|
| Dinsdag 5 | Nog gauw naar de bieb om mijn boeken in te leveren, want dat was er al die tijd bij ingeschoten, en dan gaan we weer varen. Hoewel het binnen nog een grote bende is ga ik eerst maar eens een middagje internetten, voor we weer de grens over gaan, want ook daar is de afgelopen weken niets van gekomen. De meeste collegalogboeken blijken echter ook behoorlijk achter te lopen. Als we 's avonds bij www.westropa.nl langszij schieten zien we ook waarom: blink-blink… het lijkt wel 'n nieuwe ;-) We kunnen daar meteen aanschuiven voor het toetjesbuffet. Alleen wordt dat bij ons dan een voorgerecht, want aan eten koken was ik ook nog niet toe gekomen.
|
| Woensdag 6 | Soms zit het mee. Eigenlijk hadden we vandaag melden en pas morgen laden, maar in het Schelde-Rijnkanaal krijgen we te horen dat de boot vanmiddag al gaat draaien. Wij zijn als derde van zeven spitsen (ouderwets gezellig dus) aan de beurt en het laden gaat lekker vlot en netjes (niet met een grijper maar met een mooie installatie) zodat het ruim nog voor het donker weer vol ligt met 'het zout der aarde' (ofwel kali).
|
| Donderdag 7 | Omdat we vanwege het tij toch pas rond het middaguur naar buiten schutten, kunnen we nog een paar uur klussen. Waaronder het vervangen van het douchepompje, 'al' 2,5 jaar oud. En het aansluiten van de AIS-transponder op 12 in plaats van 24 volt, omdat hij daar volgens onze radarinstallateur minder foutgevoelig van zou moeten worden. Maar dat blijkt helaas niet het geval. Onze eigen AIS-leverancier hebben we, ondanks vier weken zowat dagelijks bellen, nog steeds niet te pakken gekregen. Een plaatsgenoot is zelfs nog een paar keer langs zijn huis geweest, maar heeft ook niemand aangetroffen. Misschien moeten we hem dan toch maar als vermist opgeven…
|
| Vrijdag 8 | 107 gaatjes aan vier zijden van zeeprestjes ontdoen, schuren en met D1-olie doordrenken is altijd een hele klus. Maar dan kan ons doucherooster er ook weer een jaar tegen.
|
| Zaterdag 9 | Hoewel het eigenlijk veel te mooi weer is om binnen te werken ga ik toch maar een (niet los te schroeven) deurlijstje kaal krabben en opnieuw vernissen. Want na verloop van tijd zie je dat soort dingen zelf gewoon niet meer… en voor je het weet ben je vijftien jaar verder ;-)
|
| Zondag 10 | Echt zondag: pas om negen uur beginnen, paar pandjes meelopen met de buurvrouw, buurkinderen en honden, in de middagpauze bij de buren picknicken in het gras… en dan mag buurvrouw weer even op en neer naar Nederland rijden om de kinderen naar internaat te brengen. Tja, echt zondag…
|
| Maandag 11 | Na Janville is het weer belegwisseling. Want bruin brood met blauwe kaas mag dan niet zo lekker klinken, stokbrood met hagelslag eten is praktisch onmogelijk ;-)
|
Reactie van
westropa | Nou, daar denken onze kinderen heel anders over. Bij voorkeur een kontje van het stokbrood uithollen klodder boter er in en dan als pa of ma even niet kijken helemaal vol met hagelslag gooien.
|
Reactie van
Picaro | Tja, bij gebrek aan kinderen voeren wij de kontjes altijd aan de hond…
|
| Dinsdag 12 | Tijdens het lossen zetten we samen met de buren een Abraham in elkaar voor een andere buurman, die daar in Frankrijk aan dacht te ontkomen… Dat houdt wel in dat we 's avonds nog even op en neer naar Pont-Malin moeten, maar gelukkig draaien onze buren hun hand niet om voor 280 kilometer rijden… Om er een echte surpriseparty van te maken (en meteen te checken of zo'n ouwe man niet al vroeg in Palluel heeft vastgemaakt) nodigen we de achterburen van de buren ook gewoon uit. Op de terugweg krijgen we douanecontrole. Hartstikke verdacht natuurlijk, zo'n Nederlandse auto midden in de nacht in the middle of nowhere…. dus maar goed dat er nu geen lijk in de kofferbak ligt ;-)
|
Reactie van
Luc | Dan maar even via de Picaro-site: Frans, van harte gefeliciteerd met het vinden van de mosterd!!!
|
Reactie van
Saskia | Frans Proficiat
Maak er verder nog een leuke dag van.
|
| Woensdag 13 | Het was natuurlijk verleidelijk om samen met de buren naar Rouen te gaan, in plaats van saai terug naar Antwerpen, maar we hadden deze reis Vailly juist aangenomen met het idee hier een paar dagen te blijven liggen. Omdat je hier een laag kantje hebt, rond kunt gaan zonder ballasten of afbreken en geen omwonenden stoort met de bikhamer. Want na een paar ijzige winters en zoute zomers kan de waterlijn wel wat onderhoud gebruiken. Ook aan de binnenkant van de huid mag na een paar keer (zout) lossen het een en ander gebeuren. Aan de buikdenning hoeven we deze ronde niet veel te doen: we moeten namelijk koolzaad laden, en zeker en vast met de bobcat lossen…
|
| Donderdag 14 | Heidewachtels hebben hun naam niet voor niets, hoewel Waterwachtel ook toepasselijk was geweest. Kia heeft het hier in beide opzichten prima voor elkaar: de hele dag languit in het gras liggen en als het te warm wordt een privé-zwembad om de pootjes (en buik) te baden…
|
Reactie van
bert van der tang | Let op! als de hond graag z'n/haar buik wil koelen in het water, dan kan het zijn dat er een ontsteking in de buik zit……hoop uiteraard dat dat niet voor Kia geldt!
|
| Vrijdag 15 | Want de voorjaarshittegolf blijft maar duren. Op de radio horen we steeds meer berichten over droogte en er beginnen ook al alarmerende scheepvaartberichten binnen te komen. Als dat zo doorgaat gaan we dit jaar nog wat meemaken: mislukte oogsten, lege spaarbekkens, …
|
| Zaterdag 16 | Vailly-Vrilly kun je afgebroken gemakkelijk in een dag doen, maar omdat we na drie dagen doorwerken gisteravond zelf behoorlijk gebroken waren, hebben we besloten om er maar 'lui' in ballast heen te gaan. Omdat we toch pas dinsdag hoeven te laden vertrekken we pas tegen negenen en maken we om vijf uur alweer vast. Niet voor de supermarkt, zoals we eerst van plan waren, maar boven sluis Courcy. Omdat het zalig weer is, we de hele dag al mensen langs hebben zien wandelen en die groene bult naast ons er wel erg aanlokkelijk uitziet. Hoewel het fort dat we op de kaart zagen niet toegankelijk is, blijkt het een leuk gebied om te lopen, met veel paadjes, greppeltjes en zo nu en dan een schitterend vergezicht.
|
| Zondag 17 | Stukje varen, ballast eruit en nog wat binnen- en buitenklusjes.
|
| Maandag 18 | Je ligt hier hemelsbreed maar een kilometer van een groot 'Centre Commercial' maar als je niet over de snelweg wil fietsen (en dat wil ik NIET) moet je vijf kilometer om…
|
| Dinsdag 19 | Het is ook altijd hetzelfde liedje: net voor het laden raap je nog een verdwaald gerstekorreltje van de buikdenning - en even later storten ze een halve ton gerst in je ruim. Terwijl je dus koolzaad moest laden. Sorry schipper, lag nog op de band… Het laden gaat wel erg vlot, zodat we 's avonds zelfs nog beneden Berry-au-Bac komen.
|
| Woensdag 20 | www.picaro.nl is weg. Van de den dan. De letters zagen er na al de jaren nog uit of ze er gisteren opgeplakt waren, maar daartussen was de verf volkomen vergaan. In plaats van er tussendoor te gaan priegelen heeft Thijs ze er maar vanaf gepeuterd. En nu is het mijn beurt om de rest van de den te schuren en bij te plekken.
|
| Donderdag 21 | Aiaiai, na een dag klinknagels en lasnaden schuren met een pannenspons en ontvetter heb ik geen knieën én geen handen meer over. En we hebben nog een den…
|
Reactie van
Henny | tja blauw aan BB, blauw aan SB, wit aan BB en wit aan SB. Dus deze tekst kun je i.p.v. twee keer wel vier keer plaatsen.
|
| Vrijdag 22 | Achterbuurman kan er maar niet over uit dat Thijs zich in het Canal du Nord niet meer meldt bij de sluizen en niet doordraait tot aan de sluizen. Waarom zou je ook, met sluiswachters die de helft van de tijd toch niet antwoorden, en een AIS waarmee je precies kunt zien waar je voorbuurman zit en of er tegenvaart aan komt…
|
| Zaterdag 23 | Ja hoor, dat spitske wacht wel weer…. De hele reis super gelopen, tot we op de Franse Schelde kwamen. Daar kregen we eerst een 110-meter voor ons (waar we dus niet bij in de sluis passen), en vervolgens een 80-meter bij ons die de sluizen niet in en uit wist te komen. Op de Belgische Schelde zijn we ze allebei gelukkig weer kwijt, maar hier krijgen de sluismeesters het dan weer voor elkaar om ons eerst een hele tijd op een opvaart te laten wachten en vervolgens op een afvaart die er nog wel bij kan. Met als gevolg dat we 's avonds net drie kwartier te kort komen om sluis Merelbeke te halen…
|
| Zondag 24 | en dus eerste Paasdag grotendeels op onze knieën in het gangboord doorbrengen (en niet om eieren te zoeken…) in plaats van op ons gemakje naar Antwerpen te varen en daar tweede Paasdag iets leuks te kunnen gaan doen.
|
| Maandag 25 | Het voordeel daarvan is dat de familie opstapper nu een leuke (en lange…) laatste vakantiedag heeft. En we het paasweekend toch nog op een terrasje in de stad kunnen afsluiten. 'Ik vraag me af hoe lang we nog in het Kattendijkdok mogen blijven liggen…', zeg ik als we op de terugweg langs al die nieuwe hippe tenten en chique appartementen lopen. Het antwoord luidt: tot morgenvroeg zeven uur. Als we weer aan boord komen blijken we namelijk zo'n tien 'oproepen gemist' te hebben van de havendienst: ook deze plekken blijken vergeven aan cruiseschepen. 'En waar kunnen we hier in Antwerpen dan nog wel fatsoenlijk liggen?' 'Daar ga ik niet over, meneer.'
|
Reactie van
KVM | Ik zie op één van de foto's iemand staan zwaaien met een paar houten latjes….Als daar maar weer geen verbouwing van komt ;-)
Groetjes, fam. opstapper
|
Reactie van
Picaro | Dat moeten de 'finishing touches' van de vorige verbouwing worden!
|
| Dinsdag 26 | Voor we vertrekken bellen we eerst nog even naar de ontvanger of we inderdaad om tien uur moeten lossen, zoals vrijdag (en donderdag, en woensdag, want we zijn zowat iedere dag gebeld) afgesproken was. Ja hoor, kom maar door. Om bij aankomst te horen te krijgen dat we nog een Canal du Nord voor hebben, die eerder de haven binnen gekomen is, én dat er wat vertraging in de planning ontstaan is. Zodat ze 's avonds om zes uur pas met ons beginnen. En we dus, in plaats van ergens rustig den nummer twee te kunnen verven, of scheepsartikelenwinkels te bezoeken, of zelfs de stad in te gaan, de hele dag in de doorgaande vaart liggen te klotsen. En steeds weer verhalen, omdat er maar 200 meter kade is, waar niet alleen gelost maar ook nog geladen wordt, en ze blijkbaar tegen iedereen gezegd hebben door te komen. Gelukkig krijgen we om de wachttijd wat te breken een bevlogen oud-collega op bezoek. Die vorige ronde ons internetadres langs had zien varen. Dus toch maar weer nieuwe denstickers laten maken?
|
| Woensdag 27 | Gisteren te laat leeg om te horen of we nu het beste hier in Antwerpen konden blijven, of misschien beter via de Westerschelde richting Terneuzen konden gaan, of al via het Albertkanaal richting Limburg, of maar via het Schelde-Rijnkanaal richting rest van Nederland, … Dus zijn we maar in het Noordkasteeldok gaan 'slapen'. Maar dat is dus ook geen plek om langer te blijven liggen dan strikt noodzakelijk (al kan ik bij het afvaldepot mijn houtvoorraad wel weer een beetje aanvullen ;-) Wat mijn humeur er ook niet beter op maakt is dat het nu weer te hard waait om te verven. Vervolgens zie ik dat ze met lossen een deuk in de den geslagen hebben, zodat er een enorme ster in de verf zit. Geluk bij een ongeluk aan de nog niet-gelakte kant. Even later ontdekken we dat het voorschild ook een flink klap gehad moet hebben, want de pijp die dat in het vooronder 'steunt' is helemaal krom. In Vailly bleek na het lossen de verf van de bulb op raadselachtige wijze aan twee kanten gebarsten, bijna iedere iedere ronde heb je wel een spantje beschadigd, nieuw putje in de buikdenning, of deukje in de luiken… af en toe word je wel eens moedeloos van al die grijper- en bobcatschades. Wat dat betreft kun je maar beter op Zuid-Frankrijk varen, dan heb je die ellende tenminste maar om de drie weken. Al staat daar dan wel weer de nodige vlak- en huidslijtage tegenover. Maar met zuidenwerk is het op het moment erg rustig. Dus wordt het: via de Zeeschelde naar Vaucelles, voor een reisje Veghel.
|
| Donderdag 28 | Maar goed dat we geen haast hebben, want op de Schelde is het weer filevaren met al die grote bakken. In Antoing gaan we allebei even flink bunkeren, want daar waren we afgelopen zaterdag dóórgevaren om Merelbeke te kunnen halen. We stoppen ook nog even in Mortagne om naar onze Franse bank te gaan, want terwijl je daar vroeger soms met massa's schepen dagen lag te wachten aan de grens, kom je daar tegenwoordig geladen niet eens in de buurt van de wal.
|
| Vrijdag 29 | Drieseizoenendag. Als de wekker afloopt blijkt het behoorlijk mistig, dus kruipen we maar lekker terug, want om nou met slecht zicht in grand ballast in die grand-gabarit-gribus te gaan varen, terwijl we toch pas maandagavond hoeven te laden… 's Middags wordt het wederom schitterend weer, maar tegen de avond zijn we erg blij dat we niet afgebroken hebben, want we krijgen me toch een hoosbui… Desondanks komen we nog net in Vaucelles.
|
| Zaterdag 30 | Ongelooflijk, wat een drukte vandaag in het Canal de Saint-Quentin: het ene schip na het andere komt langs. Sommigen zelfs twee keer ;-) Want vanmorgen lagen we hier nog in ons uppie, maar 's avonds liggen we met z'n zessen.
|