|
| Woensdag 1 | Aan het begin van het Canal de Lens lopen we nog 6,3 kilometer per uur, aan het eind 0,7… Met een klein aanloopje komen we half bij de voorbuurman langszij. Als we even later voor de kop kijken zien we de flessen, blikjes en allerlei ander afval zó liggen op de bodem. Niet omdat het water zo helder is, maar omdat de bodem twintig centimeter onder het oppervlak ligt! De hele avond en nacht liggen we te borrelen. Door de stank die die gasbellen naar de oppervlakte brengen is het in de slaapkamer nauwelijks te harden. Het idee hier door een mug gestoken te worden is ook niet echt slaapbevorderend… Het meest wonderbaarlijke is echter dat er hier toch nog ijsvogeltjes zitten. Of zullen dat verkleurde mussen zijn?
|
| Donderdag 2 | Komende dagen wordt mooi weer voorspeld. Gaan we, zoals de meeste collega's, een verfplekje opzoeken, of bevrachten we ons meteen weer? Waarom ook niet allebei: als we leeg zijn nemen we een Vaucelles - Veghel aan en varen dan naar de 'fietsenstalling' in de Scarpe in Douai. Daar kun je met de kop (of kont) tegen de wal liggen, en die dus lekker makkelijk schilderen.
|
Reactie van
j-m | heb jullie site vermeld op mijn hyves-site dus nu zul je wel domme vragen krijgen hahahaha een groet uit lelycity!!! j-m
|
Reactie van
Picaro | We sturen ze gewoon door!
|
Reactie van
Irene | De foto`s zijn prachtig en de kop van de boot is mooi blauw….Bij sluis 0 nog extra naar gekeken.<br />de Groetjes van ons tweeen
|
| Vrijdag 3 | Terwijl het 'sardaanblauw' droogt gaan we naar de brico en de supermarkt. Vervolgens het 'Marokkaansblauwe' randje en de ankers. Dan rond en de kont ontkalken en schuren. Onze Franse buurman komt regelmatig onze vorderingen inspecteren. Hij zegt dat hij hier is gaan liggen om niet door de buren van het werk gehouden te worden, maar zelf kan hij er ook wat van ;-)
|
| Zaterdag 4 | De kont verven is wat meer werk dan de kop. Hier moet deze keer alles gedaan worden, dat wil zeggen drie donkerblauwe banen, een lichtblauwe, een witte en de letters. En dat allemaal in een zodanige volgorde dat we onszelf niet 'vast' werken, nu alles op een dag gedaan moet worden. Of beter gezegd: bínnen een dag. Want 's middags moeten we nog een stukje varen. We komen wat minder ver dan gepland: aan Courchelettes worden we opgewacht door goede kennissen, die net over de brug reden. Dus maken we boven de sluis maar een uurtje vast om bij te praten. Boven Goeulzin liggen weer andere kennissen. Of Thijs even naar de computer wil kijken. En of we zin hebben om te barbecuen. Tja, we hebben al zo lang niet meer bij elkaar gelegen, dan staan we morgen maar wat vroeger op…
|
| Zondag 5 | Het was onze bedoeling om gisteren nog naar Pont Malin te varen en dan vannacht ballast te zetten. Maar het werd dus Courchelettes. En om nou vandaag dat hele end grand gabarit ook nog in grand ballast te doen… Dus breken we maar af. Het is ook prachtig weer. Factor 20 weer zelfs.
|
| Maandag 6 | We treffen het weer eens met onze buren: als we wakker worden hangen er al lekker verse broodjes aan de trap!
|
| Dinsdag 7 | Vandaag treffen we het wat minder: gisteravond na het laden wat getreuzeld, zodat we vandaag met ontbijttijd aan de-sluis-met-de-bakker zouden zijn, is die verdorie gesloten!
|
| Woensdag 8 | Grrr, gisteravond aan Bleharies blijven liggen, nog gekeken hoe laat de bakker open zou gaan, staan we vandaag wéér voor 'n gesloten deur. Gelukkig duurt het invaren in Oudenaarde lang genoeg om even op en neer naar de bakker te fietsen.
|
| Donderdag 9 | Thijs z'n ouders liggen in het Zijpe, dus schieten we even naar binnen om koffie te drinken. Dan nog een hapje, en dan is het zo gezellig, en zo'n slecht weer, dat we maar lekker blijven liggen. We zijn tenslotte eigen baas. En ach, of we nu vrijdagmiddag of vrijdagavond in Veghel aankomen maakt ook niet zoveel uit, we lossen toch pas maandag of dinsdag.
|
| Vrijdag 10 | Kia heeft het gisteren blijkbaar ook erg naar haar zin gehad, want op de Maas worden alle jachten opeens met argusogen bekeken: 'Ken ik die?' Alleen moet onze jachthond nog wel even het verschil tussen zeil- en motorbootjes leren…
|
| Zaterdag 11 | t/m zondag 19 augustus. Een weekje vrij om de meeste vrienden en familieleden weer eens te bezoeken en op bezoek te hebben, etentjes te krijgen en te geven, te winkelen, naar de bioscoop te gaan… kortom, even een sociaal leven te leiden. We moeten het er ook weer een hele tijd mee doen, want jawel, we gaan weer naar Sète!
|
Reactie van
Ronald Pikkert | Naar Sète: we zullen jullie met belangstelling volgen. Het liefst via een webcam op de stuurhut.
|
| Maandag 20 | Op weg naar Stein maken we in Maasbracht even vast om de bezorging van onze nieuwe acculader te regelen. Na het vervangen van een lekkend oliekeerringetje sloeg de generator vorige week opeens op hol, met als gevolg acculader kapot, relais van de boiler kapot, combimagnetron…
|
| Dinsdag 21 | Je hebt van die dagen… Tegen vijven word ik wakker met een droge keel en barstende hoofdpijn: in de loop van de nacht is de wind gedraaid, waardoor de uitlaatgassen van de generator van de buurman precies onze slaapkamer binnentrekken. Om zeven uur hadden we moeten laden, maar de productie heeft vertraging opgelopen. Onze acculader, die vandaag gebracht zou worden, blijkt niet aangekomen in Maasbracht. Ik zou vanavond koken voor buren in Maastricht, maar om vier uur hebben we nog steeds niet gehoord wanneer we kunnen laden. Dus eten we het toetje maar op, zodat er tenminste een van de vanmorgen al ingeslagen broden in de diepvries kan…
|
| Woensdag 22 | Nu is de laadinstallatie ook nog eens kapot. Maar net als we willen gaan eten bellen ze dat wij uit de opslagbunker kunnen laden. Tien minuten later gaat de telefoon weer: onze acculader is gearriveerd. Van de buren krijgen we 's avonds een stapel oude binnenvaartgidsen en kaarten. Voor ons toekomstige scheepvaartmuseumpje! Als ik de 'Reglementen Binnenvaart' open sla, lees ik in het 'Bijzonder reglement van politie voor de schipbrug en het veer over de rivier de Maas, tusschen Hedel en Empel': 'Kudden rund- of ander vee, zich in tegengestelde richting bewegende, mogen zich niet gelijktijdig op de brug bevinden, tenzij het vee stuk voor stuk bij de hand geleid wordt.' In de Nederlandsche Schippers-Almanak uit 1946 staat onder iedere pagina een prachtige reclametekst: 'Waar klinkt men de nieuwe nagels? Als Uw schip vertrekt, Dat u dicht bent als een flesch, En geen enkele lekt'. 'Waar schrapt men uw bodem schoon? Zet 'm in de teer, Dat U als een aal zoo glad, Kan vertrekken weer. Houbée in Dordt… 'n goed idée.'
|
Reactie van
KVM | Eindigt vooral met een lege portemonée, schijnt het
|
Reactie van
Evert CadIJ | "en de schipper tevrêe"
Zo eindigde die slagzin toch ???
|
| Donderdag 23 | We zullen wel weer het een en ander meemaken deze reis, zeg ik nog, als de buurvrouw ons in alle vroegte uitzwaait. Ik had alleen niet verwacht dat het de eerste dag al prijs zou zijn! Via via horen we dat er vanmorgen bij La Commune een deel van de stuw ingestort is. VNF kennende, kan het wel een paar weken gaan duren voor die gerepareerd is. Maar via het Canal d'Heuilley kunnen we ook niet meer, want het laatste stuk Canal latéral à la Marne is van 25 augustus tot en met 15 september gestremd. Blijft alleen de Centreroute nog over, maar dan moeten we er onderweg toch wel even een vrachtwagen kunstmest uit laten halen… Als we de subdivisie Givet te pakken hebben horen we echter, dat de Franse Maas waarschijnlijk maar een dag of twee, drie dicht zal zijn. Dus dat is nog te overzien.
|
| Vrijdag 24 | Als Thijs via een open netwerkje in Dinant nog even de mail binnenhaalt, zien we dat de sluismeester van Namen vanmorgen blijkbaar op onze site gekeken heeft: de link http://alainpascal.skynetblogs.be is toegevoegd. Aan Givet horen we dat de scheepvaart verderop alweer vrijgegeven is. In de tunnel van Ham ligt een stuurhutdeurtje. In de volgende sluis ligt de rest van de hut op de wal. En in Vireux-Wallerand ligt een Engels scheepje, met partytent in plaats van stuurhut… Ja, het is en blijft een gemeen tunneltje.
|
| Zaterdag 25 | In de ochtendnevel zien we drie jonge vosjes door het gras buitelen. Aan Fépin wordt de Maasvaaridylle echter alweer bruut verstoord: 'Het water staat hier nogal onder peil, dus ik hoop dat we elkaar in het kanaaltje kunnen passeren', zegt een tegemoetkomende buurman. Om even later te melden: 'Ik heb hier net boven de porte de garde ontzettend hard geraakt en ik ben bang dat ik lek ben.' Even later horen we de buurvrouw met overslaande stem naar sluis Quatre Cheminées roepen dat het water naar binnen spuit, en dat ze de brandweer nodig hebben. Geen reactie, net als op de telefoon. Ook wij krijgen bij de sluis, de subdivisie en op het GSM-nummer van de chef een antwoordapparaat. Dus bellen we maar rechtstreeks naar sluis Fépin, om te vragen of de sluismeester die daar woont de brandweer wil bellen. En de automatische sluis, die voor ons klaarstaat, om wil zetten, in de hoop dat de buurman daar nog in kan komen. Zodat hij vast ligt, en er hulp op en onder het schip kan komen. De sluismeester begint met 'Ik ben niet van dienst…' maar hoort dan wel aan Thijs dat hij toch maar beter snel wat kan gaan ondernemen ;-) Omdat we geen bolders zien maken we maar aan een bord op de wal vast. Omdat het zo hard stroomt haakt Thijs ook nog maar een ankertje in de wal en blijf ik voor de zekerheid maar aan boord. In het vooronder van de buurman is een stuk plaat omhoog gekomen en zijn een stel klinknagels afgescheurd. Onder het ruim zitten wel twee stuiterdeuken, maar is hij niet lek, melden de inmiddels gearriveerde brandweerduikers. Buurman en Thijs hakken de losse nagels af, en de duikers duwen er visbouten in. Na verloop van tijd arriveren van alle kanten collegaschippers met goede raad. En extra visbouten! Een uurtje of vier later is het gat provisorisch gedicht en kan iedereen zijn reis voortzetten. Volgens de chef staan de panden normaal gesproken boven het wettelijk peil, en stond dit pand daar niet onder. Maar vanuit de stuurhut zag ik wel dat er kort na het ongeluk naalden bij geplaatst werden… Van een uitgeputte barragiste horen we 's middags dat die er vaak te laat in gaan, omdat de directie niet kan plannen. Momenteel wordt het werk op de stuwen bemoeilijkt door de massa waterplanten die met het hoge water uit de Semois is gekomen. ('Uit België!') Daardoor zou de stuw van La Commune het ook begeven hebben. Dat we daar nu gewoon kunnen varen komt doordat er zoveel bovenwater is, dat het niet uitmaakt dat er zoveel door het gat wegstroomt. Maar als de afvoer vermindert ontstaat er natuurlijk een probleem met het waterpeil. 's Avonds komen wij, en twee afvarende spitsen, net in het pand boven La Commune terecht, waar we veiligheidshalve toch maar uit geschut worden…
|
Reactie van
Ronald Pikkert | Jullie zijn de gerepareerde sluis van Charleville al voorbij. Is het bekend wat daar precies gaat gebeuren want er wordt veel grond verzet maar hoe het eruit gaat zien…?
|
Reactie van
Picaro | Zo te zien zijn ze daar nieuwe hydraulische stuwen aan het bouwen om met veel afvoer snel water kwijt te kunnen.
|
| Zondag 26 | Eindelijk een dag zonder rampen. Zo had ik me deze reis meer voorgesteld: in het ochtendzonnetje met Kia naar Charleville fietsen, daar een vers stokbroodje halen, 's middags een zak pruimen van de sluismeester kopen en in de laatste sluis de barbecue opstoken, zodat de aardappels en de mais al botergaar zijn, als je in de porte de garde de stoeltjes aan de wal zet…
|
| Maandag 27 | Hoog tijd om weer eens serieus aan het werk te gaan: artikeltje produceren, wat plekjes op de stuurhut bijwerken, onderkant van de bulb in de lijnolie zetten… Varen kun je hier eigenlijk geen werken meer noemen: boven Pont à Bar wordt nog maar van half negen tot zes geschut, tweeënhalf uur minder dan vorig jaar. Op de vaarweggebruikersenquête van de Service de Navigation gaan we maar eens invullen dat een beetje modern uitgerust schip zo z'n accu's niet eens meer vol krijgt… Om toch aan onze Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid Vaaruren te komen zetten we na het eten het bootje overboord, om de 'wilde' Maas naast het sluiskanaaltje eens te verkennen. Helaas zit er in dit stuk net geen oude sluis. Maar toch een prachtig tochtje, langs overhangende wilgen, kolossale boomstronken en stroomversnellinkjes, terwijl een donkergele maan langzaam boven de heuvels uit stijgt.
|
Reactie van
andre schaap | Als ik dat zo lees, denk ik dat ik ook maar binnenschipper wordt. Maar het is jullie gegund. Leuke verhaaltjes.
|
| Dinsdag 28 | Naast foto's, maak ik deze reis ook filmpjes. Dus ga ik, net als vorig jaar, aan Vilosne weer met de fiets op pad, om de Picaro vast te leggen bij het passeren van de stuw. Er loopt nogal wat meer water over dan vorig jaar. Het is nu dan ook een beetje oppassen geblazen, bij die stuwen paralel aan de vaarweg. Bij Stenay maakten we gisteren een leuke zwieper, doordat alle stroom via één gat ging. Als ik weer achter het schip aan wil gaan blijkt het jaagpad versperd door een koe. Meteen schieten me allerlei verhalen te binnen over ontsnapte Franse koeien, die pas bij het derde verdovingsschot door de knieën gaan… Maar blijkbaar is dit er een van het lachende ras. 's Avonds trotseren we een hele kudde. Voor niets: rond het overwoekerde fort van Haudainville staat een groot hek. En zo dicht bij Verdun respecteren we dat toch maar. Desondanks is het een leuke wandeling, door de velden en het bos, langs volle pruimenbomen en een oud stenen kruis…
|
Reactie van
KVM | Filmpjes!!?? --------> youtube??? Filmpje van de week?? ;-))
Groeten ,Kurt
|
Reactie van
Picaro | Voorlopig staan ze alleen op onze harde schijf, die daardoor trouwens behoorlijk vol begint te raken. Als we weer water onder het schip hebben zullen we ze wel samenvoegen en op DVD zetten…
|
| Woensdag 29 | Bijna alleen nog maar kanaalpanden vandaag, dus dat schiet helemaal niet op. Omdat we nogal wat takken door de schroef draaien rent Kia de hele dag schichtig van boven naar beneden en van binnen naar buiten op en neer. Ter afleiding laten we haar maar wat extra 'werk' doen, zoals pakken melk van het vooronder naar de stuurhut dragen. In de sluizen leeft ze gelukkig weer helemaal op: overal liggen van die rood-groen-gele balletjes in het gras. In Rouvrois denken we: maar dat is toch geen appel…!? Heeft mevrouw een blikje paté uit het hok van de sluismeester gejat!
|
Reactie van
bas | Tsja ze was jullie toch even te slim af op dat moment.
Worden die filmpjes mischien nog ergens geplaatst????
|
| Donderdag 30 | Vanaf Saint-Mihiel krijgen we weer automaten. Het begint al goed: de sluis springt pas om zeven over half negen aan, dan moet hij eerst even al z'n lampen testen en dan nog afschutten, zodat we om kwart voor negen de eerste sluis invaren. Vervolgens gaat achter ons één deur niet dicht, waarschijnlijk iets op de drempel. Dus belt Thijs nog maar een keer boos naar Verdun: met deze vaaruren telt toch iedere minuut. De boodschap komt blijkbaar over: kort na de dépanneuse arriveert ook de technicien. 'Gisteren is die deur ook al twee keer blijven hangen', vertelt ze dan… De rest van de dag geen ingrepen meer. Gelukkig maar: 's avonds treffen we haar weer aan Troussey… ze zal zo maar even van de andere kant van het district moeten komen als je een sluis kapot hebt!
|
| Vrijdag 31 | We beginnen op het Canal de la Marne au Rhin, waar weer gewoon van 7 tot 7 geschut wordt. In Toul blijken de oude vestingmuren schoongemaakt. Daardoor vallen de schippersgraffiti's opeens op. Zullen ze die vanwege hun historische waarde hebben laten staan (er zijn er nog bij uit 1935) of gewoon omdat de teer er niet af te krijgen was? Op de Moezel laat Thijs alle motoren weer eens even lekker doordraaien en maak ik schoon schip. In het Canal des Vosges zijn we deze keer niet erg tevreden met onze sluismeesters: geen touw aannemen, of het op de jachtenbolder willen zetten, de verlaat openjassen zonder te kijken of het touw wel strak staat… Als we ons bij de chef beklagen krijgen we als antwoord 'Het zijn maar vakantiekrachten'. Hallo zeg, die worden toch zeker niet zonder enige instructie op een sluis geplant? En op de laatste vakantiedag mag je toch ook wel verwachten dat ze Ãets geleerd hebben…
|