|
| Zondag 1 | Het nadeel daarvan blijkt bij de eerste sluis: jawel, een pousseur voor ons. Maar mij komt het wel goed uit. Ik ben bezig met een verhaal over het vaarwegbudget van de nieuwe Franse 'contrats de projet', en kan zo voor iedere sluis net een paar van die contracten downloaden. Want het nadeel van internet per satelliet is nu eenmaal dat het tijdens het varen niet werkt. Wat met stukjes schrijven soms nogal onhandig is. En als we 's avonds eenmaal vastliggen kom ik meestal niet meer aan internetten toe.
|
| Maandag 2 | Voor de variatie gaan we maar eens een keer via de Leie. Veel blijkt er het afgelopen half jaar niet veranderd, behalve dat er in Noyelles-Godault nu echt geen spoor van de Metaleuropfabriek meer te bekennen valt.
|
| Dinsdag 3 | Het klinkt paradoxaal, maar we zijn blij dat de lasnaad van de flens op de tussenas tussen koppeling en schroefas finaal afgescheurd blijkt te zijn. De enige andere verklaring voor de vreemde 'boeinks' die we horen als we de motor in z'n vooruit zetten zou namelijk zijn dat er iets met de koppeling aan de hand is. En daar hangt een heel ander prijskaartje aan… Omdat bij hard achteruitdraaien het hele zooitje opeens los zou kunnen schieten vaart een kennis als bezemwagen achter ons aan naar Terneuzen. Daar stoppen we voor reparatie, want je zou toch een hoop brokken kunnen maken als je bij het invaren van een sluis opeens niet meer kunt manoeuvreren.
|
Reactie van
bas | En is het idd de lasnaad van de flens die is afgescheurd of toch erger????
|
| Woensdag 4 | Gelukkig hebben we een buurman om mee te tillen, en komt het reparatiebedrijf de as halen, want het is toch een zwaar kreng. En met de fiets is het een hele tour de Terneuzen naar de overkant, nu de kade tussen ons en de stad voor werkzaamheden afgesloten is. Zeker met dit weer: voor ik bij de supermarkt ben, ben ik drie keer natgeregend. In Rotterdam vinden ze het helemaal niet erg dat we wat later komen: schepen genoeg. We hadden gedacht dat de reparatie vanavond wel weer klaar zou zijn, maar het laswerk moet eerst 24 uur afkoelen in de oven.
|
| Donderdag 5 | Dus maken we van de nood maar een deugd door wat lang uitgestelde klusjes aan te pakken, waar we in Rotterdam of bij zomerser weer zeker niet aan toe gekomen waren. In mijn geval een lastig verhaal, in Thijs z'n geval het opruimen van de machinekamer. 's Avonds is onze as weer aan boord, maar de monteur die hem moet vastdraaien en uitklokken kan pas morgenvroeg komen.
|
| Vrijdag 6 | Om negen uur zijn we weer vaarklaar, maar dan is het te laat voor het ochtendtij. En tegen dat we 's middags weer stroom mee krijgen waait het 7 à 8 beaufort. Zelfs de marine vindt dat blijkbaar een beetje teveel van het goede… Normaal waren we als er meer dan 5 voorspeld was via de Zeeschelde gegaan, maar nu liggen we hier dus mooi nog een dag 'verwaaid'.
|
| Zaterdag 7 | De wind heeft in ieder geval de buien weggeblazen. Maar als ik mocht kiezen tussen deze natte zomer en een hittegolf zou ik het nog niet weten… dit is wel beter voor de Franse kanalen! Maar misschien weer niet zo best voor de graanoogst. En zo is het altijd wat. Aan de Krammer mogen we door de jachtensluis, maar de Volkerak duurt eindeloos. Aan de zuidzijde hebben ze maar liefst drie volle schuttingen verzameld en het in en uit varen kost dan ook veel tijd. Ach ja, kan Kia lekker lang in het sluisgras liggen, na 'mee' toch wel het grootste genoegen voor een Heidewachtel. In de Maashaven zal ze het wat dat betreft wel even slecht krijgen.
|
| Zondag 8 | In Rotterdam is het iedere zondag koopzondag, dus op naar het centrum: wie weet zijn we hier morgen al weer weg. Voor de verandering kopen we ook nog eens wat: een kaart van rond 1930, met een gestippeld Canal du Nord (dat een end ten oosten van Noyon uitkomt) en een 'Canal du Nord Est', dat van Denain, via Guise en Charleville-Mezières naar de omgeving van Metz loopt.
|
| Maandag 9 | Er ligt een 135 meter te lossen, dus nog een dagje vakantie in Rotterdam voor ons. Met het mooiste weer van de wereld fietsen we naar 'het kantoor', om een paar uur later gejaagd door donder, bliksem en stortregens weer terug te trappen. We moeten wel, want we krijgen visite. En die kun je toch moeilijk in de stromende regen op die lange steiger laten staan. Zeker omdat ze onze post bij hebben…
|
| Dinsdag 10 | 'Wíj bellen wel wanneer u moet lossen schipper', klinkt het wat chagrijnig als Thijs belt of er al een planning bekend is. Dus gaan we nog maar een keer richting stad, naar de bieb. En de (rommel)markt. In de beurstijd waren we daar vaak wekenlang twee keer per week aan het snuffelen. Er komt dan ook een groot deel van ons inboedeltje vandaan: twee kastjes, twee stoelen, twee lampen… En net als toen krijgen we weer een overdosis vitamine C: tien mango's voor één euro! Op het 'andere kantoor' horen we dat een buurman, die na ons is aangekomen, zojuist gebeld is dat hij morgen om elf uur moet lossen. O, dan zullen wij wel strafpunten hebben gekregen, omdat we zo lang onderweg geweest zijn… Voor het eten fiets ik nog even naar de supermarkt. Als ik terugkom is mijn schip spoorloos verdwenen. Ik was nog niet weg of er werd gebeld: 'Waar blijf je nou, schipper?' Thijs blij: in z'n uppie openleggen, want de lossers staken natuurlijk geen vinger uit. En ik blij: langs een 'port security' portier zien te komen… Maar blijkbaar zie ik er niet uit als een terrorist.
|
| Woensdag 11 | 'Netjes!' hoor ik Thijs zeggen, als hij het kantoor aan de lijn heeft. 'Wat is netjes?' vraag ik even later. 'Wat zou netjes zijn?' 'Nou, in Rotterdam laden voor Saint-Quentin?' 'Precies!' Vandaag is het hier aan de Maashaven markt. Ondanks het allesbehalve tropische weer, waan ik me er een beetje op vakantie…'s Middags fietsen we nog maar even naar Zuidplein: aan boord zitten kan altijd nog!
|
| Donderdag 12 | Vanmiddag hebben we dus scheepsarrest: een meneer van Det Norske Veritas komt onze veevoeradministratie verifiëren en een blik in het ruim werpen. Als hij de buren gaat inspecteren is het buiten bijna winters geworden. Dus doen we maar net of het kerstvakantie is: gezellig met een bakje koffie samen voor de computer op het Groninger kustvaartforum over die goede oude tijd van de spitsenvaart lezen. Op de site van Vereniging de Binnenvaart vonden we eerder deze week de eerste eigenaar van de Picaro, toen nog Credo geheten: ene R. Mussche uit Zelzate. Het enige wat wij over de geschiedenis van dit schip van vóór de vorige eigenaar gehoord hebben is dat het een keer een kop op kop aanvaring gehad moet hebben waarbij de knieën van de schipper in het dashboard stonden (was niks van te zien…), dat er in de roef een leren plafond zat (misschien nog wel, achter de schrootjes…) en dat het een tijd verwaarloosd in Terneuzen heeft gelegen (wel te merken…)
|
| Vrijdag 13 | Ouderwets gezellig, met vier spitsen op een rij op de boot wachten. Tegen zevenen ligt de Alexandlitsa met haar lading zirkon- en chroomzand uit Zuid-Afrika vast, en om tien uur is het onze beurt. We gaan maar bord à bord met de buurman laden: zo krijg je met die grote grijpers tenminste nog éven de tijd om op je ijken te kijken. Net als we ons ankerlichtje aandoen, komt de havendienst ons wegjagen: de oude GEM-steiger blijkt voortaan gereserveerd voor zeeboten met pech. 'De haven ligt zo vol duwbakken dat er maar net twee gekoppelde spitsen langs kunnen, laat staan een boot met panne', probeert Thijs. 'Het is elf uur, we mogen niet meer varen', probeert de buurman nog. Tevergeefs.
|
| Zaterdag 14 | Pas om drie uur krijgen we stroom mee. Daar blijven we toch maar niet op wachten. Voor de variatie gaan we maar weer eens via het Spui, in plaats van via de Kil. Door de Volkerak nemen we, wat impulsief, weer een afwijkende route: via Antwerpen varen we weliswaar om, maar liggen we vanavond vroeg vast aan de Kreekrak, hoeven we morgen niet al te vroeg te beginnen, hebben we tot Merelbeke stroom mee, zeker geen last van wind, en vooral: vermijden we het maandagochtendgekkenhuis aan Evergem. Na het eten maken we nog een leuke fietstocht van Ooster- naar Westerschelde.
|
| Zondag 15 | Mooi weer om het stukje Zeeschelde boven Melle eens met het bootje te gaan verkennen, maar we hebben net te weinig benzine. En de pomp in Merelbeke blijkt alleen maar Belgische pasjes te slikken.
|
| Maandag 16 | Ik kook bijna nooit volgens recept, omdat we zelden alle benodigde ingrediënten aan boord hebben. Nu heb ik alles, behalve appels. Dan maar even bunkeren in Antoing, zodat ik daar naar de supermarkt kan. Oef, we hadden beter in Valenciennes uit eten kunnen gaan ;-)
|
| Dinsdag 17 | Het Canal de Saint-Quentin bevat vandaag alle ingrediënten voor een geslaagde hondenwandeling: zon om het vrouwtje te overtuigen nóg een pand mee te lopen, een stukje ingestorte oever om te zwemmen, een kat om even een sprintje te trekken, en een vis in verregaande staat om eens lekker door te rollen…
|
| Woensdag 18 | We arriveren net op tijd voor de rame van half tien. Er liggen al een geladen, een lege en een stel jachten te wachten. In die volgorde moet alles ook achter de toueur. Omdat het hele zootje moeilijk even achteruit kan voor ons, 'ritsen' we maar varend tussen de geladen en de lege buren in, en passant ook nog even driebreed een tegenvaart en een werkbakje passerend. Daardoor hebben we weinig tijd om naar de veiligheidsverhogende werkzaamheden te kijken, maar het wordt er duidelijk niet mooier op. Het lijkt zelfs wel of er een glimmende metalen draaibrug voor de tunnelingang komt. Dat zal toch niet waar zijn… altijd de mond vol van 'patrimoine fluvial', VNF, en dan zo'n mooi plekje zo vernielen!
|
| Donderdag 19 | Tijdens het lossen ga ik maar vast langs 'mijn' brocantes, morgen komt het er misschien niet meer van. Aan een romantische ronde litho van omstreeks 1900 kan ik echt geen weerstand bieden… Als wij ooit in een huis (of in het ruim) gaan wonen hebben we nauwelijks meubels, maar de wanden kunnen we in een keer vol hangen! Als we weer leeg, en achteruit naar de stad gescharreld zijn, gaan we gezellig bij goede kennissen, die aan de volgende sluis liggen, barbecuen. Met het bootje. Net vakantie.
|
| Vrijdag 20 | We hadden gehoopt hier in Saint-Quentin weer te kunnen laden voor Spyck. Zo'n reis is bijna twee weken blijven staan, maar nou is hij natuurlijk net weg. Vandaag kunnen we alleen nog kiezen tussen Origny/Sissy - Sas van Gent of Vaucelles-Antwerpen. Samen met de buren in Sissy gaan laden is wel gezellig, maar er zijn gisteren meer dan twintig reizen Sas van Gent geweest, en we hebben helemaal geen zin om in die uithoek in de ligdagen te vallen. Vaucelles-Antwerpen is ook bepaald geen droomreis, maar de bevrachter gaat zo maar met ons voorstel om maandag te laden en donderdag aan te komen akkoord. Meteen als Thijs ophangt wordt er gebeld dat er nog een Origny-Weert bij gekomen is. Grrr, te laat. We kijken maar niet meer wat dat betaalt. Eén troost, volgens de buurvrouw is het pas woensdag laden. Daarna gaan we zo vlug als we kunnen het ruim spuiten én droogmaken, want de buikdenning schreeuwt weer om een laagje verf. En voor we naar bed gaan moet de ballastkraan weer open…
|
| Zaterdag 21 | Achteraf bezien hadden we wel af kunnen breken, het is weer prachtig weer. Omdat we véél te vroeg voor de tunnel liggen doen we maar wat Fransen in zo'n situatie ook zouden doen: barbecuen. We komen 's avonds net nog in Vaucelles, zodat de pomp vast aan kan.
|
Reactie van
bas | Tsja bij jullie is het tenminsten een beetje normaal weer. Hier lijkt het wel herfst ongeveer.
|
Reactie van
Picaro | Dat was ook maar een dag…
|
| Maandag 23 | Gisteren de hele dag in ons uppie bij de silo gelegen, zodat we al plannen aan het maken waren voor 'n extra dagje vrij in Antwerpen, komt er 's avonds om zes uur nog eentje aangezet die vandaag vóór moet laden. Oude oogst. Die moet eruit, om plaats te maken voor de nieuwe, die nu volop binnen gereden wordt, het hele weekend door. In mei beloofde het volgens de silobaas nog een superoogst te worden, maar door al die regen is de oogst van 2007 nu maar matig van kwaliteit. En licht. Zeg dat wel: we krijgen er maar 246 ton 'verse' koolzaad in.
|
| Dinsdag 24 | Aan Iwuy schutten in de kolk naast ons twee blink-blink jachten op. Botweg aan de trapleuning vastgemaakt, terwijl op de andere muur de trekstang, glijstangen, bolders, haken én een sluismeester staan. En maar schreeuwen tegen vrouwlief die op het voordek staat te stressen. Op de Schelde schutten we even later met een aftands bootje af. Zij zit lekker in de zon, hij manoeuvreert met één hand en zet met de andere een touwtje vast. Als de deuren open gaan trekt hij even achteruit, zodat wij zonder omkijken af kunnen draaien. Tja, niet alles is te koop…
|
| Woensdag 25 | Eindelijk weer eens mooi vernisweer. Alleen vrees ik voortdurend dat mijn plankjes van de luiken af glijden, want met een hoop stroom mee en het ruim tot de nok toe vol hangen we flink schuin in de bochten. In plaats van het laatste uurtje tegen het tij in door te duwen naar Antwerpen, maken we maar vroeg vast aan Steendorp. We zijn toch voor vrijdag ingepland.
|
| Donderdag 26 | Zoals altijd weer een heel avontuur, vanuit de Royersluis dwarsuit het Kattendijkdok in: voor de Siberiabrug ligt de volgende schutting te steken, de achterburen moeten richting Straatsburgdok, daar komt tegenvaart uit, en dan is er ook nog vaart uit het Albertdok. Dan snel naar de scheepsartikelenwinkeltjes, want om één uur komt het brandblussercontrolebedrijf langs. (Dat zijn dus twee woorden waar de spellingscontrole geen raad mee weet in één zin ;-) Om vervolgens wat meer tijd in de stad te hebben pakken we de fietsen maar. Binnen de kortste keren weten we weer waarom we meestal maar lopend gaan: kasseien, eenrichtingsverkeer, tramrails, tram…
|
| Vrijdag 27 | We hadden ons al min of meer voorbereid op een weekend wachten in Antwerpen, want als je op vrijdagmiddag leeg komt is er meestal niet zo veel meer te halen. En in Frankrijk is het ook rustig. Maar we blijken maandag alweer in Rotterdam te kunnen laden voor Lens. Ook niet helemaal verwonderlijk dat daar weinig liefhebbers voor zijn, want het Canal de Lens is een dichtgeslibd open riool, en zodoende niet zonder gevaar voor schippers én schepen. Zeker als ze een wierbak, toilet op buitenboordwater of afvoer onder het vlak hebben. Aan de Volkerak treffen we kennissen die we al een tijd niet meer gezien hebben, dus niet alleen onverwacht een reis maar ook nog een gezellig avondje!
|
| Zaterdag 28 | Bijtijds vast in de Maashaven, zodat we nog even naar de markt kunnen. 's Avonds een 'lezer' op visite, door wiens toedoen ik tegenwoordig ook coasters spot.
|
| Zondag 29 | Het weer nodigt helaas niet uit tot winkelen. In de namiddag fietsen we toch maar even naar de Holland-Amerikakade om, heel toepasselijk, het HAL-cruiseschip 'Rotterdam' te bewonderen. Als het weer begint te regenen gaan we maar aan boord koffiedrinken. Bij ons aan boord, bedoel ik dus ;-)
|
Reactie van
Evert CadIJ | Bij ons op het HCC stond ook de koffie klaar !!! :- (
|
Reactie van
Picaro | Hadden eraan gedacht, maar waren bang niet voorbij de portier te komen…
|
| Maandag 30 | Het kan verkeren: de ene reis zit je op zwart zaad en de volgende op 1,7 miljoen dollar… Want dat is onze lading koper ongeveer waard.
|
| Dinsdag 31 | Leesdag: nergens zin in.
|