|
|
| Woensdag 1 | Vandaag lag ik op de bank toen Annemarie zei dat het vandaag waarschijnlijk een saaie dag zou worden. Annemarie heeft haar boekje Frans (van toen ze in de brugklas zat) tevoorschijn gehaald. Toen heb ik dus Frans gehad van Annemarie, wat ik geleerd heb? Dat beha's mannelijk zijn (in Frankrijk). Een leerzame les dus. s' Avonds zijn we naar Viviers gefietst, onderweg hebben we nog druiven gegeten. Toen Annemarie opeens langs de weg stopte zei ze dat we even moesten komen kijken. Vervolgens lag er een slang van 1,50 !!! We hebben veel foto's gemaakt, ik heb hem zelfs opgepakt en naast mij gehouden om te kijken hoe groot dat hij ongeveer was. Later hebben we hem op internet opgezocht, een giftige hagedisslang. Hij is niet giftig voor mensen maar wel voor andere kleine beestjes. Deze slang had mij toch niet kunnen bijten want hij was dood. Hahah. Na een tijdje met die slang bezig te zijn geweest zijn we in La Viviers op een terrasje gaan zitten, daar heb ik een cola op. Ondertussen dat ik over iets aan het vertellen was zat er iets op mijn vinger, ik had niets in de gaten en begon er een beetje mee te draaien en knijpen. Wwwwwhhhwhaaaaa..! Schreeuwde ik toen ik zag dat ik een wesp aan het fijnknijpen was. Ik bleef maar aan het wwhhawh – wen toen ik besefte dat het restaurant plotseling heel erg stil was, ik zo het gevoel dat ik bekeken werd. En dat was waarschijnlijk ook zo. Om de schrik een beetje te vergeten zijn we maar in het plaatsje rond gaan lopen, dat vond Kia wel leuk want er liepen heel veel katten rond, zo ook op ons pad, 2 tegelijk nog wel! Kia begon te blaffen en te trekken, maar toen we dus langs de katten liepen, ging ze aan de andere kant van Thijs lopen. Om maar niet zo dicht langs die kat te hoeven. We kregen eigenlijk wel een beetje honger, dus zijn we naar een restaurantje aan het water gegaan. Daar hadden we Eperlans besteld. Dat zijn visjes, heel hard gebakken maar dan ook met ALLES erop en eraan! Dus staart, vinnetjes, kop, en de ingewanden… Toch waren ze best lekker. Ook hebben we als nagerecht nog een Ille Flottante gegeten, oftewel een drijvend eiland van opgeklopt eiwit met karamel eroverheen, al drijven op vanille. Dat was lekker. Het begon al donker te worden dus zijn we op de fiets gestapt en richting de Picaro gefietst. Als we geen licht aan hadden, zag je niets meer. Er kwam iets bruins op Annemarie en mij af, je zag het niet lang genoeg om te kunnen beseffen dat het een vleermuisje was en toen zei ik aaauwww!!! Hij vloog dus best hard tegen mijn hoofd aan. Voor mij is het niet zo erg, als het vleermuisje maar niet gewond is. Het was volle maan, we kwamen bij de Picaro aan. Daar zijn we even naar de brug gelopen om foto's te nemen en even te kijken. Daar hoorden we ook grote vissen springen, met als vooruitzicht te gaan zwemmen. We hadden ons omgekleed (behalve Thijs) en liepen zo het water in. Ik had als enigste geen schoenen aan, dat was niet fijn op die stenen, daarom hield ik Thijs en Annemarie vast. Er prikte iets onder mijn voet, ik dacht dat als ik een beetje zou schoppen het wel weg zou gaan, maar dat was niet zo. Het bleef vast zitten, en weer die hhhwwwaaahh..! Ik hield mijn voet boven water, ik was dus aan de haak geslagen. Om middernacht in maanlicht willen zwemmen en dan een vissenhaakje in je voet krijgen… Na het haakje uit mijn voet gehaald te hebben, heeft Thijs sandalen voor mij gehaald. Poging 2. Thijs sprong in een keer wild het water in, alle vissen waren dus gelukkig al verjaagd. Maar Annemarie en ik stonden er nog. “Wie er als eerste in ligt “! Riep Thijs. Annemarie en ik liepen dus voorzichtig het betonnen gedeelte af tot de stenen, we wilden allebei een stap zetten toen daar de grond ophield, we vielen dus allebei tegelijk het water in. Het water was helemaal niet koud, je zwom met volle maan om middernacht in de Rhône. Dit was mijn saaie dag.
|
Reactie van
lisbeth | Ohhh en dat durf jij nog een saaie dag te noemen ha ha. jij maakt op een dag meer mee als iemand anders in heel zijn vakantoe. groetjes
|
| Donderdag 2 | Vandaag zijn we onderweg gestopt in Saint Etienne des Sorts om wijn te kopen, heel veel wijn! Daar vroegen we of we even rond mochten kijken, dus kregen we een rondleiding door alle pompen en druivenpersen. Ik had nog nooit gezien dat wijn zo gemaakt werd. Alle pakken wijn werd bij de Picaro bezorgd. Na weer een tijdje gevaren te hebben zijn we aangekomen in Avignon, daar hebben we het paleis van de paus gezien en de halve brug. Toen we aangekomen waren op onze laadplek zijn we gaan fietsen, Annemarie wilde nog zo'n plaat hebben om pannenkoeken en garnalen op te bakken, maar die hebben we niet gevonden. Ik heb nog op een ijsje getrakteerd en daarna hebben we nog gamba's gekocht. Toen we terug kwamen bij de Picaro stond Kia buiten te zingen, ze was dus blijkbaar over de deur heen gesprongen. We waren bang dat ze een flinke val had gemaakt, maar toen zag Annemarie dat er haren bij het raam lagen, dus is ze gewoon op de bank gesprongen (waar je haar anders mee moet helpen) en toen door het raam geklommen. s' Avonds hebben we buiten lekkere gamba's op. Alleen zijn we weggejaagd door de muggen. We zijn lekgestoken daar. Dit was mijn dag.
|
| Vrijdag 3 | Vandaag hebben we in Le Pontet de hele dag moeten wachten op 2 vrachtwagens, de 2de vrachtwagen, die tussen 12 en 1 uur zou komen, kwam uiteindelijk pas om 5 uur. Daarna zijn we terug naar Avignon gevaren, toen zijn Annemarie en ik nog naar de Carrefour geweest om watermeloen en geitenkaas te halen. Terug bij het schip kwamen Dolores en haar ouders net aan, zij zijn met de Traveler mee de Rhône af gevaren en hebben hun auto in het ruim gezet! Aan de overkant van de Rhône is een camping, daar zijn ze gaan staan. Omdat het heel warm was hebben we touwen in het water gehangen (voor de stroming) en zijn lekker gaan zwemmen. Dolores en ik hebben nog bij Piet op het roer gezeten, dat was even worstelen maar uiteindelijk lukte het. Na lekker opgefrist te zijn, zijn we begonnen met de Iles flottantes. Suzanno had een speciaal eiwit opklop apparaat, daar hebben we dus alle eiwitten in gedaan. We moesten melk aan de kook houden en de eiwit bolletjes er op doen. Dan zouden ze steviger worden. We hadden het geproefd en het was walgelijk! We waren namelijk de suiker vergeten. Gelukkig hadden we nog een heleboel over, want op melk leggen en die aan de kook houden lukte niet. Omdat het dus niet lekker was heb ik er heel veel poedersuiker overheen gegooid. Toen vond ik het wel lekker! Ik ben opnieuw naar Suzanno gegaan en heb de eiwitten nu langer in het apparaat gehouden. Ze waren nu al heel veel beter. Dolores heeft de vanille in de glazen gedaan en we hebben samen het eiwit erop geprutst. Annemarie was ondertussen bezig met de karamel. Het werd net ijzerdraad. Maar het zag er wel leuk uit. We hebben de meloen in 10 stukken gesneden, want de voorburen aten blijkbaar ook mee. Na net de meloen met veel moeite verdeeld te hebben krijgen we te horen dat de buren niet mee zouden eten. Lekker handig dus. We hebben die stukken maar laten liggen en de rest (voor 8 personen) gemaakt. We hebben toch nog even naar die andere bollen gekeken die wel in de melk gezeten hadden, ze waren veel compacter als die we nou hadden. We hadden ze dus wel in de melk moeten doen. Na de pitjes, geitenkaas en balsamico haastig bij het voorgerecht gedaan te hebben, hebben we het naar voren gebracht. Dolores en ik hebben een beetje zitten klagen omdat er nu stukken meloen over zijn en dat we heel veel moeite gedaan hebben om hem in 10en te delen. We moesten 2 voorgerechten naar de buren brengen, ook al wisten we niet waarom. Nadat we dat gedaan hadden vroegen we aan Piet waarom we dit gedaan hadden want nu missen we er 2. We hebben er nu dus maar 6, in plaats van 8. Na 6 voorgerechten met zijn 8ten gedeeld te hebben, hebben we de bbq aangestoken. Toen heb ik van Dolores en haar ouders nog een leuk foto boekje gekregen als aandenken aan onze vakantie. Om 1 uur zijn we naar bed gegaan. Tot straks dan maar, zeiden we, want het was al zaterdag. Dit was mijn dag.
|
| Zaterdag 4 | Vandaag zijn we de dag begonnen (om 1 uur s' nachts) met een Ile Flottante, die best goed gelukt was. Na een lange tijd geslapen te hebben zijn we met Kurt, Inge en Dolores naar de Cascades du Sautadet geweest, daar waren rotsen die door de rivier uitgesleten waren. Overal waren dus watervallen en harde stromingen. Dolores en ik zijn via het water naar de plek gekomen waar we onze spullen hadden staan, daardoor moesten we tegen de stroming in, wat niet al te makkelijk was. Gelukkig zijn we daar (na een lange tijd) redelijk goed doorheen gekomen. Ook zijn Kurt, Inge, Thijs, Annemarie, Dolores en ik onder een waterval gaan zitten, daar ben ik mijn haarelastiekje kwijtgeraakt. We zijn heel lang bij die watervallen gebleven. Toen we klaar waren om weg te gaan en al langs de hoge rotswanden liepen, vroeg Thijs aan mij of ik van die rots af wilde springen, dat vond ik wel leuk dus ik trok mijn slippers uit, ging op het randje van die rots staan en sprong naar beneden. Nadat Thijs ook was gesprongen zijn we weer omhoog gegaan en nog weer van de hoogste rots gesprongen. Zo'n 6 a 7 meter. We hebben nog een ijsje gegeten en zijn toen terug naar de Picaro en Traveler gegaan. Daar hebben we nog gebarbecued. Dit was mijn dag.
|
| Zondag 5 | Vandaag zijn Dolores en ik voor het eerst in de vakantie vroeg opgestaan, we wilde namelijk ontbijt op bed maken. Dolores was speciaal daarvoor bij ons blijven slapen. Al sjokkend liepen Dolores en ik met Piet naar de bakker. 1 croissant voor Thijs, 1 voor Annemarie, 1 voor Piet en 1 croissant voor Suzanno. Zo ook een chocolade croissant en 2 stokbroden. Die vrouw stopt alles in een zakje en wil het aan ons geven als Piet vraagt: en jullie dan? Dolores en ik schrokken en riepen: ohh ja! We waren door onze vermoeidheid bijna vergeten om voor ons zelf eten mee te nemen. Het brood was nog warm, dat wilde we graag zo houden dus hielden we het goed stevig tussen onze armen in vast. Niet te hard want dat zou je geen croissantje meer over hebben. Om Thijs en Annemarie niet wakker te maken hebben we alles bij Piet aan boord gedaan. Toen de koffie klaar was en het brood gesmeerd zijn we naar Thijs en Annemarie gegaan. Die hadden nog helemaal niets in de gaten gehad dus toen was de verrassing extra groot. Het was vandaag erg warm dus zijn we naar Grotte de Thouzon geweest: een grot die ooit een deel van een ondergrondse rivier was met veel hele dunne stalactieten die macaroni werden genoemd. Daarna zijn we naar Fontaine de Vaucluse geweest, een riviertje die bovengronds komt. Bij dat plaatsje hebben we ook nog in winkeltjes gekeken, zo ook een winkeltje met heel veel snoep een hele grote chocolade repen. Zo'n 20 cm groot aan beide kanten. Ik vloog er als een soort zombie op af en riep door dat winkeltje: chocolaaaa! Toen tikte een man op mijn schouder en keek mij heel eng en boos aan en zei iets in het Frans tegen mij. Ik vermoede dat hij wilde zeggen dat ik er niet aan mocht komen dus ik stak mijn handen in de lucht en zei: ik doe niets! Ondertussen stond iedereen te lachen. Later stond ik weer bij die chocola te kijken en tikte hij opnieuw tegen mijn schouder en begon weer zo griezelig te kijken en iets te zeggen. Toen heb ik dus gratis een groot stuk witte chocolade gekregen! Voor chocolade vind ik het niet erg. Toen we uitgekeken waren en ik mijn chocolade op had zijn we gaan kijken hoe dat ze vroeger papier maakten. Met zo'n grote zeef het papier uit een bak vissen. Dat zag er wel leuk uit. Voor we weer terug gingen naar Avignon hebben we nog een ijsje gegeten. s' Avonds hebben we weer lekkere pannenkoeken gehad van Piet Pannekoek! Ik ging die avond mee met Dolores op de camping slapen. Dit was mijn dag.
|
| Maandag 6 | Vandaag zijn we naar de Haribo-fabriek geweest, daar stond een verschrikkelijk lange rij voor. Alle dwang hekjes en zelfs tot aan de overkant van de straat stond het nog vol. We hebben zo'n 1,5 uur buiten in de rij gestaan en binnen 2 uur. Overal kreeg je snoepjes uitgedeeld, in de rij, bij de receptie… eenmaal binnen was het nog warmer en heel erg druk. Bij sommige dingen moest je op een knopje drukken en dan moest je raden wat je rook. Het eerste wat ik had gevonden was de cacao. Zo hebben we overal aan geroken en gevoeld wat het was. De hele dag bleef de rij net zo lang. Vandaag is ook de stage iemand aan boord gekomen, op de dag van zijn verjaardag. s' Avonds hebben we in Avignon nog lekker in een leuk straatje met een oude watermolen gegeten, daar heb ik de Magret du Canard gegeten. Wanneer niet. Dit was mijn dag.
|
| Dinsdag 7 | Vandaag zijn Dolores en ik al snel gaan zwemmen. In het zwembad zag ik een vlinder tegen de muur aan gedrukt zitten, ik spoelde hem weg en Dolores pakte hem uit het water. Hij leefde nog. We hebben hem op een tak in de struiken gezet en daar is hij niet meer vanaf gekomen. Na het zwemmen zijn we naar Avignon gegaan. Dolores en ik wilde namelijk het centrum van Avignon graag zien. Onderweg kwamen we een winkeltje tegen met allemaal kookspulletjes, pannen en spatels in allerlei gekke vormen. Ik herinnerde me nog van toen wij in het ruim pannenkoeken gegeten hadden, dat Piet zei dat hij graag zo'n crêpe uitveegdingetje wilde hebben maar hij die nergens kon vinden. Daar wilde ik dus even naar kijken in dat winkeltje. En daar lagen ze inderdaad, dus hebben we die voor Piet gekocht als cadeautje. We zochten een pizzeria om daar lekker veel pizza's voor vanavond te bestellen. Na een hele tijd door Avignon en daarbuiten naar een pizzeria gezocht te hebben hadden Thijs en Thomas (de stage iemand) al een pizzeria gevonden. Het was nog voor openingstijd, maar ja, een klant die in 1 keer 8 pizza's besteld kun je natuurlijk niet zomaar wegsturen! Eenmaal weer terug aan boord hebben we nog een tijd op de pizza's moeten wachten. Uiteindelijk zijn Thijs en Thomas de pizza's op gaan halen, toen bleken ze niet in 9 verdeeld te zijn maar in 8 stukken. Vervolgens moest iedereen dus steeds een beurt overslaan. We hebben nog een tijd buiten gezeten, toen zagen we een hele grote maan opkomen, tenminste, hij leek heel groot. We hebben ook nog een vallende ster gezien die veel groter was als anders. Dit was mijn dag.
|
| Woensdag 8 | Vandaag zijn we uit Avignon vertrokken, onderweg hebben Annemarie en ik vijgenjam gemaakt. Er moest nog een hele berg suiker op de vijgen, lekker zoet!Later in de middag zijn we weer in Viviers gaan liggen. Bij Viviers heb je veel bergen, daar hebben we nog een wandeling gemaakt. (Een echte Thijs wandeling) We moesten namelijk een heel steil paadje op met overal doornstruikjes en andere prik dingen. Maar dat maakt het juist wel weer leuk. Eenmaal boven op de berg waaide het zo hard dat ik (als enigste) niet goed kon blijven staan. Onderweg stond er nog wat tijm langs het paadje, we hebben het aan Thomas gegeven en die at dat dus op. Later heb ik hem ook lavendel laten eten, ik zei dat er ook ijsjes van werden gemaakt dus hij moest het maar eens proeven. Later zei ik dat die lavendel ijsjes naar wc verfrisser smaakten. Gek genoeg vond hij de lavendel lekkerder als de tijm. Na de berg weer af geklauterd te hebben, heeft Thomas nog een onrijpe walnoot gegeten, Thijs zei dat het een vijg was, ik vulde daarop aan dat je verschillende soorten vijgen had en dat daar een van was. Hij vond ze erg hard maar wel lekker sappig. Tja, het leven is hard als stage iemand op de Picaro! s`Avonds hebben we nog gebarbecued. Dit was mijn dag.
|
| Donderdag 9 | Vandaag wilde Thomas en ik vuur maken zonder lucifers of aan aansteker, volgens het survival boek van Piet. Onderweg heb ik wat droge takjes en droog gras verzameld, ik had het dus alweer voor elkaar gekregen om stekelhaartjes in mijn handen te krijgen. We wilden het in de bbq aansteken, ik sprong op een steiger om zo de bbq aan wal te zetten. Dat zou net iets fijner geweest zijn. Als ik de bbq aan probeer te pakken word ik door een wesp gestoken, en in de tijd dat ik de bbq op de steiger probeerde te zetten werd ik nog 2 keer gestoken. Ik ben over het poortje heen geklommen omdat hij niet snel genoeg open ging, en ben de rest van de dag niet meer over die steiger geweest. Onder die steiger bleek dus een wespennest te zitten. Toen hebben we dus maar het vuur op de luiken geprobeerd aan te krijgen. Annemarie deed een voorstel dat als het niet zou lukken, we zonder eten naar bed gingen. Allemaal. Uiteindelijk zijn we dus zo´n 3 uur bezig geweest en hebben we alleen rook gehad. Thijs heeft nog stiekem een pruim gegeten. Dit was mijn dag.
|
Reactie van
sander | zondag 12 augustus plm 19.00 uur: picaro en traveler varen langs villefrance sur saone, waar wij aan de steiger liggen. we zwaaien naar de jongelui op het voordek van de traveler.
|
| Vrijdag 10 | Vandaag zijn we naar Lyon gevaren, onderweg heb ik een fruitsalade gemaakt. Mijn ellebogen waren continu aan het glijden en glibberen op de tafel, al het fruitsap liep langs mijn handen omlaag. Ik was dan ook erg plakkerig. Daarna mocht ik onbeperkt douchen, wat ook wel nodig was. De stage iemand en Thijs en Annemarie hebben ook lekker lang kunnen douchen. Voor mij was de tijd die ik gedoucht heb eigenlijk nog wel kort, maar dat zal het aan boord altijd wel blijven. Na al dat douchen hebben we water getankt. s' Avonds hebben we de worstjes opgegeten die eigenlijk voor gisteren bedoeld waren. Dit was mijn dag.
|
| Zaterdag 11 | Vandaag zijn we in Lyon blijven liggen om op de Traveler te wachten. We zijn door 'vieux Lyon' gelopen, daar wilde we dezelfde trap op als vorig jaar, die hele lange naar Fourvière… De bedoeling daarvan was dan ook om de stage iemand heel hard de trap op te laten rennen. Dat was moeilijk maar hij heeft een stuk gerend, ik deed als of ik aan het rennen was maar daar trapte hij moeilijk in. Maar ook hij vond het een hele lange trap. Toen we eenmaal boven waren stonden we naast een hele grote kerk met uitzicht op Lyon. Vorig jaar ben ik daar ook geweest en ik had nooit gedacht dat ik weer die trap op zou klimmen! Na het uitzicht bekeken te hebben zijn we weer naar beneden gegaan, daar zijn we naar een Romeins Theater overblijfsel gegaan. Vroeger had je natuurlijk geen geluidsinstallatie dus hebben ze het Theater in zo'n vorm gemaakt dat het geluid ook boven te horen was. Ik ben helemaal naar beneden gelopen en heb daar in mijn handen geklapt, Thijs, Annemarie en de stage iemand hoorden dat luid en duidelijk. Daarna ben ik ook nog heel eenzaam alleen op de tribune gaan zitten om naar hun geklap te luisteren. Boven hoorde je dat heel anders als beneden. We zijn ook nog naar het museum geweest, daar had je heel veel vloermozaïeken en potten in allerlei vormen en maten. Ook stenen, oftewel rotsblokken, die ze in een mens of een leeuw hadden gebeeldhouwd. Intussen was ook de Traveler aangekomen in Lyon. Toen we daar weer aankwamen waren Kia en Cindy dan ook dolgelukkig dat iedereen weer bij elkaar was. Ik heb Cindy voor het eerst zien rennen en springen! Nadat we met Piet en Suzanno even bijgekletst hadden zijn we weer lekker met zijn allen gaan barbecueën. Het was s' avonds best koud, maar 22 graden :-( !! dus daarom hebben we een dekentje omgedaan. Het was deze avond kouder als andere, gisteren was het 24 graden en eergisteren 26 (ook met een dekentje omgeslagen :-)! Suzanno had marshmallows meegenomen, ze waren wel aan elkaar vastgeplakt maar ook lekker! Dit was mijn dag.
|
| Zondag 12 | Vandaag zijn we met de fiets naar de Rommelmarkt geweest, onderweg zagen we een hondenmarkt, dat zag er best sneu uit. Toen we een heuveltje op fietsten was het vouwfietsje van mijn opa en oma bijna uit elkaar gevallen. Maar dat is niet zo erg want ik had een huurfiets en de stage iemand zat op het kraakfietsje. Toen we bij de rommelmarkt aankwamen wilden we de fietsen tegen een hek aanzetten, dus moesten we door een boel auto's heen. Tussen die auto's lag een kat (die al ver vergaan was). Ik moest met mijn fiets op de stoep komen maar dat lukte dus niet goed. Maar naar 3 keer omhoog gooien. Ik ben dus 3 keer over die kat gegaan :-( Op de markt hebben we bij het eerste winkeltje al iets gekocht. Een schippers boekje over hoe de kanalen zijn gegraven enz. In elk standje werden alle potjes en vaasjes en beeldjes uitgebreid onderzocht en bekeken door Suzanno en Annemarie. Ik was best moe dus heb ik een cola op en een slok koffie van Thijs. Dat scheelde, ik werd al snel wat fitter. Thijs en Annemarie hebben hun 8ste schilderij van de zelfde Franse schilder gekocht op de rommelmarkt! Thijs heeft nog een net gekocht om het mega schilderij op de fiets mee te nemen. Weer terug bij de Picaro en de Traveler zijn we weer gaan varen en ben ik bij de sluis overgestapt met Kia, van de Picaro naar de Traveler. Daar ben ik met Kia en met Cindy in een kinderbadje gaan zitten. Kia vond er maar weinig aan maar Cindy vond het heerlijk! Iedere keer als Cindy in het water is stopt ze haar hoofd in het water. Dan ziet ze er vervolgens uit als een grizzly beer. s' Avonds waren we aan het eten toen er een fan van deze site ons op kwam zoeken. Hij had Piet en mij uitgemaakt voor jongelui op het voordek. Daarna ben ik een beetje vroeger naar bed gegaan, al om kwart voor 12 !!! Dit was mijn dag.
|
| Maandag 13 | Zo de eerste week van mijn stage is nu al voorbij! Omdat het 's ochtends nog niet zo warm was ben ik begonnen met het schoonmaken van het schip. Elise is aan boord gegaan bij de Traveler en moest natuurlijk ook weer terug. Al varende is ze in de autokraan van de Traveler gehangen en zo overgezet naar ons. Na twee sluizen op de Saône zijn we gestopt en daar ben ik met de fiets even de boel gaan verkennen. Zo ben ik een heel boerendorp doorgefietst waar ik nauwelijks mensen tegengekomen ben en een stuk verder door een kleine afgelegen straat met een paar winkeltjes gefietst. Toen ik terug kwam was fam. Van Maldegem op bezoek om Elise op te halen. Op het voordek zijn we gaan barbecueën. Elise en Dolores wilden op de wal zelf vuur maken om te barbecueën, wat met een beetje hulp van Piet is gelukt. Het vlees hebben ze uiteindelijk niet zelf gebarbecued maar hebben Thijs en ik klaar gemaakt. Na een gezellige avond zijn we tevreden gaan slapen.
|
| Maandag 13 | Vandaag heb ik heel haastig moeten eten om op tijd in de sluis over te kunnen stappen naar de Traveler. Ik wilde namelijk Suzanno graag helpen met het borstelen en kammen van Cindy. Het verbaasde me hoe veel en hoe groot de klitten waren. We wilde nog gaan zwemmen dus moest ik even overstappen naar de Picaro, varend. Dus toen heeft Piet mij aan de autokraan gehangen en mij al varend over laten vliegen van de Traveler naar de Picaro. Ondertussen kwam er een jachtje aan die ons verbaasd aan keek. Dat was wel grappig. Ondertussen heeft Annemarie veel “ik kom je meteen halen” foto's gemaakt. Piet heeft een “ik kom je meteen halen” filmpje gemaakt. Ik had niet gedacht dat ik ook al vliegend aan een autokraan zou overstappen op een varend schip! Ik wil graag Thijs, Annemarie, Piet, Suzanno en de stage iemand heel erg bedanken voor deze leuke vakantie tijd. Dit was mijn dag+ vakantie !!!
|
Reactie van
KVM | Hadden wel meer van die gezellige avonden de laatste tijd…
|
Reactie van
KVM | Oeps, deze reactie hoorde eigenlijk bij het stukje van 13 augustus
|
Reactie van
KVM | En maar zitten knoeien…zie nu pas dat er twee 13 augustusen zijn…Je haalt het maar weer weg hoor Thijs…
|
Reactie van
Picaro | Vanwege de 'overdracht' van het logboek van Elise naar Thomas zit er een dag overlap in. Daardoor komen reacties automatisch onder de 'eerste' 13 augustus terecht (en dat is helaas niet te veranderen.)
|
| Dinsdag 14 | Annemarie zag ik 's ochtends de ramen van de stuurhut schoonmaken, dus ben ik de ramen van de roef gaan zemen. Op de stuurhut zaten een paar plekjes die een beetje kaal en beschadigd waren. Annemarie heeft de plekjes geschuurd en ik heb ze in de lak gezet. Het is de onderste laag lak die ik er op deed, niet een, maar wel 5 tot 6 lagen om de lak in het hout te laten trekken. Omdat er al een tijdje een aluminium mast lag te wachten zijn Thijs en ik begonnen met het er op zetten van deze nieuwe mast. De oude mast was geverfd en minder mooi, Thijs had deze er al af gehaald. We hebben een paar rvs onderdelen van de oude mast over gezet op de nieuwe mast. Na een beetje pas en meet werk hebben we de mast iets korter afgezaagd en deel 1 van de mastrevisie zit er weer op voor vandaag. Tussen het varen door heb ik in excel de gegevens van het brandstofverbruik van de Traveler gezet naast de gegevens van de Picaro die ik vorige week op excel heb gezet. De schepen lijken qua verbruik niet veel te verschillen, helaas heeft de Traveler deze gegevens op de Maas genoteerd en wij op de Rhône, waardoor de tabellen eigenlijk niet helemaal te vergelijken zijn door verschillende stroming en diepte. We zijn in de avond in Poncey aangekomen.
|
Reactie van
monique | Goed hoor Thomas, dat je zonder vragen ziet wat er gedaan moet worden (ramen zemen)! Hou het erin!
Leuk om de verslagen te lezen..jullie zijn maar druk!
Goede vaart verder
groetjes Monique
|
| Woensdag 15 | De sluizen worden er nu toch wel steeds meer in een kortere tijd! Vier kilometer varen tussen twee sluizen is al veel. Vandaag kregen we een afstandsbediening, vanaf het begin van Canal entre Champagne et Bourgogne, om de sluizen te openen en om op te schutten. Thijs legde mij uit dat er veel verschillende manieren zijn om een sluis te bedienen. Je hebt dus een afstandbediening, ook zijn er sluizen waar je een blauwe ijzeren buis omhoog moet drukken om te schutten, dan zijn er nog sluizen waarbij een radar beweging van schepen detecteert om de sluis te openen, de sluizen zijn ook nog met de hand te openen en dan heb je ook nog een soort wc hokjes bij de sluizen waar de mensen van VNF de sluizen kunnen bedienen als ze kapot zijn. Touw werpen gaat steeds een beetje beter, wel is het nog opletten hoe ver je naar voren kan in de sluis. Je kan niet te veel naar voren want anders zit je met de ankers tegen de drempel (de voorkant van de sluis). Maar als je vooraan, tussen de drempel en het schip, te veel ruimte hebt kunnen je roeren of de achterkant van het schip misschien tegen de sluisdeuren aankomen. Ik heb vandaag met Thijs weer gewerkt aan de mast, we hebben twee zij touwtjes voor de vlaggen in de mast gesplitst en de rvs onderdelen die we gister om de mast heen hebben gelast hebben we met popnagels vastgemaakt. Ik ben bij de een-na-laatste sluis van boord gegaan en met de fiets een sluis terug gefietst om aan boord bij de Traveler te gaan. Ik kwam niet snel aan boord bij de Traveler omdat de sluis niet open ging voor hen om in te varen, toen moest er een autootje komen van de VNF om de sluis te openen. Piet heeft mij laten zien wat een draaikolken bij zijn schroef waren te zien waardoor zijn schip minder snel loopt dan de Picaro. Hij legde mij uit dat deze draaikolken er waren door onder andere de vorm van zijn schip. Door de 'stompe' achterkant krijgt zijn schroef minder water en haalt de schroef het water wat hij tekort komt van een andere plek waardoor deze draaikolken ontstaan.
|
Reactie van
sander | ´de stage iemand´ heeft dus een naam! thomas!, fijn dat je het dagboek van de picaro gaat bijhouden. zo leer ik ook weer wat over de oorzaak van draaikolken. wij liggen met de boot in tournus. vanavond het einde van de kermis met een groot vuurwerk langs de oever.
|
Reactie van
Picaro | Dat 'pseudoniem' hadden de jongedames in Weert bedacht omdat ze niet wisten hoe ze het woord stagiair moesten schrijven ;-)
|
| Donderdag 16 | Fontenelle een plek op het kanaal waar niet veel is behalve water en sluisjes, vanaf die plek zijn we vertrokken naar Dommarien. Onderweg heb ik even gekeken naar het schroefwater van de Picaro om dit te vergelijken met het schroefwater van de Traveler, er waren nauwelijks draaikolken te zien! Ik mocht vandaag zelf een sluis in varen. Niet helemaal zelf natuurlijk want Annemarie stond op het gangboord te kijken en door te geven hoeveel ruimte ik nog had. Wel was ik een beetje zenuwachtig maar gelukkig ging het redelijk goed! Naast en achter het schip sprongen af en toe heel wat vissen uit het water. De vissen sprongen behoorlijk hoog, ongeveer tot je voeten langs het gangboord. Tussen de sluisjes door zijn we weer verder gegaan met de mast en hebben de laatste popnagels in de rvs onderdelen gezet. We hebben de oude bedrading er doorheen getrokken, een nieuwe bouwlamp er op gemonteerd omdat de oude kapot was, het ankerlicht vastgezet en twee toplichten gemonteerd. Een van de eisen waar je aan moet voldoen als je in je eentje wil varen is namelijk dat je twee toplichten hebt. Er zit nu ook een nieuwe staaldraad op voor het ophalen van de mast en de bedrading is ook aangesloten. Er is nog een spits rakelings langs ons gepasseerd. We zijn op een aquaduct gaan liggen, onder ons stroomde dus een klein riviertje door. Na al die sluisjes was ik toch best moe dus ben ik vandaag maar wat vroeger gaan slapen.
|
| Vrijdag 17 | De dag is een beetje mistig en koud begonnen. Vlak voor een van de eerste sluizen van vandaag kwam eerst een dood dier langs gedreven en vlak erna meerdere dode muizen, wat best een apart gezicht was. Het begon net lekker warm te worden toen we een tunnel van bijna vijf kilometer lang in voeren. In de tunnel was niet veel licht, hier en daar lekte het iets en het was er erg smal. Zo smal dat we zowat heel de tunnel wel langs een kant schoven. Na de tunnel zijn we een spits gepasseerd. De eerst volgende sluis na deze tunnel stond op groen. Thijs voer de sluis in terwijl hij opeens op rood sprong maar gelukkig deed hij het normaal. Dit was niet het geval bij de sluis er na. We zijn de sluis in gevaren maar de deuren achter ons sloten niet. Een man van de VNF die er ook was opende, al bellend met de technische dienst, de kast van de hydraulica waarna Thijs al het plaatwerk er af haalde. Samen met Thijs probeerde ik het probleem te vinden. Geen lekkende olie, geen laag oliepeil, we zagen niets vreemds. Even later arriveerde er een busje met twee man van de technische dienst van de VNF. Ze haalden meteen een kapotte schakelaar er af waarna de sluis het weer deed. Schijnbaar gebeurde dit meer… Ik heb voor het eerst een handsluis bediend, dat is een sluis waar je zelf moet draaien aan een hendel om de sluisdeuren te openen en te sluiten. Er is ook nog een andere hendel waar je aan moet draaien en dat is om de schuif te openen of te sluiten om zo water in of uit de sluis te laten lopen. Bij de derde handsluis vroeg ik me af of ik de deuren iets eerder kon open draaien. Thijs zei: probeer maar! Het lukte me niet en in de stuurhut hebben we dus berekend dat je bij een volle sluis 46800 kg per deur moet wegdrukken en bij een lege 8125 kg per deur. We hebben de Traveler langszij laten komen, toen we in Rolampont op een mooi plekje waren, om in het kanaal te blijven liggen achter een paar bomen in de schaduw. Piet heeft zijn loopplank met de autokraan van zijn schip naar de wal gelegd om zo de honden te kunnen uitlaten. En na het eten was deze dag weer voorbij.
|
Reactie van
Anton Kruimer | Een late reactie op een vorig logboek-item. De Kendall werd genoemd, zag het schip eens in Nijkerk. Leek wel een nieuwbouw spits, bijna alles vernieuwd wat mogelijk is, weten jullie hier iets meer over?
Verder leuk te vernemen dat de Traveler (ex-Provolare) in de NZ-vaart zit. Heeft jaren met grind naar Hardenberg gevaren. De vorige eigenaar (Dhr Gelderman)heb ik eens een foto gegeven die ik langs de IJssel nam, de reactie was dat het schip er wel "schier" bij lag.
|
Reactie van
Picaro | Aan de Kendall is inderdaad veel vernieuwd, maar dat geldt voor de meeste spitsen. De Traveler heeft ook een eigen site, www.ms-traveler.nl
|
| Zaterdag 18 | Ik was vanochtend naar de stuurhut gegaan waar niemand was… Op het achterdek was ik iedereen tegengekomen. Een klein vosje zwom achter ons in het water en hield zijn kop nog maar net boven water. Een idee verzinnen om deze vos het water uit te krijgen was nog niet zo makkelijk, ook in verband met overdraagbare ziektes. Piet liep met handschoenen aan naar de vos toe die niets in de gaten had. Hij pakte hem bij zijn staart en legde hem op de wal, nog maar net op tijd. Na dit avontuur zijn we vertrokken. Wij hadden de motor gestart en zijn gaan varen, Piet kwam helaas niet weg en zat vast. Toen hebben we de Traveler even weggetrokken en konden we verder. Bij de sluizen van vandaag hielpen steeds vakantiekrachten van de VNF ons met het openen, schutten en sluiten van de sluizen. Sommige waren handsluizen en andere weer automaten. Wij hadden een vakantiekracht die erg stevig gebouwd was, zijn zwemvest zat erg of te strak waardoor zijn buik onder zijn t-shirt hing (best grappig om te zien). Onze vakantiekracht kreeg een beetje ruzie met Piet over het getreuzel van hem dus heeft Suzanno het verhaal over de telefoon uitgelegd aan de VNF chef. Binnen de kortste keren waren er drie VNF auto's bij en het schutten en ging het schutten erna best snel en zonder problemen. We kwamen een solar boot tegen die erg langzaam ging met veel zon, waardoor ik me afvroeg hoe dat verder moest gaan in die bijna vijf kilometer lange tunnel. Ik ben nog bij Piet aan boord gestapt om met hem de laatste sluisjes te doen zodat Suzanno en Annemarie boodschappen konden doen. Met twee man sluisjes varen gaat namelijk makkelijker dan in je eentje. Dit is zeker het geval als je een sluis tegenkomt met meer dan twintig man, zwemmend in de sluis, die tijdens het schutten nog de sluis in springen. Ik leerde bij Piet op de Traveler dat het vastmaken bij hem net iets anders gaat dan bij de Picaro. Hij heeft een bolder minder en wanneer je op zijn schip de touwen verkeerd vastmaakt lopen ze klem en krijg je ze nauwelijks los. Er sprongen ook nog mensen van bruggen af vlak voor het schip, toen hebben we de hoorn nog even gebruikt :) ! We hebben bij een silo in de schaduw vastgemaakt en zijn daar een kanaal fotograaf tegen gekomen die ons heeft gefotografeerd.
|
| Zondag 19 | Het was vandaag al heel vroeg best warm, het was voor mij ook dan ook de warmste dag tot nu toe! Vandaag op het heetste moment van de dag was het rond de 39 graden. Ik heb de thermometer ook nog even buiten op de roef gezet, hij gaf al snel alleen nog maar streepjes aan. Waarschijnlijk was het te warm voor de thermometer. We zijn door een tunnel gevaren en toen we ongeveer in het midden zaten viel het licht uit, gelukkig was het buiten de tunnel licht genoeg om alles nog normaal te kunnen zien. Bij de vierde sluis kwamen we de kanaal fotograaf weer tegen die Thijs, Annemarie en mij nog even op de foto wilde zetten in de sluis. De fotograaf had nog 2 foto's gister avond ontwikkeld en gaf deze aan ons als aandenken. Wist je trouwens al dat je niet op de jaagpaden (wegen langs het kanaal) mag rijden met je auto. Dat mag alleen met een vergunning, die de fotograaf dus had, en anders riskeer je een boete van 12.000 euro! Vlak na deze sluis liepen we vast op de bodem. Het waterpeil was 20 cm onder peil. De Traveler, die vlak achter ons lag in de sluis belde de VNF op en vertelde dat ze de sluis pas uit voeren wanneer het waterpeil weer voldoende was om te varen. Er ontstond een kleine file voor de sluis bestaande uit plezier- en passagiersvaart. Na een à anderhalf uur was het peil weer voldoende om door te varen. We hebben in een bocht vlak voor de brug de Traveler langszij laten komen en hebben hier in Vouecourt de nacht doorgebracht.
|
Reactie van
Wouter | Vouécourt, leuk! Ik heb daar nog een nacht gestaan op de camping in het dorp. Hebben jullie de volgende ochtend nog brood gehaald bij bakker, die om zeven uur luid toeterend het brood voor het gehele dorp komt brengen?
|
| Maandag 20 | Op Tresco zagen we vanochtend een spits ons tegemoet komen. Hij vertelde bij het passeren dat hij veel last had van waterplanten had gehad. Na een paar sluizen begon het inderdaad wat groener te worden op de waterlijn. Bij het meest begroeide stuk gingen we slechts 2 km/u waar je normaal 5 km/u kunt varen! Sommige sluizen zaten helemaal vol met deze planten en bij het uitvaren bleef er dan ook het een en ander op het gangboord liggen. Onderweg vroeg ik aan Thijs of hij wist waarom stuurboord nou stuurboord heet en bakboord bakboord. Hij wist het ook niet precies maar wikipedia wel! Het is er om verwarring te voorkomen aan boord en komt uit het Oudnoors. De Vikingen stuurde met een roeiriem altijd aan het rechterboord. In het Oudnoors: [Styri Stuur] en [Boroa Plank]. De roerganger stond altijd met zijn [rug bak] naar het linkerboord. Vandaar bakboord. De volledige uitleg staat hier: nl.wikipedia.org/wiki/Bakboord_en_stuurboord. Mijn batterij was aan het eind van de rit een beetje leeg dus ben ik al vroeg in de lader gegaan.
|
| Dinsdag 21 | De pandjes tussen de sluizen door worden steeds wat langer. In de stad Saint Dizier hadden we weer aardig wat bekijks tijdens het schutten. De sluis erna duurde het schutten voor de Traveler iets langer omdat er waarschijnlijk sluis zwemmers voor een van de sensors zaten om de deuren te sluiten. In een van de sluizen vandaag zat ik niet goed op te letten en maakte ik de voormeerdraad iets te vroeg los. Annemarie gaf aan dat we achteruit zakten, ik kon het touw nog net vasthouden. We tikte net tegen de drempel aan achter ons. Gelukkig was er niets kapot, wat een leermoment zeg! Onderweg de laatste bruggetjes gehad die met de hand omhoog gedraaid moesten worden. In een lang recht stuk kanaal bij Hallignicourt hebben we vastgemaakt. Op onze kaart stonden palen getekend met 'NIET SLAPEN' er naast geschreven. Naast de plek waar we hadden vastgemaakt was namelijk een groot vliegveld met vliegtuigen en straaljagers. Het geluid van de straaljagers was oorverdovend wanneer ze met hun naverbranders aan vlogen. Ik heb gelukkig wel geslapen en heb er helemaal geen last van gehad.
|
| Woensdag 22 | De ochtend begon als een dood normale sluisjes dag. Vlak voor de middag hoorden we van iemand van de VNF bij de sluis dat hij een stukje verderop mensen met pech had gezien. Ze zouden aan het jagen zijn, dat is een schip vooruit trekken langs de weg van het water (het jaagpad) door mensen of dieren. In dit geval was het de vrouw van de schipper die het 25 meter lange, 90 ton zware luxemotor schip voorttrok. Over de marifoon hadden we het er over om het schip een pandje te slepen omdat we er anders te veel tijd op zouden verliezen. Uiteindelijk heeft Piet het schip tot Vitry-le-francois gesleept. Wij hebben het rubberbootje met de 6pk yamaha in het water gelegd om zo wat tijdsverlies te verminderen bij de sluisjes. Eerst dachten we dat het rubberbootje het schip wel zou kunnen trekken, bijna niet dus. Het ging na een tijdje wel in zijn achteruit, we hebben zo bij elke sluis het schip in de sluis getrokken en het sleeptouw na het schutten steeds van de Traveler aan het gesleepte schip kunnen geven. We werden er steeds beter in. Het schip hebben we op een goede plek gebracht, waar ze zelf konden beslissen of ze een monteur belden of naar de werf zouden gaan die er vlakbij zat. Het bleek dat deze mensen gister hun schip de hele dag hadden voortgetrokken, omstebeurt met 35 graden, acht kilometer ver! Ze waren zo blij dat ze de brandstof hebben betaald en we kregen nog iets te eten en drinken van hen.
|
| Donderdag 23 | Deze dag begon iets frisser dan de dagen hiervoor. In het kanaal kwamen we de spits Kairos tegen van www.kairos-peniche.com. Deze spits neemt wel eens passagiers mee die er ook waren. Uiteraard werd de Picaro door een van de passagiers even op de foto gezet. Ik mocht vandaag heel lang varen op een heel lang kanaal. Ik heb nog nooit zo'n saai kanaal gezien, geen bocht te bekennen en alleen maar boompjes langs de kant. Bij het plaatsje Condé-sur-Marne zijn we van canal latéral à la Marne de l'Aisne à la Marne op gegaan. Hier mocht ik zelf weer een sluis in varen, en met succes :) . Een klein stukje verder hebben we vastgemaakt. Piet had nog een cadeautje gehad van Elise en haar vriendin voordat ze vertrokken. Het was keukengereedschap om dunne pannenkoeken te maken. Van daar dat we hele lekkere, dunne pannenkoeken op hebben vanavond.
|
| Zaterdag 25 | Bij Bourg et Comin zijn we het canal de l'Aisne à l'Oise op gegaan. De sluizen hier zijn iets breder en langer dan de meeste sluizen hiervoor, wat het invaren toch wel makkelijker maakt. In de middag kwamen er allemaal oude mannen op brommertjes voorbij rijden langs het kanaal. Allemaal vrolijke gezichten met wat geknetter van hun fietsen, een erg leuk gezicht. In de stuurhut heb ik van Thijs de beginselen van Basic geleerd. Basic is een van de eerste programmeertalen voor computers, hiermee kan je zelf programmaatjes maken. Voor sluis 7 bij Bruyere hebben we vastgemaakt en nog wat water getankt, wat maar op weinig plekken in Frankrijk kan voor bedrijfsvaart.
|
| Zondag 26 | Het kanaal leek steeds smaller te worden, het leek wel een oerwoud met al die bomen die over het water hingen. Nadat we het oerwoud uit waren passeerden we een aantal spitsen. Ook op het canal latéral à l'Oise hebben we bijna alle sluizen mee gehad en zijn zelfs in Canal du Nord gekomen. Het vastmaken in deze sluizen ging weer net iets anders, hier maakten we achterop vast en pasten we met de Traveler samen in de sluis. Dat is weer even wennen als je net de routine van de kleine sluisjes gewend bent. In Canal du Nord hebben we vastgemaakt vlak voor de sluis bij Noyon.
|
| Maandag 27 | Na de eerste paar sluizen ben ik begonnen met het schip weer eens te boenen. Toen ik bijna klaar was ben ik even gestopt om een foto te maken van de Westropa, www.westropa.nl, en de Veridis Quo, www.blessinglogistics.com, het schip van Rens, die drie jaar geleden als matroos stage heeft gelopen op de Picaro en de Westropa, zie www.schipperworden.com. Nadat het schip schoon was gemaakt mocht ik zelf de tunnel invaren. Omdat er eerst nog schepen uit de tunnel moesten komen moest ik het schip eerst even langs de kant leggen. Het wegvaren moest ik ook doen, op de “ouderwetse” manier, zonder kopschroef. Ik moest eerst de kont van de muur wegdraaien, dan een stukje achteruit en hierna kon ik weer voorruit de tunnel in. In de tunnel was een verbreding waar je andere schepen kon passeren. Hier heb ik een Pousseur gepasseerd, dat zijn 2 spitsen samengekoppeld. We hebben vandaag wat langer doorgevaren en zijn beland bij Moeuvres, voor sluis 6. Thijs en Piet hadden dit helemaal niet verwacht omdat je in het Canal du Nord vaak moet wachten voor de sluizen op andere schepen. Het was vandaag waarschijnlijk rustig en daarbij een geslaagde dag. Morgen komen we als alles goed gaat aan in Valenciennes en dan kunnen we woensdag lossen!
|
Reactie van
sander | het logboek lezen is altijd leuk en met deze schrijver ook nog heel wetenswaardig!
|
Reactie van
sander | alleen de traveler vaart sneller, die vaart volgens hun site alweer leeg terug!!!!
|
Reactie van
Picaro | Ja ja, de Traveler staat niet voor niets bekend als racerat ;-)
|
| Dinsdag 28 | Vroeg uit bed vandaag en de eerste schutting van de sluis gehad. De twee daarop volgende sluizen duurden helaas iets langer door de opvaart die eerder dan ons de sluis in mocht. Onderweg werden we geïnformeerd door Souflet, waar we moeten lossen, dat de kraanmachinist op vakantie was en dat ze een andere kraanmachinist probeerde te regelen. Ik heb toen nog een aardig stuk mogen varen en tegen het eind van de middag kwamen we aan in Valenciennes. Thijs en ik liepen bij Souflet naar binnen om onze aankomst te melden. Binnen kregen we te horen dat de kraan ook nog eens in revisie was maar dat ze bezig waren een andere kraan met machinist te regelen voor morgen. Het is dus goed mogelijk dat het lossen tot later wordt uitgesteld…
|
| Woensdag 29 | Toen ik boven kwam was ik erg verbaasd. Thijs en Piet hadden de luiken al deels opengelegd en het lossen was al begonnen. De kraan bleek toch nog niet in revisie en Souflet heeft toch nog een kraanmachinist weten te regelen. Het lossen ging erg goed en voor ik het wist was de helft er al uit. Samen met Thijs heb ik de rest van het ruim opengelegd en rond 12 uur waren we leeg. Papieren laten tekenen, losgooien en meteen op weg naar Vendhuile om daar tarwe te gaan laden voor Weert. Tijdens het varen moesten we afbreken om door lage bruggen te kunnen varen, dat houdt in: het dak van de stuurhut er af halen, alle ramen er af halen of naar beneden doen, rubberboot leeg laten lopen, achtermast plat leggen, schotel er af halen, bedrading hier en daar loskoppelen, voormast loshalen en verplaatsen, vlag er af, fietsen plat op de luiken leggen en dan zijn er vast nog dingen die ik vergeet. Kortom een hele klus, o ja ik vergeet dat we ook nog wat ballast in het ruim moesten zetten. We konden nu net onder de lage bruggen door met onze cabrio spits. Aan het eind van de dag hebben we de stuurhut er weer op gezet zodat het binnen wat warmer bleef en de stuurhut droog.
|
Reactie van
sander | ongeluk op de saone, 2 september 2012.Un camion de livraison est tombé dans la Saône vendredi soir vers 20 heures après avoir heurté une rambarde de sécurité. Les faits se sont déroulés à proximité de Pagny-le-Château (canton de Seurre). Le conducteur et son passager, deux hommes originaires du canton de Saint-Jean-de-Losne et du Jura, n'ont pas survécu à cette chute et ont été retrouvés noyés. Ce sont des jeunes de la commune qui se promenaient dans le secteur qui ont donné l'alerte après avoir découvert des débris de phares de voiture et de pierres. On ignore encore les circonstances exactes de ce drame, mais une enquête a été ouverte.
|
Reactie van
Jan | Goedenavond Schippers,
Is dat bij alle kanalen in Frankrijk, dat bovenstaande klus moet worden uitgevoerd als je leeg bent ?
|
| Donderdag 30 | Nog ongeveer 14 sluisjes of 20 km tot Vendhuile. De stuurhut er af gehaald en losgegooid om te vertrekken naar de laadplek. Ik heb nog een stukje mogen varen, het varen was weer totaal anders met de ballast in het ruim. Het schip voer sneller en reageerde heel anders op het roer. In de bochten helde het schip een beetje over door de ballast en ik moest iets eerder insturen bij een bocht. Bij sluis Crevecoeur riep Thijs mij, ik mocht hier in het sluiswachtershokje kijken. Dit was een soort controle post met beelden van camera's en vanuit deze plek kon je ongeveer 20 sluizen bedienen, zien in welk pand welk schip is, zien welke sluizen kapot zijn en nog veel meer. Ook waren er computers aanwezig. Met een van deze computers kon je afstandsbedieningen in een bakje bij een van de sluizen laten vallen. Deze kun je dan pakken als schipper en dan kun je de sluizen erna met deze afstandsbediening bedienen als de sluis niet kapot is. Bij de laatste sluis kun je deze afstandsbediening dan weer afgeven. De middag was nog maar net begonnen en we waren alweer in Vendhuile. Helaas kunnen we nog niet laden, er zijn namelijk nog schepen voor ons en daarbij moet er een controleur komen die pas maandag hier kan zijn. Om de middag toch nog maar nuttig te maken heb ik het voorste ruim uitgeveegd en het achterste ruim schoongespoten. De ruimen waren erna rijstvrij en klaar voor de tarwe!
|
Reactie van
Thiel van Giesen | Hallo allemaal,
Dat met afgebroken stuurhut varen herinner ik mij van onze 47 mtr spits Thilant al te goed van uit mijn jeugd,vooral 's winters was dat minder.
Leuke foto's en stukjes.Misschien tot ziens,de chocoladebollen wachten.
Groeten.
|
| Vrijdag 31 | Na een ontbijtje hebben Thijs en ik de bovenste plaat van het ankerlier er af gehaald om er een pakking van rubber voor te maken tegen de roest die er tussen ontstond. Eerst hebben we de plaat ontroest en er aan de onderkant een laagje verf op gedaan. Toen hebben we de rubberen pakking op maat gemaakt, er tussen gelegd en alles weer netjes vast gezet. Met de vetspuit hebben we alle bewegende delen gesmeerd. In een van de hendels zat een busje die een beetje aan het roesten was, deze wilde we er even uithalen om er een nieuwe in te zetten. We sloegen er verschillende spijkers op krom, meerdere boortjes braken, schroeven braken kortom een lastig klusje. Uiteindelijk hebben we er maar een rvs staafje in getikt en hebben de uiteinden dicht gelast. Het ankerlier hebben we schoon achtergelaten waarna we zijn gaan fietsen naar tunnel de Riqueval. De 'rame' is de ruim honderd jaar oude tractie sleepboot van deze tunnel, hij trekt zichzelf vooruit aan een ketting die op de bodem ligt. Deze sleepboot werkt op stroom die hij van draden die in de lucht hangen krijgt, een soort Trolleybus op het water dus. Als je door tunnel de Riqueval wilt moet je eerst op de rame wachten die je door heel de tunnel sleept samen met andere schepen. De snelheid kan oplopen tot wel 2.5 km/u.
|
|