LOGBOEK MEI 2014

 April
2014
 
Juni
2014
Donderdag 1Net iets te laat, anders hadden we de buren dwars voor de kop gehad, die, van Lieshout op weg naar Amsterdam, van Vianen oversteken naar Vreeswijk. Voor de variatie gaan wij deze keer maar weer eens de Lek af, voor het tij is het lood om oud ijzer. We overnachten aan de Volkerak. Vroeger zou ik hier meteen een rondje bos gedaan hebben met Kia, nu is een klein stukje aan de riem ruim voldoende.

Vrijdag 2In de Kreekrak zie ik de jongeman op het voordek van het containerschip naast ons geamuseerd voorover leunen en iets naar Thijs roepen. Je verwacht dan een opmerking in de trant van 'Kun je nou nog leven van zo'n klompje?' Maar in werkelijkheid zegt hij: 'Ik word binnenkort een collega van je!'

Zaterdag 3Gisteren gebeld door de ontvanger dat we waarschijnlijk pas dinsdagmiddag kunnen lossen in plaats van maandagochtend, en dat er in Herent zoveel schepen liggen dat we in Boortmeerbeek moeten blijven. Maar we moeten wel persé de papieren komen brengen, anders geldt onze aankomst niet. Grombrom, 19 kilometer fietsen, op en neer, dat zou toch wel anders moeten kunnen, met de huidige technieken. Gelukkig is het mooi weer, zodat ik gezellig mee ga.'s Middags gaan we dan de winkelboulevard tussen Boortmeerbeek en Kampenhout eens verkennen. Een voor Nederlandse begrippen vreemde combinatie van grote en kleine zaken (waaronder een met allerlei leuke Marokkaanse spulletjes) en woonhuizen.

Zondag 4tot en met dinsdag 6 mei. In vooronder staat nu al zo'n anderhalf jaar een nieuwe douchedeur in de weg te staan, ter vervanging van de huidige die met plakband aan elkaar hangt. Allerhoogste tijd dus, om dat klusje eens te klaren. Maar hoe hadden we het destijds nou ook al weer precies bedacht… De oude lijst blijkt namelijk een stukje te kort voor de nieuwe deur. Gelukkig ligt er in het vooronder nog een restje mahonie met precies de juiste afmetingen om hem netjes te verlengen. Dan blijkt de lijst ook nog iets te smal. Graaf, graaf, jawel er ligt ook nog een passend afdeklatje bij de voorraad. Pas na het vernissen zien we dat het geen mahonie is, maar teak… Als de nieuwe vouwdeur hangt, komen we tot de ontdekking dat hij uitgeklapt nèt iets te breed is (geworden…) om langs het opstapje van de wc te passen. Dus maar weer een stukje eraf. Dan moeten we nog iets bedenken om hem, zowel open (deinen) als dicht (douchen), vast te zetten. Daarvoor zou eigenlijk eerst het plafond vernieuwd moeten worden. Maar daar hebben we toch geen materiaal voor liggen. Dus voorlopig maar met één voet tegen de deur onder de douche… Intussen houdt onze verslaggever ter plekke (voorbuurman) ons op de hoogte van toestand in Herent: twee schepen die na ons aangekomen zijn, moeten voor ons lossen: andere kwaliteit lading. Om de kwaliteit van onze gerst te meten, komen er zelfs nog twee controleurs langs in Boortmeerbeek… helemaal uit Stadskanaal! Dat mag blijkbaar wel wat kosten…

Woensdag 7Hehe, na drie dagen varen en vier dagen wachten, gaan ze ons vandaag dan toch eindelijk leegmaken. Tijdens het lossen komt er nog een zij-instromer op de koffie. Leuk, dat er ook weer Belgische collega's bij komen in de spitsenvaart! Vervolgens slaat de kraanmachinist een luik krom, maar komt dat wel netjes vertellen, en het wordt ook weer keurig gerepareerd. Als we leeg zijn varen we nog maar even terug naar sluis Zennegat, waar ik met Kia een rondje om beide, even schilderachtige, 'sluishoofden' loop. Ernaast een mooi stukje 'nieuwe natuur'.

Donderdag 8Voor we naar de werf gaan, willen we eigenlijk wel van onze oude douchedeur af. In Nederland gaat grof vuil afgeven zonder zo'n belachelijk duur abonnement waarschijnlijk niet meer lukken, en bij de gemeente is ook lastig zonder auto. Dus moet het maar in Antwerpen. Alleen is de Royersluis gestremd. In plaats van ons bij de zeesluizen te laten koeioneren, gaan we maar over Viersel, hebben we ook nog het tij mee. Maar het blijft een omweg, zeker als je bedenkt dat we eigenlijk naar Maasbracht moeten… Dat overbruggingsweekje liggen we echter liever in Den Bosch, in plaats van steeds op en neer te moeten reizen, onder andere vanwege het familie-uitje dit weekend. Bij het afvaldepot besluiten we onze 20 jaar oude reserveacculader, die misschien wel, misschien niet te repareren is, ook maar af te geven, scheelt weer gewicht. Hij staat nog niet naast het schip, of een voorbijganger vraagt of hij hem hebben mag. Van ons wel: liever dat iemand er nog wat mee doet, dat dat hij weg gegooid wordt. Zelf werp ik ook altijd graag een blik in de afvalcontainers… Terwijl de beheerder de papieren invult, scoor ik een leuk rieten mandje. Je zou denken dat hergebruik aangemoedigd wordt, en dat zo'n afgiftedepot ook prima als ruilpunt kan functioneren, maar officieel mag je niets meenemen. Na het bunkeren in Dintel gaan we bij een collega langszij, die flink geïnvesteerd heeft in zonnepanelen en daar wel wat over wil vertellen. Intussen valt de regen met bakken uit de hemel en waaien de koeien van de dijk. Ik bedoel maar, maatschappelijk verantwoord ondernemen is niet altijd eenvoudig ;-)

Vrijdag 9Tegen de middag arriveren we in Den Bosch, waar een oude bekende blijkt te liggen: de Hylke. Na de koffie vlug naar de supermarkt, want vanavond komt de familie pannenkoeken eten, om het familieweekend in te luiden. Het giet aan een stuk door, maar wij zitten lekker droog… in het ruim ;-)

Zaterdag 10tot en met zaterdag 31 mei. Vlakkeuring valt mee, al moeten er natuurlijk wel weer een paar stukjes 'aanloop' vervangen worden door al dat schuiven in ondiepe kanalen. De veiligheidskeuring valt in eerste instantie wat tegen: allerlei 'l*llige' dingetjes, die naar ons idee niet veiligheidsverhogend zijn (zoals afsluiters van tanks aan dek plaatsen i.p.v. in de machinekameringang), maar gelukkig wordt er nadien nog een hoop terug gedraaid. Verder krijgt het onderwaterschip natuurlijk weer een nieuw beschermlaagje en benutten we de werftijd voor allerlei andere reparatie- en onderhoudsklusjes. Zo neemt Thijs de kont eens goed onder handen, nu hij er mooi bij kan. Intussen ga ik naar vergaderingen, op familiebezoek en breng ik de nodige tijd in de tuin door. En dan is er natuurlijk het jubileumfeest van onze coöperatie, in een oud klooster in Gent, waarvoor we dit werfbezoek gepland hadden. Vervolgens mogen we, samen met onze buren (met wie we de afgelopen weken heel wat meegereden zijn en meegegeten hebben), in Stein gaan laden voor Ribecourt.

 April
2014
  
 Juni
2014
print-versie