|
|
| Dinsdag 1 | Merkelgootjes voor en achter schoonmaken en verven, in het vooronder de door een grijper krom geslagen pijp die het voorschild steunt weer 'rechten' (waardoor het voorste luik ook weer beter dicht wil), ankerkluizen met hogedruk schoonspuiten en (voor het eerst in twintig jaar ;-) verven, de kop (waar we met de ankers omlaag nu eens goed bij kunnen) ontkalken en in de was zetten (in de hoop dat hij daardoor een béétje langer kalkvrij blijft) alle slangen en pompen weer opruimen, alle extra wrijfhouten en banden opbergen die in Frontignan tevoorschijn gehaald waren om het schip met dat hoge water van het randje af te houden, … en dan worden alle heiligen blijkbaar boos dat wij op hun feestdag zo hard aan het werk zijn, want ze gaan niet alleen met water gooien maar ook met donder en bliksem.
|
| Woensdag 2 | Aangezien dit Frankrijk is, waar je veiligheidshalve liever geen kunstwerk tussen jou en je laad- of losplek hebt, en er bovendien voor komende dagen zware windstoten en hevige regenval voorspeld worden, gokken we maar niet op nog een zaterdagmarkt in Arles, maar nemen genoegen met de woensdagmarkt, om daarna een stukje richting Avignon te varen. Omdat het vandaag Allerzielen is staat de poort van het kerkhof langs de markt wagenwijd open, zodat we daar ook maar eens een kijkje gaan nemen. Héél anders dan een Nederlands kerkhof, met z'n strak tegen elkaar aan geperste familietombes, oude emaillen bordjes en aardewerk 'rozenkransen': www.picaro.nl/kerkhofarles
|
| Donderdag 3 | Normaal gesproken hadden we in Avignon waarschijnlijk nog wel een auto gehuurd om wat uitstapjes naar het 'achterland' te maken en meteen wat 'zware' boodschappen te doen, maar met dit weer heeft dat geen zin. Als het in de namiddag droog wordt lopen we nog maar even de stad in. Gezellige straatjes, leuke winkels… maar toch geven wij op de een of andere manier de voorkeur aan het 'romeinsere' Arles.
|
| Vrijdag 4 | Vannacht regende het zo hard dat we er gewoon wakker van werden. Als we opstaan zien we het gevolg: zo'n 75 centimeter water erbij en een flink afzakkertje. De rest van de dag blijft het maar gieten, hozen, plenzen, hagelen, donderen en bliksemen uit een donkergroene lucht. En volgens het weerbericht gaat dat minstens tot en met zondag duren. De buurman denkt dan ook dat de Quai de la Ligne dit weekend onder zal gaan. Omdat er hoe dan ook veel hout en andere rotzooi af gaat komen, zeker bij zo'n eerste hoogwater na de zomer, besluiten we om vandaag dan nog maar naar onze vier kilometer stroomopwaarts gelegen laadplaats te varen. Bepaald geen leuk plekje om vier dagen door te brengen, maar je kunt er maar vast liggen, en voor dÃe kade te laag wordt moet er wel heel veel gebeuren. Dus als het even droog is laat Thijs de watertank vlug vol lopen (mede op verzoek van buren die in Chavanay liggen, zodat we hen daar zonodig 'bij kunnen tanken') en ga ik nog gauw wat brood en 'broodvervangers' inslaan, voor het geval we later geladen worden vanwege slecht weer en/of dat we vanwege hoog water nog langer in Le Pontet moeten blijven liggen. Onderweg komen we de eerste 'krokodillen' al tegen.
|
| Zaterdag 5 | Oeps, maar goed dat we gisteravond nog even achteruit gegaan zijn omdat de loskraan precies voor de schotelantenne stond, anders waren we vannacht met de uitlaat van de kopschroef tegen de laadschuif gekomen: een meter water erbij. De uren daarna blijft het regenen en onweren en stijgt het peil nog verder, zodat we met de kop niet eens meer onder de schuif hadden gekund en de betonnen dwarsliggers onder de kade bijna in het water komen. De rest van de dag doen we niet veel anders als kijken naar passerende boomstammen en naar de waterstanden, de scheepvaartberichten en het regionale nieuws. En bellen met, en gebeld worden door, collega's. Achtereenvolgens worden sluis Beaucaire, Avignon, Barcarin, Port-Saint-Louis en Saint-Gilles gestremd. Aan Beaucaire zit de muur beneden de sluis onder water en loopt zo'n 7000 kuub per seconde – ongeveer tien keer zoveel als op de Rijn, momenteel.
|
| Zondag 6 | Met hond en paraplu kruip ik door een gat in het hek. Altijd wel wat te scharrelen in Frankrijk, zelfs op een industrieterrein: bij een verlaten directeurswoning vind ik een berg scherven en bij het havenkantoor neem ik een paar stekjes van DE vijgenboom. Volgens internet hoef je maar een topje in de grond te steken en gaat het dan vanzelf wortel schieten, maar aangezien zelfs cactussen het loodje leggen bij mij… 's Middags maar weer eens aan het computer-werk. Ondertussen voorziet Thijs de trap van nieuwe ladegeleiders en van 'gripstrippen' voor Kia - tevergeefs, ze 'kan' er nog steeds niet langs omhoog of omlaag.
|
| Maandag 7 | We hadden half en half verwacht dat er vandaag niet geladen zou worden, maar al voor zevenen wordt er geklopt. Het blijkt mistig, maar dus wel droog, en het water is flink gezakt. Voor we onder de schuif schuiven, gaan we eerst goed 'de ruimte in', om alle rotzooi er langs te laten. Want zaterdag dreef alles nog mooi langs het schip heen, maar gisteren is er iets aan de stroom of de wind veranderd, waardoor voor de kop nu één tapijt van takjes, takken en boomstronken ligt. En die wil je natuurlijk niet door je schroef. De mist maakt geleidelijk plaats voor een stralend zonnetje, maar om twee uur zegt de vrachtwagenchauffeur: 'A demain!' Dus sjouwen we de fietsen de kade op om naar het hier niet al te ver vandaan gelegen centre commercial te gaan. Geen leuke weg om te fietsen, maar wel een mega brico en dito supermarkt. In een locale krant lezen we dat in Avignon gisteren een 'doordrenkt' stuk stadsmuur ingestort is.
|
| Dinsdag 8 | %&*$! Wind en regen, zoals voorspeld. Hadden ze die laatste drie vrachtwagens er gisteren niet even in kunnen kiepen, toen het prachtig weer was, nou hebben we het hele schip onder de rijstebrij… Gelukkig is het nu 'normale' regen. En zijn die extreme buien van afgelopen dagen echt in het uiterste zuiden blijven hangen, waardoor alles meteen terug naar zee kon stromen. Want als er hogerop zoveel gevallen was, had het nog een hele tijd geduurd voor al dat water weer weg was. Maar nu loopt er nog maar zo'n 2500 kuub aan Beaucaire, waardoor we 's middags gewoon kunnen gaan varen. Als ik de Mont Ventoux zie mis ik het Zuiden al voor we goed en wel weg zijn… Als we in Roquemaure vast willen maken blijkt de schijnwerper het niet te doen. Gelukkig komt er net een busje aangereden, dat de kade netjes verlicht. De inzittenden stappen zelfs uit om een touw aan te nemen. Even verkeren we in de veronderstelling dat het de woonschipbewoners uit Avignon zijn waar we dit weekend mee gemaild hebben, maar ze zijn wel erg uniform gekleed… Blijkt hier vannacht net een genie-oefening gepland. Maar we mogen blijven liggen, al zal het niet echt rustig zijn. Een van de soldaten spreekt zelfs Nederlands: 'In Afghanistan geleerd'.
|
Reactie van
Thiel | Hallo daar aan boord,
Valt niet mee als je een tijd mooi weer gewend bent geweest.
Maar we weten nog niet waar jullie met die Toverrijst naar toe gaan.
Goede vaart gewenst uit Den Bosch
|
Reactie van
Picaro | Hij lukt inderdaad altijd, maar in Valenciennes staat geen Lassie-fabriek ;-)
|
| Woensdag 9 | Gisteren een scheepvaartbericht ontvangen dat er nog tot eind dit jaar gewerkt wordt aan de brug van Pierrelatte, in het kanaal van Bollène, waar we op de heenreis bijna tegen de werksteiger gevaren zouden zijn. Ze hebben een tekening van de brug meegestuurd waarop nota bene vermeld staat dat de borden in het donker niet zichtbaar zijn. Zeg dat wel… We wachten even tot we er langs zijn om te kijken of er intussen misschien tonnetjes met radarreflectors gelegd zijn. Niet dus, dus gaat Thijs maar eens naar het op het scheepvaartbericht vermelde nummer in Arles bellen. Niemand aanwezig… Dan maar een mail naar het hoofdkantoor van de Service de Navigation Rhône-Saône. Terwijl ik daarmee bezig ben, horen we een gastanker achter ons opeens vreselijk mopperen op de marifoon: die had dat scheepvaartbericht ook gehad, en had ook nog opgemerkt dat daar in vermeld stond dat die steiger inmiddels verplaatst is naar de linkeroever… terwijl hij in werkelijkheid nog steeds aan de rechteroever hangt. Ofwel: in de mist was hij er zo tegenaan geknald. Dat zet ik er dus ook maar meteen bij. Voor de duidelijkheid maakt Thijs nog een stukje vaarkaart, met daarop aan iedere kant van de brug drie radartonnen ingetekend. En voor de zekerheid sturen we een cc-tje van het hele verhaal naar de CNBA in Lyon. Die belt meteen terug, om te vragen of we dit aan de brigade fluviale in Valence willen melden. Lijkt ons wel erg ver gaan, maar vooruit, als dat hier de manier is om met de vaarwegbeheerder te communiceren… De waterpolitie belooft ook naar de Service de Navigation te bellen. 's Avonds is er een nieuw scheepvaartbericht: dat de steiger nog steeds aan de rechteroever hangt. Maar geen enkele reactie op de essentie van het verhaal, dat die stellage onder de brug niet 'zichtbaar' is voor schepen die vanwege duisternis en/of mist op radar varen. Dat je je hut eraf veegt is blijkbaar niet zo belangrijk, maar o wee als je geen zwemvest aan hebt in de sluis…
|
| Donderdag 10 | Normaal gesproken is het Saône mist - Rhône mistral, maar net als op de heenreis hult de Rhône zich ook nu weer in nevelen. Bij Valence zakt het helemaal dicht. Op de marifoon horen we dat een afvarende coaster beneden de sluis vast gaat maken. Op de elektronische kaart ligt hij aan bakboord tegen de remming, op de radar aan stuurboord op de palen. Het blijkt aan zijn AIS te liggen. Tja, daar kunnen wij moeilijk over klagen, want onze AIS begroet ons nu 's morgens weliswaar niet meer met een 'TX-malfunction', maar nu 'zien' andere schepen ons helemaal niet meer! Terwijl hij wel uitzendt, want dat kunnen we horen, zien en meten. De raadselen der techniek, zullen we maar denken. Maar met een nog steeds onbereikbare leverancier en een AIS-plicht op komst ben je daar wel mooi klaar mee…
|
| Vrijdag 11 | Oorlogsdodenherdenking, dus wordt er vandaag niet geschut. In theorie hadden we nog bijna dertig kilometer verder kunnen varen, naar sluis Pierre-Bénite. Maar om nou een vrije dag aan een paar hoge palen in the middle of nowhere door te brengen… Bovendien willen we morgen voor de zekerheid wat gasolie bij bunkeren in Loire. Dus blijven we maar mooi in Vienne liggen. Op internet heb ik al gezien dat het Musée Gallo-Romain in Saint-Romain-en-Gal vandaag gewoon open is. In de Romeinse tijd was Vienne een rijke havenstad, met enorme pakhuizen. Van al die havenactiviteit is helaas niets overgebleven, maar van die rijkdom resteren nog een paar mooie mozaïekvloeren. In het museum zie ik in een folder een beschrijving van het riviertje de Gère, dat aan de overkant in de Rhône uitmondt. Nooit van gehoord (of gezien) dus gaan we dat maar eens verkennen. Achter de eerste bocht hebben we het gevoel dat we opeens een paar eeuwen terug in de tijd stappen. Het drukke verkeer maakt plaats voor een groen rivierdalletje met kleurige huizen en een Middeleeuwse brug. Verderop wordt het meer een paradijs voor liefhebbers van industrieel erfgoed, met oude verlaatjes, verlaten arbeiderswoningen en fabrieken, waaronder een voormalige brouwerij, textielmanufactuur en gieterij. Allemaal bedrijven die gebruik maakten van water en waterkracht, zoals de molens die er daarvóór stonden. Het is dan ook een heel 'steil' riviertje, met drie stuwen op nog geen anderhalve kilometer. Vervolgens lopen we, via de 'tempel van Augustus en Livia' (samen met het Maison Carrée in Nîmes de enig overgebleven Romeinse tempel in Frankrijk) naar het uitzichtpunt op de Pipet. Poeh, lekker temperatuurtje nog… of zal dat liggen aan alle 'viennoiseries' die we afgelopen weken gegeten hebben ;-) Het uitzicht over de pannendaken en de Rhône is in ieder geval de moeite waard. Als we 's avonds rond zeven uur tv zitten te kijken, lijkt het wel of ik iemand over de luiken hoor lopen. Boven zie ik nog net twee jochies die er met Thijs z'n fiets vandoor gaan! Thijs gaat er nog achteraan, maar natuurlijk zijn ze dan al in geen velden of wegen meer te bekennen. Toch nog maar een rondje met mijn fiets en de zaklamp, in de hoop dat ze zijn fiets (die verdorie net pas van nieuwe banden, ketting en verlichting was voorzien) ergens in de bosjes gedropt hebben. Aangezien een 'herenfiets met grote fietstassen en rieten mand achterop' in Frankrijk toch niet zo veel voorkomt als 'twee zwartharige jongens van een jaar of vijftien' ga ik intussen maar eens op internet kijken of er misschien een politiebureau in de buurt zit of dat we per internet aangifte kunnen doen. Maar ja, waar moet je eigenlijk zijn voor zoiets, bij de Gendarmerie, de Police Nationale, of de Police Municipale, en valt dit nu onder Vienne (linkeroever) of Saint-Romain-en-Gal (rechteroever boven de brug) of Sainte-Colombe (rechteroever beneden de brug, waar wij liggen ) … Maar daar hoef ik me al niet druk meer om te maken: blijkbaar waren het geen 'gelegenheidsdiefjes' (daarvoor waren ze ook wel erg brutaal: op dat tijdstip, midden in de stad, en dan ook nog helemaal van het voordek naar de stuurhut en weer terug lopen, terwijl binnen licht brandt) en vonden ze die extra 'uitrusting' ook te opvallend, want Thijs komt terug met de fietsmand en fietstassen. Die, niet eens ver van het schip, in een tunneltje lagen. Zo'n hondenmandje is niet goedkoop, en het was in Frontignan net opnieuw vernist, dus dat valt weer mee. De fietstassen kunnen we echter weggooien: die zijn losgesneden. Dus misschien maar goed ook dat Thijs ze niet meer ingehaald heeft… Als ik nadien de foto's bekijk die ik 's middags genomen heb, zie ik dat ze zelfs zo brutaal zijn geweest om mijn fiets, die buitenop stond, opzij te zetten! Volgende keer dan toch maar in the middle of nowhere aan een paar hoge palen gaan liggen?
|
Reactie van
KVM | Wij hebben nog een knalgele fluofiets in de aanbieding…
Makkelijk traceerbaar (hebben hem zelf al eens teruggevonden na diefstal dankzij z'n kleurtje)
Hij fietst ook voor geen meter en is dus makkelijk in te halen na diefstal ;-)
Info bij dochterlief ;-)
|
Reactie van
Picaro | Vind je dat esthetisch wel verantwoord, zo'n fluofiets op 'n spits? In ieder geval bedankt voor het aanbod!
|
| Zaterdag 12 | Dat had ons in ieder geval een slapeloze nacht bespaard. Niet zozeer vanwege die gestolen fiets, maar omdat er in het gebouw naast ons slaapkamerraam om half tien een luidruchtig feest begint, dat tot half vijf voortduurt. En om zes uur loopt onze wekker weer af… Net voor Lyon wordt het weer helder, en de rest van de dag hebben we prachtig weer. Desondanks ga ik 's middags de zomerkleren en -schoenen maar eens opbergen, want ik denk niet dat we die voorlopig nog nodig hebben. Maar we mogen dit jaar niet klagen: tot en met 31 oktober in korte broek gelopen.
|
Reactie van
Joke | Wij mogen hier in Ehv. ook niet klagen tot vandaag iedere dag met de 'snoet'in de zon gezeten, het heeft ook de hele maand nov. hier nog niet geregend. Plantjes water geven.
|
| Zondag 13 | De Pont Saint-Laurent in Mâcon blijkt niet meer van radarmarkering voorzien. Maar hij staat er nog hoor, en we zijn zelfs door het goede gat (van de 11) gegaan ;-). Met de brug van Fleurville hebben we meer problemen: niet omdat die niet goed bebakend is, maar omdat een stel vissers het nodig vindt om in de potdichte mist met hun toch al slecht zichtbare roeibootjes midden in de doorvaartopening te gaan liggen. Je schrikt je werkelijk een ongeluk, als ze daar opeens voor je kop opdoemen. Onze tegenliggers klagen ook al over vissers. Overigens de eerste spits die we sinds Avignon tegen komen, dus die valt met z'n neus in de boter: alle anderen zijn inmiddels aan de reis. Het kan verkeren, in het Zuiden.
|
| Maandag 14 | In Avignon liet het weerstation alleen maar diagonale streepjes zien, nu toont het al dagenlang alleen maar horizontale streepjes. Van de Saône hebben we sinds Villefranche zo goed als niets meer gezien, omdat het óf mistig, óf donker, óf allebei was, dus we zijn blij als we 's middags het kanaal in kunnen.
|
| Dinsdag 15 | We worden gewekt met de mededeling dat de Franse economie eigenlijk helemaal geen 'AAA' status verdient, maar ergens tussen Italië en Spanje in hangt. Hebben wij altijd al gedacht… Maar goed, die Franse slag levert mij weer werk op. Om te beginnen is er vandaag weer eens een stakingswaarschuwing afgegeven. Vervolgens bellen de voorburen: bij Chaumont staan de panden 50 tot 60 centimeter onder peil, met als gevolg dat de eerste opvaart de sluis niet uit wil. En daarachter komen er nog tien… Daarnaast zit er bij Fresnes nog steeds een schip vast. Maar er is hoop: als Thijs voor de buren naar de CNBA belt krijgt hij te horen dat ze bij de brug van Pierrelatte binnen een week radartonnetjes gaan leggen…
|
| Woensdag 16 | Als enige afvaart 'tegen' elf opvaart, dat voelt als spookrijden… Gelukkig zijn wij nog vóór dat konvooi aan de tunnel. Aan de andere kant zien we de eerste tegenligger al op de AIS verschijnen. Omdat we weinig zin hebben die in dat slechte pand tussen sluis 1 en 2 te moeten kruisen, maken we maar op de paaltjes boven de eerste sluis vast. Waar hij een half uur later netjes langs ons heen schuift. Omdat nummer twee ook al in het pand beneden de sluis zit, wachten we die daar ook nog maar af. De rest hebben we nog niet in beeld. Een telefoontje naar een van de volgende schepen (van buren, die een paar dagen voor ons uit zitten, hebben we alle namen door gekregen) wijst uit dat er een 'gat' van zo'n twee uur tussen nummer 2 en 3 zit, maar dat nummer 4, 5 en 6 daar weer kort achter zitten. Die twee uur kunnen wij mooi gebruiken om naar het kaaitje van Langres te varen. En daar dan maar vroeg vast te maken, in plaats van in het donker en in de mist met vier tegenvaart te gaan modderen. Nummer 3 tot en met 5 komen 's avonds nog voorbij (zodat we met vier geladen spitsen in één pand overnachten) en nummer 6 ligt al beneden de sluis, zodat die er morgenvroeg ook meteen langs kan. Wel 2,5 uur 'verloren', maar zes schepen zonder problemen kruisen is ook wat waard.
|
| Donderdag 17 | Bij de rest zien we dan wel waar het schip strandt, maar omdat de panden hier over het algemeen weer wat dieper zijn verlopen alle passages gladjes. Als we tegen de middag de laatste opvaart gekruist zijn, kruisen onze sluismeesters ook: de zijne gaat met ons mee en de onze met hem mee. Hoeven ze allebei niet zo ver naar huis te rijden. Goed voor hen, en voor het milieu, maar niet voor ons: meer dan bonjour kan er bij deze sluiswachteres niet vanaf, ik heb de deur nog eerder dicht als zij, en een touwtje losgooien is blijkbaar ook teveel gevraagd. Gelukkig krijgen we twee sluizen verder weer een andere begeleider. Eentje die wel volop praat. Maar van wat hij vertelt word je ook niet vrolijker: volgend jaar moeten ook de laatste twintig handsluizen van dit kanaal geautomatiseerd worden. Dan moet je dus in al die relatief diepe sluizen zelf je touw maar los en vast zien te krijgen en gaat het schutten nog langzamer dan bij de aller-lui-ste sluiswachteres. En ben je zelfs blij als je een uur vast zit met een tegenligger: even aanspraak…
|
Reactie van
KVM | Gewone drukte? Of was er weer mosterd op weg naar Dijon??
|
Reactie van
Luc | Wat een geweldig prachtige foto is "ochtendgloren".
Een echte winnaar!!!
|
Reactie van
Picaro | Toeval (en een beetje 'hulp' van VNF), de mosterdvloot is meestal in het voorjaar.
|
| Vrijdag 18 | We hebben niet genoeg boekenkastruimte om alle publicaties die er tegenwoordig over de Franse vaarwegen en binnenvaart verschijnen te kopen, maar als we langs Bologne varen doen we toch maar een belletje naar de fotograaf die onlangs een boek over dit kanaal uitgebracht heeft. Hij blijkt al zijn exemplaren net verkocht te hebben, maar als hij hoort dat we schipper zijn en nú in de buurt zijn springt hij meteen in de auto om er twee terug te halen uit de winkel en ze aan boord af te komen leveren. Levert hem meteen weer een paar foto's op – maar de Picaro 'had' hij al, zien we even later.
|
| Zaterdag 19 | In Joinville fiets ik naar de supermarkt voor wat 'ovengerechten', want om nou iedere avond de generator alleen voor de 'koplamp' te laten draaien… (Die vaarverlichting is hier trouwens geen overbodige luxe, want in dat ene pandje dat we 'm uit hadden lag natuurlijk net een totaal onverlicht werkbakje.) Thijs blijkt gelukkig nog niet afgeschut als ik bij de sluis kom, zodat fiets en boodschappen hier al aan boord kunnen. Achteraf had ik alle tijd van de wereld gehad, want eerst gaat de deur niet dicht achter ons en vervolgens zakken we niet meer. Blijkt de dépanneur de verlaten in de bovendeur vergeten te hebben. Maar aangezien het zijn eerste werkdag is, is het hem vergeven.
|
| Zondag 20 | Ik ben bepaald geen avondmens (ook geen ochtendmens, trouwens ;-) maar als er rond etenstijd een mailtje komt met de vraag of ik vanavond nog even een folder over Seine-Nord die morgenvroeg naar de drukker moet in het Nederlands wil vertalen wint mijn nieuwsgierigheid het toch van mijn tegenzin. Helaas (of gelukkig…) niks nieuws.
|
Reactie van
Ton van Seeters | Ik sluit me graag bij LUC aan; prachtige foto's en in het bijzonder die van het ochtendgloren. Misschien toch een reden om ochtendmens te worden!
Goede reis.
|
Reactie van
Picaro | In dit geval gaat alle eer naar de camera (automatische tegenlichtcorrectie…)
|
Reactie van
Ton van Seeters | Jullie zullen ongetwijfeld een goede camera hebben. Maar ik ben er toch van overtuigd dat hier een fotograaf met een scherp oog voor bijzondere plaatjes en mooie momenten aan het werk is. Dit is immers niet de enige mooie foto in het afgelopen jaar. Ik kijk altijd met spanning uit naar de nieuwe foto's van de week. Nog heel veel fotoplezier gewenst en natuurlijk een goede reis.
|
Reactie van
Luc | Niet zo bescheiden, Annemarie. De camera maakt alleen maar een mooie foto als de fotograaf het beeld heeft gezien en deze dan ook nog eens vastlegd door de ontspanknop in te drukken.
|
Reactie van
Picaro | Ik zei ook 'in DIT geval';-)
|
| Maandag 21 | 'Post Désert' is weer eens te beroerd om de sluis vast voor ons klaar te zetten. Als je daar iets van zegt is het altijd: 'Dat mag niet van de chef'. Tenminste, als je al de kans krijgt iets te zeggen, omdat hij de hele tijd aan het bellen is. Dus hadden we ons voorgenomen om 'Dat mag niet van de chef' te antwoorden als hij om een zakje rijst zou komen bedelen. Maar net als hij ons briefje met reisgegevens terug komt brengen, en ik gewoon al aan zijn lichaamstaal zie wat hij wil gaan vragen, gaat zijn GSM over. En tegen de tijd dat hij de beller afgeschud heeft, zijn wij ook afgeschut ;-)
|
Reactie van
joke | Het volgende telefoontje ging naar zijn vrouw'; "cherie we gaan vanavond toch maar naar de (franse) chinees…."
|
| Dinsdag 22 | Zoals het er nu naar uitziet gaan we dit jaar niet zo veel opvaren als vorig jaar, maar toch nog wel zoveel dat de Nederlandse Staat er ook wat van wil. Dus gaat Thijs maar eens aan het rondsurfen voor een nieuwe dieptemeter. Probleem is echter dat we wereldwijd geen nieuwe gevonden krijgen die aan al onze eisen voldoet. Onze 25 jaar oude dieptemeter geeft de diepte namelijk als een doorlopende lijn weer, zodat je het meteen ziet als de bodem op begint te lopen. Op de huidige binnenvaartdieptemeters wordt de diepte met behulp van een wijzerplaat of als getal aangegeven, zodat je niet in een oogopslag ziet of de diepte af- of toeneemt. Voor de water- (en vis)sport zijn wel 'schrijvende' dieptemeters te koop, maar die zijn weer niet tot op een centimeter of 20 Ã 30 onder het vlak nauwkeurig, en daar gaat het juist om, op ondiepe rivieren. Bovendien kunnen de meesten geen dertig meter kabel tussen 'gever' en stuurhut aan. In de categorie hydrografische apparatuur vindt Thijs wel apparaten die aan alle technische eisen voldoen, maar dan zit je opeens ook in een heel andere prijsklasse… Dan zien we in een reportage van het NOS-journaal over het lage water op de Rijn opeens een binnenvaartschip met dieptelijn op de PC voorbijflitsen. Tenminste, zo wordt het gebracht… Als Thijs het journaal 's nachts opneemt en 's morgens het beeld uitvergroot, vindt hij geen merknaam, maar wel de vermelding 'RWS *2'. Via de boordtelefoongids is die zo opgespoord, en de bemanning wil ook best het merk doorgeven, maar zoals we al vreesden: de Nederlandse Staat heeft wat meer te spenderen dan wij :-(
|
| Woensdag 23 | Zuidenvaarders mogen volgend jaar weer tussen de stremmingen door slalommen. De Maas-Vogezenroute wordt drie keer gestremd: de Beneden-Maas van 10 maart tot 27 april (Vogezen: van 1 maart tot 31 maart), de Moezel van 11 tot 20 juni en de Boven-Maas van 15 oktober tot 15 november. In de tussentijd is het canal d'Heuilley dicht, van 30 april tot 28 mei. En van 3 september tot 5 oktober kun je daar alleen via de Marne komen, want dan is het kanaal van Reims gestremd. De Centreroute is van 12 november tot 23 december gestremd. In dezelfde periode is (gelukkig voor de Peugeot-transporten, als die dan tenminste nog bestaan) ook de Doubs dicht. En dat zijn dan alleen nog maar de voorziene stremmingen… Het complete overzicht voor 2012 staat, na een dag werk, weer op www.elv-transport.com/chomages
|
| Donderdag 24 | Een nieuw stukje vaarwater. Tenminste, ik kan me niet herinneren dat we 'in mijn tijd' ooit langs de linkerkant van het eiland van Janville zijn gevaren. Er staat warempel al een waarschuwingsbord op de laatste Aisnesluis. Op de Aisne zelf zijn alle dukdalven aan de bovenkant van de sluis van een water- en stroomaansluiting voorzien. Heel aardig van VNF, maar voor je voor één nacht een draadje gaat trekken moet je wel hele slechte accu's hebben. En de waterleidinkjes zijn pinkdik… Kortom, waarschijnlijk weer gewoon geldverspilling doordat er niet voldoende met de gebruikers is overlegd.
|
| Vrijdag 25 | Bij 1954e sluis van dit jaar gaat het mis. Of liever gezegd, raak. Als ik 's morgens in alle vroegte met Kia van Pont l'Eveque naar Noyon loop, zie ik het schip net voor de sluis opeens een enorme zwieper maken – en alle loeiende motoren ten spijt volgt daarop een flinke dreun. En, naar blijkt, een fikse deuk. Grr, hadden we de kop net netjes in de verf…
|
Reactie van
clasien | o wat zonde van dat mooie koppie van de picaro.
dit is niet alleen met de kwast te verhelpen.
gr clasien
|
Reactie van
Picaro | Zelfs niet met plamuur ;-) Maar inmiddels ligt de deuk al bij het oud ijzer en hebben we een groot gat in de kop.
|
Reactie van
Luc | Wat een pech. Wat is er nu precies gebeurt? Succes met herstel en de verwerking van de schade van jullie mooie schip!
|
| Zaterdag 26 | Gisteren was ik te gedemotiveerd, maar ja, om nou bij de enige klant die we nu nog hebben in het Zuiden met zo'n modderschuit voor de wal te komen… dus toch nog maar even schoon schip maken.
|
| Zondag 27 | We zitten nu al tien dagen op hetzelfde vaarschema als de laatste reis van vorig jaar, dus we verwachten half en half dat er vandaag een enorm pak sneeuw zal vallen, maar gelukkig komt de familie opstapper op bezoek in Valenciennes, zodat het regent…
|
| Maandag 28 | Bevrachtster: 'U komt nog steeds de 27e aan?' Ik: 'We liggen nog steeds op planning. Dus we kunnen de 28e lossen?' Zij: 'Ja, dat weet ik niet hoor!' Voor de zekerheid hebben we dus maar aangenomen om donderdag in Marquion te laden voor Roermond. De meeste collega's hadden waarschijnlijk op woensdag ingezet - en een paar vermoedelijk al op dinsdag ;-) Dat had achteraf gekund, maar geen stress als er om tien uur nog steeds geen kraanmachinist te bekennen is, is ook wel lekker.
|
| Dinsdag 29 | Shiiiii…. als ik met mijn bezem en zakje rijst het ruim uit klim, schuift de ladder opeens onder me weg. Ik ben vandaag al drie keer omlaag en twee keer omhoog gegaan, dus het touwtje zat wel vast, maar vermoedelijk heb ik net het steekje losgetrokken toen ik de trap optilde om daar onder te vegen. Niets gebroken of verwond, maar wel flink geschrokken. Ook zit ik nog even 'vast' in het ruim, want Thijs is aan het varen. En wat zegt hij dan nadien: 'Je hebt een kras in de den gemaakt…' Aan mijn rechterhand te voelen ook een deuk in de buikdenning, dus de rest van de dag breng ik met een boek op de bank door.
|
Reactie van
Luc | Gelukkig met de schrik vrij. Wel een beetje jammer van die kras ;-)
|
| Woensdag 30 | Geen water en brood meer in Marquion: de waterslang is vervangen door een jachthavenkraantje waarvoor je een elektronische sleutel kunt kopen bij VNF Duinkerken, Douai, Lille of Béthune en de bakker heeft zijn deuren definitief gesloten. Dus wandelen we (bij gebrek aan tweede fiets…) 's middags maar naar de supermarkt. De 'Cercle Vert' blijkt ook stokbrood te verkopen, en allerlei streekproducten zoals Maroilleskaas, koekjes en knoflooksoep. Ofwel: je komt hier nog wel aan je natje en je droogje, maar niet meer vlug tijdens het wachten of schutten.
|
|