|
|
| Maandag 11 | Oef, valt niet mee om uit bed te komen. Half zes is ook wel erg vroeg, zeker in vergelijking met de afgelopen weken. Maar bovenal heb ik helemaal geen zin in om vier weken 'computerachterstand' in te moeten halen: mail en social media bijlezen (en dan heb ik het niet eens over antwoorden), websites bijwerken, logboek, reizenadministratie,… Na het ontbijt kies ik maar voor de struisvogeloplossing en duik weer lekker onder de wol. Tot Dordrecht, waar we een nieuwe acculader moeten oppikken.
|
| Dinsdag 12 | Het laden gaat vlot: als we vol zijn is het nog niet eens licht. Wanneer de buren ook geladen zijn, gaan we samen richting zeevaartsluis, want de Royers is gestremd. We zijn wat te vroeg buiten, dus zakken we langzaam richting stad zodat de vloed ons in kan halen. Binnen Merelbeke vinden we het eigenlijk wel weer genoeg: donker, nat en tijd genoeg om zondag in Vailly te komen. Gelukkig denken de buren er ook zo over.
|
| Woensdag 13 | 's Middags laat het zonnetje zich weer eens zien, dus kom ik maar eens achter de pc uit, anders heb ik aan het eind van de maand wéér geen foto's van de maand. In plaats van vaarfoto's worden het echter vooral hondenfoto's.
|
| Donderdag 14 | 2015 blijkt een 'gemiddeld' jaar: 18 reizen gedaan (+1), daarbij 4849 ton vervoerd (-273) en 10.064 kilometer geladen en 3443 km leeg gevaren (in totaal +668). Waarmee onze vervoersprestatie op 2,6 miljoen tonkilometer uitkomt (-0,2). Daarvoor in totaal 2153 vaaruren gemaakt (+223) en 1979 (+ 521) sluizen gedaan. De omzet en het gasolieverbruik zijn dan ook net iets hoger dan in 2014.
|
| Vrijdag 15 | Als we als tweede sluis Peronne in willen varen, gaat de deur opeens voor onze neus dicht. Dus volaan achteruit, waardoor we bijna dwars voor de sluis vallen, maar in ieder geval niets raken. Dan maar eens een roepje op de marifoon: excuses, ik had u niet gezien, en de deur gaat weer open. Als we weer recht voor de sluis liggen zien we de verklaring: ploegenwissel, dus waarschijnlijk hebben de dames het te druk gehad met bijkletsen. Onze Franse voorbuurman kan er maar niet over uit, en vertelt wel drie keer dat hij ons echt gemeld had. Maakt niet uit: ze moeten gewoon naar buiten kijken voor ze op die knop drukken…
|
| Zaterdag 16 | Omdat het jaagpad tussen Noyon en Pont l'Eveque op deze zonnige zaterdagochtend druk is met hondjesuitlaters, neem ik maar eens de andere kant. Die blijkt wat avontuurlijker: omdat de oever beneden de sluis flink verzakt is moeten we over kleirichels en greppels, en vervolgens ook nog langs een riviertje zien te komen. Op de Aisne is het afgelopen met pandjes meewandelen, maar doen Tara en ik iedere sluis vlug een 'rondje stuweiland'.
|
| Zondag 17 | Het losbedrijf had vrijdag aan de telefoon gezegd dat er al een ander schip op de losplek lag, maar dat wij die maar weg moesten jagen omdat ze maandag met ons willen beginnen. Fijn… Als we in AIS-bereik komen, zien we dat het ook nog een collega is die 'zondag houdt'. Ai, die is niet blij met ons. Wij zijn wel blij met de afvarende buren, die in de loop van de middag gezellig langszij vastknopen, en iedereen uitnodigen voor 't eten. Op de wal is het intussen wat minder gezellig: een paar vissers zijn slaags geraakt met elkaar, gendarmerie erbij…
|
| Maandag 18 | Vorige week zijn we er in vergelijking met Nederland goed vanaf gekomen, maar vandaag is het hier ook, letterlijk, ijskoud. En valt het dus niet mee om in alle vroegte het warme nest te moeten verlaten om de luiken open te leggen. Na de koffie wandel ik met Tara naar het bospad aan de overkant: daar hebben we deze reis tenslotte voor gedaan ;-) Al kunnen we er niet lang van genieten: na het lossen is het meteen ballasten en wegwezen, want woensdag moeten we alweer laden in Reims. In het lange pand naar Berry spuit ik het voorruim vast uit. Brrr, blij met m'n warme Lidl-skibroek: het water dat tussen de luiken door in het gangboord loopt, vriest daar meteen vast.
|
| Dinsdag 19 | Toen we gisteravond boven sluis Berry Marne vastmaakten hadden we op de AIS wel een ander schip gezien, maar we gingen er allebei vanuit dat dat een tegenligger zou zijn. Als we het daglicht af liggen te wachten, horen we echter opeens een hoop gekraak en gebonk naast ons: blijkt het toch een opvaart te zijn, die in het nu +/- anderhalve centimeter dikke ijs de bocht niet gemaakt krijgt. Shi… een geladen schip ervoor, dat betekent dat we vanmiddag pas laat in Vrilly zullen zijn. Dus hup uit bed en… 'Laat ons maar voor, leeg breekt beter' zegt Thijs tegen de buren. Dat wordt door de buren zeer op prijs gesteld: onderweg horen we ze tegen andere buren vertellen dat wij speciaal losgemaakt hebben om het ijs voor hen te breken, en 's avonds horen we (notabene vanuit België !) dat de lokale spitsenspotter dezelfde vriendelijke conclusie heeft getrokken ;-)
|
| Woensdag 20 | Gistermiddag belde de silobaas dat we vandaag toch niet als eerste, maar pas als derde zouden gaan laden. Vermoedelijk hebben de twee Franse collega's die er al lagen dat 'geregeld', maar daar maken we ons deze ronde niet druk om: laat hen maar lekker in het donker en de kou met luiken glibberen en met stijve touwen vechten, terwijl wij ons nog eens omdraaien. We hebben dan ook alle tijd van de wereld: hoeven pas 1 februari in Antwerpen te zijn. We hadden ook maandag a.s. pas kunnen laden, maar je hoopt natuurlijk altijd stilletjes dat je ook wat eerder gelost wordt… Achteraf blijkt het 's middags nog steeds gemeen koud, zeker naast de silo – diezelfde silo waarbij we afgelopen zomer niet wisten waar we het zoeken moesten van de warmte!
|
| Donderdag 21 | Nog steeds zo koud. We hebben dan ook veel medelijden met twee afgebroken varende tegenliggers (en prijzen onszelf gelukkig dat we geen reis naar het zuiden aangenomen hebben…). Gelukkig staat er vandaag niet meer zo'n snijdende wind, en komt er 's middags ook nog een zonnetje bij, dat al merkbaar aangenaam is op je rug.
|
| Vrijdag 22 | Deze keer gaan we niet via Abbecourt terug, maar via de Aisne, want dat ijsbreken is natuurlijk niet best voor de verf. De dag begint fris en stralend, maar eindigt nat en grijs. Dat was de winter van 2016 dan, hopelijk…
|
| Zaterdag 23 | De afgelopen dagen zijn we steeds 's avonds een uurtje vroeger gestopt en 's morgens een half uurtje later begonnen. Op klein en groot water heb je die vrijheid, maar in het canal du Nord zit je 'in een rijtje' en wordt het door de collega's niet op prijs gesteld als je dat verstoort. En nu we eens geen haast hebben loopt dat natuurlijk voortreffelijk…
|
| Zondag 24 | Na de tunnel laat de achterbuurman ons 'ontsnappen', zodat we allebei lui alleen kunnen schutten in de vallei. Op het canal de la Sensée draaien wij dan weer wat langzamer, zodat buurman er weer bij kan komen. Omdat de buren ook een lange melddatum hebben, het zondag is, en we allebei de (bwwwh…) BTW-administratie nog af moeten maken, maken we beneden Trith vast. Dat kan Tara wel waarderen: het sluiseiland barst van de konijnen.
|
| Maandag 25 | Als we in Oudenaarde even moeten wachten voor de sluis, stap ik er vlug vanaf om bij de Aveve een pak broodmix te halen, want volgens de collega's mag je in Antwerpen tegenwoordig nergens meer in de buurt van beschaving liggen: zelfs het Asiadok wordt jachthaven. Ze blijken er ook appels en eieren te verkopen, dus voor de variatie kunnen we ook nog pannenkoeken bakken. Verder nog wat te kluiven voor de hond, die het in de haven waarschijnlijk ook niet naar haar zin zal hebben…
|
Reactie van
Hans | Fijn dat jullie logboek weer nagenoeg bij is. Kijk iedere dag ff naar jullie verrichtingen en positie. Komen jullie wel eens op de Oude IJssel?
Goede vaart met lekker weer.
|
Reactie van
Picaro | We zijn één keer naar Haastrecht geweest, de rest staat nog op onze to-do list.
|
| Dinsdag 26 | Aan Steendorp beginnen we stroom tegen te krijgen. En omdat de Royersluis net wéér gestremd is, moeten we daar nog een heel end tegenin. Dus maar eens naar de ontvanger bellen of ze ons morgen misschien kunnen gebruiken. Absoluut niet, met zoveel regen op komst. Dan blijven we maar in Steendorp liggen. Nu nog met prachtig weer, dus lekker even uitwaaien op de dijk met Tara. Helaas is het te druk met fietsers om onze niet helemaal betrouwbare puber los te laten rennen.
|
| Woensdag 27 | Met het stroompje mee naar de Van Cauwelaert, waar we, als we het telefoonnummer en marifoonkanaal eindelijk gevonden hebben, nog in een keer mee naar binnen blijken te kunnen. Onze losplek is precies tegenover de sluis, dus gaan we ons meteen maar ter plaatse losgereed melden, want ondanks alle moderne elektronische mogelijkheden is papier in de praktijk vaak nog steeds het enige wat echt telt. Omdat je daar verschrikkelijk ligt, zeker met hond en zonder auto, en dat ook voor de officiële wachtplaats in het Noordkasteeldok geldt, besluiten we het toch maar in het Asiadok te gaan proberen. Voor we daar zijn moeten we ons geloof ik nog op vijf verschillende marifoonkanalen melden, iets waar Thijs altijd verschrikkelijk chagrijnig van wordt. Dus waar die AIS-plicht nou voor dient…
|
| Donderdag 28 | Volgende week misschien weer een stagiair, dus ga ik de was maar vast wegwerken en de logeerkamer en voorraadkast uit- en opruimen. Omdat het prachtig weer is fietsen we tegen de middag maar eens samen richting centrum. Tara bij Thijs achterop - en ik erachteraan om om de paar minuten 'zit!' te roepen. Dat doet ze, in tegenstelling tot een paar maanden geleden, dan wel meteen, alleen duurt het niet lang omdat alles zo mateloos interessant is. Bij de markt zoeken we een simpel eettentje uit, zodat ze weer even 'beschaving' kan oefenen. Wat zonder de vriendelijk aangeboden drinkbak waarschijnlijk beter gelukt was ;-) Daarna gaan Thijs en hond terug, en ga ik de Kloosterstraat eens verkennen, waar allerlei brocante- en interieurzaakjes zitten. Daar kan ik me wel een middagje amuseren…
|
| Vrijdag 29 | Op weg naar de scheepsartikelenwinkel houdt Thijs z'n fiets ermee op. Gelukkig hebben we de riem bij, zodat we lopend verder kunnen met Tara, al is dat wel een geduldoefening… We hebben inmiddels te horen gekregen dat we misschien vanavond om 20.00 uur nog kunnen lossen. Dat zou ons in allerlei opzichten prima uitkomen, dus tegen een uur of zes varen we richting haven. Helaas is de planning door het slechte weer vandaag uitgelopen en wordt het voor ons maandagmiddag 14.00 uur. Dus maar weer onverrichter zake terug naar het Asiadok. Je hebt van die dagen… Enige voordeel is dat we op de losplek een van onze ex-stagiairs nog even zien.
|
| Zaterdag 30 | Omdat we niet weten wat volgende week weer zal brengen, besluit ik vandaag dan maar 'even' met de trein op en neer naar Nederland te gaan om de post (en hondenbrokjes, en wat boodschappen…) te halen. Aangezien het stortregent, ga ik maar met de bus richting station. Op de bushalte aangekomen hoor ik van een medereiziger dat er momenteel bijna geen bussen langs deze halte komen, áls er al een komt, omdat de weg opgebroken is. Dat blijkt mee te vallen: na een kwartiertje zit ik in de bus naar de Rooseveltplaats. Daarvandaan is het tien minuten lopen naar het station. Bij binnenkomst zie ik dat ik vijf minuten heb voor de intercity naar Roosendaal vertrekt. Gokken dat ik een kaartje naar Den Bosch uit de automaat kan halen, of maar in een keer naar het loket… Aangezien ik maar twee wachtenden voor me heb, ga ik voor het laatste. Verkeerd gegokt: het blijken Oost-Europeanen of zo, die wat ingewikkelds willen. Als ik m'n kaartje bemachtigd heb, zegt de baliemedewerkster dat de intercity vertraagd is. Dus sprint door het station, stuk of vier trappen af en… yes, hij staat er nog! Alleen zijn de deuren al dicht en mag ik niet meer mee. Dan de stoptrein maar, die kort daarna vertrekt. Na een paar stops meldt de intercom dat we vanwege werkzaamheden aan het spoor een tijdje stil moeten staan in afwachting van een tegenligger. Dat duurt ongeveer een kwartier. Gelukkig heb ik geen reisschema uitgeprint, zodat ik niet weet of ik daardoor m'n aansluiting mis… Als we goed en wel weer onderweg zijn, wordt omgeroepen dat deze trein door een technisch mankement station Roosendaal niet binnen kan, en dat we in Essen uit moeten stappen en daar op de volgende trein wachten. Die zou kort na ons arriveren, maar na een minuut of tien in de kou krijg ik veel zin om om te draaien. De volgende trein blijkt, zucht, de volgende intercity te zijn. Door deze extra tussenstop dreigt die in Roosendaal de aansluiting op de trein richting Den Bosch te missen, maar gelukkig besluit de conducteur te wachten op die horde hollende mensen. De vreugde is echter maar van korte duur: in Breda moeten we vanwege werkzaamheden aan het spoor de trein uit, en met de bus naar Tilburg, waarvandaan we weer verder met de trein kunnen. Vanuit Den Bosch dan nog met de bus naar Kerkdriel, met aansluitende wandeling – en 's avonds het hele traject weer terug (met zware rugzak). Hm, vandaag toch regelmatig aan die leuke NS-reclame moeten denken, van dat jochie dat de autosleutels van z'n moeder verstopt om met de trein te kunnen…
|
| Zondag 31 | Weer pokkeweer, dus maar niet naar de markt voor lekkere hapjes. Als het 's middags even droog is laat de visite ons Lillo Fort zien, een bijzonder vestingdorpje, ingeklemd tussen Schelde en industrie. Tara vindt het ook geweldig, even lekker vrijuit rennen (in het Asiadok liggen voor haar teveel lekkere hapjes, sinds de huisvuilcontainers en toiletten voor vrachtwagenchauffeurs verwijderd zijn, en buurhond is ook al ziek…) en de beest uithangen. Op de Scheldeoever vinden we nog een groot plastic wrijfhout in prima staat, dat we op de terugweg met de auto op kunnen pikken. Hóllanders… denkt de visite ;-) Toch weer zo'n 100 euro uitgespaard, denken wij – en een mooi stagiair-klusje erbij.
|
Reactie van
Hans | Dat wrijfhout is je van harte gegund! Wellicht vergeet je de treinreis van de dag daarvoor ermee. Wat een zwerfbestaan!!
Maar….. zeker niet saai!
Goeie vaart!
|
|