|
| Maandag 1 | In Herent kunnen we de buren blij maken: die wisten nog niet dat het kanaal vanavond tot vrijdagavond dicht gaat, en dat ze hier dus voorlopig gevangen zitten. De ontvanger wist het wel, en heeft dus maar wat extra schepen besteld. Uiteindelijk liggen we met z'n tienen voor de wal, alleen is die wal hier niet zo lang, en omdat er met lossen steeds verhaald moet worden, lijkt het wel zo'n schuifpuzzeltje. Maar ach, het is mooi weer… zodat er veel gepraat weinig gedaan wordt ;-)
|
| Dinsdag 2 | Ik zit een beetje op hete kolen: eigenlijk moet een dagje of wat naar pa en bovendien is Kia's artrosemedicijn ondanks een week 'op rantsoen' nu toch echt op (want in Reims kregen we dat niet zonder recept of consult meer mee bij de dierenarts). Maar zoals altijd is het onvoorspelbaar wanneer je hier gaat lossen. De volgende vraag is of lege schepen misschien toch eerder het kanaal uit mogen: als het dan rustig is met werk kunnen we na leegkomst net zo goed naar Nederland váren in plaats van dat ik met de trein ga klungelen… Een telefoontje naar de plaatselijke dierenarts wijst uit dat we hier zo een nieuw flesje kunnen krijgen, dus dat probleem is alvast opgelost. Aansluitend fietsen we nog even langs de supermarkt en de bouwmarkt… en dan loopt mijn ketting er steeds vanaf. Omdat de voorbuurman inmiddels aardig leeg zal zijn, en de zijbuurman er dus wel eens tussenuit kan moeten, en de andere buurman niet aan boord was, fietst Thijs maar vast vooruit, zodat ik terug kan lopen. Thijs is nog niet om de hoek verdwenen of de ketting slaat helemaal vast. Enige remedie blijkt het achterwiel voortdurend omhoog te houden, maar dat hou je niet zo gek lang vol… in ieder geval geen drie kilometer. Een touwtje van de bagagedrager naar m'n broekriem is niet zo'n succes, en naar m'n rugzak evenmin. $&! dan laat die $&! fiets maar staan! Als we verhaald hebben brengt de buurman Thijs even met de auto terug naar de fiets, dat scheelt weer een lange, warme wandeling. Achteraf blijkt de (aluminium) naaf gebroken. Pff, blij dat ik niet in m'n uppie met die fiets op weg was naar station Leuven…
|
| Woensdag 3 | Ook blij dat ik gisteren niet vertrokken ben omdat het vandaag regent: je kunt een buurman wel vragen om even mee open te leggen, maar constant open en dicht leggen vinden we wel veel gevraagd. Tenminste… als we net een paar luiken open hebben komt de kraanmachinist zeggen dat we weer dicht mogen leggen: er wordt vandaag toch niet meer gelost.
|
| Donderdag 4 | Wel aardig dat ze vandaag dan net lang genoeg over het lossen doen om ons een hele ligdag te bezorgen: liggen we hier toch niet voor niets ;-) Vervolgens zijn we ook meteen weer aan de reis: dinsdag in Antwerpen laden, wederom kunstmest voor Reims. Dus dat wordt toch met de trein op en neer naar Nederland. Gelukkig wil de buurman me wel met de auto naar het station in Leuven brengen, zodat Thijs zaterdag vast naar Mechelen kan varen, waar ik dan vanaf het station naar het schip kan lopen. Het blijkt weer een eindeloze reis, met lange overstappen en veel stops. Alleen in Kerkdriel heb ik geluk: neef komt net langs rijden als ik uit de bus stap, dus dat scheelt weer twintig minuten lopen.
|
| Vrijdag 5 | Beetje wassen, poetsen, opruimen, boodschappen doen, post afhandelen, in de tuin werken en tot slot nog een vriendin op visite: de dag is in ieder geval goed besteed.
|
| Zaterdag 6 | Nog een paar koffievisites, nog wat klusjes en dan is het alweer tijd om richting Mechelen te vertrekken. Dat blijkt een veel betere treinverbinding: twee uur korter dan op de heenweg! Desondanks ben ik 's avonds behoorlijk afgewerkt, en het is ook nog bloedheet, dus mag Thijs garnalen bakken op het voordek…
|
| Zondag 7 | Maar goed dat ik niet op vandaag terugkomen gegokt heb, want onverwacht moet er weer gevaren worden: gisteren belde de controleur opeens dat we morgen al moeten laden. Omdat het zondag is moeten we nog betalen ook. Ook nog voor twee sluizen, omdat we vanwege de waterstand pas na 13 uur door sluis Zennegat kunnen. Gezien het aantal foto's dat er onderweg van het schip genomen wordt zouden we eigenlijk betaald moeten wórden door de vaarwegbeheerder, als toeristische attractie! En achteraf is alles waarschijnlijk nog voor niks ook, want als Thijs voor de Royerssluis nog eens naar de controleur belt om te vragen of we al op de laadlek moeten gaan liggen wordt er niet opgenomen. Bij het laadbedrijf idem, en als we naar de buurman bellen die samen met ons moet laden blijkt die helemaal niet gecontacteerd te zijn over eerder laden…
|
| Maandag 8 | Foutje… de controleur had 'verkeerde informatie'. Gelukkig zijn we niet op de laadplek gaan liggen, waar hard en druk langs gevaren wordt, maar in het Asiadok. Waar Kia een mooi graskantje heeft, Thijs nog even naar de scheepsbenodigdhedenzaak kan fietsen, en ik intussen de plekjes in het gangboord nog 'n likje primer kan geven. Als we 's avonds op de laadplek aankomen blijkt de controleur net vertrokken - en weer niet bereikbaar.
|
| Dinsdag 9 | Foutje… de belading van de zeeboot voor ons zou vandaag van 6 tot 8 uur onderbroken worden om ons te laden, maar als we om 6 uur startklaar in de stuurhut zitten beginnen ze toch weer met die boot. Als we net terug in bed liggen blijken ze ons toch te willen laden, dus vlug er weer uit en open leggen. Drie kwartier later zijn we al geladen. Als ze net met de buurman begonnen zijn komt de controleur opdagen. Boos, dat we met een ongekeurd ruim zijn gaan laden…
|
| Woensdag 10 | 's Avonds om half negen varen we Pont Malin uit. Dus kunnen we rechtsafslaan naar het canal du Nord, waar we dan vanavond laat vastliggen om morgenvroeg waarschijnlijk als zoveelste schutting te starten achter een pousseur, of linksafslaan naar het canal de Saint-Quentin, waar we volgens de AIS morgen om 7 uur kunnen beginnen – en dan morgenavond net de rame moeten kunnen halen. Dat is dus duidelijk…
|
| Donderdag 11 | Om half vier arriveren we voor de tunnel, waar we, samen met twee geballaste achterburen, meteen aan kunnen pikken bij de toueur. Tussen de sluisjes door heb ik de logeerkamer vast uitgemest, want hoewel het voor mijn gevoel nog veel te vroeg is, de zomer is immers nog maar net begonnen, is het gezien het wit op het water toch al weer vakantietijd…
|
| Vrijdag 12 | Dat loopt lekker: hoewel we vanmorgen pas om 7 uur aan Bellenglise zijn begonnen, liggen we 's avonds al aan de tweede sluis van het canal d'Abbecourt.
|
| Zaterdag 13 | Eigenlijk te lekker: we hadden gehoopt vanavond bij de Westropa te stranden, zodat we morgen gezellig samen zouden kunnen liggen, maar we kruisen elkaar veel te vroeg. Dus wordt het voor ons Quatorze Juillet in Berry au Bac.
|
| Zondag 14 | Je kunt ook nergens op bouwen in dit land, zelfs niet op de nationale feestdag… Om negen uur begint het schip opeens te halen. Als we boven kijken of er misschien een achterbuurman aan komt, blijkt de sluis voor ons aan het afschutten. Nu is dit een bemande sluis, dus het zou zo maar kunnen dat de sluismeester zich een dag vergist heeft… maar niks zeggen dus ;-) De eerstvolgende automaat blijkt echter ook gewoon te werken. Nou snappen we er niks meer van… Twee sluizen verder loopt een VNF-er rond, dus toch maar eens vragen hoe het nou zit. Blijkt dat er in het hele Seine-district niet geschut wordt op 14 juli, behalve tussen de tunnel in het canal d'Abbecourt en Reims. En waarom dan? Tja, dat weet niemand…
|
Reactie van
Motormuis | Franse logica?15F6292
|
| Maandag 15 | tot en met zaterdag 19 juli. Boenen, schuren, schoonmaken, plekjes bijwerken, schuren, schoonmaken, verven, … maar even nuttig gebruik maken van het prachtige weer en het gebrek aan lading hier in de Champagnestreek, voor de Picaro weer voor een maandje of wat vakantieschip wordt. In de loop van de week krijgen we een ware hittegolf, zodat we 's morgens steeds vroeger moeten beginnen en 's avonds steeds later doorgaan. De heetste uren van de dag, als het ijzer werkelijk onaanraakbaar is, worden ook nog nuttig besteed, aan boodschappen, boekhouding en buren. Aan het eind van de week heb ik geen gevoel meer in m'n handen en overgevoelige knieën, maar dan zien de gangboorden, het hoeklijntje langs de den, het voordek, de bakboord bolderkast, het voorroefje en het grootste deel van de achterroef er wel weer netjes uit!
|
| Zaterdag 20 | Na 3 uur in de auto zitten ben ik aangekomen bij de Picaro. En heel uitzonderlijk was er geen regen ook al was papa erbij! Het was hier een zalige dag, ik was hier nog maar een uurtje en ik kon al in de champagne zwemmen. Die net goed was van temperatuur niet te koud en niet te warm. En terwijl we in de champagne zwommen kregen we ook nog eens een gratis algenkuur wat eigenlijk wel lekker zacht is. Na de algen kuur zijn we terug aan wal gegaan en hebben daar onder onze 'partytent' gebarbecued en gazpacho gedronken. Maar net toen we rustig zaten kwam er een auto en mochten we alles verzetten en onze tent omhoog houden. Nadat de auto gepasseerd was konden we alles terug zetten en verder gaan met barbecueën. Na het eten hebben Thijs en ik Kia nog even laten zwemmen aan het 'strandje'. Toen we terug waren heb ik besloten maar te gaan slapen dat ik de volgende dag geen zombie ben. Enkel was het zeer warm waardoor ik had besloten maar naast het bed op de grond te slapen waar er nog een beetje wind was. Dit was mijn dag. (D.V.M.)
|
| Zondag 21 | Na een nachtje slapen ben ik weer helemaal uitgerust. En het is een wonder want het regent nog steeds niet terwijl papa hier nog steeds is! Terwijl ik nog aan het slapen was waren mama en papa al naar de bakker geweest. En het lange slapen heeft zo wel veel voordelen want ik kon gewoon aan tafel gaan zitten. Na het eten gingen we dan achter een fietswiel gaan in de decathlon maar we zijn terug gekeerd met een hele nieuwe fiets. Nu ja had die jongen in de winkel de fiets net helemaal geregeld staan wij hem op de parking alweer uit elkaar te halen omdat hij anders niet in de auto past. Nuja het voorwiel eruit en dan een paar rondjes rond de rotonde omdat we de weg niet wisten en dan terug naar het schip. Wanneer we daar toekomen liggen mama en Annemarie lekker te zwemmen. Na de lunch gaan we nog maar een keer naar de winkel maar nu de Cora die was immens groot. Na een uurtje in de Cora door te brengen gaan we terug naar buiten. En wat zien we daar jaja een hoop donkere wolken! Het moest er gewoon van komen maar waarom net op het moment dat je besluit te barbecueën? Gelukkig hadden we het noodplan pizza halen. Dan hebben we dat maar gedaan en hebben we toch nog zeer lekker gegeten. Na de pizza zijn mama en papa dan naar huis vertrokken. En hebben Thijs, Annemarie en ik nog naar de film Brave gekeken die ik zeer mooi vond. Dit was mijn dag. (D.V.M.)
|
| Dinsdag 23 | Vandaag was de eerste dag zonder mama en papa en heb ik vooral geholpen. Eerst heb ik de deurtjes van het vooronder en de machinekamer gewassen. Die van de machinekamer heb ik helemaal proper gekregen maar die van het vooronder niet. Na dat ik dat had gedaan hebben we ontbeten. Terwijl Thijs en Annemarie verder schilderden heb ik de afwas gedaan. En het werd weer zeer warm dus hebben we Kia eerst wat laten zwemmen aan het strandje en dan hebben we zelf ook nog een frisse duik genomen. Eigenlijk een bad. Nadat we dan gewassen waren zijn we naar het postkantoor gegaan waar we een brief hebben gepost. Nadien zijn Annemarie en ik nog naar de stad van Reims geweest opzoek naar 1 of ander kaartje die Thijs nodig had maar het bestond dan weer niet in Frankrijk. Aan de 3 mensen die we het gevraagd hadden kregen we het zelfde antwoord hoh dat hebben wij nog nooit gezien. Toen we dan maar gestopt waren met zoeken hebben we nog wat in Reims rondgelopen en heb ik 1 of ander ijsdrankje gedronken/ gegeten ik ben de naam alweer vergeten maar het was wel lekker. De stad hadden we dan wel al gezien dus zijn we maar op de fiets gesprongen en richting schip gefietst. Na het eten zijn we dan nog een fiets tochtje gaan maken en hebben het klank en licht spel van de Notre Dame in Reims gezien. Het was zeer mooi enkel lag Kia geweldig hard te bibberen omdat ze bang was. Na het klank en licht spel projecteerden ze dan 1 beeld op de kathedraal waardoor je dingen zag die je anders nooit opgevallen waren. Na deze lange dag was het meteen slapen toen we terug aan boord waren. Dit was mijn dag. (D.V.M.) www.youtube.com/watch?vL504uxqvtdY
|
| Woensdag 24 | Vandaag toen ik opstond ging ik meteen aan de afwas beginnen ik had net het water laten lopen toen Thijs kwam zeggen dat ik beter eerst de tafel zette. Dat heb ik dan maar gedaan en ik had het mooi getimed want net op het moment dat de koffie klaar was begon het hier te spetteren. Na het eten zijn Thijs en Annemarie weer aan de slag gegaan en ben ik begonnen aan de afwas. Nuja de afwas was klaar en ik wist niet was ik nog kon doen dus ben ik naar Annemarie gegaan en die zei dat ik wel kon stofzuigen of met Kia kon gaan wandelen. Dus ben ik eerst met Kia gaan wandelen en haar laten zwemmen maar plots wouw ze niet meer mee ze had 1 of andere vogel gezien maar dat was een klein roofvogeltje. Toen ik dan terug was heb ik de stofzuiger genomen en gestofzuigd. Na allerlei huishoudelijke klusjes ben ik dan met Thijs achter brood gegaan. Nadien zijn we dan naar de notre dame van Reims geweest maar nu gewoon met een gids in de torens en op het balkon. En daar had je een zeer mooi uitzicht over Reims zelf. En daar besef je eigenlijk ook maar hoe groot die beelden zijn dat is niet normaal. En de binnenkant van de kerk eigenlijk eerder het geraamte is ook zo indrukwekkend. Na 249 trappen op en af te gaan zijn we dan nog naar het stad geweest met Thijs. Waar we in allerlei galerijtjes zijn gelopen en we hebben daar de grootste winkel ooit gezien hij was wel 1 meter diep. Na het wandelen hebben we dan iets gedronken op een terrasje. Na het drankje zijn we maar teruggekeerd zodat we Kia uit haar eenzaamheid konden verlossen. Terug aan boord heb ik dan de ribbetjes gesneden en ben ik begonnen aan het logboek. Dit was mijn dag. (D.V.M)
|
| Donderdag 25 | Vandaag is familie Oosterveen aangekomen bij de Picaro in Reims. Elise blijft nu samen met Dolores op de Picaro. We hadden beide een armbandje mee van onze reis. Die we dan aan elkaar gegeven hebben. Met z'n alle hebben we lekkere taco's gegeten. Onder het eten was een gek aan het schreeuwen en zijn we gaan kijken. De familie Oosterveen heeft daarna de vouwwagen op de spoorrails uitgezet. 's Avonds zijn we met z'n drieën op het voordek gaan slapen. Raoul op een luchtbed en wij samen op 2 schuim dingetjes. Het ging een tijdje goed maar daarna begon het zachtjes te regenen. We dachten dat het zo wel over zou gaan maar dat viel tegen, het begon te onweren en de regen viel met bakken uit de lucht. Terwijl Raoul nat werd hadden wij een plastic luchtbed boven ons hoofd gehangen. Ook dat ging een tijdje goed maar onze slaapzakken werden nat. We hadden bedacht om tussen de 2 schuim matjes te gaan liggen. Zo hadden we een afdakje gemaakt. Raoul was intussen al veilig naar binnen gevlucht, de stoere jongen. Maar toen het water ons toch nog bereikt had gingen wij ook maar naar binnen om lekker droog verder te slapen. Dit was onze dag.
|
| Vrijdag 26 | Vandaag hebben we met z'n allen gezwommen. We hebben allerlei idiote dingen gedaan met de luchtbedden. Na veel geploeter in het water zijn we op de fiets naar de Notre Dame gegaan, hier hebben we een rondleiding gehad. Dit was heel mooi maar we konden er niks van verstaan. Na de rondleiding zijn we teruggekeerd naar de Picaro om te eten. Dolores en Elise hadden helaas geen honger meer want we hadden al veel te veel NOOTJES gegeten. Dus hebben wij dan nog met z'n tweetjes een wandelingetje gemaakt. Hierna zijn we weer terug gegaan naar de Notre Dame voor een mooie lichtshow. Jammer genoeg begon het midden in de lichtshow verschrikkelijk hard te regenen. Bijna iedereen vluchtte weg, maar wij 2 gekken bleven gewoon staan. Met als gevolg dat we op 2 waterkiepkes leken. Gelukkig zijn we snel genoeg weer opgedroogd en naar de Picaro gegaan. Dit was onze dag.
|
| Zaterdag 27 | Vannacht was er een hele grote onweersbui, bijna iedereen werd er wakker van, maar Raoul en Elise hadden niets gemerkt. s' Morgens zijn de 'Oosterveens' weggegaan, behalve Elise, die hebben ze in Frankrijk achter gelaten… Ze probeerde tevergeefs nog op de luchthoorn te laten blazen, maar ja, blond hè, het lukte haar niet… We zijn gaan varen, Dolores en Elise hebben het ruim ingericht, een complete 'privé' kamer met eigen zwembad. Hier hebben we ons een hele tijd vermaakt. We hebben 2 technieken uitgevonden hoe je op een luchtbed in het water kunt klimmen: 1) Spartelende walrus techniek 2) Elegante techniek Na het zwemmen zijn we gaan eten en werden we lek gestoken door dazen en andere beestjes. Overal jeukte het en dus zochten we verkoeling in ons overdekte privé zwembad. Hier hebben we nog een soort van schommel ingemaakt. De generator ging uit, dus zwommen we plotseling in het donker. We zijn er maar uitgegaan, en maar goed ook want het begon heftig te stormen. Vogeltjes werden uit de bomen geblazen, blaadjes waaiden alle kanten op. Het regende hard, de wind sloeg bladeren tegen ons lichaam. Het schip sloeg steeds tegen de wal en maakte angstaanjagende klappen wat weerklonk in het holle ruim. De tv haperde en de wind ruiste langs het schip. Enkele bomen vielen in het kanaal en de duisternis werd griezelig verlicht door de bliksem. Genoeg horror nu, dit was onze dag. :)
|
Reactie van
KVM | Wat een verhaal…;-)prachtig.
|
Reactie van
Lia | Hallo Picaro, ben aan het volledige logboek begonnen vanaf het begin. Werkt dat even verslavend zeg!!!! Zit nog maar aan mei 2008 maar wou toch even een reactie plaatsen en jullie proficiat wensen met de site. Heel inspirerend allemaal en wij weten waar we in de toekomst alvast NIET moeten gaan varen :-)Hopelijk komen we elkaar in de toekomst nog eens tegen, maar dat zeggen zoveel mensen hé?
|
Reactie van
Lisbeth | Dat was daar ff spannend !!! Je kan trouwens zo een thriller gaan schrijven of zo.
Leuk om te lezen !
|
| Zondag 28 | Vandaag hebben we lang stil gelegen in een klein saai dorpje. We konden niet verder varen omdat er bomen in het kanaal lagen door de storm van gisteren. Daarom hebben we maar onze fietsen gepakt en zijn we gaan kijken. We konden niet erg ver fietsen dus we maar over de bomen heen geklommen daar lagen allemaal kersen op de grond. Uit die kersen kwam een sapje waarmee we elkaar hebben onder gekliederd. We besloten om niet verder te gaan dus hebben we maar een rondje in het dorp gefietst. Daar dacht Elise een hele mooie kat te zien en toen we zijn gaan kijken naar die 'mooie kat' , bleek het een knuffel te zijn te zijn. Toen we aankwamen bij de Picaro hoorden we dat morgen de bakker dicht was en dat wij voor brood moesten zorgen. We gingen op stap om te kijken waar het supermarktje was want die bleek in een ander stadje te zijn. We hoorden van een man dat het 4 kilometer was, maarja iedereen kent de Franse afstanden het bleek dus wel 8 kilometer te zijn. Na enige tijd zoeken hebben we hem gevonden en zijn we maar teruggekeerd. Maar aan boord hoorden we dan dat we morgen toch maar een broodje uit de diepvries zouden eten. S'avonds hebben we nog een film gekeken. Dit was onze dag.
|
| Maandag 29 | Vandaag zijn we verder gevaren tussen allerlei takken en bomen. Aan 1 of andere sluis hebben we de fietsen genomen en zijn we naar een stadje gefietst. Daar hebben we boodschappen gedaan en hebben we ijsjes gekocht. Later heeft Annemarie van een bruggetje een ijsje gegooid naar Thijs. In de middag hebben we wentelteefjes gebakken die we dan op het voordek hebben geserveerd en opgegeten. Om ons eten te laten zakken hebben we dan nog maar wat geploeterd in ons privé zwembad. Toen hebben we samen voor Thijs en Annemarie gekookt. Als voorgerecht hadden we geitenkaasjes met daaromheen spek en dit lekker krokant gebakken. Het hoofdgerecht was gewoon lekker doodsimpel macaroni. Hierna hebben we weer een film gekeken. Dit was onze dag.
|
| Dinsdag 30 | Vandaag hebben we brood gehaald bij een chagrijnige vrouw. Omdat Thijs en Annemarie al bijna de sluis uit waren moesten we een sprintje trekken. We hebben geholpen in de sluisjes. Maar toen moesten we plotseling stoppen omdat men twijfelde of de reis wel doorging. We hebben lang gewacht boven op een aquaduct. Hier hebben we een poging gedaan tot 'normaal' wandelen maar werden verjaagd door heeeeeeeeeel veeeeeeel muggetjes. Pas nadien dat we gestoken waren hebben we ons ingesmeerd met muggenmelk, en hebben nog maar een wandelingetje geprobeerd. Eerst even pootje gebaad en toen zijn we bij vissers gaan kijken. Er was een stomme zwerver die de meervalletjes liet stikken. Alleen hij dacht dat we het leuk vonden dus lachte hij naar ons :-/ Na een paar uur stil te liggen konden we toch door richting Nancy, we stonden op het voordek toen die stomme zwerver doodleuk naar ons stond te zwaaien. Een half uurtje later kwam een jacht voorbij die idioot hard vaarde en tuuterde. Hij was heel opdringerig en vaarde nog het verkeerde kanaal in ook nog waardoor hij nog een keer langs ons moest. We zijn naar binnen gegaan en probeerden Crème Brûlée te maken. Alleen het leek meer op Crème Anglaise dus gaan we er morgen maar een mega Ile Flottante maken, een soort van taart dus. We hebben vandaag 2 films gekeken. Dit was onze dag.
|