|
| Maandag 1 | Hoezo de binnenvaart een mannenwereld: bij het bunkeren tel ik maar één man en vijf vrouwen! In tegenstelling tot onze vorige stagiairs maken we deze niet blij met uren sturen, dus moeten er, bij gebrek aan sluisjes, andere klusjes gezocht worden. Zoals de luchthoorn van lucht voorzien en de compressor schoon maken. In tegenstelling tot de vorige, zit een bezoekje aan Lyon er voor deze stagiaire er helaas niet in: 'onze' kade is helemaal afgebroken, zodat we van armoe maar in de Port Herriot overnachten.
|
| Dinsdag 2 | Op de Saône kan er weer buiten gewerkt worden: mast poetsen, schip soppen,…
|
| Woensdag 3 | en hoewel het nog knap frisjes is: de losse onderdelen van de ankerlier, die er bij de vorige stagiair bij ingeschoten waren, schuren, stoffen en lakken. Intussen kunnen wij lekker doorwerken op de computer. Als de stagiaire buiten klaar is, draaien we de rollen om: dan gaat zij aan het typen en begin ik maar aan de voorjaarsschoonmaak. 's Avonds stoppen we in St-Jean. Waar nu ook al een groot riviercruiseschip blijkt te liggen. Voor 't eerst, volgens een passerend oud mannetje. Maar ik maak liever foto's van de Dunkerquois, die steeds verder achteruit gaat. Een treurig einde, voor zo'n berucht en beroemd schip.
|
Reactie van
Gijs van Laatum | Ik kijk ook altijd even bij de Dunkerquois als we ons bootje bezoeken (ligt nog steeds in St. Symphorien). Wat is er te vertellen over het roemruchte verleden van dat mooie schip?
Groet
|
Reactie van
Picaro | Beroemd door het boek 'Voyageurs aux longs jours'(nog altijd het mooiste fotoboek over de binnenvaart, berucht door zijn vaarstijl (en discussies over 'binnenlands werk').
|
| Donderdag 4 | De stagiaire maakt er een soort combi-stage van: binnenvaart, bejaarden- en dierverzorging. Kia wordt de trap op en af gehesen, naar buiten gedragen, uitgelaten, op en van de luiken getild, geborsteld, geplaagd, geëntertaind ,… En 's avonds heeft ze dan nog voldoende energie over om een pandje vooruit te rennen met de afstandsbediening, zodat we na zevenen nog een sluisje kunnen doen.
|
| Vrijdag 5 | Buiten kwetteren de vogeltjes, maar ik zit binnen te twitteren: een paar nieuwe volgers zijn wel een goede stimulans om eens wat meer met Twitter te gaan doen. Dus tweet ik het linkje van het net op www.elv-transport.com/NL/stage/index.html geplaatste stageverslag maar eens rond. Dat dat prompt geretweet wordt, is voor de stagiaire dan weer een mooie stimulans om aan haar volgende verslag te beginnen…
|
| Zaterdag 6 | Twee dagen niets tegen gekomen, maar als we 'boven' zijn krijgen we te horen we dat er net een spits aan de andere kant de tunnel is ingevaren. Dus dat wordt een uurtje of twee wachten. Als we net vast liggen komt er een jachtje uit de tunnel. Een kwartier later worden we opgeroepen door de sluis: 'Eh, Picaro, ik had doorgekregen dat de Joshua de tunnel ingevaren was, maar dat blijkt dus niet het vrachtschip, maar een jacht te zijn…'
|
| Zondag 7 | De stagiaire wordt al herkend door de sluismeesters… die maken natuurlijk ook niet iedere dag mee dat er een wedstrijdje met ze gehouden wordt wie het eerst de deur dicht en de verlaat open heeft ;-) Tussen de sluisjes door mag ze dan ook nog varen, terwijl wij beneden over de finishing touches van de nieuwe sluizentrap beslissen voor http://www.picaro.nl/nederlands/nl_kunstwerken.html#sluizen_
|
Reactie van
KVM | Drukke vallei daar…;-)
|
Reactie van
Picaro | Ja, daar zou je wel willen staan met je camera he!
|
Reactie van
hans kouwenberg | mooie sluizentrap! Maar wel jammer dat de deuren van sluis 2 precies open gaan op het moment, dat de reflux van sluis 1 erachteraan komt! Dat wordt afremmen!
|
| Maandag 8 | Op haar vorige stageadres had de stagiaire het beter getroffen qua catering… Hier wordt minder tijd aan het eten besteed ('oeps, is de dag nou al weer om'), is minder koel- en vriesruimte (maar gerecycled brood is ook best lekker) en worden er bij gebrek aan open supermarkten (hoewel een geitenkaasje direct van de boerderij ook niet te versmaden is) ook minder vaak boodschappen gedaan. Het voordeel daarvan is wel dat de lat ook wat minder hoog ligt, zodat ze hier gerust zelf durft te koken ;-)
|
| Dinsdag 9 | Zonder stagiaire had ik hier deze reis werkelijk niks te vertellen gehad: niks tegen gekomen in het kanaal, niks in panne gehad en het weer is ook al niks. Aan boord wordt ook heel wat afgekletst… tot Thijs ons weer aan het werk zet.
|
| Woensdag 10 | We zijn niet gewend om zo ver vooruit al een volgende reis aan te nemen, maar tegen aansluitend een reisje naar Veghel zeggen we toch geen nee. Heeft pa vast wat om naar uit te kijken, en ik ook: waarschijnlijk weer eens wat langer dan drie dagen in Den Bosch liggen, en dat ook nog met Koninginne (rommelmarkt) dag!
|
| Donderdag 11 | Alle binnenklusjes zijn inmiddels wel afgewerkt, en met zoveel sluisjes en zulk weer zijn er maar weinig buitenklusjes te bedenken voor de stagiaire. Behalve dan de bolderkoppen kaal maken met de naaldenbikhamer. Zoals we al verwacht hadden, vindt ze dat wel leuk werk. Zó leuk, dat ze in de sluizen en in de regen gewoon door blijft hameren…
|
| Vrijdag 12 | Gisterenmiddag in de drijf-in bioscoop de 'Be your own captain'-filmpjes van vorig jaar, die nog op de computer stonden, maar eens gekeken. En na de tunnel de filmpjes van dit jaar dan ook maar eens bekeken op internet. Hmm, vonden we alledrie, dat moet beter kunnen… En dus vergeet de stagiaire vandaag de laatste bolder, haar thee, en zelfs te What's Appen, want er moet een filmpje gemaakt worden! Dat maken blijkt wel mee te vallen, maar het 'exporteren' niet. Met als gevolg dat Thijs als technicus bij mag springen en ik mag varen. Tijdens het aftitelen vergeten we vervolgens helemaal te checken of het canal d'Abbecourt eigenlijk wel open is. Niet dus… Gelukkig worden we nog net op tijd door een buurman voor een afgang behoed ;-) Maar het filmpje mag er wezen. Dus het graag allemaal even 'liken' (met gmail of you tube account) op youtu.be/YNfqopdFvMQ !!!
|
| Zaterdag 13 | Eindelijk lente! Een prachtige dag om de Aisne af te zakken. En nog een stukje canal latéral à l'Oise op te doen. Tot Pont l'Eveque dan. Want hiervandaan gaan we toch niet meer over het canal de Saint-Quentin, al was de stagiaire graag eens met de toueur door de tunnel van Riqueval gegaan, maar gewoon via het canal du Nord.
|
| Zondag 14 | Waar de stagiaire zich verbaast over het grote aantal spitsen. Jaja, die badkuipen, zoals ze op school genoemd worden, zijn nog lang niet uitgestorven! Vorige keer heeft ze het canal du Nord blijkbaar nogal rustig getroffen, maar vandaag is het comme d'habitude: het eerste stukje in eigen tempo varen en dan drijven achter een pousseur. Voor de verandering hebben we eens voordeel van de zondagse middagpauze: in dat uur lopen we onze voorganger in en kunnen dan mooi in een keer met zijn voorbuurman, ook een losse spits, mee afschutten. Tot alles, zoals gewoonlijk, aan Cléry weer op een hoop loopt. Na een dag (bad…)eendje spelen leggen we 's avonds maar eens een eendje op de barbecue, want vandaag is het werkelijk zomers warm. Bovendien eet je hier op de wal rustiger dan aan boord, want er loopt toch een bassinée in dit pandje op en neer… de schepen lijken af en toe haast uÃt het water te springen! Ook dat is typisch canal du Nord.
|
| Maandag 15 | Achteraf hadden we gemakkelijk via St-Quentin gekund, want als we bij de ontvanger bevestigen dat we er morgen zijn, en dus overmorgen volgens planning kunnen lossen, krijgen we te horen dat ze ons toch pas overovermorgen leeg gaan maken, omdat de silo nog vol zit. Maar goed dat we geen haast hebben, want aan het begin van het volgende valleitje is het ook weer file. Ondanks drie uur stil liggen komen we het kanaal nog net uit. Voor de stagiaire zit het venijn in de staart: in de laatste sluis krijgt ze het eerst erg warm als het schip zo snel zakt dat ze het touw niet meer los krijgt en vervolgens een koude douche bij het uitvaren ;-)
|
| Dinsdag 16 | Op het gemakje doen we de laatste loodjes. Bij aankomst in Valenciennes gaan de schipper en lichtmatroos olie verversen en vul ik de voorraad aan. Vanavond kaasfondue met Maroilles: Bienvenue chez les Ch'tis. En dan zit het er weer op voor de stagiaire… Haar verslag staat op www.elv-transport.com/stage/nina_reis04.html.
|
| Woensdag 17 | Als de stagiaire opgehaald is, gaan wij maar eens boodschappen doen. Tenminste… De Aldi biedt niet veel soeps, dus pakken we de fiets. Shi… lekke band. Als die vervangen is, krijgen we de Auchan, die je vanaf het schip zo ongeveer kunt zien liggen, niet gevonden doordat er een spoorweg en een autoweg in de weg liggen. Maar ach, het is mooi weer, dan maar naar de giga-bouwmarkt aan de overkant, want daar zat ook een supermarkt bij. Alleen blijkt die nog minder te hebben dan de Aldi. En aan boord ruikt dat stukje vis ook niet zo heel fris. Dan maar ongevulde vissoep. En een goed gevulde hond ;-)
|
| Donderdag 18 | Oef, meestal is de kraanmachinist er om een uur of acht, maar vandaag worden we al vóór half zeven uit bed geklopt. Zodat we tegen tienen onze rijst al weer kwijt zijn. Nog even water en brood (en een stukje baklava) inslaan, en dan gaan we maar weer richting canal du Nord. Aan Palluel blijken we derde schutting te hebben. Tja, dan maken we maar vast: nog drie dagen om in Moislains te komen.
|
| Vrijdag 19 | Daar blijken we geen internet te hebben. Op de heenweg was dat achteraf ook al zo, maar toen konden we nog terugvallen op ons oude SFR-abonnement. Maar sinds gisteren bestaat dat niet meer. Het gekke is dat het signaal goed is, maar dat het niet lukt om verbinding te maken, ook niet via een ander modem. Als Thijs werkelijk alles heeft geprobeerd wat er te proberen valt, gaat hij toch maar eens met de helpdesk van Orange bellen. Daar moet je vrij stevig voor in je stoel zitten, want zoals alle helpdesks gaan ze er natuurlijk vanuit dat jij een dummy bent en dat het probleem bij jou zit. Pas als alles wat er te proberen valt opnieuw geprobeerd is, zijn ze bereid te overwegen dat er wat aan de hand is. Als de techneut er ook niet uitkomt, en het doorgedrongen is dat we geen vaste internetverbinding hebben om op terug te vallen, dat er ook geen Orange servicepunt in de buurt is en dat we het hele weekend aan deze locatie gebonden zijn, wil hij later terug bellen. Alleen blijkt hij alleen maar naar Franse nummers te mogen bellen. En ons Franse nummer bestaat sinds gisteren dus ook niet meer… aaaaargh! 's Avonds laat blijken we op 2G wel verbinding te krijgen. Gelukkig maar, want tv hebben we hier ook al niet…
|
| Zaterdag 20 | En verder valt hier niet veel te beleven. Buiten klussen is er ook niet bij, want hoewel de lucht strak blauw is, staat er een ijselijk koude wind, zeg maar gerust een Mistral! Vroeger zouden we dan maar een lange wandeling door de velden zijn gaan maken, maar nu Kia niet meer mee kan, is dat ook een stuk minder leuk.
|
Reactie van
Arnold | Hallo Picaro,
Ik mis jullie avonturen! Toch geen problemen hoop ik?
Groet
Arnold
|
Reactie van
Picaro | Alles wel aan boord, alleen even chronisch tijdgebrek ;-)
|
| Zondag 21 | Wat je hier wel kunt is schelpen zoeken. Nou ja slakkenhuizen dan. Of liever gezegd: escargotvilla's, wat een joekels! In combinatie met een kaars zeer decoratief, al zeg ik het zelf. Normaal ga ik hier altijd met de fiets naar de bakker, tijdens het varen, maar nu ik eens lopend ga ontdek ik een leuk pad 'achterlangs'. En verder is het wel een mooi fotoplekje, zeker als je de AIS in de gaten houdt. Maar veel komt er niet langs vandaag.
|
| Maandag 22 | Om 12 uur zijn we weer vol… als derde schip! Dat gaat hier wel even anders dan in Le Pontet. In het kanaal komen we geen enkele opvaart meer tegen, waardoor we 's avonds zelfs nog tot Douai komen.
|
| Dinsdag 23 | Dat we niks meer tegen komen, komt doordat de Belgische vaarwegen geblokkeerd worden door actievoerende collega's. Aan de Frans-Belgische grens is het voor ons dus ook gedaan. Onder de spitsen zijn de meningen verdeeld. De een vindt 'dat die grote schepen het allemaal aan zichzelf te danken hebben met hun bling-bling', de ander dat die lage prijzen van onze grote broers (en het wegvervoer) natuurlijk ook een negatief effect hebben op onze markt (er wordt hier de laatste tijd steeds meer lading over de weg van klein naar groot vaarwater gereden, hoezo modal shift…). En die CCR- nieuwbouweisen aan bestaande schepen zijn natuurlijk voor het merendeel niet reëel.
|
| Woensdag 24 | Het vervelende van dit soort situaties is dat je nooit weet hoe lang het gaat duren. Ofwel: zal ik met de trein naar Nederland gaan om meer dan twee maanden post op te halen, vast in de tuin aan de slag te gaan en Hollandse koffie (want die Franse bonen zijn écht sterk) te kopen, of loop ik het risico vanavond halsoverkop weer terug te moeten komen? Na enig dubben besluit ik het toch nog maar een dagje aan te kijken. Terwijl ik wat plaatjes schiet, wat schrijf en naar de bakker fiets, gaat Thijs afsluitbare roostertjes plaatsen in de luchtaanzuigkokers van de machinekamer voor. Dat had officieel al lang moeten gebeuren, maar ga maar weer eens ergens rvs-roostertjes bestellen… En toen zagen we ze laatst zomaar liggen bij een bouwmarkt. En verder wordt er natuurlijk heel wat afgekletst. Dat het zo'n prachtig weer is draagt er vast aan bij dat de sfeer, ondanks het feit dat niemand hier echt vrijwillig ligt, heel ontspannen is.
|
| Donderdag 25 | Vrrrroemmm… Nog heerlijk in dromenland horen we opeens de buren starten. Er lijkt een compromis bereikt en de acties in België worden voorlopig opgeschort. Hoewel we net van de eerste schutting (een ouderwetse volle bak met spitsen) af vallen, loopt het de rest van de dag prima. Zodat we zelfs nog tot Hansweert komen, zij het een tÃkje later dan gepland…
|
| Vrijdag 26 | Omdat het nu wel erg kort dag wordt voor onze BTW-aangifte, maar het nummer thuis tussen een grote stapel post ligt, proberen we daar maar eens via internet achter te komen. Dat lukt niet. Dan maar per telefoon. De dame van de belastingdienst is ontzettend behulpzaam, maar we moeten persé per kwartaal aangifte blijven doen. Wel kunnen we het nummer voortaan ook digitaal krijgen. Daarvoor zal ze ons een uitnodiging sturen. 'Klinkt haast als Facebook', zegt Thijs. 'Straks moeten we ook nog op 'vind ik leuk' klikken!'
|
Reactie van
Wim | Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker, was/is hun motto toch?
|
| Zaterdag 27 | en zondag 28 april. Vanuit Den Bosch vertrek ik vast naar pa, om te gaan wieden, rukken, plukken, uitsteken, snoeien, verplaatsen en planten. Onkruid in de tuin is als roest op een schip… Maar als het ergste weer achter de rug is, kun je wel van je werk genieten. Zeker met zo'n zalig zonnetje.
|
| Maandag 29 | Tegen de avond lossen, hadden ze gezegd. Maar als ik, na twee misselijkmakende bustochten en een lange, natte wandeling in de namiddag bij het schip arriveer, blijk ik net te laat: buurman heeft al mee open gelegd en we kunnen meteen onder de kraan. Als wederdienst voorzie ik buurman van wat teksten over het stageproject, hoewel ik intussen omval van de hoofdpijn. 's Avonds nog even naar Den Bosch varen – en dan naar bed.
|
| Dinsdag 30 | Kroningsdag… rondje over de kindervrijmarkt, ijsje bij Zammatteo en dan weer op de bank voor de buis.
|