LOGBOEK OKTOBER 2017

 September
2017
 
November
2017
Dinsdag 3tot en met zondag 15 oktober. Twaalf zalige dagen, waarin we ijverig klussen (ruim uitspuiten, buikdenning verven, huid bijwerken, zijramen van de stuurhut van binnen en van buiten kaal maken en in de 2-componentenlak respectievelijk D1 zetten) maar daarnaast ook lekker vakantie houden. Wat wil zeggen 's morgens pas na dag en dauw beginnen en 's middags weer bijtijds stoppen om met de hond op stap te gaan. Bij voorkeur met het bootje naar het strand aan de rechteroever van de RhĂ´nemonding. Wat we meestal helemaal voor onszelf hebben en waar ik iedere keer weer bergen drijfhout en schelpjes verzamel. En Tara in zee duikt of ze nooit anders gedaan heeft, om vervolgens als een gek in het zand te gaan rollen en graven! (Waar haar vacht overigens stralend schoon van wordt, maar dat geldt niet voor ons interieur…) De dagen dat het te hard waait om de RhĂ´ne af te varen gaan we er met de fiets op uit (stroomopwaarts is een mooi groen gebied) of maken een wandeling door het dorp (want madame blijkt opeens best netjes aan de riem te kunnen lopen..). Culinair komen we ook niets te kort, want de markt hier blijkt qua lekkernijen niet onder te doen voor die van Arles, net aan de kop van het schip zit een eettentje waar je 's middags voor een habbekrats heerlijke gegrilde inktvis of runderspies kunt eten en even voorbij de sluis vinden we een super mosselboer. Maar omdat we hier (helaas) niet eeuwig kunnen blijven liggen, en er mogelijk zelfs wat te laden valt op de RhĂ´ne, rukken we ons toch maar los van dit superplekje.

Reactie van
Rene
Lijkt me inderdaad een erg fijne plek, maar ik neem aan dat jullie daar toch eens echt vertrokken zijn? Alles goed aan boord?

Maandag 16tot en met dinsdag 7 november. In Arles blijk je weer veilig te kunnen liggen op de palen, nu de 'gekraakte' huisjes afgebroken zijn, en omdat het fietspad is doorgetrokken, is het ook een prima Tara-plekje geworden. Maar we blijven er niet lang plakken: samen met een collega die in Sète gelost heeft, kunnen we 's woensdags in Bollene 'blĂ© dur' laden voor (tja…) Roeselare. Als we 's avonds in Roquemaure bij de buurman langszij schieten staat het eten al klaar. Eenmaal geladen gaan we lekker vlot op: op de RhĂ´ne loopt werkelijk geen drup water, we hebben de rivier zelfs nog nooit zo laag gezien. Het kanaal staat gelukkkig nog redelijk op peil. Al met al wordt het een reisje zonder bijzondere vaar-gebeurtenissen. Maar wel met het nodige hondenkwaad, ondanks de vele wandelingen. Zo vreet madame twee levende muizen met huid en haar op, gaat op een sluis lekker in een dode vos liggen rollen, rent weer eens bij een sluiswachter naar binnen,… Op 1 november hebben we een verplicht vrije dag aan Sapigneul, waar helaas niet veel te beleven is: de 'berg' mogen we niet op, omdat er gejaagd wordt en de Emmaus is ook dicht. Verder vieren we onderweg nog de 60e verjaardag van de buurman, met taart en ballonnen. Roeselare blijkt nog steeds een waardeloze ligplek, maar nu Tara beter aan de riem loopt mag ze mee het (best wel gezellige) centrum in. Daarna op de fiets naar een 'centre commercial' aan de rand van de stad, met uitgebreide dierenwinkel. En een AH, toch weer eens wat anders na zoveel weken Franse supermarkten. 's Avonds nog visite: de opstapster van de heenreis en familie.

 September
2017
  
 November
2017
print-versie