste sluis hadden we vastgemaakt voor een overnachting. sávonds een wandelingetje naar de sluis gemaakt ter verkenning. Bleek een sluis van ca 11 meter verval. met daarbij geen mogelijkheid om vast te maken middels verhaalkommen o.i.d. Kortom : we dorsten het niet aan en zijn dus maar weer St Quintin opgevaren. We zagen wel dat er een dwarsstroom staat tijdens het schutten
Vraag:Hoe moeten jachtjes deze sluis nemen? Wij durfden het echt niet aan.
Groet en goed vaart en…. dat de zomer snel mag komen. Wij zijn ons bootje al weer vaarklaar aan het maken!
Hans
|
Reactie van
Picaro | Er zitten genoeg potjes in de muur om je touw(en) steeds te verzetten, maar omdat het schutten vrij vlot gaat is het wel handig om een pikhaak onder handbereik te hebben. Even vastmaken (tot de deur dicht is) en de rest van de schutting laten drijven was ook nog een optie geweest.
|
| Zaterdag 27 | Na een redelijk lang pandje mee lopen blijkt het baasje ook nog nog lang voor de sluis te moeten wachten op een afvaart, dus slaan Tara en ik maar een zijweggetje in, want het is veel te koud om stil te staan. Daar schiet net een konijn voor haar neus langs. De eerste keer dat dat gebeurt, dus ik zie mezelf al Tara-roepend door de velden rennen (ahum) maar wonder boven wonder gaat ze er niet achter aan: de sporen (en keuteltjes) op de grond zijn blijkbaar interessanter dan het beest zelf. 's Avonds mag ze mee bij de buren op visite en weet zich daar ook keurig te gedragen. Er is hoop…
|
| Zondag 28 | Op het gemakje de Schelde afdrijven, want we komen toch maar tot de eerste Vlaamse sluis. In Wallonië komen we ook maar één schip tegen: de meeste collega's hebben geen zin om te moeten betalen om te mogen werken…
|
| Maandag 29 | In Oudenaarde treffen we net de spitssluiting van de brug, dus stap ik maar aan de wal om te kijken of de bakker open is. Natuurlijk dicht, maar verderop zit er nog een, plus een slager, zodat we weer wat te eten hebben. Het is bijzonder lang geleden dat ik in een supermarkt ben geweest, dus de koelkast is aardig leeg, en in de voorraadkast beginnen ook gaten te vallen. 's Avonds komen we nog tot Viersel. Vandaag ook nog een hoop gedaan aan de pc, dus deze extra dag is goed benut!
|
|