LOGBOEK DECEMBER 2008

 November
2008
 
Januari
2009
Maandag 1Met als gevolg dat er op maandagochtend drie mannen lopen te grommen dat ze hun spullen niet meer kunnen vinden. Terwijl ik toch bewust ('mannen…') niets meer dan een halve meter van zijn oorspronkelijke locatie verwijderd heb… Maar even later kunnen ze weer lachen: de dealer vindt de motor prima ingebouwd.

Dinsdag 2Wat mij betreft had (toch zeker na vijf weken inburgering…) de gemeente Maasbracht wel zo'n roze kaartje voor me mogen regelen, maar helaas moet dat persé in Maasdriel gebeuren. Gelukkig kan ik meerijden met onze inbouwer, die behalve motoren ook airco's plaatst, en daarvoor vandaag in Den Bosch examen moet doen. Als we terug komen zijn de uitlaten geïsoleerd, de platen 'gerestaureerd', is het dashboard klaar…

Woensdag 3Aan de reis! En de Doosan draait! Jawel, in die volgorde… dus even schrikken als er vijf seconden na het starten beneden al 'stop!' geroepen wordt, omdat de hele machinekamer blauw ziet van de rook. Een pakking op de uitlaat blijkt niet goed te zitten. Productiefoutje, dus dat mag de dealer oplossen. Tussen de bedrijven door spuit het water weer eens naar binnen: bij het anode-gaten-boren in de beun blijken we wat dieper te liggen dan vorige keer. Maar geen nood: touw onder het schip door, takeltje bij de buurman op de den, en klaar is de 'scheepslift'!

Donderdag 4Het pakkingprobleem wordt snel gefixt, de toerenteller afgeregeld, alles nog eens nagelopen, en dan is het toch nog plotseling: varen maar! Vandaar, dat u geen uitnodiging voor de proefvaart ontvangen hebt… Bovendien is het zeldzaam pokkeweer, en met ons, inbouwer, dealer, Thijs z'n ouders en twee honden aan boord, toch al volle bak. Het slechte nieuws is dat de schroef toch net te 'zwaar' blijkt. Het goede nieuws, dat de motor verder vlekkeloos loopt. En klinkt als een naaimachientje… En dat we op stil water 19,7 kilometer per uur lopen. En als het zandgat wat groter was geweest hadden we waarschijnlijk de twintig nog wel gehaald! Daarna is het koffiedrinken, en dan is het Thijs z'n beurt om mee te rijden voor zijn rijbewijs. Pas de tweede keer dat ik een nachtje alleen aan boord ben: vorige keer was vanwege z'n vaarbewijs.

Reactie van
KVM
By far de zwakste smoes ooit hoor, dat van die proefvaart ;-) Maar wees gerust, we komen allemaal apart wel eens proefvaren.
En jullie hebben een hoop extra kosten gehad, dus laat die catering maar zitten hoor :-)
Heel veel succes gewenst met jullie nieuwe mot…..Machinekamer!!!!
Groetjes, K.I.D.

Vrijdag 5Bling-bling lekbak onder de motor, gashandel wat vrouwvriendelijker, kachel weer de machinekamer in… de laatste loodjes kosten onze inbouwer wel wat bloed, leed en blaren.

Zaterdag 6De 'finishing touches': warmtewisselaar aansluiten, veiligheidshekje voor de motor, ruim uitruimen en dan kan de deur dicht: klaar!

Reactie van
anja
Gefeliciteerd!
We voeren vanmiddag langs en waren best nieuwschierig naar al dat moois maar het leek dat alleen Kia aan boord was dus komen we een ander keertje wel eens kijken.
Goeie reis!

Reactie van
KVM
Het veiligheidshekje Doosan-groen schilderen lijkt me een perfecte eerste klus voor jullie toekomstige matroos….;-)

Reactie van
Picaro
Dat moet t.z.t. natuurlijk roestvrij staal worden!

Reactie van
Evert
Vele fijne vaarjaren met de Doosan!!
Bonne chance et bonne route!!
Groet Evert

Reactie van
hans en peter
Dat lijkt me nou ZO vreselijk spannend, met een brandnieuwe motor varen! Nou maar weer snel aan de reis en naar het zuiden (al is het hier dan ook rotweer….).
Veel vaarplezier met de nieuwe krachtbron en groeten uit Ray-sur-Saône.

Zondag 7Ruim nog even boenen en dan nagels boenen - en nog eens boenen. Want onze inbouwer trakteert zijn eerste 'grote' klant en de andere helft van het inbouwteam op een etentje, bij *Da Vinci* nog wel. Etentje blijkt niet het juiste woord, eetfestijn lijkt er meer op. 'Als je wat doet, dan moet je het goed doen.' Nou, dat heeft 'ie gedaan!

Maandag 8Laatste bezoekjes aan de Maasbrachtse middenstand, laatste hand aan de bedankjes, de kerstkaarten en de nieuwe 380V-walstroomaansluiting, terwijl Thijs bij de ene buurman aan de PC zit nog gauw een paar mooie ouwe deurtjes van de andere buurman het vooronder insjouwen en dan is het: varen maar. Dat gaat niet van een leien dakje: de nieuwe gashandel gaat nog steeds zo zwaar dat ik hem echt met twee handen moet bedienen, en dan gaat het nog veel te bruusk naar m'n zin. De koppeling springt ook veel ruiger in z'n werk dan voorheen, terwijl dat volgens het revisiebedrijf juist rustiger zou moeten gaan, waarschijnlijk ook doordat de 'slag' veel kleiner is. Snik, ik-wil-onze-oude-twee-handel-bediening-terug !!! Goed dat we niet meteen een reis naar het zuiden aangenomen hebben, maar slechts naar Ribecourt hoeven. De koppeling draait ook luidruchtiger dan eerst, zal de nieuwigheid zijn, hopen we maar. En voorheen was hij natuurlijk dan ook dood-stil…

Dinsdag 9Voor de verandering sluit het laden in Stein eens perfect aan op onze planning: op tijd begonnen, tussendoor nog wat vrije tijd voor klusjes als vloerbedekking leggen, in de 'lunchpauze' naar Maastricht varen en daar op het gemakje bunkeren, broodje halen en bijpraten met de buren. Aansluitend arriveert onze inbouwer voor de geladen proefvaart, met een afzakkertje op de Maas ook mooi gepland. Aan Klein-Ternaaien komt buurman onze inbouwer weer oppikken, en is het voorlopig afscheid nemen… en nog een stukje varen.

Reactie van
ton van seeters
Heel veel goede vaarjaren gewenst met jullie mooie nieuwe motor.

Woensdag 10In Antwerpen trakteren we onszelf maar op een bioscoopje, zolang we nog in zalige onwetendheid verkeren omtrent de narekeningen…

Donderdag 11#$&! Royers tot twaalf uur gestremd. Dat komt er nou van, als je er zo'n tijd uit bent geweest, en dan ook nog denkt ongestraft vroeg vast te kunnen maken. Dan maar door naar onze geliefde Van Cauwelaert, waar we overigens voor de verandering zó in lopen. Het voordeel van dat rondje dokken is wel, dat we eens op stil en diep water kunnen testen wat die Doosan nou kan… 13,7 kilometer per uur, bij een beladingsgraad van 92%. De Rijnvaart-eis is 13 kilometer per uur, bij 70% belading, dus die overgangsbepaling kunnen we alvast afstrepen. Wat de geluidsnormen betreft: in de stuurhut zitten we nu met 1500 toeren (wat we 'normaal' niet draaien) wel onder de 70 db, alleen kunnen we niet precies zien hoeveel, omdat de decibelmeter nogal raar doet op het 60 db-bereik. In de machinekamer registreren we met dat toerental nu 102 db, de eis is maximaal 110. Alleen in de roef meten we nog tussen de 72 en de 74 db, terwijl dat hoogstens 70 mag zijn. Dus dat wordt sparen voor een zwevende vloer, met dubbeldikke pers erop… (kunnen we dan ook meteen op gaan slapen, tegen de tijd dat er een bed van twee meter verplicht wordt ;-)

Reactie van
Erik van Toor
Thijs en Annemarie,

Heel veel geluk met jullie nieuwe motor!

Reactie van
Thiel van Giesen
Ook veel succes gewenst met de nieuwe motor en alle meest onzinnege kostenopdrijvende europese regelgeving.
Als kleine jongen aan boord lag ik in bed te dansen op het draaien van onze oude Deutz-Brons. Ik sliep toch goed en heb er ookgeen trauma aan overgehouden.

Zaterdag 13Knap gepland: bijna twee maanden in Nederland gelegen en op onze tweede dag in Frankrijk 'moeten' we weer terug voor een vergadering. Echt veel zin hebben we niet, een dag stilliggen, en dan ook nog voorbij gevaren worden door de achterburen, vergroot onze kansen om dit jaar nog terug te kunnen laden nou niet bepaald. Want komende week gaan er volgens horen zeggen al veel silo's dicht in verband met de feestdagen. Niet dat we dan persé in Nederland willen zijn, maar dit jaar nog een reisje doen zou niet slecht zijn voor de bankrekening. Maar ja, we hebben al twee keer verstek laten gaan… En eenmaal in Bergen op Zoom is het ook wel weer leuk al die collega's weer eens te zien, over onze hermotorisering te vertellen… Met onze, inmiddels vaste, chauffeur meerijden is ook geen straf. Deze keer is het, met twee navigatiesystemen, dubbele pret. 'Tournez à gauche', zegt die van de buurman, 'sla linksaf' zegt die van Thijs. Het lijkt wel Franse les! Alleen op de terugweg wordt het wat problematisch, als de buurdame wederom 'tournez à gauche' roept, maar die van ons 'sla rechtsaf'…

Reactie van
Bas
Thijs en annemarie gefeliciteerd met jullie nieuwe motor en aanverwante artikelen in de machinekamer. Hopen op een heleboel probleem loze draaiuren met de doosan!! En mocht het weer eens uitkomen als jullie in de buurt zijn kom ik de doosan graag met eigen ogen aanschouwen.

Zondag 14Opendeurendag op het Canal du Nord, dus dat schiet lekker op: ondanks de zondagse bedieningstijden van Palluel naar Epenancourt. 's Middags een pandje wandelen met de hond, die kan wel wat beweging gebruiken: sinds ze van haar operatie hersteld is heeft ze honger als een Grote Munsterlander! De decibelmeter mag ook mee, niet vanwege de jagers, maar om onze geluidsproductie op 25 meter achter het schip eens te meten. Lijkt me ruim binnen de norm, dat wil zeggen, ik hoor eigenlijk helemaal geen motor, alleen maar schroefwater.

Maandag 15En dan begint het gedonder weer. Volgens de ontvanger moeten we morgen achter een 47-meter lossen. Tijd genoeg dus, om deze week nog ergens te laden, maar zekerheidshalve gaan we toch maar vast eens bellen. Niet voor niets, zo blijkt: de Languevoisin - Spyck waar we onze zinnen op gezet hadden (telematicadag…) gaat niet door: de silo zit deze week al volgepland, en daarna gaan ze dicht. Pas 5 januari kunnen we weer laden. Maar 5 januari zouden we in Maasbracht willen zijn, om onze schroef terug te stellen, nog een massaschijf op de koppeling te zetten, iets voor die gashandel te verzinnen en wat meer 'kleinigheidjes'. Zodat we daarna eventueel weer een 'echte' reis kunnen doen. Of hij dan nog ander werk heeft? Jawel, naar Eemshaven. Hmm, Eemshaven - Maasbracht is volgens Navigo 438 kilometer… (en Ribecourt - Maasbracht 436!) Andere bevrachter bellen dan maar, voor een Marquion - Meppel. Gaat ook niet door: dat moet persé woensdagochtend geladen worden, aansluitend gaat de silo dicht, tot 5 januari… Verder staat er niet veel bijzonders meer op: het een valt bij voorbaat af vanwege de bestemming (Herent), het ander vanwege de laadplek (Chalons halen we deze week niet meer) of de losdatum (Lehaucourt- Baasrode is natuurlijk een flutreis als je pas in januari aan mag komen). Zodat alleen Reims-Antwerpen overblijft. Met vrijdag laden, dit jaar nog lossen, beetje vracht erbij nog niet zo verkeerd, dus nemen we daar maar een optie op.

Dinsdag 16Als we al open liggen en op het punt staan los te maken, horen we die 47-meter opeens naar een ander schip (de buurman die ons zaterdag voorbijgevaren is, en waarvan wij dachten dat hij al leeg was…) roepen dat hij naar de kraan kan komen. Foutje van de afdeling planning. Maar dat gooit onze planning #$&! wel danig in de war: als we woensdag pas leegkomen wordt vrijdag in Reims laden toch krap. Dus maar eens naar de bevrachtster bellen, of we een uitloopmogelijkheid naar maandag of eventueel zaterdag hebben. Nee, vrijdagmiddag gaat de silo echt op slot, tot 5 januari. 'Bel morgen nog maar eens, als je leeg bent', zegt ze. Van ons had ze mogen zeggen: 'Jammer, dan gaat het niet door!', want vandaag blijven er #$&! twee reisjes van Pont Ste-Maxence naar Veghel staan. Dat zou ons natuurlijk veel beter uitkomen. Tja, hoe 'vast' zit je nou eigenlijk aan zo'n optie als je al een vracht en datum overeengekomen bent? Maar zonder duidelijkheid over die punten wil je natuurlijk weer geen optie nemen… Ach, wie weet wat er volgend jaar allemaal gaat gebeuren.

Woensdag 17Dat bedoelen ze dus met kerststress… Ik word wakker met barstende hoofdpijn, Thijs met een stijve schouder, voor ze eens met lossen beginnen is het half negen, regent het… Dus we zien het al helemaal voor ons: paar automaatjes in panne, dépanneur aan de andere kant van het district, vervolgens in de haast en het gepruts met een onwillige gashandel onder een kleedje een deukje in de kop varen, als twee verzopen katten in Reims aankomen, om daar van de controleur te horen te krijgen 'Ja, maar dat ruim is nog nat', waarop de silobaas z'n schouders ophaalt en zegt 'Tot 5 januari dan, bonnes vacances…' De bevrachtster sluit zo'n doemscenario blijkbaar ook niet helemaal uit, maar wil de reis anderzijds toch ook graag laten doorgaan, want ze belt zelf nog om te zeggen dat ze bezig is een silo dichterbij te zoeken. Intussen ben ik de stuurhut vast aan het uitruimen (inclusief stoelen en vloerbedekking, in verband met de regen…) en is Thijs het achterruim vast aan het uitspuiten, terwijl ze voor nog aan het lossen zijn. Om kwart voor elf zijn we leeg. En dan zegt de bevrachtster 'Nog steeds geen antwoord van de verlader, dus het lijkt me verstandiger de reis maar te annuleren.' Ons ook, dus gauw naar Compiègne bellen voor die laatste reis Veghel (de eerste is inmiddels door een goede kennis aangenomen)… 'Die is nèt in Douai bevracht.' #$&! De meeste andere reizen zijn inmiddels geannuleerd, maar er is nog wat bij gekomen: Bellenglise - Spyck. Maar helaas, ook daar kan vrijdag niet meer geladen worden, en nee, zelfs niet 5 januari, maar pas 12 januari! Nu hebben we nog werk genoeg in de machinekamer en ons matrozenkamertje, maar om hier nou drie of vier weken te blijven liggen… Dus maar eens naar Maasbracht gebeld, of we daar volgende week misschien nog terecht kunnen. Nee, de Maasbrachtse dokken houden ook kerstvakantie. Ik haat feestdagen! En dan bedenk ik: die schroef moet toch naar Moerdijk, waarom proberen we het daar niet? Alle andere klusjes kunnen in feite overal gebeuren. Dus onze inbouwer nog maar eens gebeld en jawel, er blijkt toch nog wát mogelijk in deze donkere dagen voor Kerstmis. Ik hou van Holland! En als we ons daar op toer zetten krijgen we ook nog te horen dat we dan woensdag misschien nog in Rotterdam kunnen laden voor St-Quentin. 'Dan kunnen we die Bellenglise-Spyck alsnog doen', lacht Thijs. Pff, we hebben er weer zin in, daar kan in ballast, in de mist, in het donker, radarloos door het Canal du Nord schuiven niets aan afdoen!

Donderdag 18De Picaro wordt steeds groener…;-) Thijs vergeet nogal eens de kopschroef uit te zetten als we de sluis uit zijn en ik laat na een minuutje magnetron vaak de generator aan staan. Dus heeft Thijs een timertje op de kopschroef aangesloten dat elke tien minuten een piepje geeft, en heb ik een nachtlampje in het stopcontact in de keuken gestoken. 'Daar gaan we subsidie voor aanvragen!' Daar moeten we allebei hard om lachen. Op die giga-investering die we dit jaar gedaan hebben, gaan we ongeveer een half procent subsidie vangen, voor de brandstofverbruiksmeter. Jaja, we leven wel in een subsidieparadijs. Op onze 380 volt walstroomaansluiting zouden we misschien nog energieinvesteringsaftrek kunnen krijgen, maar ja, als je meer uitgeeft dan je opvaart valt er niet zoveel af te trekken…

Vrijdag 19In Frankrijk liep het lekker, maar op de Belgische Schelde stuiten we op een grote, waar we niet bij in de sluis passen. Zodat we niet meer tot Terneuzen komen. Maar zondagavond in Moerdijk moeten we nog gemakkelijk halen. En het woensdag laden is inmiddels al zaterdag laden geworden.

Zaterdag 20Te laat voor het ochtendtij, dus schieten we in Terneuzen maar het oude kanaal in. Rond de Kerst altijd een echt spitsennest. We gaan bij een van onze drie Nederlandse 'zusterschepen' langszij. Maar bij die Claessensspitsen is het meer 'zoek de overeenkomsten' dan 'zoek de verschillen'. Nu we op loopafstand van een bouwmarkt liggen halen we meteen nog maar wat hout voor ons matrozenbed. Wat overigens geen twee meter lang wordt, zoals de regels voorschrijven: dat zit er hier niet in, niet in de lengte en niet in de breedte! Tenminste, niet zonder de aanvaringsschot-regel letterlijk te schenden ;-)

Reactie van
Lutgerdina Charter
Hmmmm.. dan kun je misschien binnen de clawa-norm nog een 5-sterren spits worden. Zijn er ook eisen aan de minimale- en de maximale lengte van matrozen (M/V :-)? Staat er in die norm dat het bed horizontaal moet liggen want anders lukt het misschien diagonaal.

Hoe dan ook, alvast de beste wensen voor 2009 en veel probleemloze uren met jullie nieuwe motor.

Ronald Pikkert - Lutgerdina Charter

Reactie van
Picaro
Dat verklaart de populariteit van de hangmat in de scheepvaart :-)

Zondag 21Bij aankomst in Moerdijk worden we (inclusief hond) door een voormalige opstapper en zijn vrouw opgehaald, om hun schip te bekijken, én op een lekker etentje onthaald.

Maandag 22Ook zonder onwillige gashandel (de kopschroef is tegenwoordig mijn beste vriend…) is achteruit een schroevendokje inscharrelen al niet mijn favoriete bezigheid. Want eigenlijk moet ik dan tegelijkertijd naar voren kijken (of de dwarswind de kop niet tegen een duur jacht duwt), naar opzij (of het schip voor- of achteruit zakt) en naar achteren (of Thijs driftig naar me staat te wapperen - want van dat dok zelf zie je vanuit de stuurhut natuurlijk helemaal niks). Maar we brengen het er heelhuids vanaf, en binnen de kortste keren is de schroef er ook weer vanaf. De werf blijkt overigens officieel al met vakantie, maar voor ons hebben ze die even onderbroken, wat een service weer! Vervolgens wordt onze schroef tot duizend graden verhit en opnieuw 'in model gebracht'. Intussen proberen wij de buikdenning achter moddervrij en droog te krijgen (wat niet echt goed gaat als je voorover ligt) en de buikdenning voor in de owatrol te zetten (wat ook niet zo goed gaat als de condens van de huid stroomt). Wel krijgt Thijs nog een stuk machinekamervloer in de verf, alvorens de schroef, blinkend als 'n nieuwe, alweer terug komt. Een half uurtje later wordt hij weer in het ijskoude water gedompeld - en zijn wij op weg naar Rotterdam. Nu haalt de motor (leeg) wel 2050 toeren, in plaats van 1850.

Dinsdag 23Boodschappen, scheepsartikelen, telefoontjes, mail, post en een artikeltje afwerken… en dan óp naar de (rommel)markt. Aan de overkant wippen we eerst nog even op het Vasteland binnen - en veel verder komen we die middag niet meer: op twee verdiepingen bijpraten over overgangseisen, kleine schepen, zij-instromers, jongeren, snuffelstages en de Franse vaarwegen. Tussen de gesprekken door gaan we nog een rondje varen, om een 'officiële' geluidsmeting te laten doen. 'Volgas' komen we in de stuurhut op 68 Dba (norm: 70), in de woonkamer op 74 en in de keuken op 71 (norm 70), in de slaapkamer op 74 (norm: 60), en in de machinekamer op 98 dba (norm: 110).Op 1500 toeren komen we in de stuurhut nu op 64 (oude situatie: 72) en in de woonkamer op 70 (oude situatie: 82). Op 1400 toeren zitten we overal onder de norm, behalve in de slaapkamer. Maar om mij wakker te krijgen is meer dan 65 db nodig… en onze matroos staat straks maar gewoon vroeg op :-)

Woensdag 24Dan vandaag maar in de Maashaven naar de markt. Best gezellig hoor, en de buurt wordt ook steeds 'beter', maar ik moet er toch niet aan denken dat ik in zo'n stad zou moeten wonen… wat dat betreft is die spits onze laatste cent wel waard ;-) 's Middags komt onze stagiair even met z'n vader langs(zij), om kennis te maken.

Donderdag 25Rondje Katendrecht met de hond, en dan naar pa en ma, kerstdineren.

Vrijdag 26We zouden alleen even aanwippen bij de zusjes, maar blijven uiteindelijk toch maar eten. Voor we terug zijn in Rotterdam is het middernacht, en voor we van het station naar het schip gefietst zijn, zijn we (natuurlijk zonder handschoenen en muts vertrokken) bevróren.

Zaterdag 27In alle vroegte wordt onze stagiair door zijn moeder afgeleverd, zodat die ook even kan zien waar haar zoon van februari tot juni terecht komt. Omdat helemaal niet zeker is dat we in die periode een keer in een zeehaven zullen laden, hebben we hem nu maar vast mee gevraagd. Want dat is toch altijd wel een 'belevenis', zeker met negen spitsen! Het begint al goed: nog tijdens het losmaken in de Maashaven belt de Belgische (hoofd)bevrachter dat we pas maandagmorgen de douanedocumenten krijgen. Daar gaat onze planning weer eens, plus die van onze volgende opstapper, die komende week mee naar Saint-Quentin zou varen. Vervolgens horen we bij aankomst in de Botlek dat het laden wel een paar uur uit gaat lopen, aangezien het overslagponton met lege accu's kampt… Maar ach, we komen de tijd wel door met zoveel buren. Die natuurlijk allemaal even in de machinekamer willen kijken! Onze toekomstige matroos komt de tijd ook wel door, met luisteren, ijken, openleggen, foto's kijken, slapen… Dat wil zeggen, tot 's nachts om half twee de telefoon gaat, dat we naar de boot kunnen komen. 'Neem voor de zekerheid een tandenborstel mee, want je weet maar nooit in die zeehavens', zei ik woensdag nog voor de gein…

Zondag 28Als we uitgeslapen zijn varen we terug naar de Maashaven, waar we op de papieren en monstername 'mogen' wachten. Thijs gaat een stukje machinekamervloer doen en ik fiets nog even naar de stad. Blijkbaar ben ik niet de enige, die alleen op zondag-na-de-feestdagen kan winkelen! Daarna de buren op de koffie. Buurman is tweetalig, en lijkt me dus de juiste persoon om het Franse woord voor warmtewisselaar aan te vragen. 'Un Blokland'…

Maandag 29Na de middag nog steeds taal noch teken van papieren en monsters, dus als er een SMS-je van onze stagiair komt of ik ook naar het jubileumcongres van Kantoor Binnenvaart ga, besluit ik alsnog naar Vlaardingen te reizen. Zodat ik niet alleen onaangemeld, maar ook nog te laat kom. Maar wel de moeite waard. Je ziet tenslotte niet elke dag de Minister van Economische zaken met een spits boven haar hoofd zwaaien. Of een geslaagd filmpje over jongeren en zij-instromers die de spitsenvaart helemaal zien zitten… terwijl je tussen twee filmsterren in zit! Verder is het natuurlijk altijd leuk om bekenden te treffen, en andere mensen te leren kennen, dus blijf ik ook maar eten. En Thijs, och, die vindt wel een buurvrouw die zich over hem ontfermt ;-)

Dinsdag 30Om tien uur werpt iemand bij een van de buren een blik in het ruim en dan mogen we vertrekken. Niks douanepapieren, niks monstername. Grr, daar laten ze dan negen schepen twee dagen voor liggen. En een week extra havengeld betalen! Maar het is hoe dan ook geen geluksdag. Net voor Dordt begint de motor wat te halen. Bij de Cummins betekende dat: gasoliefilter verwisselen. Bij de Cummins hield dat in: even een kraantje omzetten. Bij de Doosan durft Thijs dat echter niet varend. Terecht, blijkt als we bij een bunkerstation vast liggen: lucht in het opvoerpompje en de motor wil niet meer starten. Natuurlijk ligt er intussen al een tanker ongeduldig te steken. Gelukkig blijft de bunkerstationmedewerker de rust zelve, en besluit de tanker dan maar voor ons vast te maken. Om het ontluchten wat te vergemakkelijken zet Thijs de gashandel wat harder, met de koppeling vrijgeschakeld. Tenminste, dat dacht-ie, want als de motor eindelijk start schiet het schip opeens vooruit, door het touw, bijna bij die tanker tussen z'n roeren. Pfft, echt stukken veiliger hoor, die eenhandelbediening!

Woensdag 31Na zoveel vertraging ben je geneigd in een keer door te knallen. Maar ja, dan liggen we morgen toch ergens in België stil. Dus blijven we vandaag maar aan de Kreekrak, zodat onze inbouwer 's morgens langs kan komen om de kleppen te stellen, we 's avonds bij onze opstapper in Goes oud en nieuw kunnen vieren, en 1 januari gewoon de hele dag kunnen varen. Bijkomend voordeel is dat we hier lekker rustig liggen voor Kia. En dat we niet voorop zitten is ook niet zo erg, want in het Canal de Saint-Quentin ligt plaatselijk al vier centimeter ijs. Dus dat belooft een goed begin van 2009… Beste logboeklezers, bedankt voor de vele leuke reacties en wensen via deze pagina en over de mail, en dat het voor iedereen maar een geweldig nieuw jaar mag worden!

Reactie van
Lilian
Jullie ook een heel mooi en vooral gezond 2009 en alle volgende jaren

Groeten vanaf de Cheyenne vanuit een wit, koud Strasbourg

Chris en Lilian

Reactie van
ton van seeters
Mooie foto van jullie nieuwe matroos in opleiding in de Schuttevaer. Het waren volgens mij de luiken van de Picaro.
Een goed vaarjaar 2009 toegewenst.
en
Bedankt voor de mooie foto's van de week.
en
Bedankt voor de leuke verhalen in het logboek van 2008.
en
Een poot voor Kia.

 November
2008
  
 Januari
2009
print-versie