|
| Zondag 1 | Iedereen die voor het eerst de haven van Limay binnen komt krabt zich eens achter de oren: hoe moet je deze bebakening in vredesnaam interpreteren… Dat de tonnen in werkelijkheid heel anders liggen dan op de (nieuwste, elektronische) kaart maakt de situatie ook al niet overzichtelijker. Vorig jaar dus al met VNF, SNS en PAP gemaild om hun coördinaten los te krijgen. Allemaal de mond vol van 'RIS', maar met zo'n concrete vraag weet niemand raad… Daarom gaan schipper en matroos er op zondagmiddag maar met bijboot, hand-GPS en notitieblok op uit, om dit stukje Seine zelf digitaal in kaart te brengen. Voor wat dat waard is, want ook binnen de tonnen kun je hier flink omhooglopen, zoals een duwer demonstreert ;-) Gelukkig waren wij onderweg al door een collega gewaarschuwd goed aan de groene kant te blijven.
|
| Maandag 2 | In den beginne vroeg onze matroos nog wel eens 'Wat is het plan?' Waarop het antwoord steevast luidde: 'Er is geen plan'. En als er al eens een plan is, verandert dat toch weer. Zo was ons plan om als we leeg waren een reisje Montargis- Antwerpen aan te nemen. Maar toen we vanmorgen leeg waren was er geen Montargis meer, en ook geen Antwerpen. Bij gebrek aan reis wordt het plan: dan maar leeg naar Conflans. Tenminste, tot Thijs bij Triel sur Seine een mooi groen gebied op de kaart ontdekt. En aangezien het ook nog prachtig lenteweer is… vastknopen en wandelschoenen aan! Dat is nou spitsenvaart ten voeten uit, dat maak je op een Veerhaven toch niet mee. Al biedt daar stagelopen misschien wel een zekerdere toekomst… Op de kaart stond namelijk bij een deel van het bos: 'verboden, instortingsgevaar'. Na verloop van tijd hangt inderdaad zowat op iedere boom een bordje met 'danger, accès interdit, effondrement en cours'. Nu zien we dat soort bordjes haast dagelijks langs de Franse vaarwegen, dus daar zijn we niet zo van onder de indruk. Bij een grote scheur in de heuveltop roep ik dan ook nog stoer 'Net het kanaal bij Nancy!' Maar als we even verderop langs die scheur twee meter diep de aarde in kijken raak ik toch wel enigszins onder de indruk. En van het toenemend aantal bomenverzwelgende kraters net naast, of zelfs midden op, ons pad nog meer. Zeker als ze nog zeer vers ogen, metersbreed en metersdiep zijn… Dus als Thijs een paadje inslaat waar het afgelopen jaar duidelijk niemand meer gelopen heeft - of het moet een tornado zijn geweest, gezien het grote aantal omgevallen bomen - eis ik een Plan B. Na de koffie verandert het plan overigens nogmaals: toch nog maar even door naar Conflans, hoeven we morgen niet zo vroeg op… Die instortingen worden trouwens veroorzaakt door oude kalkmijnen, zie http://ruedeslumieres.morkitu.org/espace photos/ilefrance/hautil/index hautil.html
|
Reactie van
Carel-Jan | Dat planmatige karakter van de matroos kan toch niet helemaal als verassing zijn gekomen. Als je de schema's zag waarmee hij zijn zomertrip door Frankrijk had voorbereid, compleet met afstand per dag, ingeplande rustdagen, 1 (later 2) reserve BB motoren, dan levert het echte spitsenleven voor de matroos toch wel een forse cultuurschok op ! ;-)
|
Reactie van
Corné Wever | Een mooie en interessante site, Annemarie & Thijs. Alleen krijg ik als ik deze aanklik een foutmelding.
Maar met enig speurwerk kom je er wel.
|
Reactie van
Thijs | Zo beter
|
Reactie van
Matroos | Plannen maken is ook gewoon héél erg leuk;-) Zeker als het om vakantie gaat!
|
Reactie van
KVM | Hmmmm…een site met zoveel foto's ?? Het kan niet anders of jullie lagen naast "Je sers" ;-)
Overigens een wel héél mooie site.
|
Reactie van
Carel-Jan | De juiste URL is ruedeslumieres.morkitu.org/espace_photos/ile_france/hautil/index_hautil.html
|
Reactie van
Carel-Jan | En dan in de link iedere spatie vervangen door een underscore, het lage streepje.
|
| Dinsdag 3 | Die jeugd van tegenwoordig kan ook nergens meer tegen. Tien kilometer lopen - en ze liggen doodziek op bed. Thijs gaat vandaag weer eens ouderwets beurzen (en komt, ook ouderwets, zonder reis terug) dus wie kan het schip boenen en het ruim vegen… juist, moi. Tegen etenstijd komt de jongeman gelukkig weer tot leven.
|
| Woensdag 4 | De schipper in spé is weer voldoende hersteld om mee naar de 'beurs' te gaan. Zelf gaat hij dat waarschijnlijk niet meer meemaken. Want terwijl de economische malaise in de Nederlandse binnenvaartwereld leidt tot een groeiende vraag naar samenwerking of zelfs een stilligregeling, stappen hier juist steeds meer schippers uit het 'systeem'. 's Middags mag onze matroos zich bezighouden met laag-bij-de-grondsere zaken: buikdenning verven!
|
| Donderdag 5 | Net als ik zit te bedenken dat ik misschien maar broodschrijver moet worden in plaats van belegschrijver, stuurt Thijs een SMS-je: 'Vernon-Spyck'. Geen wereldreis, maar we zijn er toch blij mee.
|
| Vrijdag 6 | Maar vast naar Vernon. Niet dat we de illusie hebben eerder te kunnen laden: dat komt tegenwoordig niet meer voor, sinds de GMP-eis dat er een controleur aanwezig moet zijn. Maar Conflans hebben we wel weer gezien en in Vernon zijn we, op een enkele overnachting na, nog nooit geweest. Aan de overkant lonken krijtheuvels en donkere bossen, het is weer schitterend weer… De route is niet zo spectaculair als de vorige (al zit er weer een echt Thijs-stukje in, zoals de buurvrouw zou zeggen, ofwel dwars door braamstruiken worstelen en over omgevallen bomen klauteren…), maar wel wat langer: 15 kilometer.
|
| Zaterdag 7 | Ik wilde ook graag eens in Vernon laden omdat hier schuin tegenover het huis en de tuinen van de schilder Claude Monet liggen. Alleen de naam Giverny heeft me altijd al magisch in de oren geklonken. 'Deep inside these old dusty walls….' Maar helaas, gesloten tot 1 april. Het gemeentemuseum van Vernon biedt slechts een schrale troost.
|
Reactie van
hans k. | Als dat museum tĂłch gesloten is, heb je mooi tijd om de links van de foto's van de week te veranderen (want die kloppen niet helemaal…:-).
|
Reactie van
Picaro | ?! Hier wel (ondanks krakkemikkige verbinding)
|
Reactie van
Irene | Hoi Annemarie ,deze keer leuk voor ons.Een zinnetje in het engels in het logboek.
Frans kennen we niet.
Letterlijk en figuurlijk.
Groetjes van ons!!!
|
| Zondag 8 | In het kader van vrouwendag zorgt onze matroos vandaag voor het huishouden: afwassen, tafel dekken, eten koken… In het kader van de emancipatie breng ik de middag dan maar door in de machinekamer. Met alle 108 bouten van het ruimschot eens stevig over hun bolletje te aaien, zodat ze van de week van een verflaagje voorzien kunnen worden.
|
| Maandag 9 | Binnen twee uur zit onze 251 ton koolzaad er al weer in. En hebben we warempel nog wat ruimte over. Fijne laadplek. Maar jammer genoeg staat ook dit silootje alweer op de nominatie om gesloopt te worden, vanwege de oprukkende huizen.
|
| Dinsdag 10 | Pontoise - Pont l'Evêque, mooie dag. Moet ook, als we, in het kader van het onderwijs, over Strépy en de Maas willen varen - maar dan wel zonder zondag op de Sambre te struikelen.
|
| Woensdag 11 | Met een afgeladen pousseur voor de kop wordt dat weer twijfelachtig. Goedschiks er voorbij gaat niet - en kwaadschiks helaas ook niet :-( Het voordeel van het tunnelpand niet halen is dat we voor de bakker liggen.
|
| Donderdag 12 | Het nadeel daarvan is dan weer, dat het mijn beurt is om in alle vroegte op de fiets te stappen… Alle sluizen klaar vandaag. Behalve Fresnes, waar we 's avonds net om half negen aankomen. Tegen onze matroos hadden we gezegd dat we zĂ©ker langs de lift zouden gaan als we benĂ©den Fresnes zouden komen. Dus het blijft nog een nachtje spannend: niet over Strepy, wel over Strepy, niet over Strepy…
|
| Vrijdag 13 | Toch over Strépy. Dat wil zeggen, we laten ons gewoon omkopen: als we zaterdagavond onverhoopt niet van de Sambre af komen, trakteert onze matroos op een etentje! Varen vindt hij leuker dan klussen, dus bevorderen we hem vandaag maar tot stuurman. Thijs gaat het vooronder verven, en ik begin aan de grote voorjaarsschoonmaak. Ja, ik blijf mezelf af en toe ook verbazen ;-)
|
| Zaterdag 14 | In Auvelais mag onze matroos brood uit de hemel vangen: de fietsmand zit al vol met hond. Op de hele Sambre Ă©n op de Maas een groene golf, zodat we zowat een dag sneller zijn dan vorige keer. En de (bunker- en boodschappen) 'planning' in het honderd dreigt te lopen. Soms zit het tegen… en soms zit het gewoon teveel mee ;-)
|
| Zondag 15 | In de loop van Limburg komt alles toch weer goed. In Maastricht opent het vriendelijkste bunkerstation van Nederland ook op zondag zijn deuren. En in Maasbracht kan ik, dankzij de aardigste motorinbouwer, ook nog gaan winkelen.
|
Reactie van
Thiel van Giesen | Vraag bij gelegenheid bij het vriendelijkste bunkerstation in Maastricht maar eens naar de naam Leo van Giesen , van de Thilant. Krijg je leuke verhalen van vroeger.
Groetjes Thiel van Giesen
|
| Maandag 16 | In Weurt ligt een collega die wel een extra bemanningslid kan gebruiken, dus wordt onze matroos een dagje uitgeleend als op-stapper. Als de mannen 's avonds wat te eten zijn halen krijg ik van Rijkswaterstaat een waarschuwing omdat we niet gemeld hebben dat we in de haven van Lobith zijn gaan liggen. Ik kan nog net inslikken 'Dat doen we anders nooit!'… Als geheugensteuntje schrijf ik vervolgens maar 'Post Millingen VHF 64' op de kaart - van de Chinees.
|
| Dinsdag 17 | Het plan was, om als we leeg waren onze matroos naar huis te sturen en een paar dagen in Grave te gaan liggen. Om de brandstofpomp te laten checken, familie en vrienden weer eens te zien, post en andere zaken af te werken… En vervolgens maar leeg richting Frankrijk te vertrekken, hoewel het daar ook 'très calme' [Frans voor 'crisis';-] is. Maar dan wordt er onder het lossen gebeld of we morgen in IJmuiden willen laden voor Middenmeer. Daar zeggen we toch geen nee tegen. Dus zeggen we alle afspraken maar weer af (wat de een wat beter opneemt dan de ander…) en trekken het verlof van onze matroos gewoon in: varen en vegen maar! Dat laatste blijkt overigens ook weer niet zĂł simpel als het lijkt…
|
Reactie van
Evert CadIJ | Gaat de matroos jullie nu de weg wijzen ?!? :-(
|
| Woensdag 18 | Overnachten in Utrecht… slapen is wat anders. Om kwart voor vijf wordt Thijs door de buren uit bed gevaren, en gaat dus ook maar varen. Zodat we al vroeg in de Staalhaven liggen - om kunstmest te laden. Helaas gebeurt dat toch pas 's middags, zodat we de Zaanse Schans weliswaar nog bij zonsondergang kunnen zien, maar de rest van de route naar Alkmaar in het donker mogen doen. Wat erg jammer is, en trouwens ook niet meevalt, als je hier veertien jaar niet meer geweest bent.
|
| Donderdag 19 | Franse toestanden hoor, hier in Noord-Holland. Voor we bij de eerste sluis zijn belt de ontvanger (die om zijn lading zit te springen en alles voor ons geregeld heeft) dat de dienstdoende sluiswachter in de sloot gereden is, en het wel even kan duren voor er vervanging op komt dagen. De tweede sluis is in panne, en bij de derde is het weer wachten op onze sluismeester, die nu bijna heel Noord-Holland moet bedienen. Waar trouwens hoofdzakelijk spitsen rond lijken te varen. De lijn op de dieptemeter doet ook Frans aan, maar daar staat dan wel tegenover dat we 300 ton in hebben - en toch nog minimaal 5,5 km/u lopen. Om twee uur liggen we dan ook voor de wal, om half drie gaat de eerste grijper eruit. Volgens de kraanmachinist komen we vandaag nog leeg, zodat Thijs alle locale en provinciale overheden maar weer vast gaat bellen om de bruggen en sluizen voor morgenvroeg te bestellen. En dan begeeft de motor van de lopende band het, dus dĂ g planning! En natuurlijk liggen we steil achterover…
|
Reactie van
KVM | Doen ze vast opzettelijk, zodat jullie geen ontwenningsverschijnselen krijgen ;-)
|
| Vrijdag 20 | Rond half tien is de motor alweer gerepareerd (heel on-Frans…) en kunnen we door met lossen. Omdat er op het Kanaal Omval-Kolhorn nog geen weekendbediening is gaan we er via het Noord-Hollands Kanaal uit. En omdat onze Noord-Hollandfan dat kanaal, met z'n kenmerkende vlotbruggen, natuurlijk ook eens gedaan moet hebben. Zodat we op vrijdagmiddag om vier uur de Afsluitdijk nog even af mogen sluiten ;-) In Sint-Maartensvlotbrug besluit ik de dag met een wandeling langs de krokusvelden: wat een schitterend begin van de lente!
|
| Zaterdag 21 | Na aankomst in Zaandam gaan Thijs en ik de stad in en gaat onze matroos het schip boenen. Z'n eigen keus hoor, zulke boe(n)mannen zijn wij niet! Maar we voelen ons toch nog zo schuldig dat we maar wat lekkers voor bij de koffie meenemen. En 's avonds geven we hem, na vijf weken, dan eindelijk vrijaf: jaja, zo'n stage op een spits is niet niks…
|
| Zondag 22 | Een zeer Hollandse zondag. Ontbijten met Vroege vogels en dan Lekker weg in eigen land: 'Via dammen en veenweiden naar Art Deco en de Amsterdamse school' (zoek de link zelf maar op met Google ;-). Deze fietsroute voert ons niet alleen langs het industriĂ«le erfgoed van de Zaanstreek, maar ook langs mooie molens, lieve huisjes, oude stenen en oude sluisjes. We eindigen met warme chocomel bij 'de koekfabriek' van Verkade, want Ă©Ă©n k-krokusveld maakt zeker nog geen zomer in Holland…
|
| Maandag 23 | De reden dat we in Zaandam neergestreken zijn, is dat dat min of meer tussen Rotterdam (waar de Doosan-monteur vandaan moet komen) en Harderwijk (waar onze brandstofpomp op de testbank gaat) in ligt, en we hier de ruimte hebben om zonodig te proefvaren (wat gelukkig niet hoeft, met windkracht 8…) zonder dat we ons al te ver van IJmuiden (waar misschien nog wel een reisje uit komt rollen) verwijderen. De brandstofpomp is okee, dus de schroef is nog te zwaar, luidt de conclusie. Sh!#, wat nu, waarheen, wanneer… Daar lig ik dus weer een nachtje wakker van.
|
| Dinsdag 24 | Voor ons ook geen dagelijkse kost, kippensoep eten op een politieboot… Tja, een van de voordelen van een website is dat je na een controle door een 'trouwe lezer' zomaar uitgenodigd kunt worden voor een tegenbezoek met uitgebreide rondleiding!
|
| Woensdag 25 | We waren eigenlijk van plan geweest om, als er geen zicht was op werk van IJmuiden, maar een weekje of wat in Den Bosch te gaan liggen. Om iedereen weer eens te zien, onze 'zaken' te regelen, Kia te laten enten, wat te klussen… en Thijs z'n verjaardag te vieren! Maar inmiddels hadden we hier ook alweer de nodige afspraken, was het wel erg slecht vaarweer, kregen we bekende buren langszij (dezelfde als op mijn verjaardag ;-) en hadden Thijs z'n ouders al aangeboden om hierheen te komen - met twee maanden post. Dus geen groot feest, maar wel reuzegezellig.
|
| Donderdag 26 | tot en met woensdag 1 april De dagen vliegen voorbij, met bezoekjes van en aan familie en vrienden, eten en theedrinken met de buren, leuke en minder leuke karweitjes. De hoop op nog een reisje Middenmeer hebben we inmiddels maar opgegeven, aangezien collega's het voor dertig procent minder doen. De buren zijn, met zes weken toer, eindelijk aan de reis naar Frankrijk, dus dat belooft wat voor ons…
|