LOGBOEK MEI 2011

 April
2011
 
Juni
2011
Zondag 1'Zondagswerk is niet sterk!' roepen de voorburen vanachter hun biertje. Jaja, maar zaterdagswerk al helemaal niet… Toen we gisteren, met schitterend weer, dan eindelijk den twee aan het verven waren begon het opeens donker te worden en in de verte te rommelen. Dat zal toch niet waar zijn… toch maar eens op buienradar kijken. Jawel hoor, in het hele land schitterend weer maar hier komt net een blauw-paarse vlek aangesneld. En die brengt niet alleen onweer en regen, maar ook nog hagel mee. Gisteravond leek de schade aan de verse verf nog wel mee te vallen, maar als ik vandaag de rest van de den weer eens schilderschoon zit te maken zie ik allemaal velletjes onderaan de hoeklijn hangen. En dat randje is nou net het meest roestgevoelig. Dus dat wordt een paar weken goed uit laten harden en dan opnieuw. Op deze den rust werkelijk geen zegen.

Maandag 2'Laden…' horen we slaperig op de wekkerradio. 'Laden!' horen we opeens buiten. Oeps, wij zouden toch pas vanavond aan de beurt zijn? Maar de silobaas heeft anders beslist: wij zijn als eerste aangekomen. Dus vlug aankleden, verhalen en openleggen. Om vervolgens bíjna 280 ton gerst te laden. Zoveel hebben we er nog nooit in gekregen naar Veghel. Het is dan ook geen echte voergerst, maar afgekeurde brouwgerst, en dus een stuk zwaarder. Vervolgens kunnen we warempel ook nog gaan varen. Vandaag is er namelijk weer eens een sluiswachtersstaking, maar net in dit stukje Canal de Saint-Quentin blijkt wel gewoon geschut te worden. Tenminste, tot vijf uur dan. Maar dat vinden we wel overkomelijk: dan zijn we net in Cambrai, dus kunnen we nog even de stad in. Eindelijk weer eens brood halen.

Dinsdag 3Het bekende spelletje: doet-ie 't of doet-ie 't niet? Ja, hij doet 't… niet! Om zeven uur springt de sluis gewoon aan, maar als we ingevaren zijn gebeurt er niets meer: storing. En ze blijken ons niet te komen dépanneren: staking. De voorburen kunnen wel gewoon doorvaren, zien we op de AIS, maar ach, ook maar tot de eerste grote sluis. Als ik het laatste nieuws naar de krant verstuurd heb fiets ik dus nog maar een keer naar de stad voor vers brood. Als ik net in het centrum ben belt Thijs: ze werken ons toch maar de sluis uit. Gelukkig gaat het terug bergafwaarts, zodat ik nog net voor Thijs uit gevaren is weer bij het schip ben. Vervolgens kunnen wij ook door naar Pont-Malin. Franse collega's zijn daar bezig hun auto op de wal te zetten. Als buurvrouw net naar de supermarkt vertrokken is springen de lampen van de sluis opeens op enkel rood en vervolgens op groen: einde staking. 'Dit wordt m'n laatste reis!', hoor ik de buurman boos in de telefoon roepen. Ja, dat is nog het meest ergerlijke aan die Franse stakingen, dat je nooit weet waar je aan toe bent. En dat het altijd op deadline-dinsdag gebeurt. Want nou moet ik m'n stukje vlug helemaal herschrijven…

Reactie van
Richard
We hadden van de zelfde staking last op canal Du Midi. Waren 's morgens gaan wandelen en 's middag weer terug op de huurboot om te lunchen. Komt de sluiswachter langs om te vertellen dat hij weer ging schutten. Wij konden meteen schutten omdat de rest van de boten voor ons niet bemand waren.

Woensdag 4Van Tournai naar Terneuzen.

Donderdag 5Aan de sluis treffen we het zusterschip van de Picaro weer, dat achter ons heeft geladen in Vaucelles. We zijn wel benieuwd hoeveel ton gerst die extra in heeft, met haar hoge den. Maar zusje blijkt juist minder kuubs te hebben, doordat ze minder diep op de ijk gebouwd is en haar ruim voor én achter is afgeschot. Wie van de twee nou het hardste loopt proberen we maar niet meer uit, daar is de gasolie wat te duur voor ;-) 's Avonds aan de Volkerak liggen we weer zusterlijk langszij.

Vrijdag 6De binnen-buren willen een uurtje vroeger gaan varen dan onze bedoeling was. Meestal zeg je dan voor de grap: neem ons maar mee! Maar buurman biedt zelf al aan dat we tot de Moerdijk wel langszij kunnen blijven liggen. Omdat de buiten-buren nóg eerder vertrekken zijn we al ruim op tijd wakker, zodat Thijs Kia nog even gaat uitlaten. Alvorens me nog eens lekker om te draaien, luister ik nog wel even of hij al terug aan boord is als de buurman start…

Zaterdag 7Las Vegas, zeggen schippers vaak als ze Veghel bedoelen. De enige overeenkomst die ik kan ontdekken is dat we hier ook midden in de woestijn lijken te liggen. Want behalve het plaatsen van een havengeldbordje heeft de Gemeente Veghel tot nog toe weinig aan dit haventerrein gedaan. En nu het zo droog is waaien de zandduinen gewoon aan boord. Dus dat wordt, jammer van het mooie weer, niet verven. Zeker niet het roefdek, waar ik van de week al optimistisch plekjes aan het bijwerken was geweest. Het enige stukje schip dat niet gezandstraald wordt bevindt zich achter de brug, dus gaat Thijs het herft maar eens uitmesten en in de aluminiumverf zetten. Wel very Vegas hoor, zo'n zilveren doodskist ;-)

Reactie van
Coen
Ehh, ik weet best wel wat van boten enzo maar een herft….? Qu'est ce que c'est?

Reactie van
Frans
Je weet duidelijk meer van boten dan van schepen. Een herft is de zolder en kelder van een schip. Vroeger ook wel tabernakel genoemd.
Frans

Reactie van
Coen
Beste Frans,

daarom schreef ik ook dat ik verstand had van BOTEN en niet van schepen!

Zondag 8'Geachte verzekering, zoals onlangs gemeld raakte tijdens afgelopen reis naar Zuid-Frankrijk een scepter van onze reling een uitstekende rotspunt in de tunnel van Ham. Dit schadeformulier kunt u verscheuren. Op de Boven-Maas kwamen we namelijk in een ondiep kanaalpand een andere geladen spits tegen. Tijdens het kruisen vielen we allebei nogal schuin, met als gevolg dat onze bakboord-relingen in elkaar haakten. Hierbij brak onze reling af en sloeg een barst in de ruit van de buren (zie bijgesloten rekening). Gelukkig raakte er niemand gewond. Twee dagen later gebeurde dat wel, toen een logee haar voet stootte tegen een potje van de, inmiddels verwijderde, bakboord reling. In het ziekenhuis (zie bijgesloten rekening) bleek haar teen gelukkig alleen gekneusd. Wat verderop in de Vogezen bleef de stuurboord-reling bij het passeren van een zeiljacht in de takken van een overstekende boom hangen. Door flink achteruit te draaien hielden we de reling heel, maar kreeg het jacht wel een flinke roetwolk binnen (zie bijgesloten rekening). Op de Saône rolde ik overboord, toen ik de roest weg zat te bikken die inmiddels rond de relingpotjes ontstaan is, doordat daar water en vuil blijft staan. Gelukkig kon ik snel opgepikt worden door de achterburen. Helaas bleef daarbij de buitenboordtrap van de buren achter hun reling ha… ' Tja, dat soort dingen gaat nou door je hoofd als je op je knietjes in het gangboord plekjes bij zit te werken. Dan ziet veiligheid er heel anders uit dan achter een bureau…

Reactie van
Ingrid
Ja fijn he, een reling! Wij moesten er toen van de SI eentje op de boeiing en ik vervloek die dingen altijd als ik via de boeiing (en dus op de reling) aan boord wil stappen, levensgevaarlijk!

Maandag 9Geen zandverstuivingen meer… want nu regent het weer. Dan maar naar de bouwmarkt en de supermarkt. En de Hema. Want nadat ik laatst in een vlaag van opruimwoede alle exemplaren met gebrek en zonder tegenhanger weggedaan had, blijken we op de eerste de beste koelere dag bijna geen sokken meer over te hebben.

Dinsdag 10Als we leeg zijn strijken we weer op ons oude plekje neer, maar dan wat verder de hoek in. Om precies te zijn: met de kop tien centimeter uit de wal, zodat we die 'even' onder handen kunnen nemen. Om vijf uur beginnen we met bikken, slijpen en schuren, om acht uur zitten alle plekjes in de primer – en om negen uur liggen we allebei voor pampus.

Woensdag 11Het liefst zou ik hier nog een paar dagen zijn gebleven, om de kop én de kont af te maken. Maar ik heb vanmiddag een afspraak waarvoor ik met fiets, bus en benen minstens vijf uur op en neer aan het reizen ben. Dus primeren we de plekjes nog een keer en geven de kop vervolgens maar een laagje sneldrogende dekkenverf, zodat hij in ieder geval weer egaal blauw is (want wie weet hoe lang we zo weer rond moeten varen…), alvorens richting Den Bosch te vertrekken.

Donderdag 12's Morgens de kont bijwerken (daar kunnen we hier met de loopplank op de roeren nog voor driekwart bij), 's middags naar Gorinchem, 's avonds naar Kerkdriel en Oss. Even lekker rustig thuis liggen, noemen ze dat ;-)

Vrijdag 13Heb ik het ruim minutieus nageveegd omdat ik dacht dat we kunstmest of kolen zouden gaan laden, worden het rollen…

Reactie van
joke
Het jaar duurt nog lang al gaat de tijd 'super'vlug…

Reactie van
Tinus
Met belangstelling volg ik uw site. Deze is werkelijk fantastisch en geeft veel informatie.
Wij zelf varen op een woonschip type luxe motor en zijn al eens naar Frankrijk gevaren. Een geweldige tocht die we dit jaar weer over willen doen. Nu willen wij een winter doorbrengen in Frankrijk. We hebben in Roanne een plaats gezien, maar weet u waar je nog meer zou kunnen overwinteren?

Groetjes en veel vaarplezier

Theo en Miep Tinus

Reactie van
Picaro
Voor informatie over de afmetingen, voorwaarden, prijzen, contactgegevens enzovoort van Franse jachthavens kunt u waarschijnlijk het beste een 'Guide du Plaisancier 2011' bestellen van het Franse watersportblad Fluvial, via librairiefluvial.com (9 euro).

Zaterdag 14Terwijl ik naar de markt, de bakker en de dierenwinkel ben, gaat Thijs nog wat technische zaken af, de laatste post oppikken en de auto terugbezorgen. 'Bezoekjes' zijn er deze ronde weer grotendeels bij ingeschoten.

Zondag 15Door de Scheepvaartkrant bladerend valt mijn blik op een artist's impression van de toekomstige sluis van Empel. Ik zie drie varende binnenvaartschepen en twee remmingen, waar die schepen samen nèt op passen. Je zou denken dat zo'n nieuwe kanaalmonding en sluis de perfecte gelegenheid zijn het lig- en overnachtingsplaatsengebrek voor de binnenvaart tussen de Volkerak en Lith meteen op te lossen. Hoe ze dat gaan aanpakken staat vast in de bijbehorende tekst, denk ik optimistisch. Daarin lees ik over autowegen, spoorlijnen, fietspaden, een landschapspark, wandelpaden, een pontje, een nieuwe beek, vissen, bevers, ijsvogels,… Het woord 'schippers' komt echter niet voor in dit verhaal over sluizen en kanalen… Even later zie ik in Weekblad Schuttevaer dezelfde Rijkswaterstaat-tekening, nu vrolijk in kleur. Hoopvol begin ik aan het artikel. Ja, hier worden schippers wel genoemd! 'De schipper vaart straks door een 'kanaalpark'. Winst voor de schipper is in elk geval dat er geen brugopeningen meer nodig zijn in het nieuwe kanaalpand.' (…) ' Maar dan ligt er straks ook een kanaal dat van de Maas tot Veghel voor klasse IV-schepen (80 x 9,50 meter) bevaarbaar is. En dat is natuurlijk de echte winst voor de binnenvaart, veel meer dan het (geringe) tijdvoordeel.' Dom van mij, schippers willen helemaal niet slapen of de wal op kunnen, die willen alleen maar varen! En liefst zo vlug als mogelijk en met zo groot mogelijke schepen, zodat de vracht zo laag mogelijk kan!

Reactie van
Thiel
Dit controle en regelgebeuren is nu precies wat mij als al 11 jaar gepensioneerde zelstandige zo tegenstaat in deze tijd.
Door al dit gebeuren is het niet leuk meer om nog een eigen bedrijf te starten.
De overheid roept wel heel hard om het voor het midden en kleinbedrijf makkelijker te maken , de praktijk is anders. Vorige week nog een eigenrijder/chauffeur gesproken die in Belgie € 2500,00 boete had gekregen vanwege het niet precies op tijd houden van pauze.
Je kunt beter een moord plegen.
Verder toch een goede reis gewenst.
MvG T van Giesen

Maandag 16Op de kop af 364 dagen na de laatste 'blauwe' controle, krijgen we onze eerste 'gele' controle. Daarvoor moeten dan ook alle registers open: vaartijdenboek, vaarbewijzen, olieafgifteboekje, meetbrief, certificaat van onderzoek, brandblussercertificaat, marifooncertificaat, marifoonhandboek, binnenvaartpolitiereglement, telecomregistratie, rijnvaartverklaring, laatste losverklaring, laatste scheepsafvalstoffenformulier, laatste gasolierekening, … Hun checklist krijg ik nadien zo gauw niet gevonden op internet, maar wel een 'Toezichtplan vervoer over water 2011'. Daarin lees ik: 'In totaal zijn er in Vervoer over Water 21 toezichthouders actief. Samen voeren zij 72 verschillende soorten inspecties uit.' Tsjongejonge, als je daar hun Franse, Belgische, Duitse en overige Europese evenknieën bijtelt, krijg je toch wel het gevoel dat iedere schipper minstens één controlerend ambtenaar in leven houdt…

Dinsdag 17Vergeleken met Rotterdam gaat het rollen laden in Terneuzen zeer beheerst. Minpunt is wel, dat de heren gewoon koffiepauze gaan houden terwijl de buurman gruwelijk scheef ligt. Lastig is ook dat ze vervolgens eerst een ander overslagklusje gaan doen, waardoor wij een paar uur achterstand oplopen op de buren…. die Kia aan boord hebben! En dus ook op de andere buren, die in IJmuiden geladen hebben en vanmorgen al langs kwamen. Maar er is ook goed nieuws: op sluis Evergem staat een broodautomaat (En een buurman, met onze hond ;-)

Woensdag 18We hebben het gevoel dat er op de Schelde enigszins met twee maten wordt gemeten. In die zin dat twee spitsen niet bij een 85 meter in de sluis passen, maar dat een 85 meter wel bij twee spitsen past… De sluismeesteres reageert beledigd: 'Die is maar 84,30 meter!'

Donderdag 19Op het KSV-congres in Terneuzen wordt gepleit voor vier nieuwe kolken in Zeeland om filevorming als gevolg van Seine-Nord te voorkomen. Als je net hebt meegemaakt dat je opvarend het alternat in Doornik al niet eens meer in komt, omdat er te veel afvarende grote schepen tussen de sluis en de stad liggen te drijven, moet je daar toch wel een beetje om lachen. Ik zeg niet dat we er in Nederland geen sluizen bij willen, maar tussen Seine-Nord en Terneuzen liggen nog wel een paar verkeersdrempels. En ten zuiden van het nieuwe kanaal weten we er ook nog wat.'Dat wordt één lijdensweg', zegt Thijs somber.'Dat wordt een goudmijn', lach ik. Ik heb nu al zo'n 70 artikelen over Seine-Nord geschreven, en in de toekomst komen daar nog massa's wantoestanden en ongelukken bij...

Vrijdag 20Zalig, zo'n Canal du Nord zonder Canal du Nords… De grote sluis van Bellerive is deze maand namelijk gestremd voor groot onderhoud, waardoor alle noord-zuidtransport per spits door de kleine sluis moet.

Zaterdag 21In de loop van de middag lopen we die Formule-1 spits eindelijk in… al moeten we daarvoor wel letterlijk het water aan dek draaien. 's Avonds maken we met z'n drietjes beneden Pontoise vast, zodat er weer eens gezellig bijgekletst kan worden.

Zondag 22Want vandaag scheiden onze wegen alweer: de ene buurman moet met z'n rollen naar Evry, de andere (eerst) naar Gennevilliers en wij naar Limay.

Maandag 23Een reis aannemen is nog niet zó simpel. We konden kiezen uit Venizel (sur Aisne) – Veghel, of Nogent-sur-Seine – Veghel. Allebei 'naar huis'. Allebei woensdagmiddag of donderdagmorgen te laden. Allebei gerst. Allebei een rotend leeg. Nogent nog wat verder, maar ook wat leuker (omgeving), gemakkelijker (geen ballast) en gezelliger (samen met de buren). Nogent betaalt absoluut gezien (vracht maal tonnen) meer, maar Venizel betaalt naar verhouding (vracht gedeeld door kilometers) beter. Vanaf Venizel, wat een stuk noordelijker ligt, zijn we ook twee dagen eerder in Veghel. Wat met het oog op Hemelvaart, onze to-do lijst en een eventuele volgende reis wel beter uitkomt. Dus kozen we voor Venizel. Om vervolgens te horen te krijgen dat we daar toch pas vrijdag zouden kunnen laden. Hm, doe dan toch maar die Nogent. Oei, die is intussen waarschijnlijk al bevracht… Nee, toch niet! Volgende complicatie: de charter blijkt al verstuurd voor we het over tonnen konden hebben. En er blijkt 262,5 op te staan. Dat gaat ons waarschijnlijk niet lukken met voergerst. Het liefst hadden we dus vóór de buren geladen, die nog ruimte overhouden, om te voorkomen dat de silo met een (al verkocht?) restant blijft zitten. Maar voor wij eens leeg zijn hebben de buren, die vroeger én dichter bij Nogent gelost hebben, al een dag voorsprong. Buurman maakt er geen probleem van: wij nemen die 12,5 ton voor de zekerheid gewoon mee voor jullie. Maar als de silobaas en de hoofdbevrachter zich er mee gaan bemoeien dreigt het alsnog een probleem te worden. Uiteindelijk laden twee buren ieder de helft van onze 12,5 ton.

Dinsdag 24Op de Boven-Seine is het weer sluisplanning voor gevorderden. We starten aan Port-à-l'Anglais met een 47-meter, een koppelverband en een tanker. De eerste drie schutten in de kolk aan de rechteroever op, de laatste in de kolk aan de linkeroever. Aan Ablon, de volgende sluis, is echter maar één kolk in gebruik. Daar kunnen we wel in met z'n vieren, maar om er aan de bovenkant ook weer uit te kunnen moet de hele volgorde door elkaar gegooid worden. Het is namelijk een komsluis, en wat de zaak er ook niet eenvoudiger op maakt is dat het voorste schip van het koppelverband breder is dan het achterste schip. Aan Evry, waar ook maar een kolk in gebruik is, wordt het nog wat ingewikkelder, want daar blijkt nog een pousseur voor te liggen. De schipper van het koppelverband is het halve pand aan het rekenen en organiseren, maar uiteindelijk passen we er allemaal in. Dat kun je natuurlijk niet aan een sluiswachter overlaten…

Woensdag 25Het begint zo nog op werken te lijken: varen, lossen, varen, laden, varen… Het scheelde niets of we waren vanmorgen leeg aan sluis Jaulnes begonnen en daar vanavond weer geladen geëindigd, maar eerst laat de sluismeesteres van Villiers ons een half uur op een opvaart wachten en dan is de sluismeester van Vesoult er al voor zessen vandoor. Omdat we nu vroeg vastliggen, het zalig weer is, en om de dreigende 'werksleur' te doorbreken, fietsen we maar eens naar Bray-sur-Seine. Met dertig kilometer, en zonder toetje (om voor het donker terug te zijn) waarschijnlijk een calorieneutraal etentje ;-)

Donderdag 26Het leven van een varend verslaggever gaat meestal niet over rozen. Maar soms wel over bomen… Van de bloggende lockkipper hoorden we gisteren dat er in Melun drie spitsen bomen lagen te laden voor Lyon. Geen boomstammen, maar levende boompjes in bakken. De achtergronden van dit groene transport blijken (voor de verandering…) gemakkelijk te achterhalen, maar een zelfgemaakte foto erbij zou natuurlijk nog leuker zijn. Dus zit ik van Saint-Mammés tot Melun op scherp, want het zou de bedoeling zijn dat ze via de Centre gaan. Net boven Melun komen we er inderdaad eentje tegen, maar dat is een schip met schuifluiken, die dus half dicht ligt en waar maar weinig aan te zien is. Grr. De andere twee hebben we dus waarschijnlijk net gemist. Aan Vives-Eaux horen we echter dat ze net voor ons uit zitten. Grr. Maar gezien het tijdstip struikelen ze waarschijnlijk net voor Coudray, net als wij. Daar blijken ze echter ook nog af. Grr. Dan maar hulptroepen inschakelen, in de vorm van buren die boven Evry liggen. Zelf ga ik nog maar een foto maken van de bouw van de nieuwe stuw. En wat zie ik dan vanaf de passerelle in de verte liggen… yes, twee rode spitsen boordevol groene bomen! www.schuttevaer.nl/nieuws/varend-bestaan/nid15818-groen-transport-voor-20-jaar-vnf.html

Vrijdag 27Terwijl VNF feestviert is de dagelijkse praktijk op de Franse vaarwegen wat minder feestelijk. 'Sluis Pontoise staakt', smssen de voorburen in alle vroegte. 'Sluis Evry ligt in panne' smssen wij terug. Een uurtje of wat later kunnen we allebei gelukkig weer verder. Zodat we 's avonds nog net door Pontoise komen.

Zaterdag 28n dus geen last hebben van het feit dat de sluiswachter deze ochtend wéér staakt. En dus al bijtijds in Compiègne bij de buren langszij schuiven. Buurman is namelijk naar Nederland voor een vergadering. Buurvrouw en ik maken op onze vrije middag eerst een (laatste? http://www.schuttevaer.nl/nieuws/havens-en-vaarwegen/nid15799-automatische- stuw-venette-is-klaar.html) wandelingetje over de oude stuw en gaan dan de voorraden maar eens aanvullen, want na twee weken wordt het hier toch wel 'creatief koken'.

Zondag 29Dat het jachtseizoen er weer aan komt merken we niet alleen aan het toegenomen wit op het water, maar ook aan het toenemend aantal reacties op de site. Dagje typen dus maar, want daar zal komende tijd wel weer weinig van terecht gaan komen.

Maandag 30Geen email en internet, in België, dus ga ik de logeerkamer maar eens uitmesten. De schoolvakanties komen er tenslotte ook weer aan…

 April
2011
  
 Juni
2011
print-versie