LOGBOEK SEPTEMBER 2011

 Augustus
2011
 
Oktober
2011
Donderdag 1Dat een oude laadinstallatie wat ongelukkig is, oké, maar dat een recente laadplek zó onhandig aangelegd kan zijn… Niet alleen is de kade hier zo kort dat je net met de kont op het hoekje van de inspringing moet gaan liggen om voorin te kunnen laden (en natuurlijk moeten er dan ook nog net drie schepen langs), maar de, eveneens te korte, laadpijp heeft ook de neiging om uit zichzelf naar de wal te draaien. Om dat te voorkomen zitten er twee touwtjes aan, waarmee je hem aan het schip vast kunt binden. Maar al ladend verhalen gaat zo natuurlijk niet. Zeker niet omdat de installatie ook nog behoorlijk hard loopt. (Zoals gewoonlijk zal kwantiteit wel belangrijker geweest zijn dan kwaliteit.) Er zit wel een stopknop op, maar om de lopende band weer aan te zetten moet de silobaas iedere keer naar het kanaal komen lopen. We hernoemen Lehaucourt dan ook tot Letropcourt. Gelukkig is de gerst lekker zwaar, zodat we er met gemak 262 ton in krijgen. We halen ook nog met gemak de middagrame. En daarna laten onze drie voorgangers, die samen willen blijven, ons in een keer voor, zodat we 's avonds nog tot Bantouzelle komen.

Vrijdag 2September… de zomer is bijna voorbij, maar ons verfwerk is nog lang niet klaar. Vandaag belooft een mooie dag te worden, dus voor de dauw helemaal verdwenen is ben ik het roefdek al aan het waterproofen. Zodat Thijs dat op het grand gabarit kan gaan lakken. Helaas blijkt zon, (vaar)wind en deze verf niet zo'n goede combinatie. Zeker niet als je maar twee blikken hebt, er na een pot nog meer dan een half roefdek over is, en deze lak ook niet meer leverbaar is… Na alle gedoe van afgelopen week hebben we wel wat verdiend, vinden we, dus gaan we 's avonds in Douai lekker naar de Italiaan. Waar we allebei verlangend naar de kaart van Sicilië zitten te kijken. Want het nadeel van zo'n 'werkvakantie' is dat je enerzijds het gevoel hebt dat je niet genoeg aan het schip gewerkt hebt, en anderzijds dat je niet écht vakantie gehad hebt.

Zaterdag 3Deze reis dreigt ook weer een werkvakantie te worden. Omdat we ons pas over een week in Nijkerk kunnen melden, gaan we eerst de tweede helft van het roefdek maar eens onder handen nemen. Met koel ijzer, wat verdunner en geen wind blijft er in de tweede pot nog 'n bodempje over. Daarna varen we naar Lille, waar in het eerste weekend van september altijd de beroemde braderie plaats heeft: '33 uur zonder onderbreking om van alles te kopen en te verkopen, op de grootste rommelmarkt van Europa, 100 kilometer kramen, 10.000 verkopers waarvan 300 beroepsbrocanteurs, ongeveer 2,5 miljoen bezoekers', meldt de VVV. We beginnen op de Façade de l'Esplanade. Niet alleen omdat daar de leukste kramen zouden staan, maar ook omdat dat langs het oude canal de la Deûle is, en we de Ecluse de la Barre wel eens willen zien. Het is inderdaad een geweldige rommelmarkt, fantastische sfeer, leuke spullen en zó groot dat zelfs ik begin te zuchten dat er geen eind aan komt. Hoewel we zoals gewoonlijk niet weten waar we het moeten laten, kunnen we het weer niet laten: een schoolplaat van de Franse kanalen (met het canal de St-Quentin en canal de la Marne au Rhin als allerbelangrijkste vaarwegen), een luchtfoto van sluis Heuilley-sur-Saône (toen nog breed) en een luchtfoto van Conflans (nog zonder de schippersbeurs). Vervolgens lopen we langs de Quai du Wault (voormalige haven) naar de Boulevard de la Liberté, waar vooral nieuwe spullen verkocht worden. Onderweg doen we ons nog tegoed aan het traditionele braderiegerecht: moules frites. De restaurants houden onderling een wedstrijd wie de hoogste berg mosselschelpen voor de deur heeft. Volgens de VVV worden er tijdens de braderie 500 ton mosselen en 30 ton frieten verorberd. Aan het eind van de boulevard moet weer een brocantehoek zijn, maar veel verkopers zijn, ondanks alle kampeerbusjes en tentjes achter de kramen, aan het inpakken. Opdracht van de politie, omdat er noodweer voorspeld wordt, vertelt een van de verkoopsters. Als we het boven ons zien flitsen besluiten we dat het inderdaad maar wijzer is om om te draaien, maar in die dichte mensenmassa komen we nauwelijks vooruit. Om onze aankopen te beschermen rapen we een paar stukken plastic van straat, die we met behulp van haarklemmetjes vastzetten. Geen overbodige maatregel: net voor we bij de fietsen zijn begint het te regenen, onderweg gaat het gieten en als we bij de haven op de portier staan te wachten begint het werkelijk te hozen. Zodat we eenmaal aan boord werkelijk geen droge draad meer aan ons lijf hebben!

Reactie van
KVM
Carte no.6 par P. Vidal-Lablache ??

Reactie van
Picaro
Ja, de enige echte ;-) Al is hij inderdaad niet echt zeldzaam.

Zondag 4Nog nooit eerder gebeurd, dat de braderie afgeblazen is, horen we op de wekkerradio. Ondanks volgelopen kelders, omgewaaide bomen, natte koopwaar en een overbevolkte metro lijkt de schade mee te vallen. Dan onze eigen schade maar eens inspecteren. De GSM, waar het water gisteravond uit liep, blijkt het gelukkig weer te doen. Van het zonnezeiltje is, na al die jaren weer en wind, nu toch een lusje afgebroken. Het bootje, dat nog in de davit boven het roefdek hing, is halfvol geregend en heeft een kras in de verse verf gemaakt. Het voordek ligt bezaaid met natte proppen mos en andere rotzooi, die van het dak van de hangar waar we half onder lagen afgespoeld zijn. Dus eenmaal onderweg ga ik eerst maar weer spuiten. In Menen hebben we weer verplicht vrij: zondag. Omdat er misschien nog buren langs komen gaan we maar wat klussen. Het weer en de omgeving nodigen ook niet echt uit tot uitstapjes.

Maandag 5Soms zit alles mee: in Evergem krijgen we te horen 'de oude sluis staat al voor u klaar', in Terneuzen 'als u even doordraait kunt u als laatste mee in de Oostsluis die nu gaat invaren' en voor Hansweert meldt een zeeloods dat we nog wel voor hem over mogen steken! Met als gevolg dat we nog vroeg genoeg vast liggen om een voormalige opstapper weer eens op de koffie te kunnen vragen.

Dinsdag 6Wekker op vijf voor vijf: omdat er stormachtige wind voorspeld wordt wil Thijs met laagwater de Oosterschelde over. Het valt nog mee. In Dintel stoppen we om te bunkeren en kunnen Kia en ik even op de wal uitwaaien: als je niet hoeft te varen is dat herfstweer wel lekker. Daarna kiezen we maar weer eens voor de toeristische route: het Merwedekanaal.

Reactie van
Jan en Diana
Dat is de halve toeristische route, de hele gaat via de Biesbosch. Is 5,4 km om en een sluisje maar is de moeite waard. Zeker als je stroom tegen hebt op de Lek.

Woensdag 7In Vreeswijk luisteren we met verbazing naar de marifoon. Omdat een van de kolken van de Beatrixssluis gestremd is voor onderhoud worden schepen die er langs kunnen door de sluiswachters naar de oude Koninginnensluis verwezen, zodat ze niet zo lang hoeven te wachten. Om de haverklap is het 'Ik zal wel even voor u bellen'. Zoveel dienstverlening zijn we in Frankrijk en België bepaald niet gewend! In Utrecht ga ik even naar Ikea, keukenstoelen kijken voor pa. Maar iets nieuws kopen vind ik veel moeilijker dan iets gebruikts. Als we door de Oranjesluizen zijn waait het nog steeds stevig dus besluiten we maar in Schellingwoude te blijven liggen. Als ik met Kia al een heel end op weg ben naar de mooie huisjes van Durgerdam begint het weer te gieten. Terug dan maar, en nog even naar de 'landmarkt' die hier net achter de dijk blijkt te zitten.

Reactie van
Picaro
Dat soort toeristische tips hadden we op jullie site willen lezen ;-)

Donderdag 8Als ons koffiebezoek weer vertrokken is, gaan wij ook maar eens verder. Ook al hebben we ondanks alle pitstops nu nóg drie dagen om op onze bestemming te komen, want de ontvanger heeft onze gerst echt niet nodig. Net buiten horen we via Post IJsselmeer dat alle windwaarschuwingen ingetrokken zijn, dus dat is mooi getimed. Ondanks de 70 euro havengeld die de gemeente Nijkerk van ons verlangt kunnen we alleen maar aan privéterrein vastmaken, waardoor we 's avonds en in het weekend achter een hek liggen.

Reactie van
Luc
Nog bedankt voor de koffie. Was gezellig om jullie weer even gesproken te hebben.

Reactie van
Luc
We willen niet alles verraden want dan wil iedereen ons op de koffie…

Vrijdag 9Omdat ik net teveel hoofdpijn heb om lang naar een beeldscherm of bladzijde te kunnen kijken, stappen we maar op de fiets. Het fraaie www.stoomgemaalnijkerk.nl wordt juist opgewarmd voor de open monumentendag van morgen. Het bezoekerscentrum blijkt ook leuk voor honden: kun je eindelijk eens aan een konijnenvel snuffelen zonder dat er nog zo'n griezelig beest met grote tanden in zit… Aangezien het weer opknapt fietsen we vervolgens nog maar even door naar Spakenburg. En worden daar aangenaam verrast door het gezellige haventje en de historische botterwerf. Voor het streekmuseum zijn we helaas aan de late kant.

Reactie van
Picaro
Daarom zei ík al tactisch 'koffiebezoek'… Maar ja, als jullie in de stromende regen naar het voordek gaan om de schipper te helpen met verhalen kun je er wel vanuit gaan dat overal de koffie klaar staat ;-)

Zaterdag 10Met de fiets naar het station, met de trein naar Zaltbommel, en dan met auto en pa naar Veldhoven, voor de 75e verjaardag van een tante.

Zondag 11'Familiedag' in Oss.

Maandag 12Achter ons moet een duwbakje lossen. Aangezien de bijbehorende duwboot net vertrokken is met een lege bak, moet deze met de hand verhaald worden - door vier personeelsleden van de silo. En dat heet dan efficiënt en innovatief… Op de randmeren liggen we behoorlijk te rollen, dus achter de PC zitten is er niet bij. Niet alleen omdat ik daar een raar gevoel in m'n maag van krijg, maar ook omdat diverse voorwerpen een eigen leven gaan leiden. Na een paar keer rollen laden weet ik wel zo ongeveer wat ik moet vastbinden, barricaderen of plat leggen, maar deze ronde word ik verrast door de blender, die spontaan in de hondendrinkbak springt… Maar laat het maar waaien, wij gaan de zon achterna. Jawel, naar Sète!

Dinsdag 13'Bezemschoon' is net niet helemaal hetzelfde als 'laadgereed', dus na aankomst in Grave ga ik eerst het ruim maar eens navegen. Spuiten is over het algemeen minder werk, maar dan ben je wel dat natuurlijke vetlaagje op de buikdenning kwijt, dat graan meestal achterlaat. En voor m'n eigen vetlaagje is vegen natuurlijk ook beter ;-)

Woensdag 14Zeker met een verjaardag in het verschiet. Omdat we morgen weer moeten varen (om nog voor het weekend in Maasbracht de brandblussers te kunnen laten keuren) vier ik mijn feestje vandaag vast .

Reactie van
Saskia
En nog een keertje dan maar…
Gefeliciteerd !
Het was een leuke avond.

Reactie van
Joke
Ja het was een echte familie bijeenkomst in oss , nogmaals een goed jaar toegewenst!

Donderdag 15Op de Schuttevaer-site zie ik dat de redactie zich zomaar op 'mijn territorium' begeven heeft: het canal du Centre. Mijn eerste reactie is boosheid, maar als ik het nog eens lees moet ik er eigenlijk wel om lachen. Als het om VNF en waterbeheer gaat ben ik, zoals de meeste vaarweggebruikers, nu eenmaal niet zo goedgelovig. En wat wel zeer merkwaardig is, is dat volgens dit artikel het kanaal op 10 november weer open zou moeten gaan. Want laat dat nou precies de datum zijn waarop de jaarlijkse stremming begint… Maar goed, als droogte in Zuid-Frankrijk watergebrek in de Centre veroorzaakt is natuurlijk alles mogelijk. Waar ik wel vrolijk van word, is dat we tussen Grave en Belfeld via de marifoon drie keer een aardige reactie krijgen op onze site.

Reactie van
sander haven
wij waren van beziers onderweg naar digoin voor onze winterplek, toen we via de havenmeesteres van digoin te horen kregen dat het canal du centre dicht ging. de burgemeester van digoin zou nog zijn gewicht in de strijd gooien. maar een locale burgemeester en de machtige vnf; de uitslag staat al van te voren vast! dus nu een winterplek in toulouse. wat zouden de verhuurbedrijven langs het canal du centre ervan vinden?

Reactie van
Picaro
VNF zal wel zeggen: dáárom hebben we het ook zo lang van tevoren bekendgemaakt. Maar in juni kondigden ze al aan dat het half augustus dicht zou gaan, dus daar kun je ook niet op (terug) gaan varen. Overigens zal de burgemeester toch wel íets te zeggen hebben, want het kanaal is officieel van de regio Bourgogne geworden. Maar zowel VNF als Bourgogne hebben nog niet op mijn vragen (o.a. over het PSA-transport) gereageerd…

Vrijdag 16Best handig die ov-chipkaart, als je per bus, trein en bus moet reizen. Tenminste, als je niet vergeet uit te checken… De rest van de dag ben ik druk met onkruid- en woekerplantenbestrijding en met visite.

Zaterdag 17In plaats van tijdig terug naar boord te gaan om boodschappen in te slaan voor onze verre reis, rooi ik met pa nog de hei uit de voortuin. Gok er maar op dat we maandag in Stein toch niet om 7.00 uur gaan laden, en ach, we zijn deze ronde ook maar met z'n tweetjes.

Zondag 18Wat zou ik gaan doen als ik m'n bijbaantje kwijt was? Frans gaan studeren, bestuurslid worden van een binnenvaartorganisatie, een boek schrijven… of maar een ander baasje zoeken, want dit is van alle drie wat. Ik zou in ieder geval dit logboek beter gaan bijhouden - en het schip ook ;-) En vaker met Kia gaan wandelen. Want als iemand mij vraagt 'wat is er nu zo leuk aan varen?', antwoord ik: 'dat je iedere dag je hond op een andere plek kunt uitlaten!'

Reactie van
marielle
Eh, als tolk gaan dienen voor al die schepen die naar Nederland varen zonder Nederlands te kunnen en dan terug varen met de Nederlandse schepen die niet genoeg Frans kunnen?? :-)

Reactie van
Picaro
Da's een beetje lastig te combineren met varen ;-)

Maandag 19Als we in de supermarkt staan belt onze verslaggever in Zuid-Frankrijk. Kunnen we meteen vragen of we al pepernoten moeten kopen. Het advies luidt ja: nog steeds totaal geen werk daar…

Dinsdag 20Lekker rustig in België: geen email en geen internet. Ook lekker rustig met schepen, zodat we vanuit Maastricht nog twee sluizen boven Namen komen.

Woensdag 21Vanwege de VNF-statistieken willen we namelijk via de Boven-Maas en Vogezen gaan. Volgens de sluiswachter van Givet zijn er dit jaar maar 20 spitsen langs gekomen. Geen wonder, met al die diepte-, lengte en breedtebeperkingen. Maar aangezien wij er zo al 16 op kunnen noemen zullen het er toch nog wel een paar meer geweest zijn. Door dat alles zou je bijna vergeten dat er hier ook nog een hoogtebeperking is: gelukkig denken we nog nèt voor we het tunneltje van Ham invaren aan het blauwe bord ;-)

Donderdag 22Qua diepte hebben we deze ronde geen klagen, alle panden staan keurig op peil. Tenminste, tot Pont à Bar. Daarboven rammelt er regelmatig wat door de schroef. Ook de afmeervoorzieningen laten hier te wensen over. Gisteravond lagen we beneden Revin nog aan twee prachtige nieuwe dukdalven, met blinkende passerelles. In Sedan staat wel een bolder op de inloop van de sluis, maar daar is een hek voor geplaatst, zodat er geen voetgangers (die hier onder de brug niets te zoeken hebben…) in het water zouden kunnen vallen. Voor de vaarweggebruikers zit er dus niets anders op dan maar áán dat hek vast te maken. Als de vaarweggebruikers vervolgens nog even de stad in willen lopen komen ze tot de ontdekking dat er ook geen trapje meer in de muur zit. Wel op de schuine kant, maar om nou vanaf je achterschip met een loopplank te moeten gaan steken… Dus moeten de vaarweggebruikers maar via het eigen touw naar boven klimmen, en dan ook nog even over dat veilige hek van borsthoogte klauteren… Maar Sedan is de moeite waard. Mooie bruggetjes, leuke straatjes, volop eetgelegenheden en een enorm fort.

Reactie van
Joke
Waren daar heel lang geleden in dat fort-château-museum,herinner me foto's maken van o.a 'Anna te Drieën'

Vrijdag 23's Morgens mag de vaarweggebruiker dan nog een keer dat hindernisparcours nemen en vervolgens door het natte gras met de afstandsbediening terug naar de 'flitspaal' lopen om de sluis te activeren, want dat kan in deze regio niet meer 's avonds. C'est l'électronique, schokschoudert de sluismeester, als ik me beklaag. Non, c'est Nancy, waar gebruikersvriendelijkheid niet hoog in het vaandel staat… Maar het mooie Maaslandschap maakt veel goed. Vanuit de lucht moet die kronkelende rivier met z'n stuwen en sluiskanaaltjes ook schitterend zijn, bedenk ik 's avonds, als net naast het schip een ballon opstijgt. Maar ja, hoe kom je weer terug ;-) Ach, de ballon zelf is ook al een pláátje.

Zaterdag 24Volgens het weerbericht gaan we komende week een 'été indien' krijgen, dus ga ik tussen de sluizen door maar weer eens wat plekjes bijwerken. Kunnen we in Sète, waar de nazomer hopelijk nog wat langer duurt, misschien nog verven. 's Avonds stranden we in Bras. Als we, zoals gewoonlijk, met de kop in de sluis vast willen maken begint er op de wal opeens iemand te roepen dat hier vanavond een vuurwerk afgestoken wordt, dus of we een stukje achteruit willen gaan. Hij loopt netjes mee om een touw om een boom te kunnen binden, maar we blijven zover van de wal dat we besluiten om het schip maar gewoon te laten drijven. Alleen is Kia de laatste uren niet meer uit geweest, omdat ik van plan was om als we vast lagen nog even naar de oude sluis te wandelen. Dan de kano maar over boord. Als we 's avonds tv zitten te kijken valt het beeld opeens weg. Blijken we op de alimentatie richting brug gezakt. Voor we goed en wel weer zitten klinkt buiten een luid geraas: onze tegen de brug tikkende marifoonsprieten hebben een stuk of dertig duiven in hun slaap gestoord… Even later barst ook het vuurwerk los. Wel jammer dat we nu niet dichter bij de sluis liggen, die met al die rook en kleuren dramatisch oplicht. Zeker met dat oorlogskerkhof er net naast…

Zondag 25Extra 'vroeg' op om te boenen (voor het zonnetje alles vast droogt en voor we het water zelf weer met modder vermengen), want die duiven hebben niet alleen veertjes laten vallen… Dat ik nou een prachtig schoon gangboord heb om plekjes bij te kunnen werken is echter een kortstondige illusie. Niet alleen omdat we in de eerste de beste sluis de muur afschrapen met opschutten, maar ook omdat er even later een buurman belt om te vertellen dat hij van een buurman gehoord heeft dat een andere buurman in Frankrijk stil gelegd is omdat hij onvoldoende Frans zou spreken. Dat is inderdaad groot nieuws… dus schrijfwerk aan de winkel.

Reactie van
Anton Kruimer
Op de radio in Nederland ook vernomen dat schipper Kuipers, volgens mij van de "Hensie", vast werd gehouden. Er zou gewacht worden op zijn dochter die docente Frans is maar pas in de herfstvakantie kon komen.

Reactie van
Picaro
Ziewww.schuttevaer.nl/nieuws/actueel/nid16449-nederlandse-elly-dupe-van-taalstrijd.htmlMet de Hensie was het een heel ander verhaal geworden ;-)

Maandag 26In het beruchte stukje boven Verdun is (weer) gebaggerd. Misschien moet er ook maar eens een schip twee dagen boven Rouvrois vast blijven zitten, want hoewel de sluismeesters zeggen dat daar ook gebaggerd is, halen we er nog steeds geen 2 kilometer per uur. 's Avonds maken we keurig met drie touwen vast: een met een haak in een putdeksel, een rond een bord en een aan een buis waar een kabel door loopt… Kortom, de Maasroute biedt volop inspiratie om een document van een collega over de Franse vaarwegen aan te passen en aan te vullen.

Dinsdag 27Waar en wanneer je zo'n lange reis ook begint, op een gegeven moment verval je bijna altijd weer in hetzelfde vaarpatroon. Op de Maas zijn we deze keer zowat iedere avond nog op een plekje terecht gekomen waar we nog niet eerder gelegen hebben. Maar op de Moezel belanden we zoals gewoonlijk in het idyllische Neuves-Maisons. Met als gevolg dat we onze komende drie overnachtingsplekken in de Vogezen ook al min of meer (het blijft tenslotte Frankrijk) kunnen voorspellen: Charmes, Trusey, Fontenoy…

Woensdag 28Waarom wordt het voorbij laten van een jacht nou altijd 'afgestraft' met dubbelrood bij de eerstvolgende automaat… Van al dat hout door de schroef worden we ook al niet vrolijker en het feit dat een lege tegenligger zich lek gevaren heeft in het scheidingspand is evenmin opwekkend. Dus als we weer de nodige 'emmental' sluismuren zien, oppert Thijs dat VNF die gaten gewoon expres laat zitten, om het kanaal zomaar te kunnen stremmen als er weer eens 'heibel' is over diepte of breedte. Maar dat blijkt toch te pessimistisch gedacht: ze hebben tijdens de stremming van afgelopen zomer niet alleen de verzakte muur van sluis 30 opgeknapt, maar ook nog een stel sluizen daar beneden opgelapt.

Donderdag 29Nog beter: álle sluismuren worden met hoge druk schoongespoten en geïnspecteerd, horen we 's morgens van de itinérant. En volledig '3D' opgemeten, om te controleren of ze allemaal nog 'vierkant' 5,10 meter breed zijn, vernemen we 's middags van een technicus. (Wij kunnen al voorspellen dat ze zelfs een paar sluizen zullen vinden die plaatselijk 5,50 meter breed zijn ;-) Voor de zekerheid neem ik nog maar wat extra foto's van die hangende tuinen met hun fonteinen en grotto's, want wie weet varen we hier volgende keer door een een steriel betonnen kanaal. Die kaalgespoten muren krassen ook behoorlijk langs de huid, vindt Thijs, die anders altijd moppert als hij langs die druipende planten naar voren moet lopen. We kunnen wel om onszelf lachen: 't is ook altijd hetzelfde liedje met die schippers, het is niet goed of het deugt niet. Het scheidingspand zal hoe dan ook voorlopig nog wel een oerwoud blijven. Normaal gesproken krijg je hier al het gevoel dat je ergens een verkeerde afslag hebt genomen, maar in het donker helemaal. Gelukkig staat het wel goed op peil.

Vrijdag 30Over het jaagpad scheurt een brommertje voorbij met een grote krop sla achterop. Hè, net te laat voor een foto. Maar ik krijg een herkansing: het brommertje stopt op de sluis, en dan komt er ook nog een zak aardappels, een enorm boeket peterselie en een dozijn scharreleieren uit de koffer. Dus dat wordt omelet met tuinkruiden als lunch. 's Middags krijgen we onze favoriete sluismeester: die rijdt niet alleen standaard mee van sluis tot sluis, maar zet ook alle automaten gewoon op handbediening, zodat ze al groen staan als we om de bocht komen, legt de slinger op de bedieningsknop, zodat hij tijdens het schutten gezellig kan komen kletsen en de deur vanzelf open gaat, en spoelt ons tenslotte ook nog even de sluis uit. Dat scheelt minimaal vijf minuten per sluis. Dat lijkt weinig, maar met 35 sluizen op een dag telt het toch door. Pardon, 38 zelfs: omdat ze het pand van sluis 37 niet op peil kunnen houden, worden we na tijd door geschut. 'Worden die lampen ook eens gebruikt', merkt de sluismeester op, 'vroeger toen het druk was stonden we hier met een zaklampje te draaien en nu er geen schepen meer langs komen leggen ze verlichting op de sluizen aan.' Daarbuiten is het echter aardedonker. Ondanks bouwlamp en schijnwerper valt het dan niet mee om precies in het midden te blijven, want door alle bomen zie je de oevers nauwelijks, en dan hebben we ook nog eens wat 'tarzan-bochten' die bij daglicht al de nodige stuurmanskunsten vergen. Wel even wat anders dan in Nederland in het donker varen, dus als we, voor de tweede avond, om haf tien vast maken hebben we het wel even gehad. Dat Kia sinds vanmiddag niet meer eten of drinken wil, ter plekke in het gras 'valt' als je haar op de wal zet en om het half uur gekweld overeind vliegt en naar buiten wil is ook niet goed voor je gemoedsrust (en je nachtrust).

Reactie van
KVM
Dit is echt geen leuke "cliffhanger" hoor…hopelijk is ze er ondertussen weer bovenop??

Reactie van
Picaro
Om meer slapeloze nachten te voorkomen: de volgende ochtend kon er weer een kwispeltje vanaf en 's avonds was madame bereid de inhoud van het voor dierendag bestemde blikje te verorberen ;-)

Reactie van
KVM
Gelukkig !

Hebben gisteren eens het weerbericht bij jullie bekeken….Wij zijn niet jaloers HOOR….:-)

Reactie van
Picaro
Ja, dat valt niet mee, 32 graden ;-) Overigens staat hier in Frontignan aan de overkant van het kanaal een kapsalon te koop…

 Augustus
2011
  
 Oktober
2011
print-versie