LOGBOEK AUGUSTUS 2015

 Juli
2015
 
September
2015
Zaterdag 1Vandaag hebben Thijs en Annemarie het schip geboend terwijl ik binnen de afwas heb gedaan. Na het boenen en de afwas hebben we dan de laatste inkopen gedaan. En dan zijn we vertrokken naar Conflans. Eenmaal in Conflans aangekomen hebben we daar eens door de stad gelopen en ben ik met Annemarie naar het scheepvaartmuseum geweest. Na het bezoek aan het museum zelf hebben we ook even in de tuin gelopen waar Annemarie 4 mooie kastjes had gezien. Hierover hebben we dan nog wat info over gevraagd aan de man van het museum maar die wist er zelf ook niets van. S'avonds hebben we nog lekker gebarbequed op het voordek. Dit was mijn dag.

Zondag 2Vandaag ben ik wakker geworden door twee zeer vertrouwde stemmen. Want mijn vader en moeder zijn er om me te halen. Maar gelukkig vertrek ik nog niet meteen en gaan we eerst nog mee door Parijs varen. Ik heb bijna de hele dag buiten gezeten want het was prachtig weer. Eigenlijk was heel deze dag prachtig. Niet enkel Parijs maar ook de weg er heen. Natuurlijk in de stad had je wel een heel andere sfeer. En was het ook zeer druk op het water het was precies of we omsingeld waren door de bateau mouches. Door de stad varen was echt een leuke ervaring je ziet alles helemaal anders dan al wandelend. Na door de stad te varen zijn we nog wat verder gevaren en hebben we in Viry-Chatillon vastgemaakt. Van hieruit zijn papa en Thijs nog terug gegaan met de trein naar Conflans om daar de auto op te halen. Terwijl zij de auto waren halen hebben wij dan het eten gemaakt. Wanneer ze dan terug waren hebben we gebarbequed op het voordek. Dit was mijn laatste dag. Bedankt voor de leuke vakantie!

Maandag 3Gisteren heel gezellig zowat de hele dag slap op bed/de bank gelegen vanwege een maagstoornis, maar gelukkig redde de visite zichzelf (en Thijs) wel met eten en varen. Vandaag voel ik me aanvankelijk een stuk beter, maar na een pitstop in Melun stort ik weer compleet in. Het is dan ook afschuwelijk benauwd weer. Twee tellen nadat we boven Champagne vast liggen, lig ik weer plat.

Dinsdag 4We hadden de laaddatum wat ruim genomen, waardoor we nu een dagje over hebben. Als Thijs naar de silo belt krijgen we te horen dat we niet morgenvroeg, maar pas morgen om 11 uur in Tavers kunnen laden, dus blijven we vandaag maar hier liggen. Na een verfrissende onweersbui en een mooie boswandeling met Tara ben ik weer aardig opgekikkerd, hoewel ik nog geen eten kan zĂ­en.

Woensdag 5Na een broodstop in St-MammĂ©s arriveren we bij de silo, waar we te horen krijgen dat we pas om 2 uur kunnen laden. Daar zijn we niet blij mee: tegen die tijd is het weer ontzettend warm, en deze silo is berucht om de stofwolken tijdens het laden. Omdat alles dicht houden met deze temperatuur niet te doen is, ziet het er na het laden zowel buiten als binnen verschrikkelijk uit. 's Avonds komen we nog tot La Cave, waar we eerst een rondje zwemmen en dan het schip schoon spuiten.

Donderdag 6Tegen de tijd dat het binnen weer een beetje toonbaar is zijn we in Viry-Chatillon. Waar ik nog vlug wat boodschappen kan doen, in afwachting van onze nieuwe lading passagiers: een ex-stagiair/toekomstig spitsenschipper die z'n familie graag ook eens Parijs vanaf het water wil laten zien. De gasten varen mee tot Suresnes, wij gaan nog even door naar Bougival.

Vrijdag 7We zeggen al zo lang: als we eens 's zomers beneden Janville struikelen gaan we met de bijboot de 'oude' Oise op. Maar nu is het eigenlijk net te laat en bovendien hebben we het bootje van de week helemaal schoongemaakt en er 'n nieuw kleedje over gedaan. Dan maar 'n wandelingetje. Net voor de kleine sluis blijkt een leuk veld/bosweggetje te zitten.

Zaterdag 8Mot met 'n mot: om de muggen uit de slaapkamer te houden lees ik 's avonds met het licht uit en de e-reader op schermverlichting. Het touchscreen blijkt echter zo gevoelig, dat een rondkruipend motje steeds de bladzijden omslaat. Even later wil hij ook nog internet-verbinding maken, het moet niet gekker worden…

Reactie van
Rianne
Je hebt vandaag de dag al belezen motten!

Zondag 9Vanwege de vakantietijd is het extreem rustig in het canal du Nord. Zodat we ondanks de zondagsbediening 's avonds nog tot Pont Ă  Vendin komen. Inderdaad, we gaan eens via de Leie. Niet uit vrije keus, naar Herent voelt dat als 'om', maar omdat de Schelde gestremd is.

Maandag 10Denk je je 's maandagsmorgens om zes uur nog eens lekker een uurtje om te kunnen draaien voor de eerste sluis komt, springt er opeens een hond in bed: Opstaan vrouwtje, ik heb HONGER!!! Normaal staat ze stipt om 1 minuut voor 7 naast het bed. Niet zo fijn als je uit kunt slapen, maar wel als je eens vergeten bent de wekker te zetten…

Dinsdag 11Gisteravond nog maar even doorgedrukt naar Merelbeke, zodat we vandaag een perfect tij hebben om in een keer binnen te kunnen lopen bij het Zennegat. Tot het laatste nippertje hopen we dat onze bestemming verandert in Roermond. Leuker, en zou stukken beter uitkomen omdat we een hele to-do lijst hebben voor Maasbracht, maar helaas. Na aankomst in Herent gaan we bij CafĂ© Maritime eten. Niet omdat ik geen zin heb om te koken of zo, of omdat je daar zo lekker onder de notenboom kunt zitten, maar vanwege de socialisatie van de hond hoor…

Reactie van
Rene
Moet zeggen dat ik het een ijzersterke smoes vind: Cafe/resto bezoek vanwege het "socialiseren van de hond". Ik ga ook een hond aanschaffen.. (grinnik)

Woensdag 12Als ze om 13 uur nog geen monster van de lading zijn komen nemen, fietsen we met Tara richting Leuven, om een reserve-knuffel-vosje te kopen. Het wordt echter een flamingo. Op de terugweg ga ik nog even langs de supermarkt voor brood – en kom terug met mosselen. Voortekens…?

Donderdag 13De laatste tijd moeten we steeds net midden op bloedhete dagen (stof)gerst laden of lossen. Het wordt vandaag nog een lange geschiedenis ook, want als ze een uurtje of wat bezig zijn rijdt de vrachtauto waar de lading mee afgevoerd wordt zijn dieseltank lek, en voor dat eens gerepareerd is… Daarna meteen richting Zennegat, want we moeten zaterdag in Oss zijn en maandag in Maasbracht. Intussen wordt het steeds benauwder. Tijdens het boenen word ik dan ook regelmatig door mensen op de wal uitgedaagd om ze even lekker nat te spuiten, maar dat durf ik toch niet aan ;-) In Kampenhout waarschuwt de sluismeester ons dat er een fikse bui aan komt, in Boortmeerbeek zien we de lucht gewoon groen worden, en even later is het pikkedonker. We redden het net niet meer om alles stormvast te krijgen voor de bui barst, dus dat wordt een nat pak. Tara trekt zich gelukkig niks van regen en onweer aan, en wil de volgende sluis gewoon buiten spelen.

Vrijdag 14Vroeg op, maar gelukkig niet tĂ© vroeg: als we een kwartier eerder begonnen waren hadden we op de Nete niet onder de bruggen door gekund. Na Duffel nemen we de 'toeristische route': het Kanaal Bocholt-Herentals. Vorige keer was dat qua tijd lood om oud ijzer, maar deze keer gokken we echt verkeerd: eerst moeten we een hele tijd wachten omdat een brug niet open wil (gelukkig is de monteur in de buurt, die is op de volgende sluis bezig, waar tijdens de onweersbui van gisteren alles uitgevallen is…) en dan verliezen we met alle jachten een hoop tijd door de pendelbediening. Maar het blijft veel mooier varen als het Albertkanaal, en 's avonds komen we toch nog net in Weert.

Zaterdag 15en zondag 16 augustus. Waar we de trein naar Oss nemen. Een hele onderneming, met pup, bijbehorende 'uitzet' en een loeizware rugzak (gisteren tijdens het wachten voor de sluis nog een paar mooie stenen en een roestige ijzeren vaas voor in de tuin gevonden ;-). Maar we kunnen toch moeilijk iedere keer een auto huren. En Tara doet het prima in de trein. Op de terugweg zijn we in ieder geval blij dat we haar slaapmatje meegesjouwd hebben: in Eindhoven rijdt de trein niet verder vanwege een aanrijding, en moeten we een paar uur op het station wachten voor we met een touringcar verder kunnen naar Weert. Dus heeft Tara ook meteen eens in de bus gezeten. Al heeft ze daar weinig van mee gekregen: die is na zo'n weekend familie en zo helemaal afgewerkt. Ik krijg trouwens ook niet alles meer mee: voor we aan boord zijn is het half drie 's nachts…

Maandag 17Onderweg doen we iets onverstandigs: ja zeggen tegen een reis Sète. Onverstandig, omdat er minstens vijftien schepen voor ons uit zitten naar het zuiden en er op een reis Gelsenkirchen per maand (of zelfs per twee maanden) daar nu helemaal geen retourwerk meer is. Onverstandig, omdat er overal watergebrek is, waardoor de Vogezen zelfs dicht dreigen te gaan (en we kunnen ons niet herinneren dat dat ooit eerder gebeurd is…). Maar van de andere kant is het natuurlijk wel erg leuk om naar de Middellandse Zee te gaan, en nu met Tara helemaal. En twee weken kanalen-regelmaat is waarschijnlijk ook niet verkeerd voor haar opvoeding. En als we daar beneden geluk hebben met het weer, wordt er van het jaar misschien ook nog wat geverfd…

Dinsdag 18tot en met vrijdag 21 augustus. In Maasbracht gaan we even de helling op, omdat we voor wat water onder de buikdenning hadden. Dat blijkt door een gemeen deukje in het vlak te komen: waarschijnlijk op iets scherps gezakt of geraakt. Vervolgens varen we naar de andere kant van de dijk, om daar het ruim te laten spuiten en verven. Na jaren plekjes bijwerken is dat een lappendeken van heel veel tinten grijs geworden. We hebben weliswaar niet de illusie dat we in het zuiden aan de rijst komen, maar het zou toch zonde zijn als we daar een reis moesten laten lopen of dagen in het ruim doorbrengen omdat het niet mooi oogt. Aansluitend geven we alle klinknagels handmatig nog een aaitje, omdat gemiste plekjes lelijke roeststrepen veroorzaken op dat lichtgrijs. Verder moet de gasinstallatie weer gekeurd worden, net als de brandblussers en zwemvesten, en schaffen we allerlei scheepsbenodigdheden aan. En dan zijn we er weer klaar voor, om met een volle buik bijtende kunstmest door droge kanalen naar het zuiden te schuiven…

Zaterdag 22en zondag 23 augustus. Gardens are not made by singing 'Oh, how beautiful!' and sitting in the shade… Het weekend benutten we om een volgende golf buxusrupsen en onkruid te bestrijden, zondagmiddag een verjaardag, en dan beginnen we weer aan de lange ov-reis terug naar Maasbracht - waar we tot op het bot doorweekt aan boord arriveren.

Maandag 24Verroest! Als het zonnetje doorkomt, zien we dat het schip vol slijpsel zit, dat inmiddels aardig oranje begint te kleuren. Terwijl Thijs nog probeert te redden wat er te redden valt, maak ik de koelkast schoon en weer vol. Dan varen we naar Stein, waar ik nog maar een rondje boodschappen ga doen. 's Avonds komen Tara's zusje Lorna en haar baasjes op bezoek, heel gezellig.

Dinsdag 25De reis begint goed… Als er een paar vrachtwagens kunstmest in het schip gestort zijn, ziet Thijs opeens wat water achter in het ruim. En aangezien dat van voor naar achter loopt, kan het geen vergeten of lekkende kraan zijn, maar moet het een lekke nagel zijn. Shi… Gelukkig is er ter plekke een loskraan voorhanden, en zodra er een paar grijpers uit zijn is de boosdoener al zichtbaar: een klein gaatje achter een spant, net boven de lege waterlijn. Waarschijnlijk met de hogedrukreiniger gebeurd. Om nog meer natte lading te voorkomen, maakt Thijs het meteen dicht met aquakit, alvorens een reparatiebedrijf, het kantoor en de verzekering te gaan bellen. En dan begint de mallemolen: op kantoor ligt al een mail met de opmerking 'schipper heeft het lek gedicht met kit', de verlader wil persĂ© het hele schip oplossen, waardoor de direct gearriveerde lasser ook nog niet aan de slag kan, de verzekering wil foto's en schattingen… En passant veroorzaakt de loskraan ook nog heel wat schade, niet alleen in de verf, maar ook nog een krom spant en een deukje in de den. Een paar uur later zijn we wat ons betreft weer laadgereed, maar dan zijn ze inmiddels een duwbak aan het laden, en we moeten ook nog vrijgegeven worden door de verzekering. Dus dat wordt wachten tot morgen.

Woensdag 26Blijkbaar hebben we nu strafpunten: nog eens tot morgen wachten. Als we in de namiddag dan maar vast de verfschade aan het herstellen gaan, gaat echter de telefoon, of we over een half uur nog willen laden. Ondanks de natte verf, zeggen we daar toch maar geen nee tegen… Aansluitend varen we nog naar Maastricht, en dan hebben we het wel even gehad.

Donderdag 27Bunkeren, vers brood halen, het ruim nog een keer checken, en dan gaan we er toch aan beginnen. In Klein-Ternaaien lopen we net een primeurtje mis: de eerste schutting in de nieuwe sluis. 's Avonds stranden we in Namen. Hier begint het zuidenreisgevoel toch een beetje te komen, hoewel de regen met bakken uit de hemel valt. Mag ook wel, want we gaan de Maas op, en dan het canal des Ardennes in, want de Vogezen zijn gestremd vanwege watergebrek.

Vrijdag 28Je hebt van die reizen… Bij het naderen van de Franse grens gaat de voormast nog wat lager, het antennemastje plat, de radar omlaag, in de sluis leggen we de lichtbakken nog plat, duwen de bijboot wat naar binnen en zetten de kachelpijp schuin. En dan, als we al vijftig meter in het tunneltje van Ham zitten, zegt Thijs: '#$&!! het blauwe bord…' Ter plekke blijkt het net te laag om het bord uit z'n staander te tillen, wat een paar lelijke krassen in de verf (sorry, stagiair…), een kromme koker en een heleboel spinrag en gruis aan dek oplevert. Even verderop is het gewelf iets hoger en krijgt Thijs het bord er dan toch uitgewurmd. Pfft.

Zaterdag 29De Maas staat weer prima op peil. Het kan dus wel, ondanks de droogte. Het loopt zelfs zo goed, dat we nog het canal des Ardennes in schieten. Net voor een afvaart, die van Dombasle komt. Van ons had hij er wel eerst in gemogen, dan hadden we op 't gemak een frietje kunnen bestellen aan de tweede sluis. Nu moet ik de frietenbakker tot spoed manen. Waarschijnlijk ter compensatie van de wat bleke frites krijgen we extra zout. Brrr, zeker omdat we zelf bijna geen zout meer gewend zijn. Daarna nog even door tot Saint-Aignan, waar een jachtenschipper netjes een touwtje en de loopplank aanneemt, dat scheelt ons weer een hoop gedoe.

Zondag 30Een heel verschil met vorige reis, toen voeren we in drie dagen van Namen naar Le Chesne, en nu komen we in dezelfde tijd nog in Semuy, ofwel 25 sluizen verder. De vallei van Montgon is wel zwaar vandaag, omdat het ontzettend heet is. We zijn 's avonds dan ook blij als we kunnen stoppen en duiken meteen de plons in. Tara is ook helemaal afgewerkt, zodat ik na het eten maar in m'n eentje een rondje door het dorp loop om huizen en tuinen te kijken. Want hier hebben we dus nog nooit gelegen.

Maandag 31Het lijkt wel of alle Nederlandse jachten die we deze reis tegen komen onze site kennen. En die van de Westropa, en de Traveler… ja, we weten dat die net voor ons uit zitten ;-) 's Avonds stranden we in Asfeld, zowat onder een pruimenboom, waar we wonder boven wonder bijna tegen de kant komen.

 Juli
2015
  
 September
2015
print-versie