|
| Dinsdag 1 | We hebben anderhalve week 'vrij' genomen om de stuurhut opnieuw te betimmeren, te beginnen met het dashboard. Zalig om eens even normaal te leven: afspraak kunnen maken, meteen naar de winkel kunnen fietsen als je materiaal nodig hebt, om de hoek wat halen als je geen zin hebt om te koken, DVD-tje huren als er niets op TV is...
|
| Woensdag 2 | Eigenlijk had ik in januari al voor controle naar de tandarts gemoeten, maar aangezien ik nu geen gaatjes heb zal dat toen ook wel niet het geval geweest zijn... De middag breng ik met moeder (en hond) door in de Wereldwinkel: vakken vullen met exotische sauzen, nootjes prijzen, thee schenken voor goede klanten... en zelf zowat de beste klant zijn ;-)
|
| Donderdag 3 | Op Europort Maritime vergapen we ons aan de nieuwste motoren, geavanceerde radars, elektronische gashendels, rvs pookjes, aluminium radiatoren, kersenhouten lessenaars... Maar nergens zien we een dashboard met ingebouwde LED-lampjes: al dat nieuwe spul neemt blijkbaar nog genoegen met ordinaire kerstverlichting... Volkomen terecht dus, dat de Picaro op posterformaat op de beurs hangt ;-)
|
| Vrijdag 4 | Een van de nadelen van van de wal zijn is dat zelfs je naaste je familie nooit echt zal begrijpen wat 'varen' is. Met de buurvrouw beklagen we onder het genot van een bakje koffie over ons lot.
|
| Zaterdag 5 | Als ik in het ochtendzonnetje naar de markt trap, voel ik me, tussen al die andere fietsen die langs auto's slingeren, door het rode licht rijden, drie breed kletsen en volhangen met bloemen en fruit, toch weer veel meer 'thuis' in Nederland dan in Frankrijk.
|
| Zondag 6 | Gisteren werden we getrakteerd op een heerlijk etentje, vandaag moet ik zelf kokkerellen. In de keuken staan is bepaald niet mijn hobby (dat heeft ook met een gebrek aan vaatwasser te maken) maar zo voor een keertje vind ik het wel leuk om 'echt' te koken: pompoensoep, aardappelgratin, lamsvlees, spruitjes met kastanjes en kruidnootjestiramisu... Bij de post weer een cadeautje: een kartonnen bouwplaat van een spits.
|
| Maandag 7 | Het idee dat we de hele stuurhut nog af krijgen laten we maar varen... Met passen en meten wordt heel veel tijd versleten. Zeker op een schip, waar niks recht, haaks of symmetrisch is. Bovendien is het al de hele week 'de zoete inval', hoewel we de positiepagina met opzet niet ververst hadden ;-)
|
| Dinsdag 8 | Wij doen toch iets verkeerd: mijn stoeltje van 20 euro opnieuw laten bekleden gaat volgens een stoffeerder minstens 200 euro kosten. Dus besluit ik eerst maar eens een boek over stoelenbekleden te halen. De bibliotheek blijkt gemoderniseerd: alles is geautomatiseerd, nu maar hopen dat ooit ergens iemand nog weet dat mij met mijn paspoort van de bibliotheek voor varenden een uitleentermijn van drie maanden, in plaats van drie weken, is beloofd. Afgeschreven boeken kopen gaat ook al niet meer, omdat er geen kas meer is...
|
| Woensdag 9 | Middagje winkelen met ma. Als een magneet word ik iedere keer weer naar al die prachtige laarzen getrokken, maar mijn recente ervaringen met de schoenenkast indachtig... niet verstandig! En voor de laarzen die ik het mooist vind moeten we een kleine vrachtauto kunstmest van Stein naar Calais brengen...
|
Reactie van
van den esschert | Leuke ontmoeting bij ons in Stein en tot de volgende reis.P.s. wat een prachtige site.
|
| Donderdag 10 | Gisteravond op het nippertje klaar gekomen met het dashboard, dus vandaag tijdens het varen het laatste aansluitwerk, opruimen, ruim vegen en anderhalve week achterstallige mail beantwoorden... Overigens hadden we best nog drie weken in Den Bosch kunnen liggen zonder ons een seconde te vervelen!
|
| Vrijdag 11 | Op die workshop in Parijs verkondigde een van de hoge VNF-heren trots 'Ik zeg altijd dat schepen alles kunnen vervoeren, behalve yoghurt'. Dus heb ik hem een paar dagen later een foto gestuurd van de twee schepen die al bijna dertig jaar met melk over de Zuid-Willemsvaart varen. Tot mijn verrassing kreeg ik per omgaande een bedankje terug. En vandaag weer een mailtje van VNF: of ze die foto in hun interne nieuwsbrief mogen gebruiken...
|
Reactie van
henk van vliet | goede dag Picaro,
omdat ik ook op rijn en binnenvaart gevaren heb was ik blij om de picaro te vinden waar je zo veel nieuws en wetenswaardigheden en heel veel links zoals de hylke en uw logboeken ,nog veel meer te vinden is.groet henk
|
| Zaterdag 12 | Vroeg in Antwerpen, dus volgens traditie naar de bioscoop.
|
| Zondag 13 | Toch wel een relaxed reisje: vrijdag nog voor de koffie vast in Genk, omdat er op het Albertkanaal vanwege een feestdag niet geschut werd, zaterdag dus bijtijds in Antwerpen, en vandaag weer met koffietijd in Merelbeke, waar we niet verder mogen omdat het zondag is.
|
| Maandag 14 | Loop je de hele dag te mopperen op 'die Belgen', omdat de sluiswachters onverstaanbaar zijn op de marifoon en geen sluizen in kunnen delen, omdat alle sluizen anders van maat zijn, zodat je bij de ene zo mee kunt en bij de volgende zomaar vierde schutting hebt, en dan kom je op Comines en daar delen ze snoepjes uit...
|
Reactie van
Evert CadIJ | Is dat een nieuwe actie om de Leie aantrekkelijker te maken? Zodat je deze reis maar langs de Leie gaat i.p.v de Schelde.
Voorheen gaven we voorkeur aan de Leie, omdat dat rustiger varen was.
Groet Evert
|
| Dinsdag 15 | Vanuit Lille ga ik met de trein vooruit naar Bethune: even in het hol van de leeuw op de koffie. De kunst bij VNF is om iemand te kennen die, letterlijk en figuurlijk, de deur voor je opent. Zo maak ik kennis met de adjunct-directeur infrastructuur (mm..) en met iemand die over binnenvaartontwikkeling gaat (zeer enthousiast, dus beter mee te praten). Als de Picaro gearriveerd is word ik netjes met de auto naar boord gebracht. Herinnert me aan vorige keer, toen ik door een echte chauffeur naar het station gebracht werd, omdat ik niet kon bekennen dat ik vaar (en dus nog veel verder moest lopen ;-)
|
| Woensdag 16 | In Pont d'Ardres aangekomen blijven we ongeveer midden in het kanaal steken. Dus nog maar een keer naar de ontvanger bellen, waar ze ons dachten te lossen. Net voorbij de suikerfabriek blijkt inderdaad meer water te staan, zodat we in ieder geval van het schip af kunnen. En 'schotel' hebben.
|
| Donderdag 17 | Officieel hadden we vandaag moet lossen, maar de kraan is niet beschikbaar. Dus beginnen we maar aan een nieuwe website, voor een schippersorganisatie. Meestal gaat dat als volgt. Ik: 'Kun je het zus en zo maken?' Thijs aan het werk. Paar uur later: klaar. 'Mm, ik vind het toch niet zo mooi, zou je misschien...?' Grombrom. Ondertussen ga ik maar met Kia langs het Canal d'Ardres wandelen, een vier kilometer lange zijtak van het Canal de Calais, helaas zonder sluisjes. Over de kanalenkruising ligt een wegenkruising, een x boven een + zogezegd, die dan ook niet voor niets 'Pont sans pareil' heet.
|
| Vrijdag 18 | Vrijdag 18 november
Meteen weer aan de reis: maandag een paar kilometer verderop grind laden voor Parijs, net als begin dit jaar. Omdat we ons niet meer kunnen herinneren of daar nu een klapbrug of een net-te-lage hefbrug lag, zetten we de ballastkraan maar open en gaan dan boodschappen doen: gisteren dankzij mijn wandeling ontdekt dat er, tegen alle verwachtingen in, vlakbij een supermarkt is zodat we in ieder geval niet helemaal naar Calais hoeven te fietsen. Dan bestellen we de bruggenwachter en varen nog even naar Les Attaques: we wisten allebei nog wèl dat je daar mooi, midden in het dorp, kunt liggen. Klapbrug, dus voor niets geballast.
|
| Zaterdag 19 | Het grootste deel van de dag denken we na over de vraag hoe we de piloot op kunnen hangen. Officieel moet hij aan de vloer vastgeschroefd staan, maar in ons kleine stuurhutje betekent dat, dat een deur onbruikbaar wordt. Ophangen houdt meer binnenloopruimte in, maar ook minder flexibiliteit, bijvoorbeeld met afgebroken varen. We hebben laatst al met een mooie tv-arm in onze handen gestaan, maar een paar centimeter te lang, te kort, te hoog of te laag is hier al problematisch. We komen er niet uit.
|
| Zondag 20 | Iedereen heeft zo z'n tradities. Bij mij is dat een lekke achterband krijgen als we op weg zijn naar het strand van Calais...
|
| Maandag 21 | Maandag 21 november
Na het laden ligt het schip mooi recht. Maar als we eindelijk naar het midden van het kanaal gescharreld zijn liggen we vijftien centimeter schuin...
|
| Dinsdag 22 | Brr, wat is het koud om te poetsen.
|
| Woensdag 23 | We maken in Douai vast omdat daar niet al te ver van het kanaal een Brico zit: we willen nieuwe radiatoren voor de stuurhut kopen. Na een uur meten en rekenen komen we zonder radiatoren weer aan boord. Weer een kwestie van centimeters...
|
| Donderdag 24 | Voor iedereen die op antwoord wacht: we zijn nogal wat mail van de afgelopen maand kwijtgeraakt, waaronder de emailadressen van de logboekreacties. Wat 'Stein' betreft: kom volgende keer maar aan boord een bakje koffie drinken als we weer eens lang 'op de trein moeten wachten' ... En ja, op de Leie krijgen wij snoepjes, maar op de Schelde hebben ze hondenkoekjes voor Kia!
|
| Vrijdag 25 | Kia heeft zo te zien beweging nodig, dus stap ik ondanks de snijdende wind maar op de fiets. We zijn nog geen vijf minuten onderweg of het begint te sneeuwen! Terug aan boord gaat niet meer, dan maar vijf kilometer doorbijten. Anders dan in Nederland blijkt het bij een buitje te blijven.
|
| Zaterdag 26 | 'Stop, stop!' gilt de sluiswachteres op de marifoon. Als we om kijken zien we dat er nog een leeg schip op de sluis af komt varen terwijl de deuren achter ons al dichtgaan. Mijn eerste reactie is 'Waar is mijn camera'. Thijs z'n eerste reactie is, gelukkig, de achterbuurman op kanaal 10 te roepen. De eerste reactie van de sluiswachteres was, zo blijkt nadien, op de noodknop drukken, waardoor alles blokkeert...
|
| Zondag 27 | We blijven 's morgens nog een paar uurtjes in Conflans plakken: lekker aan de WiFi! Blijken we 's avonds in Ivry ook goede ontvangst te hebben...
|
| Maandag 28 | Een Franse consultant komt praten over 'kansen en bedreigingen' voor startende binnenvaartondernemers in Frankrijk. Met enig leedvermaak zien we hem in z'n nette pak via een smerig, krom laddertje aan boord klauteren. Even later hebben we daar spijt van: het blijkt een heel aardige man, goed geïnformeerd en verbazend snel van begrip. Het gesprek duurt ruim vier uur en gaat met name over de toekomst van de spitsenvaart.
|
Reactie van
Ilse & Douglas | En? hoe gaat de spitsenvaart er in de toekomst uitzien. Had hij nog wat leuks te melden of moeten jullie die erwten straks zelf opeten!
|
Reactie van
Picaro | Van de lading 'snoepen' schijnen alleen tankers te doen ;-) Hij had zelf weinig te melden, wilde vooral graag weten wat wij er van dachten. Belangrijke factoren voor (en tegen) de toekomst van de spitsenvaart zijn natuurlijk het onderhoud van de Franse kanalen, Seine-Nord en schaalvergroting in het algemeen, volle wegen, duur uitvallende regelgeving, en nieuwe instroom...
|
Reactie van
Perry | Hoeveel jaar zal er nog werk voor de spits in Frankrijk zijn? Ik heb altijd al spits willen varen. Het grote probleem is om het groot vaarbewijs te halen. Is er geen een of andere regel om die vier jaar vaartijd te overbruggen?
|
Reactie van
Picaro | Moeilijk in jaren uit te drukken, alle genoemde factoren hangen ook samen, maar onze tijd zal het vast nog wel duren ;-) Wat Seine-Nord betreft: voorlopig heeft de Franse regering alleen nog maar geld uitgetrokken voor de studies, en de private investeerders lijken niet in de rij te staan. Verder: hoe meer goede spitsen(schippers) er rond blijven varen, hoe meer overlevingskans we op het moment lijken te hebben, dus 'join the club' zouden we zeggen! In Frankrijk kun je al met een jaar vaartijd een vaarbewijs halen, Frans kunnen lezen en spreken is wel een aanrader: je moet daar een theorie- en een praktijkexamen afleggen. Verder is die vier jaartijd hier in de toekomst waarschijnlijk in te korten door vaarsimulatortijd.
|
| Dinsdag 29 | 'Maandagmorgen lossen,' zei de ontvanger vrijdagmiddag, 'ik heb nog niks op.' Blijkbaar had hij dat tegen iedereen gezegd... Maar vooruit, met snel internet duurt het wachten niet zo lang. Ik heb de computer voor mezelf: Thijs is die van de buurman aan het 'opschonen'. De verklaring: hij heeft op internet een vrouw gezocht... en gevonden! Ze blijven je verrassen, die Fransen.
|
| Woensdag 30 | Volgens ingewijden is 'Surcouf' het computerparadijs van Parijs, dus wil Thijs daar wel eens rond kijken. Van waar we liggen is het een kleine twee kilometer lopen naar de dichtstbijzijnde metrohalte: dan gaan we de resterende kilometers ook maar te voet. Zie je nog eens wat anders. Zoals de ruim drie miljoen euro kostende promenade langs en bovenlangs de kades van Ivry, een verborgen VNF-werkplaats, een vergeten bolwerkje dat als een groene oase tussen de snelwegen ligt en werk aan het spoor waarbij de werkzaamheden aan de vaarwegen nog heel professioneel ogen. Na Surcouf komen we weer in het Parijs van de artistieke ateliers, chique boutiques en luxewarenhuizen.'s Avonds na het eten nog vlug even naar de megasupermarkt aan de overkant en dan, nu het nog kan, tot in de kleine uurtjes surfen!
|