LOGBOEK NOVEMBER 2013

 Oktober
2013
 
December
2013
Maandag 4Déjà vu: eind oktober lossen in Roermond en begin november in Stein laden voor Salaise. Hopelijk wordt het niet zo'n rampenreis als vorig jaar, met pa in het ziekenhuis en voortdurend hoog water.

Reactie van
Jacob en Liesbeth
Ik vrees voor het hoge water..

Dinsdag 5Het begint in ieder geval al goed: sluis Bosscheveld in storing. Grr, waren we nou toch gisteravond nog maar afgeschut. Zeker als de centrale bedieningspost na een uur meldt zojuist een scheepvaartbericht ontdekt te hebben dat de sluis vanochtend gestremd is voor onderhoudswerkzaamheden… Dus maar rond en alsnog via Klein-Ternaaien naar het Albertkanaal, want de Maas op is met dit water geen optie. Daar aangekomen mogen de twee buren die bij ons aan Bosscheveld lagen nog met de eerste schutting mee, maar op ons wil de sluiswachter niet meer wachten. Intussen blijkt de router het ook nog begeven te hebben. En 's avonds de radar ook nog bijna: in Olen komt een lege 135 meter zo krap achter (zeg maar gerust boven) ons liggen, dat de scanner er tegenaan gedraaid zou zijn, als we de radar niet net op standby gezet hadden…

Woensdag 6Kia, the power to surprise… In Steendorp moeten we een paar uur op het tij wachten. Terwijl de mannen over technische dingen praten, gaan buurvrouw en ik lekker een dijkwandeling maken met de honden. Tot mijn verbazing wordt de buurhond niet afgesnauwd, en loopt Kia, hoewel we wat verder lopen dan de laatste tijd gebruikelijk is, ook niet te strompelen en te struikelen. Anderzijds ook niet zo verbazingwekkend dat ze haar beste pootje voor zet, voor zo'n mooie jonge vent… www.aquaticus.nl

Donderdag 7Bij gebrek aan router kunnen we de smartphone als modem gebruiken. Tenminste, in de stuurhut werkt dat, maar beneden moet ik daarvoor een extra USB-dingetje in het USB-doosje duwen. Probleem is dat het USB-dingetje van de muis en het toetsenbord daardoor van slag raakt, waardoor de PC die niet meer ziet. De enige remedie daartegen is de PC resetten. Voordat die eens opnieuw opgestart is, heeft de beveiliging van onze slimme telefoon de internetverbinding verbroken. Als die weer hersteld is, ziet het USB-dingetje het netwerk echter niet meer. De enige remedie daartegen is het USB-dingetje even uit het USB-doosje trekken en weer terug duwen. Probleem is dat het USB-dingetje van de muis en het toetsenbord daardoor van slag raakt,… $#&%! Na drie keer geef ik het maar op. Gelukkig kunnen we bij het bunkerstation een nieuwe router kopen.

Vrijdag 8Veel collega's hebben deze week hier of daar hun nachtrust wat ingekort om er zeker van te zijn dat ze nog voor zaterdagavond door het canal du Nord komen, dat zondag gestremd is voor onderhoud en maandag voor een feestdag. De achterburen en wij besluiten om maar via het canal de Saint-Quentin te gaan. Dat gaat ons geen dag winst opleveren, mede doordat de vertrektijden van de rame deze ronde niet mooi uitkomen, maar wel drie dagen relaxed varen. Vandaag alvast geen gepruts in het donker: bij de eerste schemering knopen we vast in Masnières. De buren hadden hetzelfde idee, en vragen ons op de koffie.

Zaterdag 9Gelukkig weer wat leven in de brouwerij hier. Behalve dat meer schepen voor deze route gekozen hebben, liggen er ook weer her en der spitsen te laden en te lossen, ook in kleine zij-gaatjes. De laatste tijd kreeg je het idee dat alle lading naar het grand gabarit gereden werd, om daarvandaan door onze grote broers voor een appel en een ei weggevaren te worden. 's Middags hebben we ook een mooie rame, zij het niet spectaculair.

Zondag 10Naar het zuiden gaan was dus toch geen goed idee: tante belt dat het helemaal niet goed gaat met m'n vader, zowel geestelijk als lichamelijk is hij helemaal van slag. De thuiszorg weet me enigszins gerust te stellen: waarschijnlijk heeft hij een blaasontsteking en bij oudere mensen kan dat een 'delier' veroorzaken. Nog maar even afwachten dan, voor ik het kantoor een mail ga sturen of we niet in Reims of Ribecourt kunnen lossen…

Maandag 11De antibiotica lijkt gelukkig al aan te slaan, maar voor de zekerheid neem ik bij de bakker toch maar een visitekaartje van een streektaxibedrijf mee. Omdat het zo'n prachtig weer is lopen we maar eens naar het oude sluisje waarlangs je vroeger vanuit het kanaal in de Oise kon schutten. Voor één fabriek waarschijnlijk, want even stroomafwaarts ligt een stuw. 's Middags komen de achterburen gezellig op de koffie. Kortom een echt 'zondaggevoel', en dat op maandag - waardoor we de rest van de week gegarandeerd steeds een dag 'mis' zullen zitten…

Dinsdag 12Complimentje voor Promotie Binnenvaart Vlaanderen: op het adresblad van hun magazine staan een 38 meter en een 135 meter afgebeeld, als gelijkwaardige vertegenwoordigers van de binnenvaart. Elders krijg je weleens de indruk dat spitsen alleen nog vermeld worden omdat het zo raar staat om het rijtje met Klasse II te beginnen… Het jammere is dan wel weer, dat er in België, in tegenstelling tot Frankrijk en Nederland, nauwelijks jongeren en zij-instromers op spitsen lijken te beginnen, en dat de Belgische collega's zelf vaak zo negatief zijn over de toekomst van het klein(st)e schip.

Woensdag 13Zo'n zalig weer, dat ik gewoon voor de lol een pandje vooruit fiets naar de bakker in Loivre, en en passant de markt (nou ja, drie kramen…) even meepik. Wat ik ook meepik, is een 'chemin de halage'-bordje in het gras. Het is weliswaar geen 'echte', zo eentje van roestig emaille, maar de karakteristieke kogelgaten zitten er wel in ;-) In het lange pand van Reims ga ik buiten de nieuwe klapdeurtjes en aangepaste lijstjes uit de stuurhut maar eens schuren: het lijkt warempel wel zomer!

Donderdag 14In werkelijkheid was het dus de laatste stuiptrekking van de zomer: de dag begint met gladde gangboorden en bevroren touwen, en gaat dan over in een eindeloze, ijskoude regenbui. Tijd om het dikke dekbed op te graven – en zin om me eronder te begraven, want aan de terugreis wil ik zo niet eens dénken: totaal geen retourwerk daar beneden én ontzettend veel schepen voor ons uit, dus dat wordt afgebroken naar Bologne, of erger… brrr.

Vrijdag 15Weer een die het niet langer kon bolwerken: de bakker in Couvrot heeft haar deuren definitief gesloten. Gelukkig heeft de naastgelegen epicerie een depot de pain, maar hoe lang die het nog volhoudt, gezien de verbleekte etiketten op de potten en blikken…? Dus maken we maar een pitstopje in Vitry. Tja…

Zaterdag 16De eerste lege tegenligger blijkt op weg naar de werf, om een nieuw vlak en nieuwe buikdenning te leggen. Niet omdat het te dun is, maar omdat hij een beetje aan z'n spant-spoorverbindingen twijfelt, én er subsidie voor krijgt…

Zondag 17Gisteravond in het donker maar bij de eerste de beste palen boven de laatste sluis vast gemaakt: vanmorgen beginnen de automaten toch pas om 9 uur. Alleen waren we dus helemaal vergeten dat achter de eerstvolgende bocht nog een handbediende klapbrug lag… Gelukkig is onze jeugdig-enthousiaste bruggenwachter een half uurtje te vroeg begonnen, zodat we niet eens hoeven te wachten, merci beaucoup! Ik moet bekennen dat we er de laatste tijd ook niet helemaal 'bij zijn' met varen, allebei te druk met allerlei andere dingen bezig.

Maandag 18Gelukkig zijn er ook dagen dat internet niet wil, zodat ik eens aan het vernissen van de latjes en deurtjes toe kom. Na lang dubben toch maar geen D2 erop, omdat die op plekken die je vaak aanraakt (hoekjes, leuningen), na verloop van tijd plakkerig wordt. Hopelijk kan de 'extreme-omstandigheden' vernis die er nu op zit daar wel tegen. Hij ruikt in ieder geval 'sterk' - nog een goede reden om vandaag niet beneden aan de PC te gaan zitten.

Dinsdag 19Handsluizen op de automaat… Hoewel er niet veel handsluisjes meer over zijn, zitten we zo weer in het vertrouwde ritme: terwijl Thijs nog aan het afstoppen is, klim ik vast naar boven om de deur dicht te draaien, en vervolgens gaat Thijs de wal op om de verlaat en de bovendeur open te draaien. Het verraderlijke in dit stuk is, dat er hier en daar een geëlektrificeerde sluis tussen zit, zodat je moet opletten dat je niet voor niets naar boven klautert. 'Och', zeg ik tegen Thijs, 'dan doe ik toch gewoon of ik een foto wilde gaan maken…' Een paar sluizen verder is het zover: in zo'n semi-automaat zie ik Thijs gedachteloos de trap opklimmen. Dus roep ik vanuit de stuurhut: 'Ga je een foto nemen…!?' Maar 's avonds kom ik zelf ook nog een keer aan de beurt: Eh, het is inderdaad wel een beetje donker om te fotograferen…

Woensdag 20De tunnelvisie van veiligheidsfanaten… Voor het souterrain de Balesmes staan nou zoveel zelf-bedachte waarschuwingsborden dat je moet oppassen dat je niet al turend tegen de slagboom of de hoek van de versmalling vaart. Daarnaast is er een lichtreclame geplaatst met de onlogische tekst 'tunnel ouvert – demandez passage' (terwijl we net 20 minuten in de laatste sluis hebben liggen te wachten tot de controlepost de deur opendeed, en nu dan ook groen licht hebben). Die vervolgens het nummer van je télécommande afficheert, wat ook niet voor iedereen even duidelijk zal zijn, met de opdracht 'passez'. In de tunnel zijn om de zoveel meter groene lampjes aangebracht (doel onduidelijk, als je achterom kijkt zijn ze rood, maar we kunnen hier toch echt niet rond…?) en om de zoveel tijd passeren we twee grote ventilatoren, waardoor de doorvaarthoogte flink beperkt wordt én waarlangs behoorlijk wat water door het gewelf sijpelt. Als klapper op de vuurpijl liggen aan de Saônezijde dan nog eens zo'n 150 nieuwe gele tonnen in het verlengde van de versmalling… daar zullen lege schepen blij mee zijn!

Donderdag 21We ontwaken in een witte wereld: gisteravond nog geen vlokje en nu plaatselijk 12 centimeter! Dus eerst de gangboorden en dekken maar eens leegscheppen. In de sluis hebben we de gangboorden meteen weer vol, door alles wat er met de touwen mee naar beneden komt. Mopperdemopper, vroeger… Te vroeg geklaagd: drie sluizen verder worden we ingehaald door een VNF-team dat de randen van de sluismuren keurig schoonveegt. Alleen blijken ze nog maar twee sluizen mee te gaan, want dan begint er een andere sector… te vroeg gejuicht. De rest van de dag varen we door een winterwonderland. Zonder dat uurtje sneeuwruimen vanmorgen waren we vanavond in hetzelfde pand terechtgekomen als De tegenliggers (als het opzet was geweest hadden we het niet mooier kunnen plannen), nu moeten we even van de palen naar de sluis lopen. Maar daar worden de wijn en erwtensoep alleen maar lekkerder van!

Vrijdag 22Als we leeg terug moeten, gaan we hier maretakken laden en daarmee in Nederland op de kerstmarkt staan: in het kanaal van Poncey zijn alle bomen gekapt en de oevers liggen bezaaid met de mooiste heksenbezems. De Franse vaarwegbeheerder is altijd zo op de centen, maar dat die (in onze contreien dan toch) soms wel voor een euro per takje verkocht worden weten ze blijkbaar niet.

Zaterdag 23'De politie van Villefranche-sur-Saône heeft hedenavond twee vermoedelijke terroristen gearresteerd. Een passerende automobilist meldde twee donker geklede personen met rugzak opgemerkt te hebben, die in de duisternis onder het hek van een kunstmestfabriek door kropen. De gendarmerie wist het tweetal op het haventerrein in de kraag te grijpen. Mede vanwege hun buitenlandse accent werd de in beslag genomen tas veiligheidshalve door de explosieven- opruimingsdienst geopend. De inhoud daarvan bleek overeen te stemmen met de verklaring van de verdachten: een pakje boter, een pain de campagne, een kilo clementines,…' Zo is het niet gegaan, maar als je, na tevergeefs alle poorten van de haven geprobeerd te hebben, dan maar in de laatste hoek een stuk gaas omhoog trekt om komende dagen toch wat te eten te hebben, komt zoiets wel in je op…

Reactie van
HenkDijkstra
Vanmorgen eventjes met jullie gesproken 14-01-2014.Goede reis gewenst naar Arles.
Nu mooi de tijd om het logboek bij te werken.

grt Henk ex Morgenstond

Zondag 24In Lyon is het weer alternat. Zodat we weinig tijd hebben om alle fratsen te bekijken die afgelopen half jaar aangebracht zijn in het kader van het Rives de Saône-project. Aan de oude sluis bij Ile Barbe staan nu een prieel-achtig kunstwerk én een meerverbod, de nieuwe brug heeft een middenpijler, een nieuwe voetgangerspassage langs de kade wordt vermoedelijk een mooie drijfhoutvanger, en bij de gerenoveerde bedrijfsvaartligplaats zijn de glijbalken zodanig aangebracht dat je er met een geladen schip onder schiet, tegen de trappen aan. En dan durft VNF in het persdossier voor Riverdating, dat komende week in Lyon plaatsheeft en m.i. toch bedoeld om het vervoer over water te promoten, ook nog trots te vermelden dat ze van de haven een woon, werk- en recreatiegebied hebben gemaakt: 'La reconversion urbaine du port Rambaud sur 8 ha dans le nouveau quartier de la Confluence est une illustration réussie de lien entre le territoire et la ville. Initiée et portée par VNF avec le Grand Lyon et avec la participation de la Caisse des Dépôts et Consignation, cette opération comprend un programme immobilier de grande qualité qui gardera la mémoire portuaire du site (Les Docks). Les Docks renforcent l'interface entre la rivière et la terre, mariant patrimoine industriel et activités, sur le thème de la communication, les médias, le tourisme, le commerce. Une place importante est faite à l'interface fluviale avec la présence d'embarcadères pour bateaux à passagers (paquebots fluviaux, bateaux promenade, navettes fluviales) et de stationnements pour bateaux activités et bateaux logements. Des constructions sur l'eau sont à l'étude.” Ook dat nog…

Reactie van
bert van der tang
Goede kerstdagen in NL!
mooie planning..
en een voorspoedig 2014

bert van der tang

Reactie van
Picaro
Tussen planning en uitvoering is nog wel het een en ander gebeurd, maar dat moet ik nog schrijven…

Alle andere logboeklezers ook gezellige kerstdagen en een gelukkig en gezond 2014!

Reactie van
Thiel v Giesen
Fijne kerstdagen gewenst en een gezond,gelukkig en voorspoedig 2014

Reactie van
Rene
Sluit me aan bij de wensen, hoop volgend jaar jullie weer te kunnen volgen.

Reactie van
Evert CadIJ
Een schip vol met (mare) takken zou "Gouden Handel" zijn.
Maar helaas de kerstmarktjes zijn inmiddels al weer opgeruimd:-(

Voor jullie ook fijne kerstdagen in Holland toegewenst.

We blijven je steeds weer verrassende belevenissen volgen.

Margreet en Evert Kleine

Reactie van
Ton van Seeters
Bedankt voor de mooie reisbeschrijvingen en prachtige foto\'s in 2013.
Mogen wij jullie een goed 2014 wensen.

Reactie van
Piet
Wat weer mooie fotos ook deze keer. Geeft ons leken een mooi overzicht van jullie werk. Gezond en een voorspoedig nieuwjaar.

Reactie van
ruud en stans
Gelukkig Nieuwjaar! we hebben ooknog een vraagje. Wat betekent Alternat??? Groeten Caecilia Maria

Reactie van
arnold
Geen dag zonder de belevenissen van de Picaro! Ik hoop dat ik in 2014 weer mag genieten van jullie reizen.
Een goed 2014 toegewenst!
Arnold (Amsterdam)

Reactie van
J & J
Mooie verstilde eendaagse sneeuwplaatjes gezien op \'Foto\'s van de week\'. Wensen jullie een goede vaart met goed weernaar A.
Met groetjes van J & J.

Maandag 25Wie het eerst komt, het eerst maalt, had de ontvanger gezegd. Toen we gisteravond in Salaise aankwamen bleken wij die eerste - en toen even later de tweede arriveerde waren we daar erg blij mee, want dat bleek een 3800 tonner. Maar vandaag beslist het havenbedrijf dat ze toch met die grote beginnen. Gelukkig blijkt buurman maar een paar honderd ton op te moeten lossen, anders hadden we hier nog wel even gelegen. En was het voor mij een stuk ingewikkelder geworden om woensdag en donderdag in Lyon te zijn voor Riverdating. Terwijl de buurman lost, genieten wij bij de koffie van de besneeuwde toppen van de Pilat. Als we leeg zijn, blijkt de enige optie Chalons-en-Champagne (pffft) – Herent (of all places). Geen prettig vooruitzicht, een weekje afgebroken varen, als er een ijskoude mistral om het schip fluit… Maar het is de enige mogelijkheid om nog voor kerstmis terug in Nederland te zijn, want 'beneden' zijn zoveel schepen, dat we hier anders tot sint-juttemis kunnen wachten.

Dinsdag 26Weinig geslapen vannacht en het wordt alleen maar erger: gisteravond meldde broer dat hij pa op de douchevloer gevonden had, helemaal van slag, en vanmorgen vond de thuiszorg hem weer naast zijn bed. Overdag komt er vaak genoeg iemand poolshoogte nemen, maar 's nachts wordt dus een groot probleem. Eerste reactie is natuurlijk: op naar Lyon en naar huis. Maar ja, Thijs in z'n uppie leeg het kanaal in laten gaan is onverantwoord nu er vorst voorspeld wordt, en leeg afvarend sluisjes prikken met een 'vreemde' valt ook niet mee - als je überhaupt al iemand vindt, die ook nog wel zes dagen in de kou wil staan. Maar als we deze reis afzeggen komen we voorlopig niet meer in Nederland met het schip, want half december gaan de meeste silo's dicht, tot en met de eerste week van januari. En als pa, net als twee weken geleden, dan binnen een dag of twee weer opknapt met een antibioticakuur, zijn we er weer niet met z'n 75e verjaardag en de feestdagen. Want je laat het schip hier ook niet met een gerust hart achter. En dan is er nog Riverdating… Wat een dilemma's, en hoe moet het straks verder, verpleegtehuis met alle ellende van dien, of het schip maar een tijdje stil leggen…

Woensdag 27Toch maar naar Riverdating vandaag, daar hebben we deze reis tenslotte voor aangenomen… Ik ben nog niet binnen, of het thuisfront bericht dat pa in het ziekenhuis ligt omdat ze hem vanmorgen niet wakker konden krijgen. Waarschijnlijk longontsteking. In afwachting van alle onderzoeken praat ik op de automatische piloot met VNF-medewerkers, verladers, bevrachters, mijn Franse opdrachtgeefster, een logboeklezer… Intussen zoekt Thijs vast treinen uit. Want voor die reis Herent wordt wel een oplossing gevonden, verzekert onze 'huisbevrachter' me: beter een keertje te veel naar huis dan één keer te weinig. Als ik 's avonds nog eens met het ziekenhuis gebeld heb, hak ik de knoop door: morgenvroeg om vijf uur stap ik op de TGV naar Brussel.

Donderdag 28Onderweg krijg ik bericht dat het een aflopende zaak is. Nee toch, ik zal toch niet weer te laat komen… Tegen de middag arriveer ik met broer in het ziekenhuis, waar pa hartverscheurend ligt te kreunen in zijn slaap. In de loop van de middag wordt hij gelukkig rustiger van de morfine. De verpleging en dokters zijn echt geweldig, voor pa én voor ons. Wanneer familie en vrienden vertrokken zijn, wordt er een slaapbankje in de kamer gezet, zodat ik vannacht bij pa kan blijven. 's Morgens om vijf uur ligt hij nog rustig te slapen, als ik om zeven uur weer wakker word, ademt hij niet meer. Ik weet niet of hij nog gemerkt heeft dat ik er was, maar het is goed zo: eindelijk geen pijn meer…

Reactie van
Rene
Gecondoleerd en sterkte.

Vrijdag 29tot en met vrijdag 6 december. Tot nu toe vond ik het altijd maar een raar idee om een overledene thuis op te laten baren, maar als je er zo naast zit, lijkt het opeens vanzelfsprekend. Bij alle georganiseer rond de uitvaart dus ook nog volop bezoek, af en toe lijkt het wel een verjaardagsfeestje, maar dat is prima. Bovendien zorgt de een voor dit, de ander voor dat, en zijn we het gelukkig overal over eens. Intussen vaart Thijs nog naar Saint-Jean, waar het schip veiliger ligt dan in Lyon, en komt dan met een huurauto naar Nederland. Na de begrafenis moeten er nog allerlei andere dingen geregeld worden, en nog snel ook, aangezien we de 16e moeten laden. Op de terugweg halen we Kia weer op, die intussen een rondje België heeft gemaakt op een luxe varend hondenpension.

 Oktober
2013
  
 December
2013
print-versie