LOGBOEK MEI 2017

 April
2017
 
Juni
2017
Dinsdag 9tot en met vrijdag 19 mei. Hoewel we door die ene 'verloren' dag een vrij krappe aankomstdatum hebben, stoppen we 's avonds toch maar in Gorinchem voor een bezoekje aan de vakbeurs Maritime Industry. We varen er tenslotte zowat langs, via het Merwedekanaal. Kan de stagiair wat techniek proeven en kunnen wij wat gesprekjes voeren. Door dit intermezzo gaan we het de dag erna tij-technisch niet redden via Antwerpen, maar met maar 237 ton 'lichte' rollen én mooi weer is de Westerschelde ook goed te doen. De rest van de reis verloopt eveneens op rolletjes, zodat we keurig op tijd in Reims zijn. Voor de verandering houden we na het lossen het stophout zelf. De planken zijn zo netjes dat we er wel een tuinhuisje van kunnen maken en de keggen worden morgen opgepikt door een buurman met houtkachel. Die 's avonds vast gezellig met de fiets komt mee-barbecueën. De volgende dag doen we nogmaals een rondje supermarkt en varen 's middags dan nog even in grand ballast naar onze volgende laadplek: Reims Vrilly. Waar we, na nog een dag kleine klusjes, zoals al dat hout uit het ruim in het vooronder sjouwen, samen met de Westropa koolzaad gaan laden voor Neuss.

Zaterdag 20tot en met woensdag 31 mei. In tegenstelling tot de meeste collega's varen we niet via België en Nederland en dan de Rijn op, maar via het canal de la Marne au Rhin en de Moezel en dan Rijn-af. Wat meer sluisjes, wat meer vaartrechten en wat meer tijd, maar ook zoveel mooier! (en minder gasolie). Omdat het zo lang geleden is dat we dit kanaal gedaan hebben, valt er ook weer eens echt wat te 'ontdekken' tijdens het varen en meewandelen. En omdat de buren een paar dagen (Engelse) gasten aan boord hebben praat je ook eens over andere dingen. Bovendien hebben we er schitterend weer bij, voor de stagiair en de hond is het zelfs al té warm. Maar gelukkig is er altijd water in de buurt om af te koelen… De Moezel ziet er nu heel wat vriendelijker uit dan de laatste keer, toen we hartje winter in het donker met hoog water af kwamen stormen. Wel doen we er nu wat langer over dan toen, mede doordat de buren op spaarstand (moeten) varen. Het laatste rukje, van Koblenz naar Neuss, draaien wij toch maar even door, om het lijden voor Tara te bekorten – en er zeker op tijd te zijn, want we moeten 's avonds nog lossen. Gelukkig krijgt Tara onderweg geen 'hoge nood', wat dat betreft is de Rhône, waar je wel sluizen hebt, maar waar ze niet altijd aan de wal kan of mag, misschien wel erger. Zelf vinden we het overigens ook best een lange zit, zo'n hele dag zonder sluisstops. Achter in de haven van Neuss blijk je niet slecht te liggen, maar een dagje Düsseldorf zit er helaas niet in, en we moeten ook een bruiloft afzeggen: vrijdag weer in Gent laden voor Ribecourt. Want nu is er geen gebrek aan werk meer, maar aan schepen. Dus vertrekken we de volgende dag alweer in alle vroegte, om 's avonds nog tot onze thuishaven te komen. Na een pitstop in Nijmegen om de stagiair af te zetten, heb ik daar dan nog net een paar uurtjes om de hoogstnodige boodschappen te doen, het ergste onkruid uit te rukken en de zieligste planten een emmer water te geven. Terwijl Thijs en Tara ter compensatie van die lange vaardagen lekker langs de Maas gaan wandelen.

 April
2017
  
 Juni
2017
print-versie