|
| Woensdag 1 | Spuiten, boodschappen doen, ballast zetten… en dan nog even tv kijken voor we wegvaren: een documentaire over de Tara. Waar blijkbaar nog 'beroepsmatig' met vlotten op gevaren wordt, niet alleen voor het transport van hout, maar ook nog wat andere lading. Bij aankomst in Vrilly is het niet meer te harden, zo warm. Allemaal steen en asfalt daar, en geen plekje schaduw aan deze kant van de silo. Gelukkig hebben we een privĂ©-zwembad!
|
| Donderdag 2 | In plaats van 's morgens vroeg te laden, als het nog een beetje koel is, beginnen ze pas om 11 uur. Alle ramen dicht houden is dan niet meer te doen, dus dat wordt stoffen. Als we vol zijn neemt Thijs als eerste werk een duik, want dat gerststof jeukt altijd al verschrikkelijk, maar als je bezweet bent helemaal (ik krijg alweer de kriebels als ik dit typ ;-). Ik was eigenlijk van plan in het lange pand van Reims schoon schip te gaan maken, maar zelfs daar is het te warm voor. De enige verlichting komt van witte lappen voor de ramen en over het stuurhutdak. De stuurhut is dan ook de enige plek waar het een beetje uit te houden is, maar natuurlijk moet er nu net weer bestuursmail afgehandeld worden. Dan de ventilator maar op volle kracht… 's Avonds spuiten we langdurig over de roef, in de hoop de warmte een beetje uit het ijzer te krijgen, maar als we nadien binnen onze hand tegen de (houten) schotten houden, voelen die ook nog gewoon heet aan. Op dit soort dagen ga je serieus denken over een airco. Maar ja, lelijke grote kast buiten, lelijk groot apparaat binnen, gaten maken…
|
| Vrijdag 3 | Geen twijfel mogelijk deze keer: via de Aisne, in plaats van via Abbecourt, zodat we wat meer vaarwind hebben. We zouden die voorramen-die-open-kunnen echt niet kunnen missen. Geeft 's winters wel wat meer tocht in de stuurhut, maar dan hebben we toch gratis verwarming tijdens het varen.
|
| Zaterdag 4 | Omdat het zo rustig is gisteravond maar beneden de sluis vastgemaakt voor wat frisser zwemwater, bleek er toch nog een opvaart aan te komen. Hoewel het van ons echt niet hoeft, stáát hij erop ons er vanmorgen om zes uur tussenuit te laten, zodat we gewoon om zeven uur aan de volgende sluis kunnen zijn. 's Avonds maken we vast aan de kade van Epenancourt, waar Tara ons geduld danig op de proef stelt, door steeds van het schip af te gaan en steentjes te pakken. We liggen dan wel precies gelijkvloers, maar ze is in dit soort dingen ook een stuk ondeugender dan Kia…
|
| Zondag 5 | Korte vaardag in het canal du Nord.
|
| Maandag 6 | Lange vaardag op de Schelde.
|
| Dinsdag 7 | Mooie vaardag, van Kerkhove naar Battel. We hadden zelfs nog tot Herent kunnen komen maar…
|
| Woensdag 8 | 'Blijf maar in Boortmeerbeek, hier ligt het helemaal vol', kregen we bij het voormelden te horen. Maar aub wel even de papieren komen brengen, anders telt je aankomst niet… Gelukkig wil een Franse collega, wiens gerst blijkbaar harder nodig is dan de onze, ons cognossement wel meenemen, dat scheelt weer 21 kilometer fietsen… In plaats daarvan kletsen we nu gezellig bij met de buren, die hier al een tijdje op lossing liggen te wachten. Dan gaat de telefoon: ze kunnen onze lading pas de 23e gebruiken… maar we mogen hem ook naar Roermond brengen. Twee weken betaald (verf)verlof zou niet verkeerd zijn, maar de tijd en plaats zijn nogal ongelukkig: de 19e komen de jongedames weer op vakantie, en zo lang aan een 'fietssnelweg' liggen is niet echt handig met een dartele pup. Dus gaan we voor Roermond. In afwachting van een besluit over onze omvaarvergoeding gaan we om de beurt maar even shoppen, want Tara kan niet zo ver mee in de fietsmand, en haar zo lang alleen laten lijkt ons ook niet verstandig. En dus brengen het baasje en het vrouwtje allebei speelgoed en knagerijtjes mee… ;-) Om half zes komt het verlossende telefoontje: we mogen naar Roermond. Gelukkig kunnen we hier geladen rond, de papieren moeten ze dan maar opsturen… En zo zijn we 's avonds weer 'terug bij af'.
|
| Donderdag 9 | En dan moeten we ook nog bij voorkeur morgen lossen. Dat kunnen we niet garanderen, we moeten immers rekening houden, met tij, vaar- en bedieningstijden. Maar 's avonds komen we nog tot Bocholt, dus als er niets in panne valt zijn we morgen rond de middag losgereed.
|
| Vrijdag 10 | tot en met zaterdag 18 juli. Normaal gesproken waren we nu met het oog op onze to-do list waarschijnlijk naar Den Bosch gevaren, maar aangezien dat voor de ene logé een thuiswedstrijd is, en de andere nu een dienstboekje heeft en dus vaartijd moet verzamelen, blijven we maar in Roermond liggen, in de hoop op een snel (eventueel binnenlands) reisje van Stein. En dus gaan we hier maar aan de slag met onze nieuwe aanrechtbladen (met dank aan de buren voor de cirkelzaag en het barbecueën), naar de dierenarts, en op zoek naar een nieuwe wasmachine. Dat is voor ons nog niet zo simpel: hij moet namelijk door een raam van 58 cm passen, bij voorkeur niet elektronisch zijn (vanwege de generator) en een naar rechts openslaand deurtje hebben (vanwege de beperkte ruimte in de keuken). De eerste eis beperkt de keuze al dusdanig, dat we bij de laatste twee toch water bij de wijn moeten gaan doen. Uiteindelijk vinden we een machine waarvan het deurtje weliswaar naar links open gaat, maar wel helemaal door kan draaien, en die semi-elektronisch is. En zo goedkoop, dat het geen ramp is als hij het niet zou doen. Maar gelukkig stoort de 'OK' zich niet aan zelfgemaakte stroom. Daarnaast gaan we in het kader van de 'socialisatie' iedere dag even met Tara op stap: een hapje eten, koffiedrinken of ontbijten op een terrasje, of naar de markt, een winkel of de geldautomaat. Behoorlijk tijdrovende uitstapjes, met zo'n alle kanten op vliegende sprinkhaan die alles interessant en eetbaar vindt, wat vaak de nodige ergernissen oplevert. Maar gelukkig zit er wel wat vooruitgang in, en met zo'n mooie puppy ontbreekt het ons ook bepaald niet aan sociale contacten. Van tuinonderhoud komt deze ronde dus niets terecht. Even leek het erop dat we op de valreep een reisje Parijs voor de dames in de wacht zouden slepen, maar helaas bleek de laadkraan twee dagen in revisie, en vervolgens zou het losbedrijf op vakantie zijn.
|
| Zondag 19 | Vandaag mooi om 6uur opgestaan om op tijd te zijn om Piet en Suzanno nog even te zien en de post te leveren. Na een auto ritje van Zeebrugge naar Roermond (duurde wel lang en het was nog maar het begin) waren we nog ruim op tijd om Piet en Suzanno te zien en hebben we nog samen koffie gedronken. Na de koffie zijn we dan aan de rondrit begonnen: eerste stop, tante Joke. Hier stond nog een kapstok voor Annemarie. Na een paar keer proberen is het dan toch gelukt om de kapstok in de wagen te krijgen en konden we verder naar Kerkdriel. Onze tweede tussenstop, hier hebben we de kapstok dan weer uitgeladen en heb ik terwijl rode bessen uit de tuin geplukt. Wanneer de kom vol was zijn we weer doorgegaan naar de derde en laatste stop, Saskia en Maurice. En hier was dan het moment aangebroken: Elise en ik zagen elkaar terug na een 1 jaar. Wat gaat de tijd snel, en toch is het ergens lang geleden. Na de verjaardag zijn we met z'n zessen en Tara in het busje gestapt en terug gereden naar de Picaro. En ja, eindelijk zijn we er weer. Laat de vakantie maar beginnen !
|
| Maandag 20 | Vandaag zijn we vroeg opgestaan om een kijkje te nemen in Roermond, en daar een lekker ontbijtje te verorberen. We waren zo vroeg, dat zelfs de Outlet nog gesloten was. Het deed ons een beetje denken aan Disneyland (wat ons toch een beetje een buitenlands gevoel gaf). We liepen verder richting de stad, waar we een mooi stukje vonden om Tara even los te laten lopen. Onze kleine viervoeter zag daar een nieuw vriendinnetje lopen, waar ze met groot enthousiasme op af rende. Helaas was de liefde niet wederzijds, het kleine meisje rende huilend en met grote angst weg voor onze o zo schattige Tara. Gelukkig was Thijs er om achter die 2 aan te rennen, wat stiekem best een beetje grappig was ;) Tijdens het bezichtigen van de stad kwamen we Tara's grote vriendin weer tegen. Na veel aanmoediging durfde ze Tara dan toch even te aaien. Nu we Roermond hebben bekeken zijn we in de auto gestapt en naar Thorn gereden. Dit was ook een mooi stadje met voornamelijk allemaal witte, oude huisjes. Tegen de avond zijn we naar de Liane geweest, waarna we ook uit eten gingen. We zaten in een klein restaurantje bij een zeer irritante fontein, maar hebben wel erg lekker gegeten. Dit was onze dag.
|
| Dinsdag 21 | Vandaag hadden we het idee om naar Duitsland te rijden en daar een oude staalfabriek te bezoeken. Onderweg werden we gebeld dat de reis toch doorging, dus konden we weer omdraaien. Aangezien we dan toch al in Duitsland waren, bezochten we nog een mooi historisch stadje. Maar daarna konden we niet anders dan terugkeren naar het schip, zodat we op tijd zouden zijn om te laden. We hebben afscheid genomen van Kurt en Inge en zijn begonnen aan onze reis. Na 10 minuten begon die al met een kapotte sluis, dus dat schoot lekker op. Van de besjes die Dolores heeft geplukt in Kerkdriel hebben we een saus gemaakt, die heerlijk te combineren was met het eendje. S' Avonds hebben we de film 'The Book Thief' gekeken. Dit was onze dag.
|
| Woensdag 22 | Vandaag varen we verder naar onze laadplek in IJmuiden. We hebben samen nog lekker op de roef gelegen om te genieten van het zonnetje. Samen met Annemarie hebben we nog de hoogtepunten van Amsterdam bekeken. Het was erg leuk om hier eens doorheen te wandelen, maar jammer genoeg hadden we niet meer tijd. Terug aan boord zijn we verder gevaren en hebben we weer in de zon gelegen. Na het eten hebben we de slechte remake van Godzilla gekeken. Precies op het 'spannende' moment kwam de grote anticlimax: Tara kwam enthousiast voorbij lopen met haar piepende eend. Dat maakte de film wel af hoor. S'nachts om 2 uur zouden we rollen gaan laden, dus hadden we alle losse dingen aan boord opgeborgen zodat er niks om zou kunnen vallen. Het blijkt er namelijk heftig aan toe te gaan vanwege het plotselinge gewicht van de rollen. Na even voor te slapen is het 2 uur en beginnen we te laden. Dolores is wakker geworden en naar boven gegaan en dacht dat Elise ook wel na zou komen. Het geschommel was verschrikkelijk, ik kreeg het er zelfs warm van. Maar Elise kwam niet opdagen, die is erdoor heen blijven slapen. Dit was onze dag.
|
| Donderdag 23 | Voor de eerste keer was Elise vandaag eerder wakker dan Dolores, en heeft daar mooi misbruik van gemaakt door Tara binnen te laten in de slaapkamer. Onze kleine viervoeter was zo gul om haar afgeknauwde knuffeltje daar te laten slingeren, wat mooie foto's opleverde. Maar goed dat Tara haar wakker heeft gemaakt, anders had de politie het moeten doen! Ze kwamen langszij, en een politieagent stapte aan boord. Wij waren heel verbaasd, maar uiteindelijk bleek het gewoon een oude stagiair te zijn die een kopje koffie kwam drinken. Wij mochten ook een kijkje bij hen aan boord nemen. We hebben de hele boot bekeken, inclusief de machinekamer. Ook weten we nu waar AL die knopjes voor zijn… 20 daarvan waren alleen al voor de ruitenwissers! We hebben nog even gezellig gekletst en zijn daarna weer aan boord gegaan van de Picaro om Amsterdam te ontregelen. Alle bruggen gingen mooi voor ons open, dus hielden wij al het verkeer op. Ondertussen hadden wij mooi de tijd om vanuit het schip Amsterdam te bekijken. Vandaag was het lekker weer, dus hebben we ook veel in de zon gelegen en bijgekletst. Dat deden we de hele week al, maar toch. Op een gegeven moment kwamen we met een perfecte timing langs Schiphol. Voor het eerst zijn we dus onder een landend vliegtuig doorgevaren! Om de paar minuten landde er wel een vliegtuig. S'avonds hebben we nog een wandelingetje gemaakt. Daar heeft Tara met enge wezens genaamd SCHAPEN kennis gemaakt. Maar die liefde was ook al niet wederzijds, helaas. Dit was onze dag.
|
| Vrijdag 24 | Vandaag hebben we er een rustige dag van gemaakt. Met de overgebleven besjes hebben we nog 2 potjes jam gemaakt. Helaas is ie vrij dun geworden, het is toch meer een sausje. Maar goed, altijd handig. De verdere weg hebben we nog wat gelezen en gekleurd, tot het dan toch echt tijd was om aan het logboek te werken. Zo niet, dan kregen we geen avondeten. En wij weten uit ervaring dat deze dreigementen hier worden doorgetrokken ! S' avonds hebben we onze 4daagse wandeling verder gezet, maar die begon al zeer spannend. Tara kreeg al direct een vissenhaakje in haar lip, dankjewel onhandige visser. Gelukkig was ze het al snel vergeten door de mega zandbak in een duwbak. Dit was natuurlijk wel de ultieme speelplaats voor haar. Dat heeft haar wel goed gedaan, want ze viel bijna ter plekke in slaap. Dit was onze dag.
|
Reactie van
KVM | Gelijk hadden ze met die dreigementen…Zaten al te wachten op jullie schrijfsels…En ojee, ook Tara al aan de vishaakjes…
|
| Zaterdag 25 | Vandaag hebben we pannenkoeken gebakken, wat ons toch weer een beetje doet denken aan Piet; onze beruchte pannenkoeken bakker ! S' middags hebben we een film gekeken, maar er was nog 1 ding wat we nog absoluut moesten doen deze vakantie; zwemmen. Ook al was het water na een flinke regenbui niet zo heel proper, we moesten het toch even doen. En wat was het heerlijk, de perfecte afsluiter… Morgen is de vakantie met z'n tweetjes namelijk alweer voorbij, dan laat Elise me in de steek. Die gaat lekker op weg naar Spanje ! Dit was onze dag.
|
Reactie van
Joke | Gelukkig is er nu Tara !
P.s. leuk om weer je logboek te lezen
|
| Zondag 26 | Vandaag mocht Elise haar tas in pakken om verder te reizen naar Spanje met haar ouders. Gelukkig moest ze dat niet alleen doen ze had namelijk een helpende hand/ poot van Tara. Maar als dat nou wel zo handig was is maar de vraag. De viervoeter vond het namelijk vrij leuk om alles wat al ingepakt was er steeds weer uit te halen. Maar het is Elise toch gelukt en niet veel later waren Lisbeth, Huibert en Raoul er om haar op te halen. Na samen lekker te lunchen werd het dan toch echt tijd om door te gaan voor hun maar ook voor ons. In de middag wist ik niet meteen wat ik moest doen dus heb ik naar 2 films gekeken en tegen de tijd dat ik die uit had uitgezien lagen we al vast. In de avond zijn Annemarie en ik dan nog een klein stukje gaan lopen met Tara om die lekker moe te maken zodat ze braaf zou gaan slapen wanneer we terug aan boord waren. Maar het plannetje was mislukt. Tara is al zo ver dat ze alleen de trap naar de stuurhut op kan. En wat waren mijn slippers die ik daar had staan toch lekker! Dit was onze/ mijn dag.
|
| Maandag 27 | Vandaag had ik het idee om meteen in de Matroos cursus te vliegen maar dat heb ik maar enkele minuten vol gehouden. Annemarie had me gisteren namelijk een boek geven en die is zo mooi. Ik lees normaal gezien nooit en nu zit ik na een dag al bijna in de helft. Rond de namiddag hebben Thijs en Annemarie me toch bij het boek vandaan gekregen door me een stukje te laten varen. Enkel vond ik het nu een stuk enger dan op het grote water en natuurlijk is het eerste wat je dan moet doen een ander schip kruisen. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en heb ik geen brokstukken gevaren. Na al een hele dag binnen te zitten hebben Annemarie en ik het laatste korte pandje (1,5km) samen met Tara gelopen. En dat heeft Tara uitstekend gedaan voor nog zo een klein hondje te zijn. S' Avonds heb ik dan ook nog een stukje mogen varen en na het avond eten hebben we Tara nog eens uitgelaten. Het enige dat ze nog moet leren is komen wanneer je haar roept. Zelfs wanneer Annemarie en ik ons een beetje hadden verstopt snuffelde ze ongestoord verder. Dit was mijn dag.
|
| Dinsdag 28 | Vandaag had ik een iets mindere dag. Ik had namelijk last van hoofdpijn. Gelukkig was het na een beetje slapen op de bank weer wat beter maar ik had net iets te lang geslapen om Piet en Suzanno te zien. Wat ik wel jammer vond toen ik het wilde verhaal van haar en de luiken hoorde. S` Middags dan nog even naar de bakker geweest die volgens mij vrij haastig was en een beetje was vergeten dat je vriendelijk moet zijn tegen je klanten. Maar gelukkig is het wel lekker brood dus is het niet zo erg. Dan ook nog even foto's gemaakt van andere spitsen. Om dan uiteindelijk vroeg in bed te kruipen zodat ik me morgen wat beter zou voelen. Dit was mijn dag.
|
Reactie van
Evert Kleine (CadIJ) | Goed zo Dolores; om Kurt van spitsenfoto's te voorzien. Op de motor langs de kanalen wordt het steeds moeilijker spitsen te spotten!
|
| Woensdag 29 | Het vroeg naar bed gaan heeft me toch geholpen vandaag ben ik weer helemaal genezen. Vandaag heb ik een heel stuk van de buitenlucht genoten. Ik denk dat ik toch wel een paar uur naast de stuurhut heb gezeten met mijn boek die ondertussen bijna uit is. Maar op een bepaald moment hadden we een zeer vriendelijke andere schipper die ons net iets te hard tegemoet kwam op de Seine. Met als gevolg dat ik net geen douche heb gekregen maar toch naar binnen ben gevlucht. Terug binnen was het alweer 17 uur en om 19 uur zijn we dan aangekomen aan de losplek. Na het avondeten hebben we nog een wandelingetje gemaakt met de O zo gehoorzame Tara. Jaa vandaag had ze geen schoen maar een super lekkere dode duif te pakken die ze maar niet wou loslaten. Na een hele tijd is ze dan toch gekomen maar in het terugkeren had ze hem weer te pakken en heeft ze hem gewoon opgepeuzeld want ze wou niet naar ons komen. Na ons wandelingetje heb ik dan nog gekeken hoe Thijs allerlei dingen kan maken aan de hand van elektronische plaatjes en allerlei draadjes. Dit was op het eerste moment toch wel chinees tot Thijs het dan verder heeft uitgelegd. Ik snap er nu toch iets van. Na het opletten was het dan tijd om nog te ontspannen bij een film en dan lekker naar bed. Dit was mijn dag.
|
Reactie van
KVM | Vond je toch leuk vorig jaar, in het gangboord liggen wachten tot er een golf overkwam?
|
Reactie van
Jos en Marion | Haha die Tara toch… haar zusje eet ook zo graag; dode kikkers, uitwerpselen van eenden en schapen, veren, takjes noem maar op.
Je zou denken ze krijgen niets te eten. Het meehelpen met alles en nog wat vindt ze erg gezellig maar o zo onhandig.
|
Reactie van
Picaro | Fijn om te weten dat het blijkbaar in de 'aard van het beestje' zit, en niet aan onze (op)voeding ligt! Wij zijn nu aan het oefenen met een fluitje en een héél lekker hapje. Daar komt ze buiten tot nu toe steeds voor terug gerend, hopelijk ook als ze weer eens zo'n smakelijk kadaver vindt ;-)
|
| Donderdag 30 | Vandaag is het een dagje in de haven geworden. Altans was dat niet de bedoeling geweest. Na een stevig ontbijt zijn we een fietstochtje gaan doen. Maar dat was toch iets korter dan we van plan waren. Want toen we nog geen uur weg waren werden we al opgebeld. Maar niet om te lossen, neen we lagen in de weg voor een ander schip. Dus zijn ik en Thijs terug gefietst terwijl Annemarie nog even naar de winkel is gegaan. Dan hebben we ons verlegd naar de overkant, waar de haven securetie ons kwam vragen waarom we hier lagen. Na het verplaatsen zijn Thijs en Annemarie dan met Tara achter de fietsen geweest. S avonds heb ik dan nog een film gekeken. Dit was mijn dag.
|
| Vrijdag 31 | Vandaag was het onze beurt om te lossen. En dit was veel aangenamer dan het laden. Het schip ging hier maar een klein beetje wiebelen. Deze man was veel voorzichtiger dan in IJmuiden. Maar het duurde dan ook wel iets langer. Er was enkel wel 1 nadeel van in de haven te liggen, we hadden in een grote olieplas gelegen waardoor er een grote kringel op het schip was gekomen. Nadat we dan helemaal leeg waren zijn we terug gevaren naar Triel. Daar hebben ik en Annemarie nog wat boodschappen en een wandeling door het dorpje gedaan. Dan na een pizza Ă emporter te eten hebben we Tara samen uitgelaten langs de Seine. Dit was mijn dag.
|