LOGBOEK APRIL 2010

 Maart
2010
 
Mei
2010
Donderdag 1Even iemand voorbij laten levert ons, dankzij tussenkomst van een pousseur en de nodige tegenvaart, zomaar twee uur achterstand op de buren op. Die dus maar in Janville op ons blijven wachten. Afijn, inmiddels weten we dat we toch pas dinsdag lossen, in plaats van zaterdag. En de maandag daarop weer in Montargis gaan laden voor Veghel, in plaats van vrijdag.

Vrijdag 2HĂ©, twee kleine nieuwbouwschepen in Gennevilliers…

Reactie van
bert van der tang
foto's gemaakt van de nieuwbouwschepen? ik ben benieuwd!

Reactie van
Picaro
Zie foto's van de week (geen spitsen dus)

Zaterdag 3Voor we ons in de Port de Bonneuil begraven, gaan we nog maar even boodschappen doen aan de Quai d'Ivry. Zoals de buurvrouw zegt: zijn we toch nog in Parijs geweest.

Zondag 4De een vindt met Pasen eieren, de ander mahonie deuren ;-) Nu alleen nog een plekje ervoor vinden…

Maandag 5Wat doen spitsenschippers als ze niet varen? Naar een tv-serie over spitsenschippers kijken! Iedere avond bekijken we met de buren twee afleveringen Tussen wal en schip.

Reactie van
Oscar
Waar is die serie te zien? Dat wil ik ook zien. Nu ik hier toch ben.. Nog gefeliciteerd met de halve eeuw. En een heel best 3/4 2010 toegewenst.Ik lees nu al weer 2 jaar mee. Mooi moment om even uit mijn eigen werk te stappen.Elke dag iets gezien of meegemaakt daar maak je een mooie aaneengeregen keting van.

Reactie van
CeesV
http://muziek-film.tweedehands.net/dvd-films/tv-serie-tussen-wal-en-schip-uit-1977-2-dvd-s.html

Dinsdag 6In Bonneuil moet je als schipper veel geduld hebben. Eerst moet er een trein lossen (want die kosten per wagon meer 'liggeld' dan een heel schip!) en als we dan eindelijk leeg zijn duurt het nog eens drie uur voor ze de planken en keggen eruit halen. Daarvoor moeten namelijk eerst nog twee stropjes geperst worden. Al die tijd staat er een mannetje op de wal te wachten. En vervolgens staat hij nog eens drie uur te wachten, want anders dan beloofd beginnen ze niet meer aan de buren.

Woensdag 7HĂ©Ă©l veel geduld… Eerst beginnen ze maar niet met lossen en dan blijkt de kraan kapot. Om twaalf uur gaan wij maar vast varen. We hebben namelijk voor komend weekend in Montargis een auto gehuurd om pa op te halen, dus we willen daar vrijdag wel op tijd zijn. Zodat buurvrouw en buurhond tijdens het rollen lossen niet naar ons kunnen vluchten, zoals wij naar hen ;-)

Donderdag 8Zo veranderlijk als het weer, die schippers. We hadden ons voorgenomen om af te breken, maar om dat nou in de strĂłmende regen te doen… Dus toch maar ballast zetten. Net voor de laatste Seinesluis is het weer droog en volgens de Franse buienradar hebben we het ergste weer gehad. Dus toch maar afbreken.

Vrijdag 9Om negen uur arriveren we in Montargis, om tien uur is alles weer opgebouwd, om elf uur staat onze huurauto naast het schip, om twaalf uur zijn de stuurhut en het ruim weer schoon en droog en om een uur zitten we in de auto, op weg naar Briare. Waar we al vaak langs gevaren, maar nog nooit geweest zijn. We gaan eerst naar het 'Maison des deux Marines' (rivier- en kanaalvaartmuseum) en maken dan een leuke wandeling. Van het gare d'eau via de uit 1793 daterende Ecluse de Baraban langs de Loire naar het Pont-Canal en vervolgens via de oude tak van het Canal de Briare weer terug naar de haven. Aansluitend rijden we nog naar de 'passage Ă  niveau' van Châtillon-sur-Loire: voor de bouw van het aquaduct moesten schepen via de oude tak van het Canal latĂ©ral Ă  la Loire naar de sluis van Combles varen, en daar (met behulp van lieren, een brug met speciale 'oprit' voor de jaagpaarden en een 'trekdam') oversteken naar de sluis van Mantelot, waarlangs ze dan weer in het huidige Canal latĂ©ral Ă  la Loire konden komen. Voor we terugrijden is het bijna donker… en dan hebben we nog steeds niet alle oude sluizen rond Briare gehad!

Reactie van
hans kouwenberg
mooie foto's, die van de oude oversteek van de Loire en het oude Canal de Briare! Daar doe je een ouwe kanalenliefhebber een GROOT plezier mee!

Reactie van
Picaro
We zullen ze er wat langer op laten staan!

Zaterdag 10Omdat de radio grote drukte voorspelt gaan we niet over de periferique, noch over de francilienne, maar met een nog grotere boog om Parijs: via Melun en Meaux en koffie bij de abdij van Châalis naar Senlis. Tien jaar geleden zijn we zo ook eens met een huurauto naar Nederland gereden, toen niet om pappie, maar om een puppy op te halen… Gelukkig blijkt Thijs z'n nieuwe vaarbewijs ook bij de post te zitten, zodat we weer legaal rond kunnen varen. En zelfs met aantekening 'passagiersvaart'!

Zondag 11Wat wel goed uitkomt, nu we weer een opstapper hebben. Als we 's avonds na aankomst bij de buurtjes aan boord koffie zitten te drinken arriveren de andere buren ook nog, afgebroken, koud en hongerig. Inclusief opstapper van de eerste buren, zodat we opeens met z'n tienen zijn. Dat wordt S.O.S. Pizza!

Maandag 12Grombrom, word je eerst bij het lossen benadeeld door een trein en dan ook nog eens bij het laden. En als je tussendoor zelf met de trein naar Nederland had gewild heb je pech, want dan zijn ze aan het staken! Als de trein vol is, is eerst de buurman aan de beurt. Die eigenlijk vrijdag al had moeten laden, maar dat door een 'motorprobleempje' niet kon halen. Als de buren na het laden achteruit draaien valt de motor weer stil. Alleen is het nu de schroef die vastloopt, op iets hards. Dat wordt S.O.S. duikers…

Dinsdag 13Gelukkig wil de brandweer wel komen. En haalt een onherkenbaar verwrongen stuk metaal uit de schroef. Hoewel, onherkenbaar… schoorvoetend geeft de silobaas toe dat er laatst met die storm wel een paar platen van de silo kunnen zijn gewaaid. Terwijl Thijs maizena aan het laden is gaan buurvrouw en ik nog even de stad in. Natuurlijk brengen we een bezoek aan de beroemde confiseur Mazet de Montargis. Gevestigd in een snoephuisje waar je doosje 'praslines' eerst door een gehandschoende mademoiselle in een zakje wordt verpakt voor je ze bij een andere gemantelpakte mademoiselle mag afrekenen… 's Avonds liggen we weer met z'n drietjes bij elkaar, om de verjaardag van buurman te vieren.

Woensdag 14Voor ons gevoel draaien we vandaag meer sluisjes met z'n tweetjes dan met sluismeester. Maar erg vinden we het niet, als ze maar open staan. Integendeel. Zoals de buurman al zei: als het hier straks ook geautomatiseerd is vaar je niet meer binnen een dag van de Seine naar Montargis.

Donderdag 15Stelt u zich eens voor: vier schepen en twee koppelverbanden van uiteenlopende afmetingen varen op de Volkerak af, de sluismeester zet het licht groen… en houdt zijn mond. In Nederland zou er in dit soort situaties minstens een dode vallen (als gevolg van geweld of een hartaanval). In Frankrijk is het de gewoonste zaak van de wereld dat een schipper zich opwerpt als - of gebombardeerd wordt tot - sluisplanner. In (kom)sluis Ablon dus taal noch teken van de sluiswachter, als de voorburen en wij tussen een gewone en een extra brede pousseur schuiven, hoewel dat wel betekent dat iedereen z'n wrijfhoutjes binnen moet halen. Tijdens het zakken blijft er nog minder ruimte over, omdat de sluismuren een beetje schuin staan. Dat was op zich nog geen probleem geweest, als er halverwege onze bakboordbuurman maar geen fikse uitstulping in de sluismuur gezeten had… Juist, muurvast! Dus wordt de sluismeester verzocht even terug op te schutten. Als wij weer kunnen bewegen scharrelen we een paar meter achteruit, tot we zowat onder de kop van de achterbuurman liggen. Intussen maakt de pousseur naast ons z'n koppeldraden wat losser, waardoor zijn voorschip schuin voor zijn achterschip komt te liggen, en samen met de voorbuurman, die ook klem zat tussen onze twee zijburen, los springt. Met deze extra ademruimte schutten we weer af. Eenmaal beneden kan de voorbuurman gelukkig de sluis uit komen, zodat we niet met z'n allen terug op moeten schutten om er een paar achteruit uit te laten. Vervolgens kan onze bakboordbuurman er in bananenformatie ook nog uit kruipen, anders hadden we weer zover terug op moeten schutten tot wij de positie van de voorbuurman in konden nemen… En al die tijd valt er geen onvertogen woord. Aan Chatou is het weer volle bak, dus begint een van de buren maar weer: 'Als die twee spitsen nu achter elkaar gaan liggen, dan kan die lege voorin in het midden zodat hij er als eerste uit kan…' Onze opstappers vallen wel met hun neus in de boter ;-)

Reactie van
Gijs
Wat een ervaring! heerlijk die franse slag. Maar waar speelt dit zich af? Is dit een sluis in de Seine?

Reactie van
Motormuizen
leg mij maar eens uit wat er heerlijk is aan "die Franse slag"…

Het is gewoon een doffe ellende…

Reactie van
Picaro
Inderdaad, op de Seine. En inderdaad, het is daar wel wat avontuurlijker varen dan in ons overgereguleerde landje ;-)

Reactie van
Luc
Ik zie het helemaal voor me. De schepen die als een sluitsteen tegen elkaar aan geklemd liggen, muurvast. Wederom een smakelijk verhaal.

Vrijdag 16'Die Franse kanalen dateren nog uit de tijd van Napoleon!' hoor je vaak. Dan denk ik meestal: Pff, het Canal de Briare is nog vĂ©Ă©l ouder. Om die reden heb ik me ook nooit zo in het Canal de Saint-Quentin - toch wel het meest met Napoleon geassocieerde kanaal- verdiept. Maar het naderende 200-jarig bestaan is een goede aanleiding alle boeken en bewaarde tijdschriften weer eens uit de kast te trekken. En dan blijkt de geschiedenis van deze eerste Seine-Scheldeverbinding toch best interessant. www.schuttevaer.nl/nieuws/havens-en-vaarwegen/nid13715-frankrijk-v iert-200-jarig-bestaan-eerste-seine-scheldeverbinding.html

Zaterdag 17Aan Pont l'EvĂŞque worden de drie musketiers bruut gescheiden: wij gaan met een voorbuurman de sluis in en een afvaart uit Sempigny duikt achter onze achterbuurman, zodat de achterachterbuurman opeens derde schutting heeft. 's Avonds liggen we weer bij elkaar, zodat we die fles zonder etiket van de buurvrouw soldaat kunnen maken.

Zondag 18Zoals gewoonlijk in het Canal du Nord heeft de voorste het meeste geluk en de achterste het meeste pech: aan Peronne maakt net achter ons een jachtje los, waardoor de achterachterburen wederom een schutting achteruit zakken - en maar net met de hakken over de sloot voor de middagpauze in het tunnelpand komen. Vervolgens liggen beide achterburen de hele middag op opvarende pousseurs te wachten terwijl wij alle sluizen zo in floepen. Dus maken we maar weer vroeg vast.

Maandag 19Het wordt serieus: morgen gaan de Franse schippers een waarschuwingsstaking houden in Dorignies. Gemengde gevoelens: we snappen dat ze die lage vrachten beu zijn, maar of een blokkade nou dĂ© oplossing is? En dat die Franse schaalvergroting niet goed af zou lopen kon je toch op je klompjes aanvoelen…

Dinsdag 20Op internet worden de Nederlandse spitsenschippers min of meer afgeschilderd als een toekomstloos groepje ouden van dagen dat met behulp van uitkeringen de eindjes aan elkaar knoopt… puh, alive and kicking die spitsenvaart! En reuzegezellig: 's avonds nog een vierde buur erbij, dus volle bak binnen.

Woensdag 21Vandaag had ik graag op de autowegbrug over de Krammer gestaan om een foto te maken: in beide jachtensluizen liggen twee spitsen dwars - omdat het anders niet past!- het zonnetje schijnt, vanaf de respectievelijke voor- en achterdekken wordt nog even gekletst… want na de Vokerak gaat ieder weer z'n eigen weg.

Donderdag 22Vroeg in Veghel, beetje tĂ© vroeg zelfs voor de meeste winkels. 's Middags samen met de buren een boswandeling, daar waren de honden duidelijk aan toe!

Vrijdag 23De telefoon staat roodgloeiend: over het slechte image dat de spitsenvaart aangesmeerd krijgt, over de Franse blokkadeacties die maandag voor onbepaalde tijd van start gaan… Tussendoor moet er mail geschreven worden, mail gelezen… En o ja, ook nog gelost ;-)

Zaterdag 24Als we schoon schip gemaakt hebben gaan buurvrouw en ik nog even naar de Bossche markt, terrasje pikken… 's Avonds (weer) een afscheidsetentje. We bestellen alle vier hetzelfde… dat komt er nou van als je vier maanden samen vaart ;-)

Zondag 25Hoewel we eigenlijk wel wat 'beters' te doen hebben brengen we 's middags maar eens een bezoekje aan het www.jheronimusbosch-artcenter.nl waar we al zo vaak langs gelopen zijn. Best leuk opgezet, reproducties van, en informatie over, alle werken van Jeroen Bosch, samengebracht in een voormalige kerk.

Reactie van
Ton van Seeters
Al jaren lees en bekijk ik met veel plezier jullie reisverhalen en foto's. En vandaag liep ik in \'s-Hertogenbosch in de stad langs het kanaal en zag de Picaro voor het eerst in het echt liggen. En ik had nog meer geluk, de bemanning/schrijvers van al die mooie verhalen waren aan boord. Het contact kon maar kort zijn maar ik heb er een fijn gevoel aan overgehouden. Heel veel succes met jullie bedrijf en de reisverhalen.

Reactie van
Picaro
Wij vonden het ook leuk om het gezicht achter de reacties eens te zien!

Dinsdag 27Ontbijten, en dan lezen, selecteren, schrijven, bellen, schrijven, herschrijven… Pff, blij dat ik na de lunch een leuke afspraak heb in Eindhoven, anders was ik waarschijnlijk tot etenstijd zo door gegaan.

Reactie van
joke
Na het 'ijsjes' weer werd het 'ijzig' en nat!

Woensdag 28Het verstand komt met de jaren, maar daar ben ik niet zo blij mee. Niet Ă©Ă©n maar (nogmaals!) twee verstandskiezen op komst, en ze moeten er allebei uit. Dus maak maar een afspraak met de kaakchirurg… Wanneer? Tja, als je vaart komt het altijd slecht uit. 's Middags in Gorinchem naar de beurs Construction & Shipping Industry, bijpraten met collega's van de vaart en de krant, ons beklag doen bij bepaalde leveranciers…

Donderdag 29Zoals die van het noodstuurwerk, dat de nare eigenschap heeft het altijd te doen, behalve als je het nodig hebt. Dat kan het eenvoudigst verholpen worden met een extra beveiligingskastje, maar het nadeel is dat wij geacht worden dat te betalen. Omdat het probleem toch opgelost moet worden (en dat nu, zolang de Franse grenzen dicht liggen, in ieder geval geen tijd kost) gaan we dus toch maar naar Dordrecht. Daar treffen we een collega, die zijn schip net verkocht heeft. Helaas wil de nieuwe eigenaar er geen lading mee gaan vervoeren, maar passagiers. Weer een spits minder…

Vrijdag 30Vanaf de rommelmarktkraampjes drupt het koude regenwater in onze nek, de meeste koopwaar zou ik zelfs in droge toestand nog niet eens voor niets willen hebben… 's Middags klaart het weer, en daarmee mijn humeur, gelukkig weer wat op en doen we nog een rondje.

 Maart
2010
  
 Mei
2010
print-versie