|
Zaterdag 29 september Omdat we te vroeg weg moesten om van het ontbijtbuffet gebruik te kunnen maken, kregen we bij de receptie van het hotel allemaal een ontbijtpakketje mee: een flesje water en twee 'hamburgerbakjes' met verschillende soorten broodjes en een gekookt ei. Het was maar goed dat John erbij was, want het scheen nogal wat voeten in de aarde te hebben om de juiste gate voor onze vlucht naar Guangzhou (Kanton) te vinden. Door weer als groep in te checken zaten we bij elkaar in de buurt en werd het gewicht van de bagage gemiddeld. In Guangzhou hadden we ruim drie uur de tijd om over te stappen in het vliegtuig naar Bangkok. In de aankomsthal voor binnenlandse vluchten waren allerlei heerlijkheden te koop, zoals grote roze vruchten en gedroogde vissen, in de internationale vertrekhal was het aanbod heel wat minder. Nadat we onze luchthavenbelasting hadden betaald (je koopt een kaartje bij een loket, waar bij het inchecken een stukje afgescheurd wordt) en een zitplaats 'gekocht' hadden bij een cafeetje konden we onze laatste yuans uitgeven in een supermarkt. Behalve thee, nootjes en snoep werden hier ook gedroogde zeepaardjes verkocht: je zult onderweg maar zonder komen te zitten! Ook Thailand bleek al vanuit de lucht een waterland te zijn. In Bangkok moesten we ruim zes uur wachten. Omdat we geen zin hadden om al die tijd met onze bagage rond te sjouwen maar eens nagevraagd hoe dat normaal gesproken ging met overstappen. Een vriendelijke dame legde in perfect Engels uit dat we onze bagage niet van de band moesten halen, waardoor die uiteindelijk in het depot terecht zou komen. Vervolgens moesten we bij de KLM (waarmee we terug zouden vliegen) balie de bagagenummers afgeven en zou men er daar voor zorgen dat onze koffers in het vliegtuig naar Schiphol terecht zouden komen. Sommige groepsleden waren er niet zo gelukkig mee hun complete garderobe aan de zorgen van het Thaise luchthavenpersoneel te moeten toevertrouwen, maar het voordeel hiervan was ook dat we niet twee keer langs de douane enzovoort moesten en geen luchthavenbelasting hoefden te betalen. In de hal waren genoeg winkels en restaurants, zodat we ons niet hoefden te vervelen. Bij een boekhandel zagen we al direct verschillende boeken over de Thaise rivieren en andere mooie fotoboeken over Thailand, dat hadden we wel gemist in China. Na het eten bleek de KLM-medewerker aanwezig, en alles werd keurig voor ons geregeld. Omdat een van de groepsleden met een stok liep mochten we als eersten het vliegtuig in. Terwijl we op de andere passagiers zaten te wachten lazen we tot onze verrassing in de krant dat de KLM gedreigd had te stoppen met vliegen. Hè toch, hadden we misschien nog langer in China mogen blijven! Hoewel we deze keer heel wat meer kilometers moesten afleggen vloog de reis toch om. Tot ieders verbazing bleek je in de smalle economy-seats beter te kunnen slapen dan in de business-class. Natuurlijk werden we wel regelmatig wakker (een slaperige blik op de monitor wees uit dat we net tussen Teheran en Bagdad door vlogen: nog niets loos dus), maar we kwamen de volgende ochtend toch redelijk fris aan op Schiphol. Al met al was deze reis een perfecte kennismaking met een fascinerend land. Alles was prima georganiseerd en verzorgd, waardoor we in korte tijd ontzettend veel gezien hebben. Maar we zijn zeker van plan om nog eens terug te gaan om de kanalen, kunstwerken en collega's wat grondiger te bekijken, want de binnenvaart in China heeft onze stoutste verwachtingen overtroffen... Annemarie, 21-10-2001
|
||
){kind=link}